Έκτωρ Μαλό: "Χωρίς Οικογένεια" Κλασικά αριστουργήματα της λογοτεχνίας στον κινηματογράφο
Αγαπημένες φίλες και φίλοι, φέτος το 2022, εγκαινίασα ένα νέο θέμα στο CINEFIL. Ξεκίνησαν να παρουσιάζω κλασικά αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, όπως αυτά ανέβηκαν στον κινηματογράφο διαχρονικά. Το θέμα, που εγκαινίασε την νέα κατηγορία ήταν αυτό:
"Jane Eyre" by Charlotte Bronte
Σήμερα, θα προχωρήσουμε στο επόμενο μυθιστόρημα, που αποτέλεσε μεγάλη έμπνευση για τους κινηματογραφικούς δημιουργούς. Ένα μυθιστόρημα, ένα κοινωνικό δράμα κλασικής εποχής.
"ΧΩΡΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ"
(SANS FAMILLE)
του Έκτορος Μαλό (Hector Malo)
Ο Γάλλος συγγραφέας γράφει το 1878 ένα δραματικό μυθιστόρημα, που θα αφήσει ιστορία μέσα στο πέρασμα των αιώνων. Η τραγική ιστορία και οι περιπέτειες του μικρού Ρεμί μαζί με το Βιτάλη, τον ιδιόρρυθμο μουσικό, δίνουν την ύλη και στους, ανά τον κόσμο, κινηματογραφιστές να μεταφέρουν στη μεγάλη οθόνη τις συγκινησιακές σελίδες του μεγάλου αυτού έργου.
Όσον αφορά τον γράφοντα, το "Χωρίς οικογένεια", ήταν το πρώτο βιβλίο, που διάβασα οργανωμένα στη ζωή μου, στην παιδική μου ηλικία. Δάκρυσα, πόνεσα, αγωνιούσα και εγώ σε κάθε του σελίδα και κάθε του κεφάλαιο μέχρι την τελική έκβαση.
Το "Χωρίς οικογένεια" στον κινηματογράφο
Το μυθιστόρημα του Μαλό "γέμισε" τη χρονική διαδρομή του σινεμά στο διάστημα ενός ολάκερου αιώνα! Από την εποχή μάλιστα της εποχής του βωβού κινηματογράφου μέχρι τις μέρες μας.
Από το 1914 ως το 2018 είχαμε εννέα (9) ταινίες βασισμένες στο συγκεκριμένο βιβλίο.
Πάμε λοιπόν φίλες και φίλοι να ακολουθήσουμε και εμείς τα βήματά τους:
1914 "SANS FAMILLE"
O Γάλλος σκηνοθέτης GEORGES MONCA είναι ο πρώτος κινηματογραφιστής στον κόσμο, που θα μεταφέρει το μυθιστόρημα στη μεγάλη οθόνη. Φυσικά σε μια βουβή παραγωγή σε ασπρόμαυρο φιλμ. Με μια συγκεκριμένη ιδιομορφία. Στο ρόλο του νεαρού Ρεμί ήταν γυναίκα και μάλιστα η MARIA FROMET. Στο ρόλο του Βιτάλη, ο LEON LENARD.
Στους άλλους ρόλους: MARCELLE SCHMITT στο ρόλο της Λαίδη Μίλιγκαν, MAX CHARLIER στο ρόλο του Μπαρμπερέν, LOLA NOYR στο ρόλο της συζύγου Μπαρμπερέν.
1925 "SANS FAMILLE"
Στην εποχή επίσης του βωβού κινηματογράφου, το Γαλλικό σινεμά, δίνει την δεύτερη εκδοχή του στο κλασικό μυθιστόρημα. Η πρεμιέρα έγινε στις 19/3/1925 με τον ίδιο σκηνοθέτη της βουβής εκδοχής. Ο GEORGES MONCA αυτή τη φορά συνεργάζεται στην σκηνοθεσία με τον MAURICE KEROUL για να δώσει το φιλμ.
