Γυναικεία λάμψη στο κλασικό Χόλιγουντ (Τελευταίο μέρος)

 Ομορφιάς, γοητείας, υποκριτικής και αισθησιασμού συνέχειας στο μεγάλο αφιέρωμα στις Γυναίκες εκείνες ηθοποιούς που άφησαν ανεξίτηλο στο στίγμα τους στην Ιστορία του κλασικού Χόλιγουντ.

Σήμερα φίλες και φίλοι, παρουσιάζω το 4ο και τελευταίο μέρος του σχετικού αφιερώματος και θεωρώ καλό να βάλω τις σχετικές αναφορές στα τρία προηγούμενα:

Γυναικεία λάμψη στο κλασικό Χόλιγουντ:

Μέρος 1ο

Μέρος 2ο

Μέρος 3ο




MARILYN MONROE


Γυναίκα μύθος στο χώρο του star systerm του κινηματογράφου. Για πολλούς υπερεκτιμημένη και σαν γυναίκα και περιορισμένων δυνατοτήτων ως ηθοποιός. Θέμα που σηκώνει σοβαρή συζήτηση καθώς οι αιτιάσεις είναι σοβαρές. Κανείς όμως, δεν μπορεί να αγνοήσει το λαμπερό μα συνάμα και τραγικό της πέρασμα στο λαμπερό κόσμο της μεγάλης οθόνης.

Norma Jean Mortensen το πραγματικό της όνομα. Γεννημένη στις 1 Ιούνη 1926 στο Λος Άντζελες, έφυγε στις 5 Αυγούστου 1962, μόλις στην ηλικία των 36 ετών.

Νόθο παιδί της Γκλάντης Περλ Μπαίηκερ άγνωστου πατέρα. Με άσχημα παιδικά χρόνια, με την μητέρα της σε ψυχιατρικά ιδρύματα και την ίδια να φιλοξενείται σε διάφορες οικογένειες. Άσχημη και η νεανική της ζωή. 

Ο Φωτογράφος του στρατού, Ντ. Κόνοβερ, άνοιξε τις πύλες της στον κινηματογράφο με τις φωτογραφίες του οδηγώντας την να διαβεί το δρόμο στην 20th Century FOX. Ήταν η αρχή μιας θυελλώδους και τραγικής καριέρας.


Η φιλμογραφία της, από το 1948 ως το 1962, τη χρονιά του θανάτου της, δίνει 33 ταινίες, ανάμεσα στις οποίες περιλαμβάνονται πολύ μεγάλες επιτυχίες που μένουν έκτοτε αξέχαστες στην ιστορία του σινεμά.

Καθιέρωσε το πρότυπο του sex symbol για την δεκαετία του 1950

Ξεχωρίζει στις ταινίες:  

1950 "Η ζούγκλα της ασφάλτου", το δραματικό αστυνομικό φιλμ νουάρ του Τζον Χιούστον,   "Όλα για την Εύα", το δράμα του Τζον Μάνκιεβιτς,  1953 "Οι άντρες προτιμούν τις ξανθιές", η ρομαντική μουσική κομεντί του Χάουαρντ Χαοκς, "Νιαγάρας", το φιλμ νουάρ θρίλερ του Χένρυ Χαθαγουέη,  1955  "Επτά χρόνια φαγούρα", ρομαντική κομεντί του Μπίλλυ Γουάιλντερ,  1956  "Στάση λεωφορείου", δραματική ρομαντική κομεντί του Τζόσουα Λόγκαν, προτάθηκε για Χρυσή σφαίρα ερμηνείας.  1959 "Μερικοί το προτιμούν καυτό", μουσική ρομαντική κομεντί του Μπίλλυ Γουάιλντερ,  1961  "Οι αταίριαστοι", δραματικό γουέστερν του Τζον Χιούστον.

Η κινηματογραφική διαδρομή της Μονρόε, τιμήθηκε με 10 διεθνή βραβεία και 10 ακόμα υποψηφιότητες. Στις βραβεύσεις, κορυφαία είναι τρεις Χρυσές σφαίρες, 1954,1960,1962.

O Θάνατος, την βρήκε στο σπίτι της, τραγικά πρόωρα στα 36 της χρόνια. Στο σώμα της βρέθηκε μεγάλη ποσότητα υπνωτικών. Οι συνθήκες του θανάτου, παραμένουν ακόμα και σήμερα, ακαθόριστες. Αναφέρονται πολλές εκδοχές ακόμα και σοβαρές που εμπλέκουν τους Κέννεντυ και την ίδια τη CIA. Ακόμα πιο τραγική παραμένει η κουβέντα της για τη ζωή της:

"Θα ήταν μια ανακούφιση αν τελείωνε. Είναι σαν να βρίσκεσαι σε έναν αγώνα δρόμου, να φτάνεις κάπου κι έπειτα να ξαναρχίζεις από την αρχή"

Το Αμερικάνικο Ινστιτούτο Κινηματογράφου την κατατάσσει στην 6η θέση των 25 μεγαλύτερων σταρ. 


MARLENE DIETRICH


Ακόμα ένα "ιερό τέρας" της μεγάλης οθόνης έρχεται να μπει στο αφιέρωμα. Με μια γυναίκα, ηθοποιό και τραγουδίστρια με μια μεγάλη καριέρα, που κράτησε από το 1910 μέχρι το 1980.

Γεννήθηκε στις 27 Δεκέμβρη 1901 στην Πρωσσία της τότε Γερμανίας και έφυγε στις 6 Μάη 1992 στο Παρίσι, σε ηλικία 90 ετών, πλήρης ημερών.

