"4.1 Μίλια" ("4.1 Miles") της ΔΑΦΝΗΣ ΜΑΤΖΙΑΡΑΚΗ
Σήμερα αγαπημένοι μου Φίλοι και Φίλες σας έχω κάτι διαφορετικό.
Το Ντοκιμαντέρ στον Κινηματογράφο έχει τον δικό του Προνομιακό χώρο.
Καταγράφει γεγονότα, παρουσιάζει δρώμενα, εξιστορεί το ίδιο το καμίνι της Κοινωνικής ζωής.
Σήμερα θα σταθούμε σε μια τέτοια δημιουργία που Τίμησε διεθνώς τη χώρα μας.
Την Τίμησε σαν χώρα, σαν παραγωγή, σαν Θέμα.
"4,1 ΜΙΛΙΑ"
("4.1 Miles")
της ΔΑΦΝΗΣ ΜΑΤΖΙΑΡΑΚΗ
Μια Ελληνίδα Φοιτήτρια Δημοσιογραφίας στο Πανεπιστήμιο του Berkley στην Καλιφόρνια, έρχεται με ένα προσωπικό της ντοκιμαντέρ να συγκλονίσει την παγκόσμια κοινή γνώμη.
Με όπλο την δική της ερασιτεχνική κάμερα ακολουθεί ένα σκάφος της Ακτοφυλακής του Λιμενικού Σώματος στην Λέσβο στον τιτάνιο αγώνα του για τον εντοπισμό, εύρεση και διάσωση θαλασσοδαρμένων προσφύγων.
Καρέ-καρέ Δάφνη Ματζιαράκη ζει με το πλήρωμα του σκάφους τον απίστευτο αγώνα τους απέναντι στα στοιχειά της φύσης, για να σώσουν από το θάνατο, εκατοντάδες πρόσφυγες που κάθε τους στιγμή στα ταραγμένα νερά του Αιγαίου παίζει με τον θάνατο.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Πρεμιέρα: 1 Σεπτέμβρη 2016
Σκηνοθεσία: ΔΑΦΝΗ ΜΑΤΖΙΑΡΑΚΗ
Κινηματογράφιση: ΔΑΦΝΗ ΜΑΤΖΙΑΡΑΚΗ
Παραγωγή: ΔΑΦΝΗ ΜΑΤΖΙΑΡΑΚΗ, ORLANDO BAGWELL, KATHLEEN LINGO
Μουσική: WILLIAM RYAN FRITCH
ΤΟ ΘΕΜΑ
4,1 Μίλια είναι η ακριβής απόσταση που χωρίζει το πέρασμα εκείνο ανάμεσα στη Λέσβο και τις Τουρκικές ακτές. Εκεί όπου από απέναντι ξεκινούν τα σκάφη των Δουλέμπορων φορτωμένα σαν σταφύλια με ανθρώπινες ψυχές μέσα στη δίνη της φύσης για να αναζητήσουν το δικό τους δρόμο στη λύτρωση.
Εκεί, ανάμεσα στα άλλα σκάφη, δεσπόζει και το σκάφος του Λιμενικού Σώματος, που έχει την ευλογία να έχει πλήρωμα αλλά και Κυβερνήτη έναν συγκλονιστικό άνθρωπο και αξιωματικό
Ανθυποπλοίαρχος ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Αξιωματικός και άνθρωπος αυτός, που έχει βάλει στόχο ζωής, να σώσει όσες περισσότερες ανθρώπινες ψυχές μπορεί μέσα στα οργισμένα κύματα του πελάγους.
Ένας άνθρωπος και ένα πλήρωμα, που το ντοκυμαντέρ αυτό, καταγράφει καρέ-καρέ, τις αποστολές του, τον αγώνα του, την αυτοθυσία του.
Το ντοκιμαντέρ αυτό σώζει στην κυριολεξία την Τιμή της πατρίδας και του λαού μας απέναντι στην μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο και αποτελεί χαστούκι στα φασιστικά κοράκια που βυσσοδομούν απέναντι στο μείζον αυτό θέμα.