Στο σενάριο συνεργάστηκαν οι δύο σκηνοθέτες και το κάστ ήταν:
LESLIE SHAW ως Ρεμί
HENRI BAUDIN ως Βιτάλης
A.B. IMESON ως Ρίτσαρντ Μίλιγκαν
CHARLEY SOV ως Μπαρμπερέν
DENIS LORYS ως κυρία Μπαρμπερέν
1934 "SANS FAMILLE"
Ο Γαλλικός κινηματογράφος συνεχίζει να τιμάει το έργο του Μαλό. Αυτή τη φορά σε ομιλούσα ταινία, η πρώτη ιστορικά της σειράς. Πρεμιέρα για την ταινία στις 26/11/1934
Σκηνοθέτης ο MARC ALLEGRET και το Σενάριο του ANDRE MOUEZY-EON
Στη μουσική: MAURICE YVAIN, Κινηματογράφιση: JEAN BACHELET Μοντάζ: YVONNE MARTIN
Στο ερμηνευτικό κάστ πρωταγωνίστησαν οι: VANNI MARCOUX στο ρόλο του Βιτάλις, ROBERT LYNEN στο ρόλο του Ρεμί, DORVILLE στο ρόλο του Ντρισκόιλ και AIME CLARIOND στο ρόλο του Τζέημς Μίλλιγκαν.
1958 "SANS FAMILLE"
Στις 2/8/1958 θα ανέβει στις κινηματογραφικές αίθουσες η επόμενη κινηματογραφική εκδοχή του μυθιστορήματος.
Αυτή τη φορά θα έχουμε μια Γαλλο-Ιταλική παραγωγή σε σκηνοθεσία του ANDRE MICHEL.
Για το σενάριο συνεργάστηκαν: ο ίδιος ο σκηνοθέτης και οι REMO FORLANI & PIERRE VERY.
Στη μουσική ο:PAUL MISRAKI, στην κινηματογράφιση ο: ROBERT JUILLARD, στο μοντάζ ο: BORYS LEWAN και στην ενδυματολογία η: PAULETTE COQUATRIX MAYO
Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους δεσπόζει ο PIERRE BRASSEUR στο ρόλο του Ντρίσκολ. Μαζί του επίσης οι: GINO CERVI στο ρόλο του Βιτάλις, JOEL FLATEAU στο ρόλο του Ρεμί, SIMONE RENANT στο ρόλο της Λαίδης Μίλλιγκαν και RAYMOND BUSSIERES στο ρόλο του Μπαρμπερέν.
1970 "CHIBIKO REMI TO MEIKEN CAPI"
(Little Remi and famous dog Capi)
H παγκόσμια animation παραγωγή δεν θα μπορούσε να αφήσει ένα τέτοιο δραματικό έργο σαν αυτό του Έκτορος Μαλό. Έτσι λοιπόν στην αρχή της δεκαετίας του 1970, ο Ιαπωνικός κινηματογράφος, δίνει την animation εκδοχή του μεγάλου δράματος.
Σκηνοθέτης ο YUGO SERIKAWA και σεναριογράφος ο MASAHARU SEGAWA.
Η πρεμιέρα έγινε στις 17/3/1970. Η Παραγωγή ήταν των: TAKASHI IIJIMA, HIROSHI OHKAWA, MINORU YAMANASHI
Η Μουσική του: CHUJI KINOSHITA
Το Μοντάζ του: YUTAKA CHIKURA
Για τις βασικές ερμηνείες έδωσαν τη φωνή τους οι:
YUKARI ASAI στο ρόλο του Ρεμί
MASAO MISHIMA στο ρόλο του Βιτάλις
HARUKO MABUSHI στο ρόλο του Μίλλιγκαν
1972 "SENZA FAMIGLIA"
Εδώ έχουμε κάτι διαφορετικό. Στις 31Μάρτη 1972, ο γνωστός μας VITTORIO GASSMAN και ο Ιταλικός κινηματογράφος, θα μάς δώσει μια άλλη εκδοχή του γνωστού δράματος. Αυτή τη φορά με μια κωμική ματιά, που προσπαθεί να δώσει χαρακτήρα comedy στη ματιά αυτής της ιστορίας.
