Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΝΕΟΡΕΑΛΙΣΜΟΣ στον ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ

Αγαπητές Φίλες και Φίλοι συνοδοιπόροι του CINEFIL
Σήμερα θα έχουμε ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ.
Και μάλιστα ιστορία και αναφορά πάνω σε μια ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΣΧΟΛΗ που
σημάδεψε την Έβδομη Τέχνη μεταπολεμικά.

Μιλάμε για τη Σχολή του:  ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΝΕΟΡΕΑΛΙΣΜΟΥ

Το τέλος του Β' Παγκοσμίου πολέμου, στα 1945, με τη μεγάλη Νίκη των Λαών απέναντι στο Φασισμό και το Ναζισμό, βρίσκει τα μεγάλα Αστικά κέντρα ερημωμένα, τους λαούς εξαθλιωμένους, τις οικονομίες τσακισμένες, την ανεργία να χάσκει εφιαλτικά αλλά στον αντίποδα το ΟΝΕΙΡΟ και η ΕΛΠΙΔΑ για την ΤΑΞΙΚΗ ανασυγκρότηση και την Ανάσταση των Λαών όχι μονάχα είναι υπαρκτό αλλά σφυρηλατείται σε δεσμούς αγώνων και πίστης.

Στο πλαίσιο αυτό γεννιέται, όπως ήδη έχουμε πει εδώ:


Το μεγάλο αυτό ρεύμα που απλώθηκε στον Ευρωπαϊκό Κινηματογράφο και φυσικά δεν μπορούσε να αφήσει "ασυγκίνητο" και το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟ γίγνεσθαι.

Σήμερα λοιπόν θα σταθούμε αναφορικά στο πως ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ στον ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ επηρέασε και τι δημιούργησε στην πατρίδα μας.

Εδώ θα φανούμε αρκετά ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ καθώς ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ πολύ πίσω στην ΠΡΟΚΛΑΣΙΚΗ ΠΡΟΠΟΛΕΜΙΚΗ του περίοδο ήταν ΑΥΤΟΣ που έδωσε ένα πρώτο μεγαλείο δημιουργίας πάνω στο είδος αυτό με μια συγκλονιστική δημιουργία που τάραξε τα "νερά" τόσο της Κινηματογραφικής φόρμας εκείνης της εποχής αλλά τρόμαξε την Αστική Τάξη και το πολιτικό της σύστημα όπως επίσης το έκαναν και οι λοιπές δημιουργίες.

Το ΠΟΛΙΤΙΚΟ Σύστημα ΚΥΝΗΓΗΣΕ τις περισσότερες από αυτές τις ταινίες με ΑΣΧΗΜΟ ΤΡΟΠΟ και στο πιο ανώδυνο "στραβοκοίταξε" καχύποπτα τις υπόλοιπες.

Πάμε λοιπόν στον περίπατό μας:

1932  "ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΑΠΙΛΑ" του ΣΤΕΛΙΟΥ ΤΑΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ


Ο Πολύ μεγάλος αυτός δημιουργός μας είναι εκείνος που θα ταράξει τα ταραγμένα εκείνα χρόνια της "βασιλείας" του Βενιζελικού Ιδιώνυμου και έρχεται να δώσει μια ΒΟΥΒΗ ΤΑΙΝΙΑ σπάνιας ποιότητας που γράφει ιστορία.

Η "ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΑΠΙΛΑ" είναι η ΠΡΩΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΤΑΙΝΊΑ του Ελληνικού Κινηματογράφου, από τις καλύτερες στο είδος της Ευρωπαϊκά.


Σενάριο-Σκηνοθεσία: ΣΤΕΛΙΟΥ ΤΑΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ
Κινηματογράφιση-Φωτογραφία:  ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΑΖΙΑΔΗΣ
Σκηνογραφία:  ΚΩΣΤΑΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΤΑΚΗΣ

Στις ερμηνείες οι:  

ΣΤΕΛΙΟΣ ΤΑΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ,  ΔΑΝΑΗ ΓΡΙΖΟΥ (Ντίνος Βρησθένης και Νίκη)
ΤΑΣΟΣ ΚΕΦΑΛΑΣ,  ΚΑΙΤΗ ΝΤΙΡΙΝΤΑΟΥΑ, ΤΖΟΛΥ ΓΑΡΜΠΗ,  ΚΙΜΩΝ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ


Ένας φτωχός φοιτητής του Πανεπιστήμιου, ο Ντίνος Βησθένης παρατά τις σπουδές του για να ζήσει δουλεύοντας σαν ηθοποιός σε ένα περιφερόμενο Θίασο.
Εκεί θα γνωριστεί και θα ερωτευθεί την πρωταγωνίστρια Νίκη, η οποία όμως παραδίδει τη ζωή της σε ένα βιομήχανο για το λαμπερό της μέλλον.
Ο Ντίνος, φυγάς από το θέατρο, οδηγείται στο προλεταριάτο σαν Καπνεργάτης και βιώνει τον τρόμο, την καταπίεση, τα προβλήματα και τους αγώνες των Καπνεργατών.
Η Ζωή του μετατρέπεται σε κόλαση κυνηγιού και διώξεων ενώ εκείνος συνεχίζει αταλάντευτος να πολεμά την Κοινωνική σαπίλα που είναι ολόγυρά του μόνιμη γκρίζα παρουσία.



