Αντρική λάμψη στο κλασικό Χόλιγουντ (Top stars actors in classic Hollywood) Μέρος 2ο

 Φίλες και φίλοι,

εδώ είμαστε πάλι με το μεγάλο μου αφιέρωμα στους άντρες εκείνους ηθοποιούς, που έλαμψαν με την παρουσία τους και σημάδεψαν την ιστορία του κλασικού Χόλιγουντ.

Εδώ είχαμε το Πρώτο μέρος και σήμερα συνεχίζουμε:

Μέρος 2ο

KIRK DOUGLAS

Πραγματικό όνομα: Ισούρ Ντανιέλοβιτς, Εβραίος στην καταγωγή

Γεννημένος στις 9/12/1916 στο Άμστερνταμ, έφυγε στις 5/2/2020 στο Μπέρβλυ Χιλς, Καλιφόρνια στην ηλικία των 104 ετών, πλήρης ημερών

Ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του παγκόσμιου κινηματογράφου της ομιλούσας εποχής. Μια φανταχτερή προσωπικότητα, όχι μόνο στο χώρο της τέχνης και της υποκριτικής αλλά και στο χώρο της πολιτικής και της κοινωνίας καθώς οι ριζοσπαστικές και προοδευτικές του ιδέες τον έφεραν αντιμέτωπο, μετωπικά, με τον Μακαρθισμό και το σκοτάδι στις ΗΠΑ.

Σταδιακά η οικογένεια μετακόμισε στις ΗΠΑ και άλλαξε το επώνυμό του λίγο πριν καταταγεί στο ναυτικό στον Β' Π.Π. Φτωχή οικογένεια η καταγωγή του, δούλεψε σκληρά, πουλώντας τρόφιμα. Άλλαξε δεκάδες δουλειές, σκληρές και μέσα στη φτώχεια.

Από το Λύκειο άρχισε να ξεχωρίζει το υποκριτικό του ταλέντο, με συμμετοχή σε σχολικές παραστάσεις. Με πολλούς κόπους, πήρε υποτροφία στην Αμερικάνικη ακαδημία δράματος στην Ν.Υόρκη και κάπως έτσι ξεκινάει η μεγάλη του καριέρα.

Η Λωρήν Μπακώλ, θα τον βοηθήσει να πάρει την πρώτη του ταινία. Το 1946, στο θρίλερ του Λιούις Μάιλστόουν "ΑΜΑΡΤΩΛΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ", με τους: Μπάρμπαρα Στάνγουικ, Βαν Χέφλιν και Ελίζαμπεθ Σκοτ. Έκτοτε ξεκινά μια καριέρα, που πήρε μυθικές διαστάσεις, έξω από κάθε προσδοκία:

94 ταινίες, σφραγίστηκαν με τη μεγάλη του παρουσία σε διάφορα είδη και προφίλ. Εντελώς ενδεικτικά θα αναφέρουμε κάποιες από αυτές:

1947 "ΑΜΑΡΤΗΜΑ του ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ" (Out of the past). συγκλονιστικό δραματικό φιλμ νουάρ του Ζακ Τουρνέ. Μαζί με τον Ρόμπερτ Μήτσαμ και την Τζέην Γκρήρ. 1949 "Ο ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ", αθλητικό δραματικό φιλμ νουάρ του Μαρκ Ρόμπσον, Οσκαρική ταινία, 1951 "ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ", επίσης δραματικό φιλμ νουάρ του Γουίλλιαμ Γουάιλερ,  1951 "ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΤΟΥ", επίσης δραματικό φιλμ νουάρ του Μπίλλυ Γουάιλντερ, Οσκαρική ταινία,  1952 "Η ΩΡΑΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΤΗΝΟΣ", ρομαντικό δράμα του Βιντσέντε Μινέλλι, με τη Λάνα Τέρνερ, υποψήφιος για Όσκαρ α' αντρικού ρόλου.

1957  "ΣΤΑΥΡΟΙ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ", σοκαριστικό αντιπολεμικό δράμα του μεγάλου Στάνλεϋ Κιούμπρικ,  1960 "ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ", ένα ιστορικό έπος του ίδιου σκηνοθέτη, με τον Λώρενς Ολίβιε και την Τζην Σίμμονς,  1964 "ΕΠΤΑ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΜΑΪΟΥ", δραματικό θρίλερ του Τζον Φρανκεχάιμερ.

