Cinefil

 Νοέμβρης 2010-Νοέμβρης 2022 12 χρόνια Cinefil Blog Ένας ακόμα Νοέμβρης, φίλες και φίλοι, σηματοδοτεί το πέρασμα αυτού εδώ του ιστολογίου μέσα στον επετειακό χρόνο. Είναι ο δωδέκατος Νοέμβρης από εκείνη εκεί την πρώτη ανάρτηση, με την οποία, το εσωτερικό μου μεράκι για την τέχνη του κινηματογράφου, μετουσιώθηκε σε τούτο εδώ το μπλογκ. Αυτό εδώ είναι ένα ιστορικό απόσπασμα της πρώτης εκείνης ανάρτησης, η οποία και έγινε στον τότε φιλόξενο χώρο του Pathfinder. Έτσι ξεκίνησε αυτό το μαγικό, υπέροχο ταξίδι στον κόσμο της έβδομης τέχνης, η οποία από τα παιδικά μου χρόνια, "βασάνιζε" τον ψυχικό μου κόσμο και κέντριζε τη φαντασία και τα συναισθήματά μου. Ο κόσμος του κινηματογράφου, σε όλες του τις εκφάνσεις (σινεμά, τηλεόραση), είναι ένα μέσο για ένα απίθανο και εκπληκτικό ταξίδι σε τόπους και χρόνους απρόσιτους στην πραγματική ζωή. Ο κόσμος του κινηματογράφου, δίνει τη δυνατότητα σε μάς, ως θεατές, να ταυτιστούμε με χαρακτήρες και ρόλους, που δεν θα μπορούσαμε ποτέ να έχουμε στην

  "Αντίο Κρίστοφερ Ρόμπιν" "Good bye Christopher Robin" Φίλες και φίλοι του Cinefil, σήμερα θα ταξιδέψουμε κάπου στην εποχή αμέσως μετά τον δολοφονικό Α' Παγκόσμιο πόλεμο, αυτήν την άδικη και μάταιη ανθρωποσφαγή. Θα σταθούμε στην ιστορία μιας οικογένειας. Αυτής του Άγγλου συγγραφέα Άλαν Αλεξάντερ Μιλν (A.A.Miln) , της γυναίκας του Δάφνης και του μικρού τους γιού Κρίστοφερ Ρόμπιν (Christopher Robin). Μιας οικογένειας, που η ιστορία και η σχέση κύρια του πατέρα και του μικρού γιου, έφερε στην παγκόσμια λογοτεχνία έναν μικρό χαρακτήρα "κόμικ", που ακόμα και σήμερα, χαρίζει αγάπη και συντροφιά σε εκατομμύρια μικρά παιδιά, μικρά και μεγάλα. "Γουίνι το αρκουδάκι" Ένας μικρός λούτρινος αρκούδος, ο οποίος γεννήθηκε μέσα από αυτήν την ιστορία της συγκεκριμένης οικογένειας, θα την δούμε μέσα από την αφήγηση και την πλοκή της εξαίρετης αυτής κινηματογραφικής ταινίας, που αποτελεί ένα ρεσιτάλ ανθρώπινης ευαισθησίας, αισθητικής και συναισθημάτων. Ο Γουίνι