Αυτή η κινηματογραφική δημιουργία, έσκισε κάθε σύνορο, σάρωσε κάθε προκατάληψη και βρέθηκε να πρωταγωνιστεί στα διεθνή καλλιτεχνικά φόρουμ.
ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ
Τα "4,1 Μίλια" Δικαιωματικά πέρασαν ως ΥΠΟΨΗΦΙΟ για ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ στα Βραβεία OSCAR 2017
Επίσης τιμήθηκε με:
Βραβείο International Documentary Association 2016 USA
Student Academy Awards 2016 USA
Οι σκηνές που εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια σας είναι πραγματικά συγκλονιστικές, δείγμα του τι αντιμετωπίζουν αυτοί οι άνθρωποι στο καθημερινό τους μεροκάματο με τη Θάλασσα και τι αποστολές καλούνται να βγάλουν εις πέρας.
Ένα Ημερολόγιο Καταστρώματος που πολλές φορές γράφεται με τη σφραγίδα του Θανάτου, με το κλάμα μιας τραγικής απώλειας ή με την θριαμβευτική κραυγή μιας σωτηρίας.
Θα σας δώσω τον σύνδεσμο για να δείτε το συγκλονιστικό αυτό ντοκιμαντερ
μέσα από την ιστοσελίδα των
New York Times παρακαλώ
Νιώθω πραγματικά υπερήφανος τόσο για την Ελληνίδα Φοιτήτρια, όσο και για τους Έλληνες Λιμενικούς και τους απλούς πολίτες, γιατρούς, νοσηλευτές, ψαράδες και καταστηματάρχες που έδωσαν όλο τους τον εαυτό στη μάχη για αυτές τις σωτηρίες.
Ένας Λαός που βγάζει ασπροπρόσωπη την Ευρώπη και τις ανομίες της.
Επίσης μπορείτε να διαβάσετε εδώ και τι λέει η ίδια για το δημιούργημά της και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε
Είδα ξανά, με την ίδια συγκίνηση, το ντοκιμαντέρ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκέφτομαι τί να έχουν απογίνει τόσοι άνθρωποι, πού βρίσκονται σήμερα?
Κατόρθωσαν να φτάσουν στη χώρα προορισμού τους ή ξέμειναν σε κάποιo hotspot της Ελλάδας?
Για τους Έλληνες λιμενικούς, τι να προσθέσω?
Τα συγχαρητήρια δεν φτάνουν!
Μόνο το ψυχικό κόστος να υπολογίσει κανείς, πέρα από την μεγάλη σωματική κούραση,καταλαβαίνει πως έζησαν τα γεγονότα ξεπερνώντας τα ανθρώπινα όρια τους.Τα "συγχαρητήρια" δεν φτάνουν!
Το ντοκιμαντέρ γυρίστηκε με τις καλύτερες προθέσεις και αυτό φαίνεται.
Πιστεύω ακόμα πως οι συνθήκες ήταν κόντρα στην προσπάθεια της Ματζιαράκη να καταγράψει τα γεγονότα.(άνθρωποι που ίσως δεν θέλησαν να συνεργαστούν και καιρικές συνθήκες που δεν βοήθησαν)
Προσωπικά, περίμενα κάτι περισσότερο, για να είμαι ειλικρινής.
Έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε και αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς.
Μακάρι να τελειώσει οριστικά και το μαρτύριο των ανθρώπων που έμειναν πίσω και ζουν ακόμα μέσα στην κόλαση.
Καλό βράδυ Γιάννη μου!
Μαρία μου καλησπέρα,
Διαγραφήτι να αναλογισθεί κανείς από αυτό το δράμα. Ένα τεράστιο ανθρωπιστικό δράμα έπεσε στα κεφάλια κάποιων φτωχών νησιωτών για να το αντιμετωπίσουν.
Η Ματζιαράκη μην ξεχνάς είναι φοιτήτρια, συνεπώς δεν είναι επαγγελματίας για να γυρίσει ένα ντοκιμαντέρ με τις συνθήκες που επιβάλει η κινηματογράφιση. Έτσι πιστεύω δικαιολογούνται οι ατέλειες.
