"Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ ΧΤΥΠΑ ΠΑΝΤΑ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ" Δύο ταινίες, δύο εποχές, ένα Ερωτικό Πάθος

Το Σκηνικό κλασικό:
Μια μοιραία Γυναίκα, ερωτική, σαγηνευτική, έτοιμη για όλα.
Δύο άντρες: ο σύζυγος και ο εραστής.
Ένας καταραμένος έρωτας, μια "αμαρτία" που παραμονεύει.
Ένας κατήφορος στο παράνομο, στο έγκλημα, στην καταστροφή.
Ένας στημένος Φόνος και η Αστυνομία που παραμονεύει.

Τι άλλο ;
Μα η εξαίρετη Νουβέλα του JAMES CAIN

"Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ ΧΤΥΠΑ ΠΑΝΤΑ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ"

"THE POSTMAN ALWAYS RINGS TWICE"


Ένα έργο, ένα κλασικό noir μυθιστόρημα που έμελλε να γίνει Κινηματογραφική Ταινία σε δύο διαφορετικές παντελώς εποχές.
Το 1946, στη χρυσή εποχή του Αμερικάνικου Noir


Το 1981 σε μια εποχή χρυσής ωριμότητας επίσης του Αμερικάνικου Κινηματογράφου


Σεναριογράφοι που έκαναν τις Κινηματογραφικές προσαρμογές:

1946:  HARRY RUSKIN & NIVEN BUSCH

1981: DAVID MAMET

Και φυσικά οι ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ και ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ που έδωσαν δύο μεγάλα, κλασικά πλέον, Κινηματογραφικά αριστουργήματα:

1946:  TAY GARNETT, ο Αμερικάνος δημιουργός γεννημένος στο Los Angeles το 1894



1981:  BOB RAFELSON, Ο Αμερικάνος σκηνοθέτης γεννημένος στην Νέα Υόρκη το 1933



TO ΘΕΜΑ

Μια κολασμένη ερωτική ιστορία, βουτηγμένη στον αχαλίνωτο ερωτικό και αισθησιακό πόθο, ικανό να παρασύρει δύο ανθρώπους στην καταστροφή και στην προσωπική κόλαση.
Οι αχαλίνωτες δυνάμεις του πόθου που καθοδηγούνται από τα ιδιαίτερα προσωπικά ένστικτα του καθένα και οδηγούν στην παράκρουση και στο σκοτάδι.

Ο Nick Smith είναι ιδιοκτήτης ενός εστιατορίου. Παντρεμένος με την εκρηκτική γυναίκα του την Cora Smith.
O Smith προσλαμβάνει για βοηθό του έναν νεαρό γοητευτικό άντρα, τον Frank Chambers.
Ένας παράφορος έρωτας γεννιέται ανάμεσα σε αυτόν και στην γυναίκα του αφεντικού του. Μια σχέση που θα αρχίσει να ακροβατεί πάνω στο έγκλημα που γεννιέται στον πόθο τους να αποκτήσουν χρήματα και να ζήσουν μαζί.
Έτσι σχεδιάζουν τη δολοφονία του συζύγου.
Όμως κάθε δρόμος στο σκοτάδι έχει ανεξερεύνητα μονοπάτια που οδηγούν σε παντελώς απρόσμενες κατευθύνσεις από αυτές που σχεδιάζει κανείς.
Και τα μονοπάτια αυτά οδηγούν τους δύο παράφορους εραστές να στραφούν ο ένας απέναντι στον άλλον.


ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ

Και στις δύο συγκλονιστικές αυτές ταινίες, το cast των ηθοποιών άγγιξε το τέλειο.
Ηθοποιοί με βαριά θρυλικά ονόματα της παγκόσμιας κινηματογραφικής σκηνής ερμήνευσαν τους βασικούς ρόλους 

Ας τους δούμε:

Την CORA SMITH (Papadakis στην νεώτερη ταινία) ερμήνευσαν δύο ΓΥΝΑΙΚΕΣ Ηθοποιοί με το "Γ" κεφαλάιο...!
Δύο ηθοποιές που πραγματικά στο πέρασμά τους προκαλούν ανατριχίλα, τόσο ερωτική, αισθησιακή, ηδονική, όσο όμως, το βασικότερο ερμηνευτική.

LANA TURNER στην ταινία του 1946


Μια παρουσία που η ερμηνεία της πραγματικά προκαλεί απανωτούς οργασμούς και ρίγη ανατριχίλας σε μια ερμηνεία αντάξια του επιπέδου της μεγάλης Ηθοποιού.