Είχε Αμερικάνικη υπηκοότητα και η λαμπερή της καριέρα ξεκίνησε στην εποχή του βωβού κινηματογράφου. Το μεγάλο ερμηνευτικό της ταλέντο εστίασε σε ρόλους γυναικείων ξεχωριστών προσωπικοτήτων και με πολλές εξωτικές εμφανίσεις. Έγινε η πιο ακριβοπληρωμένη σταρ στην εποχή της. Κατά τη διάρκεια του Β' Π.Π. προσπαθούσε να εμψυχώνει το κοινό και τους στρατιώτες με το υπέροχο τραγούδι της. Από το 1950 ως το 1970 έκανε μεγάλες περιοδείες με ζωντανό πρόγραμμα.


Η φιλμογραφία της περιλαμβάνει 57 ταινίες.

Σημεία αναφοράς της μπορούμε να αναφέρουμε τις:

1930 "Γαλάζιος άγγελος", μουσικό βουβό δράμα του Τζοσεφ Φον Στερνμπεργκ, ερμηνεία που της χάρισε παγκόσμια φήμη. "Μαρόκο", ρομαντικό δράμα του ίδιου σκηνοθέτη, 1931 "Κατάσκοπος Χ-27" ρομαντικό πολεμικό δράμα του ίδιου σκηνοθέτη.  1932 "Σαγκάη Εξπρές" ρομαντική δραματική περιπέτεια του ίδιου σκηνοθέτη, 1936 "Desire" ρομαντική αστυνομική κομεντί του Φρανκ Μπορσαζ.  1957 "Μάρτυς κατηγορίας" το μεγάλο αστυνομικό δράμα της Άγκαθα Κρίστι σε σκηνοθεσία του Μπίλλυ Γουάιλντερ.

5 διεθνή βραβεία και  ακόμα 2 υποψηφιότητες στη διαδρομή της.


MAUREEN O' HARA


Maureen Fitz Simons το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε στις 17 Αυγούστου 1920 στο Δουβλίνο και έφυγε στις 24 Οκτώβρη 2015 στις ΗΠΑ, σε ηλικία 95 ετών, πλήρης ημερών.

Θεωρείται η "Βασίλισσα της Technicolor" και έγινε γνωστή και σαν τραγουδίστρια. Πολύ όμορφη γυναίκα κοκκινομάλλα με ρεπερτόριο συνήθως σε αισθηματικές περιπέτειες. Πρωταγωνίστησε στη χρυσή εποχή του Χόλιγουντ σε ταινίες του Τζον Φορντ και μαζί με τον κλασικό Τζον Γουέην.

Έχει μια πολύ μεγάλη φιλμογραφία από 65 ταινίες.


Αλησμόνητες θα μείνουν οι ερμηνείες της στις ταινίες:

1939 "Η Παναγία των Παρισιών", ως Εσμεράλντα στο ρομαντικό δράμα του Ουίλλιαμ Ντιτερλε πλάι στον θρυλικό Τσαλς Λώτον, "Η ταβέρνα της Τζαμάικα", η θρυλική αστυνομική περιπέτεια του Άλφρεντ Χίτσκοκ στο πλάι του ίδιου ερμηνευτή,  1941 "Η κοιλάδα της κατάρας", το μεγάλο δράμα του Τζον Φορντ,  1942 "Ο μαύρος πειρατής", η δραματική περιπέτεια του Χένρυ Κινγκ,  1947  "Το θαύμα της 34ης οδού", δραματική κομεντί του Τζορτζ Σήτον,  1950 "Ρίο Γκράντε", κλασικό γουέστερν του Τζον Φορντ,  1952 "Ήσυχος άνθρωπος", ρομαντική δραματική κομεντί του ίδιου σκηνοθέτη

Τιμήθηκε με 8 βραβεία και ακόμα 3 υποψηφιότητες. Ανάμεσά τους το 2015, τιμητικό Όσκαρ για την προσφορά της.


OLIVIA DE HAVILLAND


Γεννήθηκε στις 1 Ιούλη 1916 στο Τόκυο από Άγγλους γονείς και έφυγε στις 26 Ιούλη 2020 στο Παρίσι, σε ηλικία 104 ετών (!), πλήρης ημερών.

Ένα ακόμα μεγάλο όνομα στις μεγάλες σταρ του παλιού κλασικού Χόλιγουντ.

Και αυτή μία από τις μεγαλύτερες σταρ της κλασικής εποχής. Έγινε ευρέως γνωστή από την ερμηνεία της ως Μέλανι στο "Όσα παίρνει ο άνεμος" και από εκεί καθιερώθηκε. Μάλιστα προτάθηκε για Όσκαρ Β' γυναικείου ρόλου. Για περίπου 50 χρόνια έδρασε στο χώρο της μεγάλης οθόνης είτε στον κινηματογράφο είτε στην τηλεόραση. 



Η Φιλμογραφία της αποτελείται από 61 ταινίες

Ανάμεσά τους ξεχωρίζουμε ενδεικτικά κάποιες μεγάλες στιγμές της:

1935 "Κάπτεν Μπλάντ", ιστορική περιπέτεια δράσης του Μάικλ Κουρτίζ.  1938  "Ρομπέν των δασών", δραματική ρομαντική περιπέτεια του ίδιου σκηνοθέτη. 1947 "Ο Λάκκος με τα φίδια", δράμα μυστηρίου του Ανατόλ Λίτβακ. 1946 "Δωσ' μου πίσω το παιδί μου" ρομαντικό δράμα του Μίτσελ Λεισεν, στο οποίο πήρε και Όσκαρ Α' γυναικείου ρόλου, 1949 "Η κληρονόμος", ρομαντικό δράμα του Γουίλλιαμ Γουάιλερ, επίσης Όσκαρ Α' γυναικείου ρόλου.

Άξιο να αναφερθεί ότι ήταν αδελφή της μεγάλης επίσης ηθοποιού JOAN FONTAINE, με την οποία οι σχέσεις τους ήταν κακές από μικρές με αποτέλεσμα την πλήρη αποξένωσή τους στη δεκαετία του 1970 και μετά. Οι αντιπαλότητές τους απασχόλησαν μάλιστα και τα μεγάλα στούντιο στο Χόλιγουντ.