Προτάθηκε τρεις φορές για Όσκαρ α' αντρικού ρόλου αλλά δεν το πήρε. Το 1995, η Αμερικάνικη ακαδημία του έδωσε τιμητικό Όσκαρ προσφοράς. Συνολικά έχει τιμηθεί με 34 βραβεία και ακόμα 22 υποψηφιότητες. Το 2009 τιμήθηκε με BAFTA, το 2001 με "Χρυσή άρκτο" στο Βερολίνο, το 1980 με Γαλλικό βραβείο CESAR, επίσης με βραβεία στην Ισπανία, San Sebastian & San Jordi καθώς και με αστέρι στο Walk of fame.

Το Αμερικάνικο ινστιτούτο κινηματογράφου, τον κατατάσσει στην 17η θέση της λίστας με τους μεγαλύτερους ηθοποιούς όλων των εποχών.

ORSON WELLES

Ένα ακόμα "ιερό τέρας" του κλασικού κινηματογράφου, παρελαύνει εδώ μπροστά μας. 

Γεννημένος στις 6/5/1915 στην Κενόσα των ΗΠΑ, έφυγε στις 10/10/1985 στο Λος  Άντζελες, πρόωρα σε ηλικία 70 ετών, από έμφραγμα μυοκαρδίου.

Μεγάλη μορφή στο θέατρο και το σινεμά σε κάθε επίπεδο. Σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός αλλά και ηθοποιός. Κάθε του ταινία και ένα αριστούργημα σταθμός στη διεθνή σκηνή. Το παράδοξο είναι ότι, ενώ τα έργα του αποτελούν παγκόσμια αριστουργήματα και "εγχειρίδια μάθησης", δεν είχαν αντίστοιχη εμπορική επιτυχία.

Μετά το 1919, μετακόμισε με την οικογένειά του στο Σικάγο. Ο πατέρας του ήταν εφευρέτης και η μητέρα του πιανίστρια. Ήταν ένα "παιδί θαύμα" από μικρός σε κάθε είδους καλλιτεχνική ενασχόληση (Πιάνο, σχέδιο, υποκριτική, ποίηση, ταχυδαχτυλουργία). Έμεινε νωρίς ορφανός, στα 9 από τη μητέρα του και στα 15 έχασε και τον πατέρα του. Τον ανέθρεψε ένα γιατρός. 

Από το 1933 ξεκινά ένα έργο, που πήρε τεράστιες, πρωτοφανείς διαστάσεις, που εύκολα δεν μπορείς να βρεις στο χώρο της έβδομης τέχνης. Συγκεκριμένα δημιούργησε:

130 ταινίες ως ηθοποιός,  63 ταινίες ως σκηνοθέτης,  70 ταινίες όπου έγραψε το σενάριο,  27 ταινίες στις οποίες έκανε την παραγωγή. Ακόμα δούλεψε και σαν: Μοντάζ 11 ταινίες, 8 ταινίες έγραψε τη μουσική τους και 3 ταινίες έκανε και την ενδυματολογία.

Αριθμοί που προκαλούν ίλιγγο πραγματικά.

Για να μείνουμε σε κάποια εμβληματικά του έργα:

1941  "ΠΟΛΙΤΗΣ ΚΕΗΝ", δράμα μυστηρίου με τον ίδιο στην σκηνοθεσία. Ανάμεσα στις πέντε καλύτερες ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου.

1938 "Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΚΟΣΜΩΝ" Ραδιοφωνική μετάδοση ενός έργου, που προκάλεσε τεράστια και παγκόσμια ανατριχίλα.