Γράφοντας ο ίδιος το σενάριο μαζί με τους: AGENORE INCROCCI & FURIO SCARPELLI κάνει αυτό το φιλμ, το οποίο έχει πολλά γκροτέσκο χαρακτηριστικά, προσεγγίζει το στυλ του Φελίνι και είναι η μοναδική σκηνοθετική δουλειά του γνωστού ηθοποιού.
Μουσική: FIORENZO CARPI
Κινηματογράφιση: MARIO VULPIANI
Μοντάζ: FRANCO ARCALLI
Ενδυματολογία: LUCIA MIRISOLA
Στους δύο βασικούς πρωταγωνιστικούς ρόλους ήταν οι: VITTORIO GASSMAN & PAOLO VILLAGGIO.
Να πω ότι οι δημιουργοί της ταινίας άλλαξαν τα ονόματα των χαρακτήρων μιας και έδωσαν άλλο στυλ στην όλη παραγωγή. Προσωπικά είμαι αντίθετος σε τέτοιες "ανατροπές" έργων καθώς πάντα υπάρχει η εμμονή στο πρωτότυπο στοιχείο.
1981 "SANS FAMILLE" (AN ORPHAN'S TALE)
Η δεκαετία του 1980, δίνει για το μυθιστόρημά μας κάτι επίσης καινούργιο. Και τούτη τη φορά το λόγο τον παίρνει η τηλεόραση.
Ο Γάλλος σκηνοθέτης JACQUES ERTAUD και το Γαλλικό κανάλι TF1 μάς δίνει μια πολύ καλή τηλεοπτική σειρά, η οποία μεταφέρει το δράμα του νεαρού Ρεμί στην τηλεόραση.
Η πρεμιέρα έγινε στις 28/12/1981
Στην Κινηματογράφιση οι: JEAN PAUL BERROU, CHRISTIAN DECRETON, GEORGES ORSET, GILBERT SANDOZ
Στη Μουσική οι: FRANCOIS DEBREUILLE, CHRISTIAN REMY
Στους βασικούς ρόλους έπαιξαν οι:
FABRICE JOSSO σαν Ρεμί
PETULA CLARK σαν κυρία Μίλλιγκαν
GERARD DARRIEU σαν Μπαρμπερέν
JEAN FRANVAL σαν Βιτάλις
2000 "SANS FAMILLE"
Η επόμενη άνοδος του μυθιστορήματος στη μεγάλη οθόνη, ήρθε πολύ αργότερα και συγκεκριμένα στην νέα χιλιετία. Κάνοντας πρεμιέρα στις 28/12/2000.
Και αυτή η δημιουργία ήταν τηλεοπτική σειρά και μάλιστα τριεθνής: Γαλλική, Γερμανική και Τσέχικη, σε μια παραγωγή 3 ωρών και 13'
Η σκηνοθεσία ήταν του JEAN DANIEL VERHAEGHE και το σενάριο του FREDERIC VITOUX.
Μουσική: CAROLINE PETIT
Κινηματογράφιση: JIRI MACHANE
Μοντάζ: JULIETA SOLIS
Ενδυματολογία: AGNES NEGRE
Στους βασικούς ρόλους ήταν οι:
PIERRE RICHARD στο ρόλο του Βιτάλις
JULES SITRUK στο ρόλο του Ρεμί
PHILIPPE NAHON στο ρόλο του Μπαρμπερέν
2018 "ΧΩΡΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ" (REMI SANS FAMILLE)
Το όμορφο αυτό κινηματογραφικό ταξίδι, κλείνει, προς το παρόν, στο 2018, με μια παραγωγή του Γαλλικού και Βελγικού κινηματογράφου. Μια ταινία, την οποία είχα τη χαρά να την δω και να βουλιάξω στη συγκίνηση που μου χάρισε, μαζί με τις αναμνήσεις.