Τιμήθηκε με 16 διεθνή βραβεία και ακόμα 7 υποψηφιότητες. Εκτός από τα δύο αναφερθέντα Όσκαρ, είχε ακόμα 3 υποψηφιότητες. Τιμήθηκε με δύο Χρυσές σφαίρες. με βραβείο επίσης του Ιταλικού συνδικάτου δημοσιογράφων κινηματογράφου και με βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Βεντίας για τον "Λάκκο με τα φίδια"


RITA HAYWORTH


Σειρά έχει να σταθούμε σε ένα ακόμα υπέρλαμπρο άστρο στο χώρο του κινηματογράφου. Σε μια γυναίκα. που πραγματικά άφησε ανεξίτηλο πέρασμα στο χώρο της έβδομης τέχνης.

Margarita Carmen Cansino το πραγματικό της όνομα

Γεννήθηκε στις 17 Οκτώβρη 1918 στο Μπρούκλιν και έφυγε στις 14 Μάη 1987 στην Ν. Υόρκη, σε ηλικία 69 ετών σχετικά νέα.
Θεωρείται μία από τις πιο όμορφες και λαμπερές σταρ που πέρασαν από το χώρο του κινηματογράφου και φυσικά αυτό είχε στο να γίνει ένα τεράστιο εμπορικό όνομα στη δεκαετία του 1940. Μάλιστα το πορτραίτο της ήταν από τα πιο αναγνωρίσιμα πορτραίτα τέχνης, έχοντας μπει πρωτοσέλιδο στο περιοδικό "Life", 5 φορές!




H Φιλμογραφία της διαρκεί διάστημα 37 χρόνων, στο οποίο συμμετείχε σε 61 ταινίες.
Ανάμεσά τους ξεχωρίζουμε:

Φυσικά τη θρυλική "Τζίλντα", το 1946, το δραματικό φιλμ νουάρ του Τσαρλς Βιντόρ, ταινία που έγινε θρύλος. 1939 "Μόνο οι άγγελοι έχουν φτερά", δραματική ρομαντική περιπέτεια του Χάουαρντ Χοκς, 1947 "Η κυρία της Σαγκάης", δραματικό αστυνομικό φιλμ νουάρ του Όρσον Ουέλλες,  1952 "Μια νύχτα στο Τρίνιταντ", δραματικό αστυνομικό φιλμ νουάρ του Βίνσεντ Σέρμαν,  1958 "Χωριστά τραπέζια", ρομαντικό δράμα του Ντέλμπερτ Μανν

Έχει τιμηθεί με 5 διεθνή βραβεία και ακόμα 1 υποψηφιότητα. Το Αμερικάνικο ινστιτούτο κινηματογράφου την έχει κατατάξει στην 19η θέση των 25 μεγαλύτερων στάρ του σινεμά.



VERONICA LAKE



Μια ακόμα ξανθιά "Θεά" του παλιού Χόλιγουντ έρχεται να αφήσει και εκείνη έντονη την παρουσία της στον κόσμο του κινηματογράφου.
Γεννημένη στις 14 Νοεμβρη 1922 στο Μπρούκλιν, έφυγε στις 7 Ιούλη 1973, πρόωρα σε ηλικία μόλις 50 ετών.

Constance Frances Marie Ockleman, το πραγματικό της όνομα.
Το εισιτήριό της για το Χόλιγουντ ήταν το βραβείο ομορφιάς που κέρδισε σε έναν τοπικό διαγωνισμό ομορφιάς. Η Ξανθιά εκρηκτική Βερόνικα κέρδισε αμέσως τα μάτια των παραγωγών και έτσι η Paramount pictures αποτέλεσε το πρώτο της επαγγελματικό σπίτι.



Απο το 1940 και μετά η πορεία της ήταν στα άστρα και στη λάμψη της διάκρισης με πολύ μεγάλη εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία.
Η Φιλμογραφία της ήταν 39 ταινίες με πάρα πολλές από αυτές να ξεχωρίζουν:

1941 "Τα ταξίδια του Σάλιβαν", δραματική κομεντί του Πρέστον Στάρτζες,  1942 "Γιατί σκότωσα"  (The Glass key), το συγκλονιστικό θρίλερ νουάρ του Ντάσιελ Χάμετ όπως μεταφέρθηκε στην οθόνη από τον Στούαρτ Χάισλερ,  1946 "Η γαλάζια ντάλια", επίσης το εκπληκτικό αστυνομικό φιλμ νουάρ του Ρέημοντ Τσάντλερ, όπως μεταφέρθηκε στην οθόνη από τον Τζορτζ Μάρσαλ. 1942  "Η αγάπη του γκάγκστερ", δραματικό φιλμ νουάρ του Φρανκ Τατλ.

Το 1944 είχε ένα τραγικό ατύχημα. Όντα έγκυος στα γυρίσματα ταινίας έπεσε και έχασε το μωρό της. Το γεγονός αυτό σφράγισε την προσωπική της ζωή οδηγώντας την σε κρίσεις με το γάμο της και στον αλκοολισμό. Η καριέρα της κατέρρευσε κάπου στα 1950. Η συνέχεια για εκείνην ήταν τραγική. Οδηγήθηκε σε εντελώς περιθωριακή και νοσηρή ζωή  ενώ εμφάνισε και παράνοια. Πέθανε από ηπατίτιδα και νεφρική ανεπάρκεια λόγω του αλκοόλ. 

Το 1960 της δόθηκε τιμητικά το γνωστό Αστέρι στο Walk of fame του Χόλιγουντ.