1942 "ΟΙ ΥΠΕΡΟΧΟΙ ΑΜΠΕΡΣΟΝ" ρομαντικό δράμα με δική του σκηνοθεσία,  1947 "Η ΚΥΡΙΑ ΑΠ' ΤΗ ΣΑΓΚΑΗ", συγκλονιστικό φιλμ νουάρ με τη μεγάλη Ρίτα Χέηγουορθ και επίσης δική του σκηνοθεσία,  1951 "ΟΘΕΛΛΟΣ", το μεγάλο ρομαντικό Σαιξπηρικό δράμα, με τον ίδιο πρωταγωνιστή και σκηνοθέτη, 1958  "Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ", ένα ακόμα δραματικό φιλμ νουάρ με δική του σκηνοθεσία, δίπλα στην Τζάνετ Λη,  1965 "ΟΙ ΚΑΜΠΑΝΕΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΝΥΧΤΙΟΥ", ιστορική δραματική κομεντί, δική του σκηνοθεσία, βασισμένο σε αποσπάσματα έργων κλασικών του Σαίξπηρ. Με την Μάργκαρετ Ράδερφορντ και Τζην Μορώ. 

Ο μεγάλος ηθοποιός βραβεύτηκε με 34 βραβεία και είχε ακόμα 30 υποψηφιότητες. 

Όσκαρ σεναρίου για τον "Πολίτη Κέην" μαζί με τον Χέρμαν Μανκίεβιτς, τιμητικό Όσκαρ για την τέχνη του το 1971, Βραβείο AFI το 1975, 4 βραβεία φεστιβάλ των Καννών, Βραβείο David di donatello, 3 Βραβεία Grammy, 2 San Jordi βραβεία, Ένα βραβείο φεστιβάλ Βενετίας και ένα βραβείο στο walk of fame.

Το AFI τον κατατάσσει στην 16η θέση των αντρών ηθοποιών.

 

 GENE KELLY

Γεννήθηκε στις 23/8/1912 στο Πίτσμπεργκ και έφυγε στις 22/2/1996 στο Μπέβερλυ Χιλλς, σε ηλικία 83 ετών από εγκεφαλικό επεισόδιο.

Ένας γοητευτικός ηθοποιός, μια παρουσία αεικίνητη, χορευτική, γεμάτη ενέργεια. Ηθοποιός, σκηνοθέτης, χορευτής, χορογράφος, παραγωγός ταινιών και τραγουδιστής. Τι άλλο θα μπορούσε να ζητήσει κάποιος από έναν καλλιτέχνη. Θεωρείται ο ηθοποιός, που μεσουράνησε και κυριάρχησε σε ένα αγαπημένο κινηματογραφικό είδος στο Χόλιγουντ. Στο ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ. Η δεκαετία 1940 μέχρι το 1955, σημαδεύεται από την παρουσία και την κυριαρχία του.

Όμορφος άντρας και κατ' αναλογία, συμπαθητικοί οι ρόλοι του.

Άριστος χορευτής με μεγάλες ικανότητες στη χορογραφία, εισήγαγε στοιχεία, που αγαπήθηκαν και άλλαξαν εντελώς τη μορφή του μιούζικαλ στις ΗΠΑ.

Η φιλμογραφία του ξεκινά το 1942 και ολοκληρώνεται με θριαμβευτικό τρόπο, το 1986, κλείνοντας έναν κύκλο 44 ετών. Η δουλειά του τεράστια καθώς έχει:

47 ταινίες ως ηθοποιός, 17 ταινίες τις οποίες σκηνοθετεί, 91 ταινίες, στις οποίες γράφει τη μουσική, 8 ταινίες που κάνει την παραγωγή και 4 ταινίες στις οποίες γράφει το σενάριο. Μιλάμε για τεράστια δουλειά με ανεκτίμητη προσφορά.

Ενδεικτικά, αναφέρω μεγάλες στιγμές της καριέρας του: 1945 "ΒΙΡΑ τις ΑΓΚΥΡΕΣ", μουσική κωμωδία φαντασίας σε σκηνοθεσία Τζωρτζ Σίντνεϋ,  1951 "ΕΝΑΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ", δραματική ρομαντική μουσική κωμωδία, σε σκηνοθεσία Βιντσέντε Μιννέλλι,  1952 "ΤΡΑΓΟΥΔΩΝΤΑΣ ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ", τη θρυλική πλέον ρομαντική μουσική κομεντί, σε σκηνοθεσία Στάνλεϋ Ντόνεν και του ιδίου. Με την Ντέμπυ Ρέηνολντς και τον Ντόναλντ Ο' Κόννορ,  1954 "BRIGADOON", ρομαντικό μιούζικαλ φαντασίας, σε σκηνοθεσία επίσης του Βιντσέντε Μιννέλλι,  1960 "ΚΛΗΡΟΝΟΜΕΙΣΤΕ ΤΟΝ ΑΝΕΜΟ", βιογραφικό, ιστορικό δράμα, σε σκηνοθεσία του Στάνλεϋ Κράμερ.