Είναι δημιουργία του σκηνοθέτη ANTOINE BLOSSIER, ο οποίος έγραψε και το σενάριο. Η πρεμιέρα της στην Ελλάδα έγινε στις 14/11/2019.
Μουσική: ROMARIC LAURENCE
Κινηματογράφιση: ROMAIN LACOURBAS
Μοντάζ: STEPHANE GARNIER
Ενδυματολογία: AGNES REZIERS
Art direction: PATRICK SCHMITT
Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους:
DANIEL AUTEIL στο ρόλο του Βιτάλις
MALEAUME PAQUIN στο ρόλο του νεαρού Ρεμί
JACQUES PERRIN στο ρόλο του ηλικιωμένου Ρεμί
LUDIVIN SAGNIER στο ρόλο της κυρίας Μπαρμπερέν
VIRGINIE LEDOYEN στο ρόλο της κυρίας Χάρπερ
JONATHAN ZACCAI στο ρόλο του Μπαρμπερέν
ZOE BOYLE στο ρόλο της κυρίας Μίλλιγκαν
NICHOLAS ROWE στο ρόλο του Τζέημς Μίλλιγκαν
Η τελευταία αυτή ταινία, αν και αποφεύγει επιμελώς να δώσει τη σκληρή πλευρά της ζωής του μικρού Ρεμί, το δράμα του, τα βάσανά του, είναι μια εξαιρετικά τρυφερή παραγωγή, άρτια, γεμάτη συναισθήματα.
Σίγουρα έχει στρογγυλοποιηθεί η αγριότητα της ζωής του νεαρού μας ήρωα για να μπορέσει η ταινία να μπει πιο "ομαλά" στο κλίμα της οικογένειας. Όμως διατηρεί και προσφέρει τις συγκινήσεις της.
Η μουσική είναι υπέροχη, οι ερμηνείες εξαιρετικές. Όλη η παραγωγή άρτια, προσεγμένη όπως αρμόζει σε ένα Ευρωπαϊκό φιλμ. Προσωπικά με άγγιξε απίστευτα ο Daniel Auteil στην ερμηνεία του ως Βιταλις, ήταν αλήθεια υπέροχος. Όπως επίσης και ο Jacques Perrin στο ρόλο του ηλικιωμένου Ρεμί. Είναι στιγμές, που το φιλμ θα σάς κάνει να δακρύσετε από τη δύναμη των συναισθημάτων που αναδύει από τα καρέ του.
Φίλες και φίλοι
κάναμε μαζί μια μεγάλη βόλτα ενός αιώνα στα χνάρια ενός κλασικού λογοτεχνικού διαμαντιού. Ενός μυθιστορήματος, με το οποίο ταξιδέψαμε στα παιδικά μας χρόνια γνωρίζοντας τις πρώτες μας συγκινήσεις. Το έργο του Έκτορος Μαλό πέρασε από τις σελίδες στο φιλμ και στις μεγάλες οθόνες. Σε μια σειρά εκδοχές. Όλες δοσμένες από ανθρώπους, που αγάπησαν το έργο και θέλησαν να το δώσουν στην τέχνη του κινηματογράφου ακουμπώντας τον καλύτερο εαυτό τους.
Ευχαριστώ που ήσασταν μαζί μου και σε αυτό μας το ταξίδι.
Ενδιαφέρουσα η ανάρτηση για ένα λογοτεχνικό θησαυρό που γυρίστηκε τόσες φορές ταινία. Δεν έχω δει καμιά, το πιστεύεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστούμε Γιάννη, αν και πάντα όταν πρόκειται να δω λογοτεχνικό έργο στον κινηματογράφο προσπαθώ πάντα να διαβάζω πρώτα το βιβλίο. Δεν ξέρω γιατί...
