Cinefil

Φίλες και Φίλοι, μετά από πολύ καιρό, επανερχόμαστε σήμερα με την παρούσα ανάρτηση σε ένα προσφιλές θέμα, που αφορά την ιστορία του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Αν πάμε αρκετό καιρό πίσω θα δούμε ότι είχαμε σταματήσει τις αναδρομές μας στο 10ο Φεστιβάλ που έγινε το 1969. Σήμερα λοιπόν θα συνεχίσουμε τη σκυτάλη στην αμέσως επόμενη διοργάνωση. Όπως βλέπουμε και στην Αφίσα της διοργάνωσης αυτή έγινε στις 21-27 Σεπτέμβρη 1970 στην Θεσσαλονίκη, στην αίθουσα της Εταιρείας Μακεδονικών σπουδών. Φυσικά διανύουμε την περίοδο της Χούντας με ότι αυτό συνεπάγεται στα καλλιτεχνικά δρώμενα της χώρας μας. Αυστηρή λογοκρισία, ασφυκτική πίεση στις κριτικές επιτροπές που καλούνταν να λειτουργήσουν πάντα κάτω από πιέσεις "εκλεκτών" προβολών του καθεστώτος. Όπως έχουμε δει ξανά, ήταν τέτοιο όμως το "εκτόπισμα" των ανθρώπων της κριτικής επιτροπής, που ναι μεν η σκιά της χούντας ήταν ασφυκτική αλλά κατάφερνε αυτή να υψώσει το ανάστημά της σε ποιοτικές επι

Φίλες και Φίλοι εδώ:    Αναφορά στην ταινία του Γιώργου Λάνθιμου "Η Ευνοούμενη" είχαμε κάνει μια πρώτη συνοπτική παρουσίαση των συντελεστών της πολύκροτης ταινίας του Έλληνα Σκηνοθέτη. Σας είχα προετοιμάσει ότι θα ακολουθήσει εκτενής και αναλυτική παρουσίασή της. Ο Αγαπητός μας Φίλος Νικος Παπακωνσταντίνου λοιπόν, έχοντας δει την ταινία , μας κάνει μια πλήρη αναφορά πάνω στο φιλμ που έχει σηκώσει πολύ μεγάλο θόρυβο εν όψει της τελικής ευθείας προς τα βραβεία της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Αυτή τη φορά δεν χρειάζεται να κάνουμε εισαγωγή και παρουσίαση των στοιχείων και των συντελεστών της ταινίας. Ήδη τα έχετε διαβάσει στην πρώτη ανάρτηση που αναφέρω από πάνω. Συνεπώς πάμε άμεσα στην παρουσίαση και στην κινηματογραφική άμεση εμπειρία του Νίκου. Γιώργου Λάνθιμου "Η ΕΥΝΟΟΥΜΕΝΗ" "The Favourite" Είναι ο Λάνθιμος ο νέος μας εθνικός ήρωας; Ανακάλυψε ξαφνικά ο μέσος Έλληνας το «κουλτουριάρικο» σινεμά; Εν

"Έρχονται μερικές φορές οι στιγμές εκείνες που συνειδητοποιείς μάλλον ανήμπορος να αντιδράσεις, ότι ίσως να μην έχεις το κουράγιο, το θάρρος και την ικανότητα να αποτυπώσεις με λόγια αυτό που αισθάνεσαι, που ακούς, που βιώνεις.  Το οπτικό παραλήρημα ενός φιλμ όπου το παρελθόν τρέφεται με το παρόν, ενός δημιουργήματος γεμάτου ένταση και πόνο, φροϋδική καταπίεση, ανεκπλήρωτες εμμονές και υπόκωφη εκδίκηση, είναι ικανό να σε βυθίσει ολοκληρωτικά μέσα στην τρομακτική απόλαυσή του, όμοιο με εκείνο το υγρό σκοτάδι που καταπνίγει του επίδοξους εραστές της Σκάρλετ Γιόχανσον στο οπερατικό "Κάτω από το δέρμα" του Τζόναθαν Γκλείζερ. Καθώς σταδιακά εγκαταλείπεις κάθε ελπίδα και αρχίζεις να λεκιάζεσαι με το ανεξίτηλο μαύρο μελάνι που ποτίζει και ποτίζεται από την νύχτα, βουτάς στον κόσμο του Τομ Φορντ, στα "Νυχτόβια Πλάσματα" Παναγιώτης Αχτσιόγλου (Cine.gr) Φίλες και Φίλοι καλώς ήλθατε στον κόσμο των "Νυχτόβιων πλασμάτων" Μια δραματική