Γυναικεία Γοητεία στον Ελληνικό Κλασικό Κινηματογράφο

Όταν ξεκίνησα να κάνω το σχετικό αφιέρωμα 

"ΑΝΤΡΙΚΗ ΓΟΗΤΕΙΑ στον Ελληνικό Κλασικό Κινηματογράφο"

βγήκαν τελικά ΤΡΙΑ (3) ολάκερα μέρη.
Μετρήσαμε δηλαδή έναν μεγάλο αριθμό Ελλήνων Ηθοποιών, που "κουβαλούσαν" το πρότυπο και την ταυτότητα της Γοητείας και του στυλ.

Τώρα που έρχεται η σειρά να κάνουμε το ίδιο αφιέρωμα στις ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΗΘΟΠΟΙΟΥΣ μας, διαπιστώνω κάτι απρόσμενο τελικά: 
Ο Ελληνικός Κινηματογράφος της κλασικής περιόδου ανέδειξε ελάχιστες 
"Femme Fatale" ή αλλιώς "Μοιραίες" γυναίκες στην μεγάλη οθόνη.
Αναφερόμαστε φυσικά στο συγκεκριμένο στυλ και όχι στην Γυναικεία παρουσία συνολικά, όπου είναι και αυτή τεράστια.

Αυτό ειλικρινά είναι δύσκολα αποδεκτό. Γιατί δεν έλειψαν οι μεγάλες δημιουργίες στον Ελληνικό Κινηματογράφο αλλά για έναν ιδιαίτερο λόγο δεν ανέδειξαν αυτό το είδος της Γυναίκας Ηθοποιού μαζικά.

Είναι επίσης και το θέμα ότι ο Ελληνικός Κλασικός Κινηματογράφος επέμεινε στην Κωμωδία, στο ελαφρύ musical, και στο ερωτικό δράμα, στο οποίο όμως σε ελάχιστες ταινίες αποτόλμησε να εμφανίσει το πρότυπο της "Γυναίκας αράχνης", τον κλασικό δηλαδή Noir χαρακτήρα που είδαμε στον Αμερικάνικο αλλά και στον Γαλλικό Κινηματογράφο.
Ο Έντονος κοινωνικός συντηρητισμός στην Ελληνική κοινωνία της περιόδου 1950-1970 άσκησε τη δική του επιρροή και το πνίξιμο αυτής της σχολής.
Φυσικά υπήρξαν δημιουργοί, που σμπαράλιασαν αυτό το πρότυπο με μεγάλο καλλιτεχνικό θόρυβο.
Όταν π.χ. ο Γιάννης Δαλιανίδης έριχνε το 1961 τον "ΚΑΤΗΦΟΡΟ" στην κυριολεξία ρίσκαρε πάρα πολλά με τη θεματολογία του γιατί σμπαράλιασε την ψεύτικη ηθικοπλαστική θρησκόληπτη νιρβάνα του μικροαστικού νοικοκυριού.

Ας αφήσουμε όμως τα πολλά ...λόγια και ας πάμε στην παρουσίαση
Εκ των πραγμάτων και των ερμηνευτικών προτύπων θα πρέπει να χωρίσουμε την παρουσίαση σε δύο άτυπα μέρη.
Στις Ηθοποιούς εκείνες που τυλίχτηκαν στο άρωμα της "Μοιραίας" Γυναίκας και σε εκείνες που γοήτευσαν με την παρουσία τους στην ευρεία έννοια του όρου Γυναίκα στη σκηνή

Πάμε λοιπόν σήμερα στο 1ο Μέρος

****************

ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ


Η Αιώνια "ΣΤΕΛΛΑ" του Ελληνικού Κινηματογράφου. 
Ο Ορισμός της "μοιραίας" γυναίκας, βουτηγμένης στο άρωμα της επιβλητικής γοητείας και αρχοντιάς.
Οτιδήποτε πει κανείς για τη μεγάλη Ελληνίδα star, που διέλυσε τα σύνορα του κινηματογράφου μας είναι λίγα.

Γεννημένη στις 31 Οκτώβρη 1920 στην Αθήνα, έφυγε από κοντά μας στις 6 Μαρτίου 1994, σε ηλικία 74 ετών.