14 βραβεία και 8 υποψηφιότητες κοσμούν το πέρασμά του. Το 1952 βραβεύτηκε από την Αμερικάνικη ακαδημία για τη συνολική προσφορά του. Βραβείο ΕΜΜΥ το 1967, 1985 τιμήθηκε με βραβείο AFI, 1956 Χρυσή άρκτος φεστιβάλ Βερολίνου, 1981 Χρυσή σφαίρα ΗΠΑ, 1960 πήρε το άστρο του στο walk of fame.

Η Αμερικάνικη ακαδημία του έδωσε την 15η θέση στους μεγαλύτερους σταρ του Χόλιγουντ.

LAURENCE OLIVIER

Γεννημένος στις 22/5/1907 στο Ντόρκινγκ, έφυγε στις 11/7/1989 στο Δυτικό Σάσεξ, σε ηλικία 82 ετών από επιπλοκές καρκίνου.

Αναφερόμαστε σε έναν τεράστιο Βρετανό ηθοποιό και άνθρωπο της τέχνης. Μια παγκόσμια προσωπικότητα, της οποία το πέρασμα σημαδεύει την ιστορία όχι μόνο του κινηματογράφου αλλά και του θεάτρου. Ένας άνθρωπος που είναι πολύ δύσκολο να σκιαγραφήσεις την προσφορά και το στίγμα του.

Φέρει τον τίτλο του Βαρόνου. Μέλος του τάγματος της αξίας. Σημαδεύει το μεγάλο Σαιξπηρικό θέατρο καθώς ήταν ηθοποιός και παραγωγός. Δεν υπήρξε Σαιξπηρικός ρόλος, που να μην πέρασε από τη συγκλονιστική του παρουσία: Άμλετ, Βασιλιάς Ληρ, Μάκβεθ. Ένα στολίδι τέχνης στον 20ο αιώνα.

Η κινηματογραφική του καριέρα ξεκινά στις ΗΠΑ και φυσικά απλώνεται και στην Αγγλία. Η φιλμογραφία του αφορά 85 ταινίες ως ηθοποιός, 11 ταινίες ως παραγωγός, 7 ταινίες ως σκηνοθέτης και 4 ταινίες ως σεναριογράφος.

Η δουλειά του ξεκινά το 1930 και κλείνει ένδοξα το 1989. Μιλάμε για 59 ολάκερα χρόνια προσφοράς, ανεκτίμητο! Η ταινία που τον καθιέρωσε ήταν το 1939 "ΑΝΕΜΟΔΑΡΜΕΝΑ ΥΨΗ", το κλασικό λογοτεχνικό αριστούργημα, σε σκηνοθεσία Γουίλλιαμ Γουάιλερ. Θριαμβεύει το 1940 στη θρυλική "ΡΕΒΕΚΚΑ" του Άλφρεντ Χίτσκοκ, με την Τζοάν Φονταίν ως κ. Μαξίμ ντε Γουίντερς. Το 1944 λάμπει στο "ΕΡΡΙΚΟΣ 5ος" σε σκηνοθεσία του ιδίου ενώ το 1948 θα είναι ο "ΑΜΛΕΤ" επίσης σε δική του σκηνοθεσία. Το 1955 ως "ΡΙΧΑΡΔΟΣ Γ'" πάλι δική του σκηνοθεσία. Το 1960 θα είναι επιβλητικός στο ιστορικό δράμα "ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ", του Στάνλεϋ Κιούμπρικ, ερμηνεύοντας το Ρωμαίο στρατηγό Κράσσο. Το 1965 θα επανέλθει σε Σαιξπηρικό ρόλο ως "ΟΘΕΛΛΟΣ" σε σκηνοθεσία Στούαρτ Μπυρζ. Το 1966 στη δραματική περιπέτεια "ΧΑΡΤΟΥΜ", του Μπαζίλ Ντέρντεν και Έλιοτ Ελίσοφον, Είναι ατελείωτος αυτός ο κατάλογος πραγματικά.

