"Μαρία" του Pablo Larrain

 Φίλες και φίλοι του Cinefil

τις πιο θερμές μου ευχές για το 2025

Καλή χρονιά σε όλους μας

Μια ευχή, που έχουμε απόλυτη ανάγκη. Εγκαινιάζω τις αναρτήσεις της νέας χρονιάς με την παρουσίαση μιας καινούργιας ταινίας και μάλιστα πολυσυζητημένης. Αφορά μια διεθνή συμπαραγωγή, Ιταλίας, Γερμανίας, Χιλής και ΗΠΑ με πολύ ψηλές προδιαγραφές. Αναφέρεται σε ένα εμβληματικό πρόσωπο της παγκόσμιας τέχνης και δη της Μουσικής. Μια βιογραφική ματιά, ένα Icon μιας "Θεάς" και μεγάλης Ντίβας της λυρικής μουσικής σκηνής της Όπερας. Και φυσικά μιας "δικής μας" προσωπικότητας, ενός παγκόσμιου θρύλου. Της ΜΑΡΙΑΣ ΚΑΛΛΑΣ.

"Μαρία"

Σκηνοθεσία: PABLO LARRAIN

Ο διάσημος Χιλιανός σκηνοθέτης, κάνει την τρίτη του δουλειά πάνω στο Βιογραφικό κινηματογράφο, προσεγγίζοντας ένα Icon με βροντερή φήμη και αναγνωρισιμότητα στη διεθνή σκηνή. Πρώτο ήταν το 2016 η "Jackie" και στη συνέχεια, το 2021 η "Spencer"

Τώρα μάς δίνει τη δική του αισθητική και δραματολογική ματιά πάνω στην τεράστια προσωπικότητα της λυρικής μουσικής σκηνής. Μιας γυναίκας, που έτσι και αλλιώς, η ζωή της έχει ιδιαίτερα φορτισμένο δραματικό προφίλ.

Σε σενάριο του Βρετανού STEVEN KNIGHT θα γεννηθεί η "Μαρία". Μια δραματολογική προσέγγιση της θρυλικής Μαρίας Κάλλας, όπως το είδαν οι δύο δημιουργοί.

Βέβαια, την ταινία δεν μπορείς να την πεις, σε καμία περίπτωση, βιογραφία. Είναι αδύνατον μια τέτοια προσωπικότητα, σαν την Μαρία Κάλλας, να "χωρέσει" στις δύο ώρες ενός κινηματογραφικού φιλμ. Έτσι οι δημιουργοί έδωσαν ένα, ας το πούμε "φωτογραφικό" shot στη ζωή της μεγάλης καλλιτέχνιδας, προσπαθώντας να αναδείξουν και την προσωπικότητά της και τις βασικές πτυχές του εσωτερικού της δράματος και των καλλιτεχνικών της ικανοτήτων και του κόσμου της.

Τι κατάφεραν; Δεν μπορούμε να δούμε με άσπρη ή μαύρη ματιά αυτό το φιλμ. Σίγουρα είναι μια άψογη, υψηλής καλλιτεχνικής αισθητικής και τέχνης, σινεφίλ δημιουργίας.Σίγουρα είναι μια άριστη παραγωγή σε όλες τις λεπτομέρειες. Αισθητικά, ενδυματολογικά, χώρος, ατμόσφαιρα, φωτισμός, φωτογραφία.

Επίσης είναι ένα σύνολο υψηλών ερμηνευτικών επιδόσεων από ένα σύνολο ηθοποιών, που δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους.