Η Φιλμογραφία της όχι ιδιαίτερα μεγάλη παραγωγικά, έπαιξε σε 21 Ελληνικές και ξένες ταινίες, αλλά ανάμεσά τους ξεχωρίζουν παγκόσμια δείγματα ερμηνείας της "Μοιραίας" Γυναίκας, αυτής που η παρουσία της είναι δεμένη με το θάνατο.

1955 "ΣΤΕΛΛΑ" του Μιχάλη Κακογιάννη
1960  "ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ" του Jules Dassin
1962  "ΦΑΙΔΡΑ" του Jules Dassin
1964  "ΤΟΠ ΚΑΠΙ" του Jules Dassin
1966  "ΣΤΙΣ 10:30 ΕΝΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΒΡΑΔΥ" επίσης του Jules Dassin

Ταινίες με συγκλονιστικές ερμηνείες που αφήνουν αιώνια τη στάμπα της μεγάλης αυτής καλλιτέχνιδος


***************

ΖΩΗ ΛΑΣΚΑΡΗ


Το κλασικό και καυτό απόλυτο Sex Symbol του Ελληνικού Κλασικού Κινηματογράφου.
Η Γυναίκα, που οι εμφανίσεις της προκαλούσαν άπειρες φορές οργασμούς στο κοινό.
Κλασικό "αθώο" άπλαστο πρόσωπο, που πολύ εύκολα μπορούσε να μεταπλαστεί σε μια αδίστακτη "Γυναίκα αράχνη" ή σε μια καυτή παρουσία.

Γεννημένη στις 12 Δεκέμβρη 1944 στη Θεσσαλονίκη, η Ζωή , θεωρείται ένα από τα αντιπροσωπευτικά δείγματα της Γυναίκας με την εν δυνάμει ερωτική πρόκληση μέσα στην προσωπικότητά της.


26 Κινηματογραφικές ταινίες κοσμούν μια σημαντική Φιλμογραφία, με πολλές ταινίες να έχουν γράψει τη δική τους ιστορία στις μεταπτώσεις της ερμηνευτικής της προσωπικότητας

Άλλοτε ένα αθώο απλό κορίτσι που γυρεύει το "πριγκηπόπουλο" για να γνωρίσει τον έρωτα.
Άλλοτε βουτηγμένη στη ξέφρενη ζωή χωρίς όρια και φραγμούς, άλλοτε εγωίστρια, επικίνδυνη, γυναίκα δηλητήριο, άλλοτε εκδικητική, femme fatale στην κυριολεξία.
Το "χρυσό κορίτσι" του Γιάννη Δαλιανίδη

Χαρακτηριστικοί της οι ρόλοι στα:

1961  "Ο ΚΑΤΗΦΟΡΟΣ" 

1962 "ΝΟΜΟΣ 4000" 

1962  "ΜΕΡΙΚΟΙ ΤΟ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΚΡΥΟ" 

1963  "ΙΛΙΓΓΟΣ" 

1963 "ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΙ ΓΙΑ ΔΥΟ"

1964  "ΕΓΩΙΣΜΟΣ"

1965 "ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΖΩΗΣ"

1966  "ΣΤΕΦΑΝΙΑ"

1966  "ΔΑΚΡΥΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΑ"

1969  "ΓΥΜΝΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ"  
 όλες του Γιάννη Δαλιανίδη

1972  "ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ" του ΝΙΚΟΥ ΦΩΣΚΟΛΟΥ


***************

ΜΑΙΡΗ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ


Μια ακόμα "Θεά" του Κινηματογράφου μας ικανή για πολύ μεγάλα πράγματα.
Κλασικός τύπος Γυναίκας "μοιραίας", ερωτεύσιμης, δυναμικής. Ίσως μια αντίστοιχη μεταφορά του τύπου της Rita Hayworth στα Ελληνικά κινηματογραφικά δρώμενα
Γεννημένη στις 16 Ιούλη του 1933 στην ΑΘήνα

Στην πλούσια ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ της συνήθως την συναντάμε στο ρόλο της μοιραίας Γυναίκας σε πολλές ταινίες, στο ρόλο της επιβλητικής κλασικής "Γυναικάρας" αρχόντισσας, ρόλους που είδαμε στα κλασικά musicals του Δαλιανίδη και μια φορά σε κλασικό ρόλο "Γυναίκας δηλητήριο"