Να σαι καλά
Καλή Κυριακή να περάσεις
Ναι Άννα μου, είναι σωστή αυτή η επιλογή σου. Το λογοτεχνικό προηγείται έναντι όλων. Αυτή είναι η πρώτη πηγή της δημιουργίας του και εκεί πρέπει να ανατρέξουμε για να έχουμε εικόνα. Δύσκολο τώρα να δεις τις παλιότερες ταινίες. Η τελευταία είναι γλυκύτατη και έντονα συναισθηματική. Έχε το νου σου αν την βρεις πουθενά. Αν σε ενδιαφέρει να σού την στείλω. Καλή Κυριακή καλή μου φίλη και ευχαριστώ πολύ.
ΔιαγραφήΤο πολυδιαβασμένο αριστούργημα του Έκτορα Μαλό, γεμάτο τρυφερότητα αγγίζει τις καρδιές και γεμίζει δάκρυα τα μάτια του αναγνώστη. Μια ζεστασιά και μια γλυκύτητα για τους ήρωες. Χωρίς μεγάλα πλατιάσματα, με απόλυτο σεβασμό στο κείμενο, μεταφέρθηκε με επιτυχία στη μεγάλη οθόνη όπου καθηλώνει η τέχνη, και η φόρτιση και η ευαισθησία είναι διάχυτη, όσο και στο βιβλίο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τα κλασικά έργα, το πιο διάσημο του Μαλό, με πολλαπλά μηνύματα για την οικογένεια, τις αντιξοότητες και την αδικία μιας σκληρής ζωής τόσο για μικρούς αναγνώστες, όσο και για μεγάλους.
Είναι ωραίο να ξαναθυμόμαστε βιβλία που έχουμε αγαπήσει, βιβλία που έχουμε μουσκέψει τις σελίδες τους. Μμμ…μπορεί να είναι η ανάγκη των καιρών να ξαναγυρίσουμε στα κλασσικά έργα. Εξαιρετική ανάρτηση και παρουσίαση, ότι πρέπει για την ψυχοσύνθεσή μας.
Σ' ευχαριστούμε Γιάννη για το τρυφερό λογοτεχνικό ταξίδι!
Καλή Κυριακή να έχεις!
Ναι Αννίκα μου, ο καιρός επιτάσσει επιστροφή στην κλασική λογοτεχνία. Για τη γαλήνη της ψυχής, την ποιότητα, τα μηνύματα. Το έργο του Μαλό είναι το πρώτο μου που διάβασα σε βιβλίο στην παιδική μου ηλικία και η εντύπωση που μου έκανε ήταν πολύ μεγάλη. Άπειρα τα μηνύματα, τα βιώματα και η αγάπη που ξεχειλίζει.
ΔιαγραφήΕυχαριστώ αγαπημένη μου φίλη για το σχόλιο. Όμορφη Κυριακή να έχεις.
Το έργο του Μαλώ το έχω απλώς ακουστά, έχω πιάσει το βιβλίο στο χέρι μου αλλά ούτε το έχω διαβάσει ούτε έχει τύχει να δω κάποια ταινία ή σειρά με τη ζωή του. Πολύ όμορφο το αφιέρωμά σου και μάλιστα είδα ότι στο διάβα του χρόνου, έχει σκηνοθετηθεί πολλές φορές, με διαφορετικούς τρόπους, γεγονός που σίγουρα επιβεβαιώνει την αξία του έργου. Οπότε στα υπόψιν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα 'σαι καλά, Γιάννη, με τα αφιερώματα σου αυτά, έχω δει πολλά σημαντικά πράγματα, που αλλιώς, μάλλον θα έχανα!