Ήταν ο άνθρωπος που ίδρυσε το 1962 το Εθνικό θέατρο Αγγλίας, στο οποίο ήταν και διευθυντής μέχρι το 1973. Στη μνήμη του υπάρχουν τα ΒΡΑΒΕΙΘΑ ΟΛΙΒΙΕ από το 1984  και υπάρχουν μέχρι σήμερα.

42 βραβεία και 37 υποψηφιότητες κοσμούν το καλλιτεχνικό του πέρασμα. Ξεχωρίζουν: Όσκαρ ερμηνείας ως Άμλετ, Όσκαρ για τη συνολική του προσφορά, 5 βραβεία ΕΜΜΥ, 3 βραβεία BAFTA, Ασημένια άρκτο Βερολίνου, 2 βραβεία David di Donatello, 3 χρυσές σφαίρες ΗΠΑ, 2 βραβεία φεστιβάλ Βενετίας και φυσικά βραβείο αστέρι στο Walk of fame.

Η προσωπική του ζωή ήταν επίσης έντονη, γοητευτικός, ελκυστικός, με σχέσεις αμφισεξουαλικές.

Κατέχει την 14η θέση στην κατάταξη που του δίνει το AFI, αλλά προσωπικά πιστεύω ότι, η θέση αυτή είναι σαφέστατα υποτιμημένη σε σχέση με τη μεγάλη του προσφορά και καλλιτεχνική παιδεία.

 

GREGORY PEK

 

 Γεννήθηκε στις 5/4/1916 στη Λα Χόγια και έφυγε στις 12/6/2003 στο Λος Άντζελες, σε ηλικία 87 ετών από βροχοπνευμονία.

Ένας ακόμα ηθοποιός, από τα μεγάλα εκείνα ονόματα, που συγκίνησαν και γοήτευσαν με την παρουσία τους τον κινηματογραφικό κόσμο. Μεγαλωμένος από τους παππούδες τους καθώς οι γονείς του είχαν χωρίσει. Σπούδασε ιατρική αλλά αφιερώθηκε στη μεγάλη του αγάπη, το θέατρο, στις αρχές του 1940. Εμφανίστηκε σε πολλά θεατρικά έργα αλλά το επιβλητικό του παράστημα, η εξαιρετική του ομορφιά και η αναμφισβήτητη ποιότητά του, δεν άφησαν αδιάφορο το σινεμά, το οποίο και τον πήρε στην αγκαλιά του.

Η καριέρα του απογειώθηκε σταδιακά, η φήμη του έγινε παγκόσμια και η επαγγελματική του ευσυνειδησία, τού προσέδωσε ένα αλησμόνητο όνομα στη μεγάλη οθόνη.

Για 54 ολάκερα χρόνια κυριαρχούσε επί σκηνής. Αρχής γενομένης το 1944 με το έργο "ΣΠΑΣΤΕ ΤΑ ΔΕΣΜΑ" (DAYS OF GLORY), ένα δραματικό πολεμικό δράμα του Ζακ Τουρνέ, που άνοιξε το δρόμο στη μεγάλη του καταξίωση. Συνέχισε την ίδια χρονιά με το "ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ", επίσης πολεμικό δράμα του Τζων Σταλ. Από εκεί και πέρα η καριέρα του απογειώθηκε σε πολύ ψηλά μέτρα και σταθμά.

58 ταινίες ως ηθοποιός και 10 ταινίες ως παραγωγός, είναι η φιλμογραφία του μέχρι το 1998. Μια διαδρομή προσφοράς 54 ετών. Δεν τα λες και λίγα.

Στα έργα του αυτά να σταθούμε ακόμα στα:

1946 "ΜΟΝΟΜΑΧΙΑ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ", το δραματικό γουέστερν του Κινγκ Βίντορ, μεγάλη παραγωγή του Ντέηβιντ Σέλζνικ. 1947 "ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΑΡΑΝΤΑΪΝ", το υπέροχο αστυνομικό δράμα του Άλφρεντ Χίτσκοκ. 1952 "ΚΙΛΙΜΑΝΤΖΑΡΟ", ρομαντική δραματική περιπέτεια του Χένρι Κινγκ δίπλα στις Σούζαν Χέηγουορθ και Άβα Γκάρντνερ. 1958 "ΜΑΤΩΜΕΝΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ", ρομαντικό γουέστερν του Γουίλλιαμ Γουάιλερ.