38 ταινίες η Φιλμογραφία της. 
Σταχυολογούμε ταινίες χαρακτηριστικές σε ερμηνευτικά της πρότυπα

1963  "ΧΩΡΙΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ" σε κλασικό ρόλο "γυναίκας δηλητήριο" του Γιάννη Δαλιανίδη σε σενάριο Γιάννη Μαρή
1963  "ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΦΑΝΑΡΙΑ" σε μια συγκλονιστική ερμηνεία, του Βασίλη Γεωργιάδη
1965 "ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΙ" του Ντίνου Κατσουρίδη
1966  "ΤΟ ΧΩΜΑ ΒΑΦΤΗΚΕ ΚΟΚΚΙΝΟ" του Βασίλη Γεωργιάδη
1966  "ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ" του Ντίνου Δημόπουλου
1966  "ΔΑΚΡΥΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΑ" του Γιάννη Δαλιανίδη
1967  "ΟΙ ΘΑΛΑΣΣΙΕΣ ΟΙ ΧΑΝΤΡΕΣ" 
1968  "ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ" 
1968 "ΜΙΑ ΚΥΡΙΑ ΣΤΑ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΑ" όλες του Δαλιανίδη
1968  "ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ ΓΙΑ ΔΑΚΡΥΑ" του Πάνου Γλυκοφρύδη
1968  "Η ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ" του Ντίνου Δημόπουλου
1968 "ΓΟΡΓΟΝΕΣ ΚΑΙ ΜΑΓΚΕΣ" του Δαλιανίδη
1969  "ΟΤΑΝ Η ΠΟΛΙΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ" επίσης Δαλιανίδη
1970  "Η ΖΟΥΓΚΛΑ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ" του Σταύρου Τσιώλη
1970  "ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ" του Νίκου Φώσκολου


****************

ΑΝΝΑ ΦΟΝΣΟΥ


"Κανείς δεν έχει τη ζωή μπροστά του, κανείς δεν μπορεί να ξέρει..."
Λόγια της σε κάποιες ταινίες σταθμός όπου με μια έξοχη ερμηνεία έδινε την Οργισμένη Γυναίκα, την παραγκωνισμένη, την Γυναίκα που δεν είχε δικαίωμα να ελπίσει στο αύριο ενός έρωτα.

Δύσκολες οι ερμηνείες και οι ρόλοι της Ηθοποιού μας όπου είχε τον απόλυτο δικό της χαρακτήρα.
Πολλές φορές ενός οργισμένου κακομαθημένου κοριτσιού, άλλες φορές μιας γυναίκας με επιθετικά χαρακτηριστικά, άλλες φορές με μιας Λολίτας που ταυτίζεται με τον όλεθρο, άλλες φορές με ένα αγοροκόριτσο με τη δική του γοητεία

Γεννημένη στις 4 Ιούλη 1939 στην Καισαριανή


Επίσης πολλές φορές άφησε τη δική της στάμπα σε τολμηρές ερωτικές ταινίες 

45 Ταινίες η μεγάλη της Φιλμογραφία

Να ξεχωρίσουμε τις:

1960  "ΕΝΑΣ ΔΟΝ ΖΟΥΑΝ ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ" του Ντίμη Δαδήρα
1962  "ΟΡΓΗ" του Βασίλη Γεωργιάδη
1964  "Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ" του Σωκράτη Καψάσκη
1964  "ΔΙΨΑ ΓΙΑ ΖΩΗ" επίσης του ιδίου
1969  "Η ΚΟΜΗΣΣΑ ΤΗΣ ΦΑΜΠΡΙΚΑΣ" του Ντίμη Δαδήρα
1973  "Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΟΓΟ" του Βαγγέλη Σερντάρη


**************

ΜΑΡΩ ΚΟΝΤΟΥ


Μια ακόμα Vamp στην κορυφή των Γυναικών με τη δική της χαρακτηριστική γοητεία στα Κινηματογραφικά δρώμενα.
Η Επιβλητική Μάρω Κοντού, τολμηρά αισθησιακή στην αρχή κυρίως της καριέρας της λανσάρισε και εκείνη προσωπικά το δικό της μοτίβο στο Σινεμά.
Αθηναία στην καταγωγή, γεννημένη στις 21 Ιούνη 1937 λανσάρισε πολλά πρότυπα στους ρόλους που ερμήνευσε