Δεν ξέρω επίσης αν αυτή η δημιουργία έτυχε της προβολής που της αξίζει.
Ευχαριστώ Μαρία μου. Να είσαι καλά και καλό βράδυ.
Πολύ αξιέπαινη προσπάθεια Το είχα δει και το ξαναθυμήθηκα γιατί όντως μας έκανε υπερήφανους. Πρέπει να φαίνονται και οι άνθρωποι που βοηθούν με αυτοθυσία. Και μετά από τόση κούραση να ακούς το φόβο τους, μπας και ξέμεινε κανείς αβοήθητος! Ανατριχιάζεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Γιάννη μου
Το είχες δει Άννα μου ε ; και εσύ. Εγώ ομολογώ παιδιά τώρα το είδα. Δεν είχε πέσει στα χέρια μου.
ΔιαγραφήΠραγματικά ανατριχιάζεις. Εκεί ειδικά που προσπαθούσαν να σώσουν ένα βρέφος με τεχνητές αναπνοές ήταν να κρατάς την ανάσα σου.
Ευχαριστώ Άννα μου και καλό σου βράδυ.
Ναι το ειχα δει και με ειχαν συγκινησει τα λογια του λιμενικου ,αυτοι οι ανθρωποι κανουν υπερανθρωπες προσπαθειες ,παραγουν λειτουργημα .προσφερουν υπηρεσιες με κινδυνο συχνα της ζωης τους ενω αμοιβονται με ενα βασικο μισθο πεινας ...τι να πεις ? η εικονα μιλαει πιο δυνατα .
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς έτσι Ολυμπία. Ένας μισθός πείνας για να παίζεις τη ζωή σου κάθε μέρα στον αέρα. Δεν θα έπρεπε να τιμηθούν και να ενισχυθούν αυτοί οι άνθρωποι ; αλλά είπαμε, εμείς εδώ κοιτάμε τους ...επενδυτές.
ΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ και ευχαριστώ.
Σε ευχαριστούμε φίλε Γιάννη για την σύσταση αυτού του ντοκιμαντέρ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆθελά μου, μού ήρθαν στο νου οι στίχοι του τραγουδιού...
"...κι απ' το θάνατο ακόμα πιο πικρή είσαι Προσφυγιά"!
Μεγάλη κουβέντα Ευρυτάνα μου....! ακριβώς λέξη προς λέξη. Μια μεγάλη αλήθεια διαχρονική και σκληρή.
ΔιαγραφήΕυχαριστώ φίλε και να είσαι καλά.
Καλησπερα κυριε Γιαννη μου!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν το γνωριζα το ντοκιμαντερ δυστυχως....πρεπει να ειναι συγκλονιστικο, συγκινητικο μα πανω απο ολα ανθρωπινο!!! Για κατι τετοιες στιγμες, νοιωθω περηφανος που ειμαι Ελληνας...
Σας ευχαριστουμε πολυ για την παρουσιαση σας και για την ευκαιρια που μας δινετε να το γνωρισουμε και εμεις!!!
Παρεμπιπτοντως πολυ ομορφη η αλλαγη στο blog σας...
Καλη σας νυχτα κυριε Γιαννη μου!!!
Καλησπέρα Τάκη μου,
ΔιαγραφήΓια κάτι τέτοια πράγματα φίλε μου ναι, να είσαι περήφανος για τον Ελληνικό λαό. Ευτυχώς τα αντανακλαστικά του τιμούν και την λαμπρή του ιστορία.
Μπορείς να το δεις το ντοκιμαντέρ Τάκη μου. Είναι μικρό σε διάρκεια.
Α χαίρομαι αν σου άρεσαν οι φωτογραφικές αλλαγές.
Σε ευχαριστώ πολύ λεβέντη μου και τα λέμε στη συνέχεια.