VIVIAN LEIGH


Μια Αγγλίδα έχει σειρά στη συνέχεια στο μεγάλο κατάλογο των γυναικών εκείνων που έλαμψαν ιστορικά στο παλιό Χόλιγουντ.
Γεννημένη στις 5 Νολέμβρη 1913 στη Βεγγάλη, στις Δυτικές Ινδίες, έφυγε στις 8 Ιούλη 1967, πρόωρα σε ηλικία 53 ετών, στο Λονδίνο.
Vivian Mary Hartley το πραγματικό της όνομα

Ιδιαίτερα γνωστή για την θρυλική της ερμηνεία ως Σκάρλετ Ο' Χάρα, στην ιστορική ταινία του 1939 "Όσα παίρνει ο άνεμος" σε σκηνοθεσία του Βίκτωρ Φλέμινγκ. ερμηνεία για την οποία βραβεύτηκε με Όσκαρ Α' γυναικείας ερμηνείας.

Ήταν σύζυγος και θεατρικό ζευγάρι με τον δεύτερο άντρα της, τον μεγάλο Λόρενς Ολίβιε και για 20 ολάκερα χρόνια διάβηκαν μαζί μια τεράστια θεατρική διαδρομή. Ήταν πολύ όμορφη γυναίκα αλλά παράλληλα με πολύ μεγάλο ερμηνευτικό βάθος.


H Φιλμογραφία της κράτησε περίπου 30 χρόνια στα οποία συμμετείχε σε 21 ταινίες.
Εκτός από αυτήν που αναφέραμε, μεγάλη ήταν η εμφάνισή της και στις:
1951 "Λεωφορείο ο πόθος", η μεταφορά στο σινεμά του θεατρικού από τον Ελία Καζάν στο οποίο ερμήνευσε την Μπλανς Ντυ Μπουά, ερμηνεία για την οποία επίσης θριάμβευσε με Όσκαρ Α' γυναικείου ρόλου. 1940 "Η γέφυρα της αμαρτίας", πολεμικό δράμα του Μέλβιν Λερόυ, 1941 "Λαίδη Χάμιλτον",  ιστορικό ρομαντικό δράμα του Αλεξάντερ Κόρντα. 1948 "Άννα Καρένινα", ιστορικό δράμα του Τζουλιέν Ντουβιβιέρ

Τιμήθηκε συνολικά με 8 διεθνή βραβεία και ακόμα 2 υποψηφιότητες. Εκτός από τα δύο Όσκαρ, επίσης τιμήθηκε με 1 BAFTA, 1 San Jordi και 1 Βραβείο Φεστιβάλ Βενετίας για την ερμηνεία της ως Μπλανς Ντυμπουά.

Η υγεία της ήταν πολύ άσχημη από τα νεανικά της χρόνια. Έπασχε από διπολική διαταραχή και στα μέσα του 1940 διαγνώστηκε με φυματίωση, η οποία την ταλαιπώρησε χρόνια μέχρι τον πρόωρο θάνατό της.

Το Αμερικάνικο Ινστιτούτο Κινηματογράφου την κατατάσσει στην 16η θέση μέσα στις 25 μεγάλες σταρ του κινηματογράφου.


JOAN FONTAINE


Joan De Beuvoir de Havilland, Βρετανικής καταγωγής
το πραγματικό της όνομα, αδελφή της Olivia de Havilland
Γεννημένη στις 22 Οκτώβρη 1917 στο Τόκυο, έφυγε στις 15 Δεκέμβρη 2013 στην Καλιφόρνια σε ηλικά 96 ετών, πλήρης ημερών.

Με άσχημες σχέσεις με την αδελφή της Olivia, όταν ξεκίνησε την καλλιτεχνική της καριέρα, άλλαξε το επώνυμό της για να μην επισκιάσει την καριέρα της μεγάλης αδελφής της. Μια σχέση η οποία τις οδήγησε σε πλήρη αποξένωση το 1975.

Η κινηματογραφική της καριέρα απογειώθηκε στην κυριολεξία όταν επελέγη για να ερμηνεύσει την Mrs. Winters στη θρυλική ταινία του Ντέιβιντ Σέλζνικ "ΡΕΒΕΚΚΑ" σε σκηνοθεσία Άλφρεντ Χιτσκοκ, στο πλάι του μεγάλου Λόρενς Ολίβιε, ρόλος που της έδωσε υποψηφιότητα για Όσκαρ γυναικείας ερμηνείας.

Η φιλμογραφία της αποτελείται από 70 ταινίες. 
Εκτός από τη "ΡΕΒΕΚΚΑ" το 1939 "Γυναίκες", δραματική κομεντί του Τζορτζ Κούκορ,  1943 "Πεθαίνω από αγάπη", ρομαντικό μουσικό δράμα του Ένμοντ Γκούλντινγκ,  1941  "Υποψίες", θρίλερ φιλμ νουάρ του Άλφρεντ Χιτσκοκ, Όσκαρ Α' γυναικείου ρόλου,  


Στη μεγάλη της διαδρομή, τιμήθηκε με 9 διεθνή βραβεία και ακόμα 5 υποψηφιότητες. Εκτός από το Όσκαρ για τις "Υποψίες" τιμήθηκε και με αστέρι στο κλασικό Walk of fame του Χόλιγουντ.


MARY PICKFORD



Μία από τις πλέον παλιές και ιστορικές μορφές στο χώρο του κινηματογράφου.
Γεννημένη στις 8 Απρίλη 1892 στο Τορόντο του Καναδά, έφυγε στις 29 Μάη 1979 στην Καλιφόρνια, σε ηλικία 87 ετών.
Ήταν, εκτός από ηθοποιός και σκηνοθέτης και παραγωγός. Πρωτοπόρος ηθοποιός στο χώρο της πρώτης εποχής του Χόλιγουντ, στον βωβό κινηματογράφο. Ήταν η πρώτη γυναίκα ηθοποιός που βραβεύτηκε με Όσκαρ γυναικείας ερμηνείας στην ομιλούσα ταινία "Η κοκέτα", το 1929, ρομαντικό δράμα του Σαμ Τέηλορ. Ήταν εξέχον μέλος της Αμερικάνικης ακαδημίας κινηματογραφικών τεχνών και επιστημών και συνιδρύτρια της εταιρείας United Artists.