JESSICA LANGE στην ταινία του 1981


Το πάθος και τα συναισθήματα ζωγραφισμένα και αποτυπωμένα στο πρόσωπο της μεγάλης αυτής επίσης Ηθοποιού με απίστευτο τρόπο.

JOHN GARFIELD στην ταινία του 1946 ως Frank Chambers




Η Παρουσία του μεγάλου αυτού Αμερικάνου Ηθοποιού  γεννημένου το 1913 και τραγικά πρόωρα χαμένου το 1952, μόλις στα 39 του χρόνια, ήταν σφραγίδα ερμηνείας, στυλ και μιας ολάκερης εποχής.

JACK NICKHOLSON στην ταινία του 1981


Τι να πει κανείς για τον ερμηνευτικό αυτό γίγαντα του κινηματογράφου. Η Παρουσία του και σε αυτήν την ταινία σφραγίστηκε με την υποδομή του στην τέχνη.


Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ των ...ΣΥΖΥΓΩΝ

Κεντρικό ερμηνευτικό ρόλο και στις δύο μεγάλες αυτές δημιουργίες φυσικά έχει και ο σύζυγος.

Στην ταινία του 1946 ο CECIL KELLAWAY, ο γνωστός εμβληματικός Νοτιοαφρικανός αυτός ηθοποιός ερμηνεύει το ρόλο του Nick Smith με τη δέουσα οντότητα και προσωπικότητα


Στην ταινία του 1981, τον σύζυγο, ως Nick Papadakis εδώ, ερμηνεύει ο JOHN COLICOS, Καναδός ηθοποιός



ΛΟΙΠΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Στην ταινία του 1946

Κινηματογράφιση:  SIDNEY WAGNER
Μουσική: GEORGE BASSMAN
Decoration: EDWIN WILLIS

Στην ταινία του 1981

Κινηματογράφιση:  SVEN NYKVIST
Μουσική:  MICHAEL SMAIL
Decoration:  ROBERT GOULD


Ο Ερωτισμός και ο αισθησιασμός και στις δύο ταινίες ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της δομής των φιλμ.
Φυσικά έχουμε μια χρονική απόσταση 35 χρόνων στις δύο παραγωγές, γεγονός που σημαίνει δύο διαφορετικές εποχές, δύο διαφορετικά κοινωνικά ήθη και status.
Έτσι εικαστικά το ερωτικό και ηδονικό στοιχείο ήταν πολύ πιο έκδηλο και εμφανές εικαστικά στην δεύτερη παραγωγή του 1981.





Η Ερωτική παράφορη σκηνή στην οποία ο Jack Nicholson κάνει έρωτα στην Jessica Lange πάνω στο τραπέζι του μαγαζιού, έχει μείνει στην Κινηματογραφική ιστορία σαν μια από τις πλέον ερωτικές σκηνές στην Ιστορία του Κινηματογράφου






Οι δύο ταινίες έχουν μια πολύ σημαντική διαφορά στο ιδεατό τους μέρος

Η Δημιουργία του TAY GARNETT το 1946 είναι ένα κλασικό δραματικό Film noir. Και σαν τέτοιο πάντα εκεί λειτουργεί η απόκρυψη. Και σαν αισθητική και σαν άποψη. Με λίγα λόγια το πάθος και η ερωτική σχέση, εμφανώς παρούσα, δεν την βιώνει όμως κανείς εικαστικό στον απόλυτο τρόπο που την βλέπουμε στην δημιουργία του RAFELSON το 1981.
Εδώ, το ερωτικό στοιχείο είναι εμφανές. Ο Θεατής λειτουργεί ηδονοβλεπτικά, συμμετέχει άμεσα στο ερωτικό πάθος, ζει τον οργασμό του ζευγαριού.

Η CORA.... Η Μοιραία Γυναίκα.
Αλήθεια ποια είναι η Cora ; 
Ένας απαγορευμένος καρπός. Δεν είναι απλά "η γυναίκα του άλλου", του πλούσιου, του αφεντικού.
Είναι νέα, ανικανοποίητη σεξουαλικά, σε αντίθεση με τον άκρατο ερωτισμό της, στο έργο του GARNETT το πρόσωπό της είναι παιδικό και το κατάλευκο της εμφάνισής της τονίζει το στοιχείο της αγνότητας. Το λευκό το φοράει η Lana Turner σε όλη τη διάρκεια της ταινίας. Ακόμα και το καυτό σορτς για την εποχή εκείνη, ήταν κατάλευκο.
Το κραγιόν είναι το κλασικό της όπλο και το όνειρό της είναι να γίνει κάποια.
Παρ' όλα αυτά η Cora δεν γίνεται εγκληματίας, δεν βάφει τα χέρια της με αίμα

Στο έργο του Garnett κυριαρχεί το σκοτάδι, για noir μιλάμε άλλωστε, ο φόβος, οι παράξενοι ήχοι, η ανασφάλεια και η αγωνία.