Ας ξεκινήσουμε όμως τις λεπτομέρειες και θα τα ...πούμε:

ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: PABLO LARRAIN

Σενάριο: STEVEN KNIGHT

Κινηματογράφιση: EDWARD LACHMAN

Μοντάζ: SOFIA SUBERCASEAUX

Σκηνογραφία:  SANDRO PICCAROZZI

Ενδυματολογία:  MASSIMO CANTINI, PARRINI

Σε μια τέτοια παραγωγή, που αντικείμενο έχει χώρους τέχνης και μουσικής εκτέλεσης αλλά και το ίδιο το σπίτι της Μαρίας Κάλλας, αντιλαμβάνεστε πόση καθοριστική σημασία έχει στο καλλιτεχνικό εγχείρημα η ποιότητα της παραγωγής, της σκηνογραφίας, της διακόσμησης αλλά και της ενδυματολογίας. Και μιας και μιλάμε για ταινία εποχής, γιατί η δράση μας πάει στο τέλος της δεκαετίας του 1970, έχουμε μια ταινία εποχής.

Τόσο η σκηνοθετική ματιά του Larrain, όσο και όλα τα υπόλοιπα, είναι άψογα. Η αισθητική των χώρων, τα εξωτερικά γυρίσματα, οι περίπατοι στα πάρκα του Παρισιού και στο κλασικό κομμάτι της πόλης. Το σπίτι της Μαρίας Κάλλας, οι θεατρικές μουσικές σκηνές. Οι χώροι εκδηλώσεων, ο πλούτος από τα κοστούμια και όχι μόνο, όλα φωτογραφίζουν μια πιστότητα ακριβέστατη και υποδειγματική.

ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ

Θα αναφερθώ στους κεντρικούς ρόλους καθώς το καστ είναι πολύ μεγάλο

ANGELINA JOLIE στο ρόλο της Μαρίας Κάλλας

Η διάσημη πρωταγωνίστρια είναι όλη η ταινία! Σεναριακά έχει "εισπράξει" το απόλυτο στη βαρύτητα και την έκταση του ρόλου. Απόλυτα φυσιολογικό αν αναλογιστεί κανείς γιατί φιλμ μιλάμε. 

Προσωπικά είδα την Αντζελίνα πιο ώριμη και πιο ολοκληρωμένη σαν ηθοποιό, όσο ποτέ! 

Η γυναίκα έχει κάνει πολύ μεγάλη δουλειά και προετοιμασία για να "μπει στα παπούτσια" μιας τέτοιας προσωπικότητας με όλες εκείνες τις δραματολογικές ιδιαιτερότητες που κουβαλούσε η Μαρία Κάλλας, κύρια στο τέλος της ζωής της.

Δούλεψε πάρα πολύ πάνω στο λυρικό τραγούδι και μπήκε, ταυτίστηκε στις κινήσεις του στόματος και στις εκφράσεις προσώπου για να μπορέσει να αποδώσει τη μουσική ερμηνεία, που ακούγεται σε κάποιες στιγμές του έργου. Επίσης, στο τέλος της ταινίας, η φωνή είναι απόλυτα η δική της, γεγονός που κάνει την ερμηνεία της ακόμα πιο εξαιρετική.

Η εστίαση, που δίνει ο σκηνοθέτης στο πρόσωπό της, δίνει πόντους και στην ταινία και στην ίδια την πρωταγωνίστρια. Καθώς, ο θεατής μπορεί να νιώσει τον ψυχικό κόσμο της μεγάλης ντίβας του θεάτρου.

PIERFRANSESCO FAVINO & ALBA ROMRWACHER

στους ρόλους του Ferrucio & Bruna, μπάτλερ και οικονόμου της Μαρίας

Οι δύο εξαίρετοι ηθοποιοί, είναι αυτοί, που κλέβουν την παράσταση στους δεύτερους ρόλους της ταινίας. Ιστορικά πρόσωπα και τα δύο, από εκείνα που έμειναν πιο κοντά από όλους δίπλα στη Μαρία, έζησαν όλο το φάσμα της ζωής της και ειδικά τα τελευταία δύσκολα χρόνια της.

Κύρια ο PIERFRANSESCO FAVINO, στο ρόλο του μπάτλερ, έχει μεγαλύτερο βάρος στο ρόλο του και συμμετοχή. Η ερμηνεία του είναι πραγματικά εκπληκτική και στημένη με άψογο τρόπο. Ακόμα και το περπάτημά του, η όλη κορμοστασιά του είναι ενταγμένη στο χαρακτήρα που υπηρετεί.