Καλημέρα φίλε μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρα από το ντοκιμαντέρ, τος διασώσεις, τις προσπάθειες των λιμενικών, τη δυστυχία ατών των ανθρώπων, τη προσπάθεια τους να κερδίσουν έναν ειρηνικό κόσμο... το μυαλό μου ταξιδεύει ξανά και ξανά, στις "διαθέσεις", των μεγάλων και μικρότερων περιφερειακών δυνάμεων, που ως όρνεα, κάθονται και κατασπαράσσουν τις σάρκες μιας χώρας, άλλοτε αξιοζήλευτης, της Συρίας. Κάποιο χαρτί δεν έπαιξε σωστά ο Άσαντ και σήμερα μοιράζονται μεταξύ τους, τα "ιμάτια" αυτής της χώρας.
Βασίλη μου πολύ σωστή η παρατήρησή σου για το ρόλο των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και το μοίρασμα σε ζώνες επιρροής. Ξέρουμε ότι όποτε γίνεται αυτό έχουμε αίμα και πόλεμο.
ΔιαγραφήΟ Άσσαντ, ανέκαθεν, από τον πατέρα του, ήταν στη μπούκα των Δυτικών. Μεταρρυθμιστικό καθεστώς, που στα πλαίσια της Αραβικής κοινωνίας ήταν πολύ μπροστά. Δυστυχώς αποφάσισαν και εκεί να αποκαταστήσουν την ...."δημοκρατία". Όπότε καταλαβαίνεις.
Ευχαριστώ φίλε μου και καλή σου συνέχεια.
Ουφ… John δεν το είχα δει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να πεις …
Ο άνθρωπος θύμα πολιτικών, σκοπιμοτήτων, απατεώνων, …
Θέλει πολύ δουλειά για να σταματήσει κάποτε όλο αυτό.
Για φαντάσου, να αναγκαστείς να ξεριζωθείς, να σου υποσχεθούν πέρασμα, να σε βουλιάξουν, και να βρεθείς ξαφνικά με την οικογένειά σου να μάχεσαι με τα κύματα για να κρατηθείς στη ζωή, ελπίζοντας στο θαύμα, που στην προκειμένη δεν είναι τίποτα άλλο από ένα πλοίο του λιμενικού της χώρας μας.
Και για πόσους αυτό το θαύμα δεν συνέβη ….
Και για πόσους, που αυτή τη στιγμή ζουν, δεν θα συμβεί τις επόμενες μέρες, ίσως και αύριο ….
Και σε τι μπορούμε να ελπίζουμε αν αύριο εμείς βρεθούμε στη θέση τους …
Γιάννη μου,
Διαγραφήτα λόγια σου αντανακλούν την ανθρωπιά σου και την ποιότητα της σκέψης σου. Αυτές ακριβώς τις σκέψεις οφείλουμε να έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας. Όντας λαός της προσφυγιάς από το αίμα των μεγάλων.
Σίγουρα προβλήματα δημιουργούντα άπειρα και σοβαρά αλλά οφείλουμε να δούμε τον αληθινό ένοχο και να τον αποκαλύψουμε.
Ειλικρινά χαίρομαι για την άποψή σου και την παρέμβασή σου Φίλε.
Καλή συνέχεια να έχεις.
χαίρετε καλέ φίλε μου johnpit ! ;) Εδώ μέσα είναι σαν αίθουσα τέχνης !! καλορίζικο και καλοτάξιδο το νέο σου blog στο χώρο του gggle και blogger. Ένα παρόμοιο θέμα είχα δημιουργήσει στο blog μου στο pathfinder και άλλα μέλη του . Μπράβο έκανε γνωστό το θέμα διεθνώς , γιατί είναι κρίμα να πνίγονται αθώα παιδιά , γυναίκες και άνδρες στη θάλασσα . Είναι πολύ κρίμα να χάνονται τόσο άδικα αθώες ψυχές για να ξεφύγουν από την αγριότητα του πολέμου , επειδή δεν γνωρίζουν κολύμπι στις άσχημες καιρικές συνθήκες !