Στα χρόνια του βωβού, υπήρξε μεγάλη και διάσημη σταρ, γνωστή ως "Η αγαπημένη της Αμερικής" ή "Μικρή Μαίρη" ή ως "Το κορίτσι με τις χρυσές μπούκλες".

Η φιλμογραφία της ήταν 246 ταινίες, από τις οποίες οι περισσότερες ήταν μικρού μήκους.
Οι πιο γνωστές της παρουσίες ήταν οι:  1917 "Rebecca of Sunnybrook farm",  1918  "Stella Maris",  1921  "Μικρός λόρδος",  1921  "Μπεν Χουρ",   1927 "Ο καλύτερός μου φίλος"
 
3 είναι τα διεθνή της βραβεία και έχει την 24η θέση από το μεγάλο κατάλογο με τις 25 μεγαλύτερες σταρ του σινεμά.


CLAUDETTE COLBERT


Ένα ακόμα λαμπερό αστέρι στο χώρο του σινεμά, αυτή τη φορά από την Ευρώπη και τη Γαλλία.
Γεννημένη στις 13 Σεπτέμβρη 1902 στο Seine, έφυγε στις 30 Ιούλη 1996 στα νησιά Μπαρμπάδος, σε ηλικία 92 ετών, πλήρης ημερών.
Στα 3 μόλις χρόνια της, η οικογένεια μετανάστευσε στις ΗΠΑ όπου και πέρασε τα λοιπά της χρόνια. Ξεκίνησε ως θεατρική ηθοποιός στα 1920, στο Μπροντγουέι και μεταπήδησε στο σινεμά στα 1927 στον ομιλούντα κινηματογράφο. Καθιερώθηκε γρήγορα με την ποιότητά της και έφτασε να γίνει μία από τις πιο ακριβοπληρωμένες ηθοποιούς στο χώρο. Θεωρείται εκπρόσωπος στης σοβαρής κωμωδίας του 1930. Η δημοτικότητά της έπεσε στη δεκαετία του 1950 και το 1961 ήταν η τελευταία της συμμετοχή στον κινηματογράφο. Αποσύρθηκε ήρεμα στα νησιά Μπαρμπάντος όπου πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής της.


Είχε μια πολύ μεγάλη φιλμογραφία με 79 ταινίες από τις οποίες ενδεικτικά ξεχωρίζουμε:
1934  "Συνέβη μια νύχτα", ρομαντική κομεντί του Φρανκ Κάπρα, στην οποία τιμήθηκε με Όσκαρ Α' γυναικείου ρόλου,  1935 "Private Worlds", δράμα του Γκρέγκορυ Λα Κάβα,  1944 "Απ όταν έφυγες", ρομαντικό πολεμικό δράμα του Τζον Κρόμγουελλ.

Συνολικά τιμήθηκε με 9 βραβεία και ακόμα 3 υποψηφιότητες. ανάμεσά τους και μία Χρυσή σφαίρα και ένα άστρο στο Walk of fame.
Βρίσκεται στην 12η θέση από τις 25 μεγαλύτερες σταρ του κινηματογράφου.


CAROL LOMBARD


Jane Alice Peters το πραγματικό της όνομα.

Μια ακόμα "χρυσή" ηθοποιός από το χώρο της σοφιστικέ κωμωδίας του κλασικού κινηματογράφου.

Γεννήθηκε στις 6 Οκτώβρη 1908 στην Ιντιάνα ΗΠΑ και έφυγε με εντελώς τραγικό τρόπο σε αεροπορικό δυστύχημα, στις 16 Γενάρη 1942, στα βουνά Ποτόσι της Νεβάδα, μόλις 33 ετών.
Στην δεκαετία 1930 και αρχές του 1940 θριάμβευσε στο χώρο του είδους της κωμωδίας.
Πηγαίο ταλέντο υποκριτικής, μόλις στα 12 της χρόνια, έκανε το ντεμπούτο της στην ταινία "Ένα τέλειο έγκλημα", το 1921, του Άλαν Ντουάν. Στα 16 της χρόνια υπέγραψε συμβόλαιο με την Fox.
Στην περίοδο 1927-1929 γύρισε 15 κωμωδίες μικρού μήκους με τον Μακ Σένετ και τέλος της δεκαετίας ξεκίνησε η μεγαλύτερη καταξίωσή της.


Μέσα σε ελάχιστα χρόνια κατάφερε να έχει συνολικά 78 ταινίες στην Φιλμογραφία της. Επιλέγουμε ενδεικτικά:
1932  "Ο Χαρτοπαίκτης", ρομαντικό δράμα του Γουέσλεϋ Ράγκλς,  1934  "Τραίνο πολυτελείας", ρομαντική κομεντί του Χάουαρντ Χόκς,  1936  "Ο Άντρας μου ο αλήτης",  ρομαντική δραματική κομεντί του Γκρέγκορυ Λα Κάβα, ήταν υποψήφια για Όσκαρ Α' γυναικείου ρόλου.  1937  "Ούτε ιερό ούτε όσιο",  δραματική κομεντί φαντασίας του Γουίλλιαμ Βέλλμαν,  1939  "Ο ένας για τον άλλον",  δραματική ρομαντική κομεντί του Τζον Κρόμγουελ,  1941 "Δεν σε θέλω πια",  ρομαντική κομεντί του Άλφρεντ Χιτσκοκ και το 1942 γύρισε την καλύτερη ταινία της που έμελλε να είναι και η τελευταία, "Να ζει κανείς ή να μη ζει" πολεμική κομεντί του Ερνστ Λιούμπιτς.
Τιμήθηκε με άστρο στο Walk of fame του Χόλιγουντ.