Χαίρομαι Βασίλη μου, που μπορώ να σού προσφέρω κάτι χρήσιμο και αποδοτικό. Ειλικρινά το χαίρομαι και σε ευχαριστώ. Ναι, το βιβλίο τράβηξε το ενδιαφέρον των κινηματογραφιστών στο διάβα του χρόνου και έτσι έχουμε όλη αυτή τη μεγάλη σειρά παραγωγής. Καλή συνέχεια στη μέρα σου Βασίλη και ειρήνη στον άγριο κόσμο μας.
ΔιαγραφήTι όμορφη έκπληξη! Δεν ήξερα για την τελευταία ταινία. Θα την δω σίγουρα Γιάννη. Το κλασικό περιέχει το πριν το μετά και το τώρα. Η ορφάνια και τα βάσανα είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής για πολλούς συνανθρώπους. Δυστυχώς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς σ' ευχαριστούμε πολύ για την πληρέστατη ενημέρωση που μας χαρίζεις γι' αυτό που αγαπάμε τόσο πολύ, τον κινηματογράφο! "Κάνουμε θέατρο για την ψυχή μας", είπε ο αείμνηστος Κάρολος Κουν. Αυτό ισχύει βέβαια γενικότερα για την Τέχνη και ειδικότερα και για τον κινηματογράφο.
Όμορφη Κυριακή Γιάννη μου, σε φιλώ γλυκά.
Μαρία μου, αγαπημένη μου φίλη και συνοδοιπόρε. Η τέχνη ναι, είναι φάρμακο για την ψυχή μας. Κάθε μορφή της. Το θέμα του βιβλίου, πικρό, διαχρονικό, θα ήταν αδύνατο να μη δώσει μαζική έμπνευση σε ανθρώπους της τέχνης. Έτσι μάς προέκυψαν όλες αυτές οι ταινίες. Ναι, αν βρεις την τελευταία έκδοση, να τη δεις, είναι εξαιρετική και συγκινητική. Σε φιλώ κορίτσι μου και ευχαριστώ.
ΔιαγραφήΕξαιρετική η ενότητα που καθιέρωσες. Μας ενημερώνεις διεξοδικά. Θυμάμαι όταν σε μικρή ηλικία διάβασα το "χωρίς οικογένεια" είχα ρίξει πολύ κλάμα. Ως ταινία το έχω δει στην τηλεόραση, σχετικά πρόσφατα. αν θυμάμαι καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως είναι ένα έργο που συγκινεί.
Καλή εβδομάδα!
Και εσύ Ελένη μου; Θέλω να πω, το διάβασες παιδί ναι; Νομίζω έπρεπε! Για να μπορέσουμε να κρατήσουμε και μια θέση στην καρδιά μας για τέτοιες περιπτώσεις. Σε ευχαριστώ Ελένη μου για το ζεστό σου σχόλιο και χαίρομαι που μπόρεσα να σού δώσω κάτι ενδιαφέρον. Καλή βδομάδα.
ΔιαγραφήΠολύ ωραίο αφιέρωμα Γιάννη φίλε μου, ομοίως και η υποενότητα στο μπλογκ σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο βιβλίο κλασικό και αγαπημένο. Δεν ξέρω όμως αν θα το διάβαζα ξανά.
Τις ταινίες να σου πω την αλήθεια δεν τις έχω δει. όμως από τις περιγραφές σου φαίνονται καλογυρισμένες. Αν και με τρομάζουν οι μεταφορές κλασικών βιβλίων, κυρίως ως προς την εκτέλεση.
Μπράβο φίλε μου.
Είναι ένα μεγάλο στοίχημα Γιώργο, συμφωνώ μαζί σου. Ένα κλασικό έργο γράφει ιστορία. Εδώ ο κινηματογραφιστής που θα το μεταφέρει πρέπει να ξεπεράσει κάθε επίπεδο. Για αυτό άλλωστε υπάρχουν επιτυχημένες και άτυχες μεταφορές τέτοιων έργων στο σινεμά. Σε ευχαριστώ φίλε μου για τις σκέψεις σου. Να είσαι καλά και να έχεις μια όμορφη βδομάδα.