Φυσικά και η ALBA ROMRWACHER, παρά το ότι έχει ελαφρώς μικρότερο μερίδιο, είναι εξ ίσου εξαιρετική, ανθρώπινη, αληθινή.

HALUK BILGINER στο ρόλο του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΩΝΑΣΗ

Σημαντική η παρουσία του Τούρκο ηθοποιού, ο οποίος, στην ταινία κρατά έναν επίσης βασικό ρόλο. Αυτόν του Αριστοτέλη Ωνάση, πρόσωπο που σημάδεψε τη ζωή της Μαρίας Κάλλας. Εξαίρετος, έχει "φορέσει" απόλυτα το αλαζονικό και αυταρχικό ύφος του μεγιστάνα του πλούτου δίνοντας παραστατικά την πραγματική του εικόνα.

VALERIA GOLINO στο ρόλο της ΥΑΚΙΝΘΗΣ ΚΑΛΛΑΣ, αδελφής της Μαρίας

Ελληνικής καταγωγής η όμορφη Ιταλίδα ηθοποιός, έχει και εκείνη το δικό της μερίδιο ερμηνεύοντας ένα ακόμα βασικό πρόσωπο στη ζωή της μεγάλης καλλιτέχνιδος.

ΛΥΔΙΑ ΚΟΝΙΟΡΔΟΥ στο ρόλο της ΛΙΤΣΑΣ ΚΑΛΛΑΣ, μητέρας της Μαρίας

ΑΓΓΕΛΙΝΙΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ στο ρόλο της νεαρής Μαρίας

ΕΡΩΦΙΛΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΡΕΑ στο ρόλο της νεαρής Υακίνθης

Δυναμικά παρόν το Ελληνικό στοιχείο στην ταινία. Η μεγάλη μας Λυδία Κονιόρδου, πλαισιώνεται από δύο νεαρότερες ηθοποιούς, δίνοντας μια τριπλέτα άψογη και καθοριστική.

KODI SMIT-MCPHEE στο ρόλο του MANDRAX, δημοσιογράφου

Ο νεαρός Αμερικάνος ηθοποιός, έχει μια σημαντική παρουσία στην ταινία. Είναι ο δημοσιογράφος εκείνος, που παίρνει συνέντευξη από τη Μαρία. Μια συνέντευξη, που αποτελεί και το εισιτήριο για τα αναγκαία φλας-μπακ στο φιλμ.

VINCENT MACAIGNE στο ρόλο του γιατρού Fontenebleau, της Μαρίας

ALESSANDRO BRESSANELLO στο ρόλο του BATTISTA MENEGHINI, πρώτου συζύγου της Μαρίας

Ακόμα ένας σημαντικός χαρακτήρας στη ζωή της μεγάλης Ντίβας και ακόμα μια πιστή και ρεαλιστική ερμηνεία από έναν καταξιωμένο και γνωστό ηθοποιό.

Η ΠΛΟΚΗ

Η Ταινία θα ξεκινήσει χρονολογικά από τις 16 Σεπτέμβρη 1977, σε ένα πολυτελέστατο διαμέρισμα στο Παρίσι, όπου το ζευγάρι των δύο κοντινών της ανθρώπων, ο μπάτλερ και η οικονόμος, βρήκαν τη Μαρία Κάλλας νεκρή στο πάτωμα από έμφραγμα του μυοκαρδίου. Μια αληθινή Θεά της Μουσικής, έφυγε για πάντα μόλις στα 54 της χρόνια.

Από εκεί η ταινία ξετυλίγει στην ουσία τις δέκα τελευταίες μέρες της μεγάλης καλλιτέχνιδας κάνοντας μεγάλα και ουσιαστικά φλας-μπακ σε συγκεκριμένες στιγμές της ζωής της. Έμφαση δίνεται στα δύο πρόσωπα, που αρνητικά σημάδεψαν τη ζωή της, τη μητέρα της, η οποία εξέδιδε τις δυο μικρές της κόρες στους Γερμανούς στην κατοχή και φυσικά τον Ωνάση, του οποίου η συμπεριφορά απέναντί της στάθηκε τρισάθλια και διαβρωτική.