Στη δεκαετία του 1930 υπήρξε η πιο ακριβοπληρωμένη ηθοποιός του Χόλιγουντ. Στο ταξίδι επιστροφής της από μια εκστρατεία προώθησης πολεμικών ομολόγων, μεσούντως του Β' Π.Π., το αεροπλάνο συνετρίβη στα βουνά της Νεβάδα.




Το Αμερικάνικο ινστιτούτο κινηματογράφου την κατατάσσει στην 23η θέση από τις 25 μεγάλες σταρ όλων των εποχών.

LILLIAN GISH


Το μεγάλο αυτό αφιέρωμα κλείνει με αναφορά σε μια ηθοποιό που διέπρεψε στο θέατρο, σινεμά και τηλεόραση, με μια τεράστια καλλιτεχνική διαδρομή, που κράτησε 75 ολάκερα χρόνια.

Γεννήθηκε στις 14 Οκτώβρη 1893 στο Οχάιο και έφυγε στις 27 Φλεβάρη 1993 στην Ν. Υόρκη, πλήρης ημερών, σε ηλικία 99 ετών.

Είναι στην 17η θέση των 25 μεγαλύτερων σταρ όλων των εποχών. Συνεργάστηκε χρόνια με τον σκηνοθέτη Ντ. Γ. Γκρίφιθ. Θρυλική είναι η συμμετοχή της στο επικό έργο εποχής
"Η Γέννηση ενός έθνους", το 1915 ιστορικό πολεμικό επικό δράμα του συγκεκριμένου σκηνοθέτη. Επίσης έδωσε το στίγμα στην κλασική ταινία "Μισσαλοδοξία", μεγάλο ιστορικό δράμα του ιδίου. 


Εμβληματικές οι συμμετοχές της επίσης ενδεικτικά αναφέρονται στα:  1928  "Ο Άνεμος",  ρομαντικό δραματικό θρίλερ του Βίκτωρ Σιστρομ,  1946  "Μονομαχία στον ήλιο", το θρυλικό γουέστερν του Κινγκ Βίντορ,  1955  "Ο θανατοποινίτης με το σημάδι",  δραματικό αστυνομικό φιλμ νουάρ του Τσαρλς Λώτον και το 1987 στο δράμα του Λίντσεϋ Άντερσον "Οι φάλαινες του Αυγούστου"

Τιμήθηκε με 11 βραβεία και ακόμα 3 υποψηφιότητες. Πήρε και εκείνη το αστέρι της στο walk of fame.


Φίλες και φίλοι, εδώ τελειώνει ένα πολύ μεγάλο αφιέρωμα στις γυναίκες εκείνες του κλασικού Χόλιγουντ που άφησαν ανεξίτηλη τη σφραγίδα τους στην έβδομη τέχνη για μια ολάκερη εποχή που παραμένει αλησμόνητη και άσβηστη τόσο για την καλλιτεχνική τους όσο και για την αισθητική τους αύρα.

Σας ευχαριστώ που ήσασταν κοντά σε αυτήν την κοπιαστική αφιέρωση και φυσικά δηλώνω ότι θα γίνει, εν ευθέτω χρόνο και το σχετικό αφιέρωμα και στους άντρες ηθοποιούς.
Στοιχεία βιογραφίας για το αφιέρωμα έχουν ληφθεί από το IMDB καθώς επίσης και από την WIKIPEDIA.



Σχόλια

  1. Γιάννη μου και για το τέλος άφησες ορισμένες ιέρειες του παλιού σινεμά.
    Πραγματικά δεν υπάρχουν λόγια για να της χαρακτηρίσεις. Πέρα από την ομορφιά τους, που αποτυπωνόταν αυτούσια στο σελιλόντ, το ταλέντο τους μας χάρησε μνημειόδεις και διαχρονικές ταινίες.
    Μπράβο Γιάννη γι' αυτό το τόσο λαμπερό αφιέρωμα. Καλή συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κλείνει εδώ Γιώργο μου ένας μεγάλος κύκλος στις "Θεές του Χόλιγουντ". Πολύ μεγάλα ονόματα μιας άλλης εποχής, εντελώς διαφορετικής. Όμως και σε αυτήν υπήρχαν πληθώρα τραγωδιών αλλά και ανθρώπινων αδυναμιών που οδηγούσαν σε εκτρωματικές καταστάσεις. Σε ευχαριστώ για την πιστή σου συντροφιά σε αυτό το έργο.

      Διαγραφή
  2. Yπέροχο κλείσιμο του αφιερώματός σου, Γιάννη!
    Έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στη θρυλική "Τζίλντα" γιατί πέρα απ' την ομορφιά της, είχε μια χαρακτηριστική προσωπικότητα που έχει μείνει ανεξίτηλη στο χρόνο.
    Συγχαρητήρια και πάλι για την εξαιρετική δουλειά σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και μένα λατρεμένη προσωπικότητα η Τζίλντα Μαρία μου! Τι να θυμηθεί τώρα κανείς από αυτό το θρυλικό φιλμ. Σε ευχαριστώ πολύ και χάρηκα που σου έδωσα μερικές όμορφες στιγμές. Την καληνύχτα μου και τις ευχές μου.