Το φιλμ προκάλεσε σοκ στην Βενιζελική τρομοκρατία και κυνηγήθηκε άγρια από αίθουσα σε αίθουσα. 
H Πρεμιέρα της ταινίας έγινε στο Σινεμά "ΣΠΛΕΝΤΙΤ" αλλά ματαιώθηκε από την Χωροφυλακή. Στη συνέχεια επετράπη με την σωματική έρευνα των ...θεατών από την Χωροφυλακή.
Είχε προφανώς πολύ μεγάλη επιτυχία και απλώθηκε σε πολλές πόλεις. 

Το ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ της ΤΑΙΝΙΑΣ κάηκε στην κατοχή από τους ΧΙΤΕΣ (!!!), παρ' όλα αυτά σώθηκαν αντίγραφα και έτσι η ταινία έφτασε στις μέρες μας.


Αυτή λοιπόν ήταν η θρυλική ταινία που άνοιξε το "χορό" του ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΡΕΑΛΙΣΜΟΥ στον ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ, αρκετά χρόνια πριν τους VITTORIO DE SICA & ROBERTO ROSSELLINI στα 1945 στη ΡΩΜΗ.

******************************************************

1952  "ΜΑΥΡΗ ΓΗ" του ΣΤΕΛΙΟΥ ΤΑΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ


Ο Μεγάλος μας σκηνοθέτης δίνει αρκετά χρόνια μετά το επόμενό του ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ πάνω στον ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΡΕΑΛΙΣΜΟ

Μια ακόμα συγκλονιστική δημιουργία που ξεπέρασε τα όρια της Ελληνικής επικράτειας με μεγάλες διακρίσεις

Σενάριο:  ΝΙΚΟΣ ΣΦΥΡΟΕΡΑΣ,  ΣΤΕΛΙΟΣ ΤΑΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

Σκηνοθεσία:  ΣΤΕΛΙΟΣ ΤΑΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

Κινηματογράφιση-Φωτογραφία:  ΤΖΑΝΗΣ ΑΛΙΦΕΡΗΣ (Ο Μετέπειτα σκηνοθέτης)

Σκηνογραφία-Ζωγραφική:  ΜΙΧΑΛΗΣ ΝΙΚΟΛΙΝΑΚΟΣ (Ο Γνωστός επίσης μεγάλος μας Ηθοποιός)

Μουσική:  ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΖΑΣΟΓΛΟΥ

Δ/ντής Παραγωγής:  ΜΑΝΩΛΗΣ ΒΛΑΧΑΚΗΣ



Στις ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ οι:

ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΟΥΝΤΑΣ στο ρόλο του Δημήτρη

ΣΟΦΙ ΛΙΛΑ στο ρόλο της Μαρίνας

ΦΡΟΣΩ ΚΟΚΚΟΛΑ, ΚΩΣΤΑΣ ΔΟΥΚΑΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΥΡΙΟΣ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΖΑΧΟΥ

Η Ταινία είχε πολλούς ερασιτέχνες Ηθοποιούς, γυρισμένη στον ΑΠΕΙΡΑΝΘΟ ΝΑΞΟΥ και με ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ του θέματος που ιστορούσε.
Είχε λοιπόν και χαρακτηριστικά ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ.
Γυρίστηκε σε 4000 μέτρα όλα κι όλα λόγω έλλειψης χρημάτων και έχει σαν θέμα τις ΕΦΙΑΛΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ στα Σμυριδωρυχεία της ΑΠΕΙΡΑΝΘΟΥ ΝΑΞΟΥ.

Οι κάτοικοι και εργάτες του ορυχείου "έπαιξαν" στην κυριολεξία τη μαύρη τους ζωή τη στιγμή που τα αφεντικά τους πλούτιζαν από την υπεραξία του μόχθου τους σε συνθήκες δουλειάς βαμμένες στο αίμα.


Η Ταινία πήρε Α' ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΡΙΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ το 1973, μέσα στη "μύτη" της Χούντας και ΤΙΜΗΘΗΚΕ στο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ της ΕΣΣΔ.

Το θέμα της ταινίας περιπλέκεται γύρω από την αγάπη ενός εργάτη των ορυχείων, του Δημήτρη με την Μαρίνα, μια αγάπη που δεν μπορεί να προχωρήσει γιατί δεν υπάρχει η οικονομική υποδομή για να στηθεί η οικογένεια....