Το 1962 στο "ΣΚΙΕΣ ΚΑΙ ΣΙΩΠΗ", αστυνομικό δράμα του Ρόμπερτ Μούλλιγκαν, σε ένα ρόλο που τον ανέβασε στην κορυφή, χαρίζοντάς του Όσκαρ α' αντρικού ρόλου. Το 1976, πιο ώριμος, στην "ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ", το γνωστό μεταφυσικό θρίλερ του Ρίτσαρντ Ντόννερ.

 

 34 βραβεία και ακόμα 23 υποψηφιότητες κοσμούν την παρουσία του στον κόσμο της έβδομης τέχνης. Σταχυολογούμε κάποια βραβεία, εκτός του Όσκαρ που αναφέραμε: 1989 τιμητικό βραβείο AFI για την προσφορά του, 1993 "χρυσή άρκτος" φεστιβάλ Βερολίνου, 1989 ειδικό βραβείο τιμής φεστιβάλ Καννών, 1995 ειδικό βραβείο τιμής CESAR, 1963-2003 βραβεία David di Donatello, 1960 Walk of fame-star

Το Αμερικάνικο ινστιτούτο κινηματογράφου, τού δίνει τη 12η θέση στη λίστα των μεγαλύτερων σταρ όλων των εποχών.

 

GARY COOPER

 

 

Θα κλείσω το 2ο μέρος του μεγάλου αυτού αφιερώματος, με έναν ηθοποιό από τους πλέον γοητευτικούς του κλασικού Χόλιγουντ.

Γεννήθηκε στις 7/5/1901 στην Χελένα της Μοντάνα και έφυγε στις 13/5/1961, στο Λος Άντζελες, πρόωρα σε ηλικία 60 ετών από καρκίνο του προστάτη.

 

Πραγματικό όνομα: Franc James Cooper

Ο πατέρας του ήταν αγρότης στην αρχή και στη συνέχεια δικηγόρος και δικαστής. Είχε έναν ακόμα αδελφό. Η μητέρα του, τούς έστειλε στην Αγγλία για σπουδές στο διάστημα 1910-13 αλλά ο Α' Π.Π. τούς έφερε πίσω. Προσπάθησε στην αρχή να κάνει διάφορα σε θεατρική ομάδα του κολεγίου, χωρίς επιτυχία. Αργότερα μετακόμισαν στο Λος Άντζελες.

 

Στην αρχή, βρήκε δουλειά ως κομπάρσος σε βουβές ταινίες. Στο τέλος της δεκαετίας του 1920, κάπου στα 1927, θα αρχίσει να συναντά την επιτυχία και την πορεία γενικής καταξίωσης έχοντας αλλάξει και το όνομά του. Το 1929 θα τον φέρει ως αστέρι πρώτου μεγέθους στο σινεμά και η δεκαετία του 1930 θα τον εκτοξεύσει στην κορυφή.

Δημιούργησε μια τεράστια φιλμογραφία από 117 ταινίες στις οποίες και έπαιξε. Από το 1923 ως το 1961, για ένα διάστημα 38 ετών.

Από τα έργα αυτά μπορούμε να ξεχωρίσουμε τα:

1930 "ΜΑΡΟΚΟ", ρομαντικό δράμα του Τζόζεφ Φον Στέρνμπεργκ, στο πλάι της Μάρλεν Ντήτριχ. 1932  "ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ΣΗΜΑΙΑ", το ρομαντικό πολεμικό δράμα του Φρανκ Μπορτζάζε, στην κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου του Χέμινγουέη "Αποχαιρετισμός στα όπλα". 1933 "ΕΡΩΤΙΚΕΣ ΚΑΝΤΡΙΛΛΙΕΣ", τολμηρή ερωτική ρομαντική κομεντί του Ερνστ Λιούβιτζ. 1935  "ΟΙ ΛΟΓΧΟΦΟΡΟΙ ΤΗΣ ΒΕΓΓΑΛΗΣ", δραματική πολεμική περιπέτεια του Χένρι Χάθαγουέη, 1936 "Ο ΠΟΘΟΣ", ρομαντική αστυνομική κομεντί του Φρανκ Μπορτζάζε, πάλι με την Μάρλεν Ντήτριχ. Το 1936, θα πάρει πρώτη υποψηφιότητα για Όσκαρ ερμηνείας στο "Ο ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ ΤΩΝ ΔΟΛΑΡΙΩΝ", τη δραματική ρομαντική κομεντί του Φρανκ Κάπρα.