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολ΄τ ωραία ανάρτηση , να περάσεις όμορφα το σαββατιάτικο απόγευμα σου ! :)
Καλησπέρα Κούλα....!
Διαγραφήσε ευχαριστώ από καρδιάς για τα καλά σου λόγια. Με ότι έμπνευση έχουμε προχωράμε καλή μου φίλη.
Όπως ακριβώς το περιγράφεις το θέμα είναι και σε ευχαριστώ για τη συμμετοχή και την κατάθεση της σκέψης σου.
Καλή σου συνέχεια σε ότι κάνεις.
Το είχα δει και δεν αντέχω να το ξαναδώ Γιάννη μου. Μπράβο στην κοπέλα που το τόλμησε, γιατί θέλει κότσια να βρεθείς σε τέτοια αποστολή και να το καταγράψεις στην κάμερα. Όταν θα κοπάσει αυτός ο άδικος πόλεμος (το έγκλημα πιο σωστά) εναντίον αμάχων, αυτές οι ταινίες θα έχουν ιστορική αξία. Ευτυχώς υπάρχουν λίγοι αλλά μάχιμοι δημοσιογράφοι που μπαίνουν στο μέτωπο του πολέμου και φτιάχνουν τέτοια ντοκυμαντέρ, αντί να αναλώνονται στα στούντιο και σε τηλεοπτικά σκουπίδια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι Μαρία μου.
ΔιαγραφήΘέλει κότσια, ερασιτέχνης, απλός πολίτης να παρατήσεις την ασφάλειά σου και να παραστείς στην αντάρα του πελάγους μέσα στην αγωνία και στο θάνατο.
Μπράβο στην Δάφνη για το ιστορικό της τόλμημα.
Έγραψε ιστορία η παραγωγή αυτή, μαζί φυσικά με τους απόλυτους πρωταγωνιστές.
Καλή αυριανή Μαρία μου, καλά να είμαστε.
Γιάννη μου, δεν είχα δει το ντοκυμαντέρ. Ευχαριστώ που έβαλες το βίντεο. Είναι συγκλονιστικό. Τόσοι άνθρωποι, τόσες ψυχές, να προσπαθούν να βρουν την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο και όμως να χάνονται με τόσο τραγικό τρόπο. Ναι, οι διακινητές είναι εγκληματίες. Και η Ελλάδα, μια χώρα με τόσα προβλήματα, δείχνει για μια ακόμη φορά ότι η ανθρωπιά της συνεχίζει να υπάρχει. Πολλά φιλιά, φίλε μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα σου Μία μου και χρόνια σου πολλά.
ΔιαγραφήΣυμφωνώ με τα λόγια σου.
Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο και την κατάθεση ψυχής.
Καλή συνέχεια.
Της αξίζουν πολλά συγχαρητήρια !!!! πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση Γιάννη μου!!! την κρατώ στα αγαπημένα μου. Στέλνω φιλιά και καλό ξημέρωμα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα σου Έλενα.
ΔιαγραφήΝα το δεις Έλενα. Αξίζει τον κόπο. Είναι και μικρό στο χρόνο αλλά τεράστιο στα μηνύματα. Ένα δημιούργημα που αναδεικνύει την Ελληνική λαΪκή ψυχή.
Ευχαριστώ για τα σχόλια και εύχομαι καλή βδομάδα με φιλάκια πολλά.
Γιάννη να πω κι εγώ και συμφωνώ με τη Κανελλάκη μπράβο στην κοπέλα που είχε τα κότσια!!!τώρα τα υπόλοιπα τι να πω...πόνος και απόγνωση είναι παντού το ίδιο.....τα παιδιά τα μεγαλύτερα θύματα αυτού του κόσμου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή συνέχεια!!!
Καλησπέρα σου Δέσποινα.
ΔιαγραφήΔεν μπορώ να μην συμφωνήσω μαζί σου. Ένα μεγάλο μπράβο στην κοπέλα για την δημιουργία αλλά και το βίωμα από κοντά.
Ευχαριστώ πολύ και σου εύχομαι καλή βδομάδα.