**************************************************************

1951  "ΠΙΚΡΟ ΨΩΜΙ"  του ΓΡΗΓΟΡΗ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ


Ένας από του μεγάλους μας σκηνοθέτες, ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ σκηνοθετεί μια ακόμα
μεγάλη ιστορική ταινία στα πλαίσια του Κοινωνικού νεο-ρεαλισμού.
Ο Ίδιος βέβαια ο δημιουργός της μάλλον τοποθετούσε την ταινία στην ΓΑΛΛΙΚΗ ΣΧΟΛΗ του JEAN RENOIR του  μεσοπολέμου της ρομαντικής εποχής αλλά αυτό δεν έχει και τόση σημασία.

Σενάριο:  ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ, ΙΝΤΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑΚΗ

Μουσική: ΑΡΓΥΡΗΣ ΚΟΥΝΑΔΗΣ

Βοηθός Σκηνοθέτη:  ΝΤΙΝΟΣ ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗΣ

Κινηματογράφιση-Φωτογραφία:  JOSEPH HEEP,  ΜΑΝΩΛΗΣ ΤΖΑΝΕΤΗΣ


Στις ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ:

ΕΛΕΝΗ ΖΑΦΕΙΡΙΟΥ,  ΣΤΡΑΤΗΣ ΦΛΩΡΟΣ,  ΙΝΤΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑΚΗ,  ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΖΕΡΒΟΣ,  ΜΙΧΑΛΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ,  ΔΗΜΟΣ ΣΤΑΡΕΝΙΟΣ

Το θέμα της ταινίας πραγματεύεται την ιστορία της οικογένειας ενός οικοδόμου με τρία παιδιά με σοβαρά προβλήματα. Ο Πατέρας σκοτώνεται στην οικοδομή και ο δεύτερος γιος παίρνει το δρόμο της δουλειάς στο γιαπί. Ο Πρώτος γιος αυτοκτονεί, η Μάνα αρχίζει να λυγίζει και ο τρίτος γιος πιέζεται πλέον να εγκαταλείψει τις σπουδές του...


Ταινία που πραγματικά "σκάβει" όλο το δράμα των λαϊκών οικογενειών εκείνης της δύσκολης εποχής, δράμα ζωής που σκορπάει τα όνειρα αλλά δυναμώνει τον αγώνα.

Φυσικά και αυτή η ταινία πολεμήθηκε από την πολιτεία με λογοκρισία. Τα φιλειρηνικά μηνύματα του Γρηγορίου κόπηκαν αλλά η 2βάθμια επιτροπή απέδωσε την ταινία ελεύθερη.
Το ΦΙΛΜ ζητήθηκε στο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ στην ΕΣΣΔ, ακολούθησαν νέες λογοκρισίες και τελικά το φιλμ έμεινε στα Ελληνικά όρια.

**********************************************************

1956  "Ο ΔΡΑΚΟΣ" του ΝΙΚΟΥ ΚΟΥΝΔΟΥΡΟΥ

Την ταινία, αναλυτικά την έχουμε παρουσιάσει εδώ σε ειδικό αφιέρωμα:

Ο ΔΡΑΚΟΣ

Ο ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΝΔΟΥΡΟΣ, μια ακόμα εμβληματική μορφή στον Ελληνικό Κινηματογράφο, δημιουργεί μια ταινία ΘΡΥΛΟ για τα Κινηματογραφικά μας δρώμενα.

"Ο ΔΡΑΚΟΣ" συγκαταλέγεται μέσα στις 10 καλύτερες ταινίες του Ελληνικού ΣΙΝΕΜΑ όλων των εποχών και συνδυάζει με τρόπο αριστουργηματικό:

Τον ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΝΕΟΡΕΑΛΙΣΜΟ, τον ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΕΞΠΡΕΣΣΙΟΝΙΣΜΟ και το Αμερικάνικο FILM NOIR.





Σενάριο:  ΙΑΚΩΒΟΣ ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗΣ

Μουσική:  ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ

Κινηματογράφιση-Φωτογραφία:  ΚΩΣΤΑΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ

Στις ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ

Ο μεγάλος ΝΤΙΝΟΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ στο ρόλο του Θωμά ("Δράκου")

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΡΓΥΡΗΣ,  ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Ρούλα), ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ, ΜΑΡΙΑ ΛΕΚΑΚΗ και πολλοί άλλοι


Ένας ασήμαντος τραπεζικός Υπάλληλος αντιλαμβάνεται ότι μοιάζει εκπληκτικά με τον περιβόητο "ΔΡΑΚΟ", έναν κακοποιό της εποχής.
Καταδιώκεται και βρίσκει καταφύγιο σε ένα καμπαρέ του υποκόσμου περιθωριακών ανθρώπων όπου η χορεύτρια του καμπαρέ τον συμπαθεί και η συμμορία τον αποδέχεται ως "Δράκο".
Η Προσπάθειά του να ξεφύγει από τη μιζέρια της αφάνειας οδηγεί τον Θωμά να ταυτιστεί μοιραία στον νέο του "ρόλο". Όμως η αλήθεια καραδοκεί και το τέλος είναι τραγικό.