Και το 1940, θα είναι επιτυχημένη δεκαετία για τον ίδιο. Πολλές ταινίες με επιτυχία: "Ο ΛΕΩΝ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ", "Ο ΛΑΟΣ ΠΡΟΣΤΑΖΕΙ", "Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΚΑΙ Η ΓΥΜΝΗ ΧΟΡΕΥΤΡΙΑ". Τρεις ακόμα υποψηφιότητες Όσκαρ, τού έδωσαν οι ταινίες:

1941 "Ο ΛΟΧΙΑΣ ΓΙΟΡΚ", βιογραφικό ιστορικό δράμα του Χάουαρντ Χώκς και το 1942 "ΑΠΟΘΕΩΣΗ" επίσης βιογραφικό ιστορικό δράμα του Σαμ Γουντ και το 1943 στο "ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΧΤΥΠΑ Η ΚΑΜΠΑΝΑ", πολεμικό δράμα επίσης του Σαμ Γουντ, βασισμένο στο θρυλικό έργο του Χέμινγουέη μαζί με την Κατίνα Παξινού και την Ίνγκριντ Μπέργκμαν.

 

Το 1952 στο "ΤΟ ΤΡΑΙΝΟ ΘΑ ΣΦΥΡΙΞΕΙ ΤΡΕΙΣ ΦΟΡΕΣ", το συγκλονιστικό γουέστερν του Φρεντ Τσίνεμαν, θα τού δώσει το δεύτερο Όσκαρ αντρικού ρόλου, δίπλα του η Γκρέης Κέλι. Συνέχισε με επίσης καλές ταινίες: 1964 "ΒΕΡΑ ΚΡΟΥΖ"  , "ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΟΠΛΑ", "ΑΡΙΑΝ".

 

 

 Αμφιλεγόμενη είναι η παρουσία του στην αντιδραστική και φασιστική επιτροπή Μακάρθυ, στα τέλη του 1940. Ήταν μέλος στην φασίζουσα "Ένωση κινηματογραφιστών για τη διατήρηση του αμερικάνικου ιδεώδους", που ίδρυσε ο φασίστας και ρουφιάνος του Μακάρθυ, Τζον Γουέην. Δεν κατέδωσε συναδέλφους όπως ο προηγούμενος αλλά η παρουσία του ήταν σαφής και ενεργή.

 

Βραβεύτηκε με 13 βραβεία και ακόμα 7 υποψηφιότητες στη διαδρομή του. Ανάμεσά τους:

Δύο Όσκαρ α' αντρικού ρόλου, ένα ακόμα Όσκαρ τιμητικής διάκρισης, Μία Χρυσή σφαίρα ΗΠΑ, ένα βραβείο David di Donatello, Walk of fame star επίσης.

 

Τέλος, στη λίστα του Αμερικάνικου Ινστιτούτου, έχει την 11η θέση σε όλους τους σταρ. Βέβαια, μην δίνετε και καμιά τρελή σημασία σ' αυτήν την κατάταξη, η οποία είναι ιδιόρρυθμη και δεν βασίζεται πάντα σε ποιοτικά χαρακτηριστικά.

 

Ευχαριστώ, μία ακόμα φορά, που ήσασταν εδώ παρέα, φίλες και φίλοι μου. Κλείνοντας να θυμίσω ότι ήδη ξεκίνησε η ροή αναρτήσεων δημοσίευσης του μυθιστορήματός μου εδώ: "Τα δώρα της Αρμονίας" ανάρτηση 1
 Μην ξεχνάτε. Το Σάββατο θα έχουμε τη συνέχεια με την ανάρτηση 2. Μένετε συντονισμένοι!