Στο Κινηματογραφικό της ξεκίνημα καθιερώθηκε στα μεγάλα κλασικά αστυνομικά film noir
1959  "ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟ ΚΟΛΩΝΑΚΙ" του Τζανή Αλιφέρη
1960 "ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΑ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ" του Ντίνου Κατσουρίδη
1966  "ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΤΑΙ" του Γρηγόρη Γρηγορίου

Από εκεί και πέρα διαπρέπει σε ρόλους δύσκολους, ίσως διφορούμενους σε εξαίρετα Κοινωνικά δράματα στα οποία έλαμψε με την παρουσία της
1963 "ΤΟ ΚΑΘΑΡΜΑ"
1964  "Ο ΚΡΑΧΤΗΣ"
1966 "ΟΙ ΣΤΙΓΜΑΤΙΣΜΕΝΟΙ" όλα του Κώστα Ανδρίτσου

Διαπρέπει σε μια απρόσμενη εμφάνιση για αυτήν ως Ισμήνη στην κλασική μεγάλη Τραγωδία
"ΑΝΤΙΓΟΝΗ" του Γιώργου Τζαβέλλα

και σταδιακά περνάει στην κλασική αισθηματική comedy στην οποία βήμα το βήμα καθιερώνεται με τρόπο χαρακτηριστικό.
Από αυτές τις ταινίες της ξεχωρίζουμε:

1960  "ΤΑ ΚΙΤΡΙΝΑ ΓΑΝΤΙΑ"
1961 "ΑΛΟΙΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ"
1963  "Ο ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ Ο ΛΕΥΤΕΡΑΚΗΣ", όλα του Αλέκου Σακελλάριου
1965 "Η ΔΕ ΓΥΝΗ ΝΑ ΦΟΒΕΙΤΑΙ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ" του Γιώργου Τζαβέλλα
1968 "Ο ΣΤΡΙΓΓΛΟΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΑΡΝΑΚΙ" του Σακελλάριου ξανά
1968  "ΜΙΑ ΙΤΑΛΙΔΑ ΑΠ ΤΗΝ ΚΥΨΕΛΗ" του Ντίνου Δημόπουλου
1968 "ΚΑΠΕΤΑΝ ΦΑΝΤΗΣ ΜΠΑΣΤΟΥΝΙ" ξανά του Σακελλάριου

και πολλές άλλες


Η Φιλμογραφία της είναι πάρα πολύ μεγάλη και πλούσια.
Αποτελείται από 52 Κινηματογραφικές ταινίες με μεγάλη αναγνωρισιμότητα στο Ελληνικό κοινό


******************

ΜΑΡΘΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ

Περνάμε στην επόμενη Ηθοποιό μας με της οποίας την πληθωρική, αισθησιακή παρουσία στην κυριολεξία "γέμιζε" η κινηματογραφική Οθόνη.
"Μοιραία" ή femme fatale δεν μπορείς να την πεις την Μάρθα, με την κλασική έννοια με εξαίρεση μια υπέροχη Κινηματογραφική της παρουσία, το μοναδικό της δράμα.
Αυτήν του Α' Γυναικείου ρόλου, ως Πέρσα, το 1969 στο πραγματικά πανέμορφο δράμα του Νίκου Φώσκολου  "ΠΕΘΑΙΝΩ ΚΑΘΕ ΞΗΜΕΡΩΜΑ"


Εκεί ναι, η γλυκύτατη Μάρθα ήταν η κλασική περίπτωση της Μοιραίας Γυναίκας που η σχέση μαζί της παντρεύεται με το Θάνατο και την καταστροφή. Ερμηνεία που εγώ χαρακτηρίζω την καλύτερή της στον Κινηματογράφο.

Γεννημένη στις 6 Νοέμβρη 1939 στην Αθήνα θα μπορούσες να πεις ότι, σε συνδυασμό και με την μοναδική χορευτική της ικανότητα, αέρινη στα πλατώ, λανσάρισε μια εικόνα Ελληνίδας Marylin Monroe.