Ανάμεσα στην εξέλιξη της πλοκής ακούμε επιλογές μουσικών κομματιών από εκείνες τις τεράστιες εκθαμβωτικές στιγμές της Κάλλας στην Όπερα.

Η ατμόσφαιρα βαραίνει στο πέρασμα της ταινίας, καθώς τα περιθώρια σφίγγουν για τη Μαρία, η οποία βρίσκεται στη μέγγενη της επιδείνωσης των προβλημάτων της. Ανυπακοή στις οδηγίες του γιατρού της, παραισθήσεις, μεγάλη εξάρτηση από τα ηρεμιστικά της, αδυναμία στη φωνή της, εσωτερικά σοβαρά παθολογικά προβλήματα.

Εκείνο που λείπει εμφανώς από την ταινία είναι η μουσική πλευρά της Μαρίας Κάλλας. Το έργο δίνει πολύ μεγάλη έμφαση στον εσωτερικό της κόσμο αλλά υποβαθμίζει εντελώς το τεράστιο μουσικό της έργο. Δεν λειτουργεί δηλαδή βιογραφικά. Δεν έχουμε καμία αναφορά στα καλλιτεχνικά της μονοπάτια, που την εκτόξευσαν στα αστέρια της Όπερας και του λυρικού θεάτρου.

Η Angelina Jolie, πήρε 7 μήνες ειδικά μαθήματα να μπορέσει να ανταποκριθεί στο συγκεκριμένο ρόλο και να μπορέσει να εντάξει και τη φωνή της μέσα σε αυτόν.

Στην ταινία ακούγονται, γνήσια φυσικά αποσπάσματα, με τη φωνή της Μαρίας Κάλλας, από μια σειρά μεγάλες ερμηνείες της, όπως:

• "Ave Maria" (Desdemona) Giuseppe Verdi
• "I Puritani" (Elvira) Vincenzo Bellini
• "Casta Diva" (Norma) Vincenzo Bellini
• "La traviata" (Sempre Libera) Giuseppe Verdi
• "O mio bambino caro" Gianni Schicchi
• "La Wally" Alfredo Catalani
• "Anna Bolena" (Act 2) Gaetano Donizetti
• "Medea" (Act 3) Luigi Cherubini
• "Tosca" (Vissi d'arte) Giacomo Puccini

BΡΑΒΕΥΣΕΙΣ

Ήδη η ταινία μετρά 4 διεθνή βραβεία και ακόμα 22 υποψηφιότητες. Ξεχωρίζει η υποψηφιότητά της για καλύτερη ταινία στο φεστιβάλ Βενετίας το 2024.

Η ταινία, με την είσοδό της στην Ελληνική αγορά, αγαπήθηκε από το κοινό με μεγάλη ένταση, ξεπερνώντας την τάση ακόμα και μεγάλων Χολιγουντιανών μπλοκμπάστερς. Στο πρώτο διάστημα 5-8/12 προβολής ήρθε 2η με 37.380 εισιτήρια.

Αυτή ήταν η "Μαρία" του Pablo Larrain.

Μια ταινία που είπε πολλά, που είχε απόλυτα σωστά ιστορικά στοιχεία, που απέδωσε τον εσωτερικό ψυχικό κόσμο της Μαρίας Κάλλας στην τελευταία περίοδο της ζωής της, την αγωνία, τα όνειρά της, τις αναμνήσεις της, τους φόβους και σκιές της.

Ήταν μια ταινία που φυσικά θα μπορούσε να πει πολλά περισσότερα για τη μεγάλη καλλιτέχνιδα του λυρικού μουσικού θεάτρου.

Ήταν μια ταινία, που αναμφίβολα αξίζει να δείτε, να αφεθείτε σ' αυτήν, να νιώσετε, να συγκινηθείτε, να μπείτε στο μαγικό αυτό κόσμο της τέχνης.

Να θυμηθείτε την αύρα της μαγικής φωνής της Μαρίας