      Διαγραφή
  3. Γυναίκες σύμβολα που μαζί τους διανύσαμε τα προ και μετά εφηβικά μας χρόνια. Ποιος δεν θυμάται τη Μέριλιν Μονρόε, την Μορίν Ο’ Χάρα, την Ρίτα Χέιγουορθ, τη Βίβιαν Λι, ταλαντούχες, αισθησιακές, ρομαντικές, μοιραίες, με πάθος ακροβατώντας ανάμεσα στην τέχνη και τη ζωή, ανάμεσα στον όποιο ρόλο, που μαγεύει ακόμη και σήμερα. Δεν ήταν η υποκριτική ερμηνεία τους, ήταν το αληθοφανές μπροστά και πίσω απ’ την κάμερα. Εξαιρετικό αφιέρωμα Γιάννη μου!
    Ευχαριστούμε για τις νοσταλγικές στιγμές.
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννίκα μου γλυκιά μου φίλη, ναι! Ήταν μια μεγάλη διαδρομή σε μεγάλες μορφές της τέχνης σε μια μεγάλη κινηματογραφική βιομηχανία. Με πολύ παρασκήνιο, φως αλλά και σκοτάδι. Σε ευχαριστώ πολύ που ήσουν εδώ και έδωσες τη συμμετοχή και την αγάπη σου. Την καλησπέρα μου.

      Διαγραφή
  4. Για το τέλος κράτησες μια χούφτα ''ιερά τέρατα'' της εποχής. Ωραίο το αφιέρωμα σ'αυτές τις γυναίκες ηθοποιούς που ακόμη όταν παίζεται ταινία τους την απολαμβάνουμε.Όμορφες υπάρξεις!
    Σ'ευχαριστούμε Γιάννη μου για τόση ομορφιά που μας θύμισες
    Καλή εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σπάνια θα δεις πλέον προβολές τέτοιων ταινιών Άννα μου. Δεν ξέρω αν ο Cosmote το κάνει. Σε άλλα κανάλια δεν υπάρχουν. Κλείσαμε το μεγάλο αυτό θέμα με ωραίο τρόπο και τη δική σας αγάπη. Εγώ να σε ευχαριστήσω μία ακόμα φορά που είσαι εδώ και αφήνεις τη ζεστή σου αύρα. Καλή βδομάδα.

      Διαγραφή
  5. Στο τελευταίο μέρος του αφιερώματος, φρόντισες να μας θυμίσεις σπουδαίες ηθοποιούς, Την σπιρτόζα μα και τραγική Μέρυλιν Μονρόε, την μοιραία Ντίντριχ, την λαμπερή Χέιγορθ αλλά κι εκείνες του παλιού βωβού σινεμά, που μπορεί να μην ήταν σταρ για εμάς αλλά στην εποχή τους, σίγουρα έκαψαν καρδιές.
    Μπράβο Γιάννη, σπουδαία δουλειά την οποία απόλαυσα.
    Την Καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κλασικό πέρασμα και αύρα στο Σινεφίλ Βασίλη φίλε μου. Πλημμυρίσαμε ομορφιά και καλλιτεχνική αύρα, για γεμάτο έναν αιώνα προσφοράς και παρουσίας. Ευχαριστώ που ήσουν συντροφιά μας εδώ και άφησες και το δικό σου στίγμα στην προσπάθεια αυτή. Καλή βδομάδα φίλε μου.

      Διαγραφή
  6. Εξαιρετικό και αυτό το μέρος του αφιερώματος σου Γιάννη.
    Με συγκλόνισαν τα λόγια της Μέριλιν Μονρόε για τη ζωή της, που δεν είχε τύχει να ακούσω ξανά (ή τουλάχιστον δεν το θυμάμαι).
    Με συγκλόνισε και η αποβολή της Veronica Lake που της σημάδεψε τη ζωή.
    Κάποιες τις γνώριζα και για τα έργα και για την ομορφιά τους, κάποιες άλλες τις έμαθα σήμερα.
    Όπως και να 'χει για καμιά δε γνώριζα τόσες λεπτομέρειες, οπότε μπράβο σου Γιάννη για την όμορφη και λεπτομερή δουλειά που κάνεις που μας μαθαίνει και εμάς πράγματα.
    Καλή βδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα μου τελικά η λάμψη και η φήμη δεν είναι εισιτήρια στην ευτυχία. Μπορεί κάλλιστα να αποτελέσουν ταξίδι στην κόλαση και στην καταστροφή. Είναι αφενός να μην σε θέλει η τύχη και αφετέρου να μην έχεις και εσύ μέτρα και σταθμά.
      Τραγική η Βερόνικα. Η απώλεια ενός παιδιού επί σκηνής καταλαβαίνεις τι σοκ είναι για μια γυναίκα! Ύστερα το χάος! Εκεί έχεις ανάγκη έναν άνθρωπο. Η Μέρυλιν μιλάμε γονίδια καταστροφής από ανύπαρκτους γονείς. Τι περισσότερο για να έχεις σίγουρο ταξίδι στην καταστροφή; Άστα!
      Σε ευχαριστώ καλή μου, για την παρέα στο ταξίδι πίσω στο χρόνο. Να είσαι καλά. Για την αύρα σου. Καλή βδομάδα.

      Διαγραφή
  7. Πραγματική λάμψη! Υπεροχο και αυτο το μερος του αφιερωματος σου, Γιαννη μου!
    Ευχαριστουμε για ολα!

    Καλημερα και καλη εβδομαδα!
    Φιλια πολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κική μου και εγώ κορίτσι μου για την συντροφιά σου και τα όμορφα λόγια σου. Καλή βδομάδα.

      Διαγραφή
  8. Μα ποσο όμορφες παλι θα ξαναπώ...Αγαπημένη μου η Ριτα Χέιγουορθ... Αξέχαστες ερμηνείες .. Και ποσο λυπηρό για την Μέριλιν να φυγει τόσο νέα... Γιάννη ευχαριστουμε και για αυτό το αφιέρωμα!!! Εξαιρετικό!!! Καλη συνέχεια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δέσποινά μου να είσαι καλά κορίτσι μου για τα ζεστά σου λόγια. Δεν ήταν μόνο η Μέριλιν που έφυγε τραγικά νέα αλλά και άλλες με άσχημο τρόπο δυστυχώς. Σε ευχαριστώ πολύ για την παρέα σου. Όμορφη βδομάδα να έχεις.