H αέρινη χορευτική της παρουσία, αποτέλεσε και το μεγάλο της όπλο στα κινηματογραφικά δρώμενα. Από τις πιο αισθησιακές ερωτικές Γυναίκες στην μεγάλη Οθόνη, στο Holywood θα έκανε παρουσία με πάταγο.

Καθιερώθηκε στην Φιλμογραφία της φυσικά στα κλασικά Musical και στην κωμωδία, στην οποία έγραψε πολύ χαρακτηριστικές μοναδικές ερμηνευτικές παρουσίες.

43 Κινηματογραφικές ταινίες έχουν επιβλητική την παρουσία της
Σταχυολογούμε ενδεικτικά:

1962  "ΜΕΡΙΚΟΙ ΤΟ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΚΡΥΟ"
1963  "ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΙ ΓΙΑ ΔΥΟ"
1964 "ΟΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΙ"
1964  "ΚΑΤΙ ΝΑ ΚΑΙΕΙ"
1965 "ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΓΙΑ ΦΙΛΗΜΑ"
1966 "ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ"
1966 "Ο ΞΥΠΟΛΗΤΟΣ ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ"
1967 "ΟΙ ΘΑΛΑΣΣΙΕΣ ΟΙ ΧΑΝΤΡΕΣ"
1967 "ΝΥΧΤΑ ΓΑΜΟΥ"
1968  "ΓΟΡΓΟΝΕΣ ΚΑΙ ΜΑΓΚΕΣ"
1971  "ΜΑΡΙΧΟΥΑΝΑ ΣΤΟΠ"


Όταν η Μάρθα ανέβαινε στις πίστες για χορό, πραγματικά οι ...σφυγμοί ανέβαιναν στα ύψη με την μοναδική της παρουσία.

****************

ΕΛΕΝΑ ΝΑΘΑΝΑΗΛ


Μακράν τα πιο παράξενα και εκφραστικά μάτια του Ελληνικού Κινηματογράφου
Μια Γυναίκα που στα 16 της χρόνια προκάλεσε ένα "σοκ" στον Γιάννη Δαλιανίδη σαν την είδε πρώτη φορά επισκέπτρια στα γυρίσματα κάποιας ταινίας του.
Χωρίς δεύτερη κουβέντα ο μεγάλος Σκηνοθέτης, παράτησε στη μέση τη δουλειά του και την ....έστειλε κατ' ευθείαν στην ΦΙΝΟΣ να υπογράψει το πρώτο της συμβόλαιο.
Ήταν το 1964 και στο "ΚΑΤΙ ΝΑ ΚΑΙΕΙ" η ΕΛΕΝΑ ΝΑΘΑΝΑΗΛ άνοιξε διάπλατα την πόρτα του Ελληνικού Σινεμά.

Το Δωρικό εκφραστικό της ύφος, η παράξενη λυγερή κορμοστασιά της, τα υπέροχα μάτια της, της έδωσαν τη δυνατότητα να διακριθεί σε μια σειρά ερμηνευτικά πρότυπα, σε δύσκολους ρόλους.
Ερωτική, μυστηριώδης, γοητευτική, μελαγχολική, αρχοντική ζωγράφισε με την παρουσία της το Σινεμά μας.


Γεννημένη στις 19 Γενάρη 1947 στην Ν. Φιλαδέλφεια, έφυγε στις 4 Μάρτη 2008, πρόωρα σε ηλικία 61 ετών.
27 ταινίες αποτέλεσαν την Φιλμογραφία της.
Μολονότι ξεκίνησε σε musical, η συνέχεια ανήκει στο ερωτικό και αστυνομικό θα έλεγε κανείς δράμα, στο οποίο έδωσε εξαίρετους ρόλους:

1966 "Ο ΦΟΒΟΣ" του Κώστα Μανουσάκη
1966  "ΝΤΑΜΑ ΣΠΑΘΙ" του Γιώργου Σκαλενάκη
1968 "ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΜΙΑΝ ΑΓΝΩΣΤΗ" του Βασίλη Γεωργιάδη

