Cinefil

 Αισίως, (Ναι, παρά το σκοτάδι ολόγυρά μας), φτάσαμε και στο τέλος της φετινής χρονιάς. Πρωτοχρονιά εν όψει αγαπημένες φίλες και φίλοι μου Και εδώ στο Cinefil λέμε να ρεβεγιονάρουμε με κάτι χαμογελαστό! Κάτι που μας γεμίζει γέλιο από πού; Μα από το κλασικό Ελληνικό σινεμά και τους αλησμόνητους συντελεστές του. Πάμε λοιπόν να αποχαιρετίσουμε το 2023 με κάποιες αξέχαστες στιγμές και ατάκες: "Μια τρελή τρελή οικογένεια" (1965) του Ντίνου Δημόπουλου Οι νιόνυμφοι, ΤΖΕΝΗ ΚΑΡΕΖΗ και ΑΛΕΚΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗΣ, λένε να ευχηθούν στη μοναδική "Πάστα Φλώρα" ΜΑΙΡΗ ΑΡΩΝΗ. Και να τσουγκρίσουν τα ποτήρια τους. Όμως η αεικίνητη "μαμά" δεν πίνει αλκοόλ γιατί ...παχαίνει, σάκχαρα θα μού πείτε. Έχει δίκιο! Ε τότε θα πιεί ένα ...ουίσκι που είναι για ...διατροφή! Στην υγεία μας. "Κορίτσια για φίλημα"   (1965) του Γιάννη Δαλιανίδη Ο αγαπητός Κώστας (ΚΩΣΤΑΣ ΒΟΥΤΣΑΣ) ως ...Ράμμογλου, κάνει χρήση των ...ατού, που έχει στο ...μανίκι του. Στόχος του; Μα η χυμώδης (αχ...) και σέξ

 Φίλες και Φίλοι, είμαστε πια λίγες μέρες πριν τα φετινά μας Χριστούγεννα. Ξέρω, οι συνθήκες δεν είναι καλές, δεν είναι οι προσδόκιμα ιδανικές. Ποτέ δεν ήταν άλλωστε για τους ανθρώπους του μόχθου και της λαϊκής οικογένειας. "Όπλο" μας το χαμόγελο, η αγάπη, η αλληλεγγύη, το χιούμορ, κυρίως αυτό για να νιώσουμε το κλίμα των ημερών. Φέτος είπα να "γιορτάσουμε" τα Χριστούγεννα εδώ στο Cinefil με έναν διαφορετικό τρόπο. Προτίμησα το χαμόγελο και την καλή διάθεση. Πηγή; Μα τι άλλο από το θησαυρό, που λέγεται "Κλασικός Ελληνικός κινηματογράφος". Διάλεξα λοιπόν δέκα "θρυλικές" σκηνές από ατάκες, που έγραψαν ιστορία. Μάς έκαναν και μάς κάνουν πάντα να χαμογελάμε. Πάμε λοιπόν να τις θυμηθούμε με χρονολογική σειρά... Αφήστε την καρδιά σας να νοσταλγήσει και να γελάσει ελεύθερα. Το έχουμε ανάγκη! "ΕΝΑΣ ΗΡΩΣ ΜΕ ΠΑΝΤΟΥΦΛΕΣ" (1958) Αλέκου Σακελλάριου Ο αγνός και άδολος απόστρατος στρατηγός Λάμπρος Δεκαβάλας-ΒΑΣΙΗΣ ΛΟΓΟΘΕΤΙΔΗΣ, κυριολεκτικά στο έλεος

 Έχω ξαναμιλήσει, στο ιστολόγιο αυτό, για τον κύκλο των νέων Ελληνικών τηλεοπτικών σειρών, που έχουν αναδείξει τη μυθοπλασία μας, δίνοντας συγκλονιστικά αποτελέσματα. Και δικαίως γιατί η μεγάλη πλειοψηφία του λαϊκού κοινού, η οποία δεν μπορεί να έχει εύκολη πρόσβαση στον κινηματογράφο, έχει τη δυνατότητα να βλέπει υπέροχες ποιοτικές δημιουργίες με πολύ μεγάλα μηνύματα και συντελεστές εξαιρετικούς. Αν μάλιστα από τις προβολές, έλειπε η κακουργηματική προβολή διαφημίσεων με τέτοιο τρόπο, όλα θα ήταν ακόμα καλύτερα. Επανέρχομαι όμως σε μια σειρά, την οποία παρακολουθώ, με μεγάλη προσοχή και αγάπη καθώς έχει: διαφορετικό ειδικό περιεχόμενο, θεματολογία που αλλάζει σε κάθε επεισόδιο διατηρώντας μια παροιμιώδη φρεσκάδα, άψογη σκηνοθεσία, σενάριο, συντελεστές υποδειγματικούς αλλά και ερμηνείες παλιών και νέων ηθοποιών, που ξεχωρίζουν. "Ο ΓΙΑΤΡΟΣ" Το σενάριο είναι του Π. Ιωσηφέλη και η σκηνοθεσία του καταξιωμένου δημιουργού Γ. Παπαβασιλείου ("42 βαθμοί Κελσίου", "Κάρτ

 Ένας-ένας οι μεγάλοι αστέρες του Ελληνικού κλασικού κινηματογράφου, διαβαίνουν στον κόσμο της αθανασίας και της μνήμης. Ο αδυσώπητος χρόνος, με το πέρασμά του, κλείνει μικρούς και μεγάλους κύκλους γύρω από εκείνες τις μορφές, που αγαπήσαμε στις μεγάλες οθόνες των νεανικών μας χρόνων αλλά και στις μικρές των σύγχρονων. ΣΠΥΡΟΣ ΦΩΚΑΣ Ένας ακόμα μεγάλος ηθοποιός μας, κατέβασε αυλαία στο λαμπερό του κόσμο επί σκηνής. Ένας ηθοποιός από αυτούς, που συνδύαζαν απαράμιλλη γοητεία, λάμψη αλλά συνάμα ποιότητα και εκφραστική δεινότητα. Ένας ηθοποιός, που κατά την ταπεινή μου άποψη αλλά και άλλων περισσότερο ειδικών του σινεμά, είναι ίσως στους τρεις πιο γοητευτικούς άντρες που ανέδειξε ο εγχώριος κινηματογράφος. Εξωτερική εμφάνιση και "εκτόπισμα" επιβλητικό, γοητευτικό, αρρενωπό. Μια παρουσία με καθάρια ατόφια ομορφιά και επιρροή. Μια κινηματογραφική προσωπικότητα χαμηλών τόνων ως προς τις εκρήξεις αλλά υψηλής ποιότητας στην εσωτερική του εκφραστική δύναμη. Ο λόγος και η χροιά της ομιλία