      Διαγραφή
  9. Πολύ ωραίο το κλείσιμο τού αφιερώματος, Γιάννη.. Υπό το "βάρος" μιάς Μονρόε, αλλά και μιάς Χέιγουορθ. Η δεύτερη αποτελεί πρότυπο ομορφιάς για εμένα. Επίσης, έχω διαβάσει πολλά στοιχεία για τη ζωή τής Μονρόε (έχω κάνει και ένα αφιέρωμα παλαιότερα). Επέλεξε εκείνη την "μοίρα" που την πήγε κατευθείαν στο βυθό.. Ανάμεσα σε δυο Κένεντι (και δη αδέρφια) δεν είχε καμία ελπίδα να ζήσει, δυστυχώς.. Αναμφισβήτητα, μια από τις πιο όμορφες γυναίκες, που -όπως συμβαίνει με κάθε μύθο- δε θα μάθουμε ποτέ, αν θα είχε απομυθοποιηθεί μεγαλώνοντας.. Περιμένω με μεγάλο ενδιαφέρον το αφιέρωμα στους άντρες ;) Καλό μεσημέρι 🌞

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Γιάννη το βρήκα, αν βρεις χρόνο, διάβασέ το:
    http://pistos-petra.blogspot.com/2012/12/blog-post_19.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ω φυσικά και θα το κάνω Πέτρα μου! Ναι, μοιραίο πρόσωπο η Μονρόε. Δεν το έκανε η τέχνη της. Άλλωστε δεν ήταν σε τέτοια ύψη για να το κάνει. Το έκανε η μετατροπή της, εθελούσια, σε ένα αντικείμενο χρήσης σε έναν γυαλιστερό κόσμο. Και ένας τέτοιος κόσμος είναι βρώμικος. Πόσο μάλλον αν εκεί έμπλεκε και η εξουσία.
      Η Ρίτα πανέμορφη, δεν το συζητάμε. Προσωπικά δεν είναι κορυφαία αισθητική μου επιλογή αλλά αυτό δεν σημαίνει κάτι. Φυσικά και θα έχουμε αφιέρωμα στους άντρες ηθοποιούς. Εννοείται.
      Σε ευχαριστώ καλή μου φίλη ειλικρινά. Όμορφη η μέρα σου.

      Διαγραφή
  11. Πήγα μια μεγάλη εκδρομή και στις τρείς προηγούμενες αναρτήσεις- αφιερώματα. Πάρα πολύ ωραία συλλογή, και ένα πολύ καλό ευρετήριο για όλες αυτές τις καλλιτέχνιδες που σίγουρα άφησαν ιστορία με την λάμψη τους και όχι μόνο. :)
    Αυτό που θέλω να παρατηρήσω είναι πως η γοητεία της λάμψης χρειάζεται ασπρόμαυρη φωτογραφία.
    Να σαι καλά
    σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν θα σε αδικήσω Μάνια μου για την ασπρόμαυρη φωτογραφία. Θεωρείται και είναι η πλέον καλλιτεχνική και εκείνη που μπορεί να αναδείξει την ιδιαίτερη εσωτερική λάμψη και γοητεία. Μάνια μου, ελπίζω η εκδρομή να ήταν όμορφη, να ξεκουράστηκες, να θυμήθηκες και να έχεις στοιχεία όποτε θέλεις να τα ανασύρεις.
      Εγώ να σε ευχαριστήσω μία ακόμα φορά για την αύρα σου. Την καλησπέρα μου.

      Διαγραφή
  12. Καλημέρα. Βλέπω στο τρίτο μέρος γυναίκες ηθοποιούς που έκαναν το πέρασμα από τον βωβό στον ομιλούντα κινηματογράφο με επιτυχία. Και ηθοποιούς που ενώ γνώρισαν την αγάπη του κόσμου, σαν να μην κατάφεραν να αγαπήσουν τον εαυτό τους. Επέλεγαν συντρόφους που δεν τις τιμούσαν, λες και δεν άντεχαν το βάρος της δόξας και της λάμψης.
    Αγαπημένη του τρίτου μέρους, η Ρίτα Χειγουορθ. Κάπου διάβασα το παράπονο για τις σχέσεις της, πως οι άνδρες κοιμόντουσαν με την Γκίλντα και ξυπνούσαν με τη Ρίτα.
    Ωραίο αφιέρωμα, θυμηθήκαμε και μάθαμε πολλά για τις κυρίες που συνέβαλαν στη μαγεία του Χόλιγουντ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πωπωπωπω μεγάλο το ψυχολογικό παράπονο της Ρίτας και την νιώθω πραγματικά. Σκέψου τώρα Τζοάννα μου να το βιώνεις κάτι τέτοιο! Να νιώθεις ότι σε θέλουν για κάτι άλλο από σένα.
      Όσο για τη ζωή ορισμένων σταρ, ναι δυστυχώς, όπως κάθε διάσημοι, έτσι και τότε, είχαμε τις λάθος απόψεις για τη ζωή που οδήγησαν σε τραγικά αποτελέσματα.
      Πιστεύω να το χάρηκες όλο το αφιέρωμα και σε ευχαριστώ που ήσουν εδώ. Να σου ευχηθώ καλή Μεγαλοβδομάδα κορίτσι μου, όπως την επιθυμείς.

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις τελευταίου μήνα

Ηλίας Λογοθέτης: Στο δρόμο της αθανασίας

Αντρική λάμψη στο κλασικό Χόλιγουντ (Top stars actors in classic Hollywood) Μέρος 1ο

Όταν ο Μάρλον Μπράντο σόκαρε τα Όσκαρ