Πέρασε εξαίρετη από την comedy στο "ΞΥΠΝΑ ΒΑΣΙΛΗ" του Γιάννη Δαλιανίδη, το 1969
Εξαιρετική στην Αστυνομική περιπέτεια του Βαγγέλη Σερντάρη "ΖΗΤΗΜΑ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΥ" το 1973, στην μεταφορά του έργου του Γιάννη Μαρή
Ερωτική στο κοσμοπολίτικο ερωτικό του Ερρίκου Ανδρέου "ΑΝΑΖΗΤΗΣΙΣ" το 1972
Μοναδική, στο ερωτικό δράμα του Βασίλη Γεωργιάδη "ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ" το 1971


*********************

ΒΟΥΛΑ ΧΑΡΙΛΑΟΥ

Εδώ θα σταθούμε σε μια Ελληνίδα Ηθοποιό, όχι ιδιαίτερα γνωστή ή αναγνωρίσιμη εμπορικά αλλά έχει μια ιδιαίτερη θέση στην Ελληνική Φιλμογραφία καθώς ήταν η μοναδική Ελληνίδα Γυναίκα Ηθοποιός που διακρίθηκε σε πρωταγωνιστικό ρόλο Ψυχολογικού θρίλερ


Η Θρυλική Άννα Μαργκό, δημιούργημα του Ερρίκου Ανδρέου, το 1961, στον συγκλονιστικό "ΕΦΙΑΛΤΗ" θα αποτελέσει για την Βούλα Χαριλάου, σημείο αναφοράς και σταθμό στην καριέρα της.
Πρόσωπο παράξενο, με τη δική του ομορφιά, είχε κάτι το απόκοσμο, το "τρελό" στην παρουσία της, όπως μας το έδωσε στον "ΕΦΙΑΛΤΗ", ταινία, που άνετα ανταγωνίζεται στα ίσια την "ΨΥΧΩ" του μεγάλου Χίτσκοκ, ιδιαίτερα σε θέμα Γυναικείας ερμηνείας.


Την είδαμε γλυκιά και τρυφερή στην "ΔΟΥΚΙΣΣΑ ΤΗΣ ΠΛΑΚΕΝΤΙΑΣ" το 1956, πρώτη της παρουσία, της Μαρίας Πλυτά.
Στην εξαίρετη comedy "ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ 288" του Ντίνου Δημόπουλου, το 1959
Επίσης το 1960, στην comedy του Γιάννη Δαλιανίδη "ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΑ ΣΤΗ ΡΟΔΟ"

Ήταν απίστευτα "μισητή" και "κακιά" στον κόντρα ρόλο της στους "ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΥΣ" του Ντίνου Κατσουρίδη, το 1965, τελευταία της ταινία.

Γεννημένη το 1932, δεν έχει στο πέρασμά της μεγάλη Φιλμογραφία, έχει παίξει σε 11 ταινίες


*************

ΒΙΒΕΤΑ ΤΣΙΟΥΝΗ



Θα κλείσουμε, φίλες και φίλοι, το πρώτο μέρος του αφιερώματός μας, στις Ελληνίδες "γοργόνες" του κλασικού κινηματογράφου μας, με μια πολύ αξιόλογη Ηθοποιό με πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και προσωπικότητα.

Γεννημένη το 1934, σπούδασε υποκριτική στη δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου. Ηθοποιός με μεγάλη θεατρική παιδεία και παραστάσεις.

Το πρότυπό της ταίριαξε σε κλασικές ασπρόμαυρες ταινίες, ακόμα και με noir χαρακτήρα.
Το πρόσωπό της, η χαρακτηριστική ομορφιά της, το βλέμμα της ήταν αυτά που της έδωσαν την δυνατότητα να παίξει τέτοιους ρόλους


Πρωταγωνίστησε στο αστυνομικό θρίλερ του Γρηγόρη Γρηγορίου "ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ" πάνω στο έργο του Γιάννη Μαρή "Τό κόκκινο βάζο" με εξαίρετη επιτυχία και απόδοση το 1964

Ένας ακόμα noir ρόλος της έστω με ατμόσφαιρα μαύρης κωμωδίας ήταν και στην ταινία πάλι του Γρηγορίου, το 1963, "ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ" σε ένα από τα καλύτερα ασπρόμαυρα φίλμ του είδους στην Ελλάδα


Δεν ήταν η ηθοποιός με τη μεγάλη φιλμογραφία, καθώς έχει παίξει σε 6 μόλις ταινίες, καθώς το βάρος της το έριξε στο θέατρο.