ΔιαγραφήΜε πήγες πίσω στη νιότη μου και στο βιβλίο που με είχε σημαδέψει όταν το πρωτοδιάβασα. Δεν έχω δει τις ταινίες που όντως φαίνονται ποιοτικές παραγωγές. Στα υπόψη λοιπόν. Όπως και να έχει, είναι απ' τα κλασσικά βιβλία που άφησαν εποχή και παραμένουν (δυστυχώς) επίκαιρα. Καλή εβδομάδα να έχεις Γιάννη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρία μου, βλέπω, με μεγάλη χαρά και συγκίνηση, παράλληλους τους βίους μας πάνω στο βιβλίο του Μαλό. Και με συγκινεί αυτό καλή μου φίλη. Ξέρω ότι έχεις εικόνα στο μυαλό σου. Είναι κρίμα που, παραμένει πάντα επίκαιρο το έργο αυτό, ειδικά στην εποχή μας. Σε ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου και καλή βδομάδα να ευχηθώ.
ΔιαγραφήΘυμάμαι, που το είχα διαβάσει μικρή. Και αργότερα, το "Με οικογένεια". Παρ΄όλο που το δεύτερο δεν ήταν τόσο λυπητερό, προτιμούσα το πρώτο. Για τις ταινίες δεν γνώριζα! Και animation! Πώς δεν το είχα πάρει είδηση... Ευχαριστούμε για το άρθρο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚωνσταντίνα καλησπέρα αγαπητή μου. Ευχαριστώ πολύ για την τιμή του σχολίου και την επίσκεψη. Ναι, τα δύο αυτά βιβλία-έργα, πήγαιναν μαζί. Να σού πω ότι ούτε και εγώ έχω διαβάσει το "Με οικογένεια". Ναι, ο κινηματογράφος τίμησε πολύ το εξαίρετο αυτό μυθιστόρημα, με πολλούς τρόπους. Εγώ σε ευχαριστώ για την παρουσία σου. Να είσαι καλά.
ΔιαγραφήΑν σου πω ότι έχω και τα δύο βιβλία και μάλιστα σκεφτόμουν να αρχίσω να τα διαβάζω στις εγγονές μου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι από αυτά που φύλαξα και δεν αποχωρίστηκα από το δημοτικό.
Την ταινία θα ήθελα να τη δω.
Πού να την ψαξω;
Σ ευχαριστώ για όλα όσα έμαθα σήμερα.
Θα αρχίσω σύντομα το διάβασμα στα κορίτσια.
Να είσαι καλά.
Καλή συνέχεια.
Ω θαυμάσια Ρένα μου! Έχεις δηλαδή και τα δύο βιβλία και μάλιστα από παλιές εκδόσεις, σπάνιες με αξία εποχής. Μπράβο. Και πολύ καλά κάνεις να τα περάσεις και στα παιδιά.
ΔιαγραφήΜπορώ να σου στείλω την ταινία δικτυακά μέσα από σελίδα upload-download αν θέλεις. Είμαι στη διάθεσή σου. Φιλιά πολλά και καλή συνέχεια. Ευχαριστώ πολύ.
Γιάννη μου στο σημερινό θέμα δεν έχω άποψη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και έχω διαβάσει το βιβλίο, (ο μπαμπάς μου πάντα με έβαζε να διαβάζω τα "all time classic" χαχα για να μάθω να αγαπάω τα βιβλία) δεν έχω δει καμία από τις παραπάνω παραγωγές.
Γι' αυτό και μου αρέσει ιδιαίτερα η στήλη που μας έχεις εγκαινιάσει.
Μας πηγαίνει ένα βήμα παρακάτω και αυτό είναι υπέροχο.