Ο Rafelson, το 1981, έδωσε βάση στο βαρύ κλίμα της οικονομικής ύφεσης, της κρίσης που βάραινε τότε στις καρδιές και στα όνειρα των ανθρώπων, στοιχείο που αποτύπωσε πολύ όμορφα στο φιλμ/

Η Cora του ...RAFELSON είναι σαφέστατα πιο προκλητική, πιο δοτική ερωτικά, πιο ωμή στις επιδιώξεις της.








Μια Νουβέλλα λοιπόν, δύο ταινίες, δύο διαφορετικές εποχές, δύο διαφορετικές κοινωνίες, ένα ζευγάρι, ένας έρωτας, ένα πάθος και μια κόλαση για τους δύο εραστές...

Από τις στιγμές που ο Κινηματογράφος παγώνει στις μνήμες με το πέρασμά του.














Σχόλια

  1. Giannis, θαυμάσια η παρουσίαση!
    Να πω για την αλλαγή των καιρών. Η καινούργια ταινία με τις πιο τολμηρές σκηνές... σε σχέση με την πιο παληά... Άλλα ήθη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, Λαμπρινή μου, το πέρασμα του χρόνου, έφερε μια μεγαλύτερη ελευθερία στην έκφραση που μπόρεσε να εκφράσει την ερωτική φωτιά. Ευχαριστώ κορίτσι μου. Να είσαι καλά, όμορφη συνέχεια.

      Διαγραφή
  2. Ομολογώ, πως έχω δει μόνο τη νέα εκδοχή και όχι την παλιά, ώστε να είμαι αντικειμενική. Αλλά η νέα εκδοχή που έχω δει, μου άρεσε πολύ!
    Ειδικά η σκηνή στο τραπέζι του μαγαζιού, αγαπημένη μακράν!
    Όμορφη παρουσίαση Γιάννη μου!
    Φιλιά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φυσικά και έχεις δίκιο Ματίνα μου. Έχω δει και εγώ την νεώτερη έκδοση με εκπληκτικές και αυτή ερμηνείες.
      Η Ερωτική σκηνή στο τραπέζι θεωρείται μια από τις κλασικότερες στην ιστορία του Κινηματογράφου. Σε τέτοιο σημείο που πραγματικά να νιώθεις τον οργασμό να παίζει στο κορμί σου.
      Καλό βράδυ κορίτσι μου και σε ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  3. Θυμάμαι μόνο την εκδοχή του '81, την παλαιότερη δεν την έχω δει. Φυσικά ο Νίκολσον είναι αξεπέραστος, αφήνει πάντοτε το μοναδικό του στίγμα. Δεν παίζει απλά, δημιουργεί χαρακτήρες.
    Ίσως θα άξιζε κάποιο δικό σου αφιέρωμα, ως ειδικού στο είδος.

    ΥΓ: συγγνώμη που το επισημαίνω (καταντάω κουραστικός ε;) θέλει διόρθωση η χρονολογία πάνω από την φωτο της Jessica Lange.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πέτρο μου ποτέ δεν γίνεσαι κουραστικός στο ξαναλέω. Κάθε παρατήρηση από τον οποιοδήποτε επισκέπτη είναι δεκτή. Θα πάω να το διορθώσω φίλε μου.
      Πραγματικά θέλει ένα μεγάλο αφιέρωμα ο Nicholson και το αξίζει. Το βάζω στα υπόψη φίλε μου.
      Ευχαριστώ πολύ για την παρέμβαση και το σχόλιό σου.
      Καλή συνέχεια.

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις τελευταίου μήνα

"Οι Μαύροι Πίνακες" ένα αριστούργημα στη μικρή οθόνη

Κλασικά αριστουργήματα της λογοτεχνίας στον κινηματογράφο: "Ανεμοδαρμένα ύψη" της Έμιλυ Μπροντέ

"Ο Θάνατος θα ξανάρθει" του Ερρίκου Θαλασσινού. Ταινία σταθμός στο Ελληνικό Αστυνομικό Noir