Ήταν εξαίρετη στις ερμηνείες της στην "ΟΡΓΗ" του Βασίλη Γεωργιάδη, το 1962 και στην υπέροχη κωμωδία "ΜΙΚΡΟΙ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ" του Ορέστη Λάσκου, το 1963

*********

Φίλες και φίλοι
εδώ θα κλείσουμε το 1ο Μέρος του αφιερώματός μας στις Ελληνίδες "γόησσες" του κλασικού κινηματογράφου μας.
Σταθήκαμε κύρια σε "μοιραίες" ταυτότητες όπως και σε χαρακτήρες femme fatale και noir.
Στο επόμενο μέρος θα μιλήσουμε για Γυναίκες που μαγεψαν τον Κινηματογράφο μας σε κλασικούς δραματικούς ρόλους.







Σχόλια

  1. Μελίνα μοναδική... αυτός ο ρόλος της Στέλλας, στιγμάτισε γενιές και γενιές!
    Όλες όμορφες και μοιραίες, με μία μικρή προτίμηση, σε εκείνες που εκτός του ότι ήταν όμορφες, ήταν και ''θηλυκά'', με όλη τη σημασία της λέξης, Καραγιάννη και Ναθαναήλ ας πούμε! Λατρεύω και άλλες δύο, περιμένω το νούμερο 2 αφιέρωμα, να δω αν τις έχεις μέσα. Λατρεύω ελληνικό κινηματογράφο και μου αρέσει που τον τιμάς! Κρίμα να μην είμαι εκείνης της γενιάς, να ήμουν ηθοποιός, πρώτη πρώτη θα με είχες τώρα και δε θα χρειαζόταν και δεύτερο αφιέρωμα. Θα επισκίαζα κάθε άλλη, χαχαχαχαχα (χιουμοράκι :p :p :p )
    Φιλιά πολλά Γιάννη, καλό βραδάκι :)
    Σ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι το χιούμορ σου και την καλή σου διάθεση Ματίνα, είναι κάτι που το έχουμε ανάγκη όλοι. Στα "θηλυκά" που ανέφερες θα προσέθετα την Λάσκαρη, το είχε το θέμα πως να το κάνουμε τώρα χαχαχαχαχα.
      Ναι θα συνεχιστεί το αφιέρωμα γιατί έχουμε πάρα πολλές μεγάλες παρουσίες στο κινηματογραφικό δράμα να δούμε για τη συνέχεια.
      Σε ευχαριστώ πολύ και εύχομαι μια καλή σου βδομάδα.

      Διαγραφή
  2. Ήμουν σίγουρος για το αφιέρωμα. Το περίμενα και φυσικά αναμένω και τη συνέχεια.

    ΥΓ: κάνε μόνο μια διόρθωση στην ημερομηνία γέννησης της Μ. Καραγιάννη. Διαφορετικά στείλε το λινκ στην ίδια για να σου στείλει τα φιλιά της...
    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα Πέτρο χαχαχαχαχαχαχαχα, καλό.....! ναι ρε γμτ, έκανα κραυγαλέο λάθος στην ημερομηνία γέννησης της αγαπημένης μας Μάρθας. Το διορθώνω πάραυτα προς αποφυγήν παρεξηγήσεων.
      Πέτρο χαίρομαι που σου άρεσε. Φίλε φυσικά θα έχουμε συνέχεια. Καλό σου απόγευμα.

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις τελευταίου μήνα

"Οι Μαύροι Πίνακες" ένα αριστούργημα στη μικρή οθόνη

Κλασικά αριστουργήματα της λογοτεχνίας στον κινηματογράφο: "Ανεμοδαρμένα ύψη" της Έμιλυ Μπροντέ

"Ο Θάνατος θα ξανάρθει" του Ερρίκου Θαλασσινού. Ταινία σταθμός στο Ελληνικό Αστυνομικό Noir