Εξαιρετική δουλειά όπως πάντα!!!!! :)
Ο πατέρας σου, Μαρίνα μου, βλέπω συναντά τις επιλογές του δικού μου. Τις κλασικές δημιουργίες πρώτα. Θεωρώ σωστή την προτροπή.
ΔιαγραφήΧαίρομαι που μπορώ να σού δώσω μια ακόμα επιλογή. Για μένα το καλύτερο. Και σε ευχαριστώ για τη χαρά, που μου δίνεις. Καλή συνέχεια κορίτσι μου.
Το είχα διαβάσει, το ξέχασα αυτό το βιβλίο, είδα το εξώφυλλο και το θυμήθηκα πως το είχα διαβάσει μικρή :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ωραίο αφιέρωμα !
Θέλω να δω την τελευταία ταινία.
Καλή συνέχεια
Σε φιλώ :¨)
Χαίρομαι πολύ Μάνια μου, που σου θύμισα το βιβλίο. Μνήμες από τα ύστερα παιδικά μας χρόνια. Η τελευταία ταινία είναι εξαιρετική. Είμαι στη διάθεσή σου να στην δώσω. Ευχαριστώ κορίτσι μου για το σχόλιο. Όμορφο Σαββατοκύριακο να έχεις.
ΔιαγραφήΚαλησπέρα Γιάννη. Έχω διαβάσει το βιβλίο της δεύτερης φωτογραφίας αρχές δεκαετίας 80.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠωπω, τι λες τώρα Κώστα! Χαίρομαι φίλε μου, που έχεις εικόνα για το έργο. Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο. Καλή σου συνέχεια.
ΔιαγραφήΕπειδή έχω μείνει με τον καημό γιατί δεν έχω διαβάσει ούτε το "με οικογένεια" ούτε το "χωρίς οικογένεια" , ευελπιστώ να καταφέρω κάποια στιγμή να δω τις ταινίες που μας προτείνεις, να μου φύγει επιτέλους ο καημός 😉 Πάντως εδώ και μερικές ημέρες είμαι στην αναζήτηση για τα βιβλία τού καλοκαιριού! Γιούπι! 😊(δεν πιστεύω να πεις ότι είναι νωρίς, σε έφαγα λάχανο!) 😂
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ χαίρομαι Πέτρα μου, χαίρομαι πολύ. Ήδη ετοιμάζεσαι αναγνωστικά έτσι; Μπράβο κορίτσι μου. Τα έργα του Μαλό, έχω διαβάσει το "Χωρίς οικογένεια" μόνο. Δεν ξέρω κατά πόσο το δεύτερο έργο έχει τη βαρύτητα με το πρώτο. Πιστεύω θα τα πιάσεις στα χέρια σου. Ευχαριστώ Πέτρα μου, να είσαι καλά. Χριστός Ανέστη κορίτσι μου.
ΔιαγραφήGiannis ... Χριστός Ανέστη
ΑπάντησηΔιαγραφήΛαμπρινή εδώ.....
Πρέπει να σχολιάσω γιατί η μεταφορά του έργου... μού αρεσε πάρα πολύ!!! Είναι και Γαλλικός κινηματογράφος... που έχει ωραίες κοινωνικές κ.α. ταινίες.... Άψογα... Επίσης, για το τέλος...
μου έκανε εντύπωση το πόσο τυχερός ήταν ο μικρός, που έπεσε σε αυτόν τον καλό άνθρωπο...
Τέλεια...
Χαίρετε
Καλησπέρα Λαμπρινή μου. 'Οπως τα λες για το Γαλλικό σινεμά. Ισχύει η ευαισθητοποίησή του σε κοινωνικά και ανθρωπιστικά θέματα. Τουλάχιστον ο μικρός βρήκε τη γαλήνη στη ζωή του και αυτό είναι σημαντικό. Χριστός Ανέστη Λαμπρινή και ευχαριστώ για το σχόλιο.
Διαγραφή