Η Ταινία βραβεύτηκε ως καλύτερη ταινία στο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 1960, καθώς και με ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΙΔΙΚΗΣ ΜΝΕΙΑΣ στο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΕΝΕΤΙΑΣ


Μια ταινία σταθμός, γεμάτη ποίηση, ατμόσφαιρα και Κοινωνικά μηνύματα που δημιουργούν ...σχολή.

************************************************************

1961  "ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ"  του ΑΛΕΚΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗ

Ο Μεγάλος μας Ηθοποιός τολμά για πρώτη φορά στην τεράστια καρριέρα του να ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣΕΙ μια ταινία, που χαρακτηρίζεται "ορισμός" του Κοινωνικού ΝΕΟΡΕΑΛΙΣΜΟΥ στον Κινηματογράφο.



Και η ταινία αυτή μπαίνει με φούρια στο χρυσό παλμαρέ του Ελληνικού Κινηματογράφου σαν ένα κλασικό αριστούργημα, το οποίο περνάει μέσα από την εικόνα μιας Ελληνικής κοινωνίας λίγα μέτρα πίσω από τη λάμψη της Ακρόπολης, στην παραγκούπολη των Πετραλώνων, ζει και αναπνέει ένας ολάκερος λαός. Ένας λαός που βιώνει τη διαδρομή κόλαση-παράδεισο εδώ στη Γη, στον αγώνα του, στη πίστη του για τη ζωή, στην ανθρώπινη αλληλεγγύη.

Σενάριο:  ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ,  ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΤΖΙΑΣ

Σκηνοθεσία:  ΑΛΕΚΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗΣ

Μουσική:  ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

Κινηματογράφιση-Φωτογραφία:  ΔΗΜΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ

Δ/νση Παραγωγής:  ΑΛΙΚΗ ΓΕΩΡΓΟΥΛΗ


Στις ερμηνείες οι:

ΑΛΕΚΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗΣ στο ρόλο του Ρίκου
ΑΛΙΚΗ ΓΕΩΡΓΟΥΛΗ στο ρόλο της Στεφανίας
ΜΑΝΟΣ ΚΑΤΡΑΚΗΣ στο ρόλο του Νεκροφόρου

ΑΛΕΚΑ ΠΑΪΖΗ, ΣΑΠΦΩ ΝΟΤΑΡΑ, ΘΑΝΟΣ ΜΥΛΩΝΑΣ,  ΒΑΣΟΣ ΑΝΔΡΟΝΙΔΗΣ


Φυσικά και αυτή η ταινία δεν ήταν δυνατόν επί εποχής Κυβέρνησης Καραμανλή να ....μην αντιμετωπίσει σοβαρότατα προβλήματα.

Η Εικόνα της αθλιότητας μιας ολάκερης γειτονιάς στις παρίες της Αθηναϊκής αριστοκρατίας δεν ήταν εικόνες που ...άρμοζαν στον ...Εθνάρχη της εποχής και στην ...ανοικοδόμηση.
Έτσι και τα γυρίσματα εμποδίστηκαν, και ο ίδιος ο ΑΛΕΚΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗΣ συνάντησε κυνηγητό από τις αρχές και στην αρχή απαγορεύτηκε η προβολή της αλλά κάτω από την κατακραυγή του πνευματικού κόσμου επιτράπηκε με λογοκρισία και μονάχα στις ...Πόλεις.
Ο Δημιουργός της ο Αλεξανδράκης αντιμετώπισε σοβαρότατα οικονομικά προβλήματα και αναγκάστηκε να την πουλήσει στους ΑΦΟΥΣ ΚΟΥΡΟΥΝΙΩΤΗ.



Η Ταινία πήρε 2 βραβεία Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (Φωτογραφία και Β' Αντρικός ρόλος)

*************************************************************

1966  "Η ΕΒΔΟΜΗ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ"   του ΒΑΣΙΛΗ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ

Μια ακόμα εξαίρετη ταινία που σφύζει στην κυριολεξία από μια ματιά στα όνειρα, στα σχέδια, στην καθημερινότητα των απλών λαϊκών ανθρώπων του μόχθου μέσα σε μια ζωή που η δομή της βάζει φραγμούς και γεννάει δράματα.



Βασισμένη στο συγκλονιστικό θεατρικό του ΙΑΚΩΒΟΥ ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗ σε δικό του σενάριο

Σκηνοθεσία:  ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ

Μουσική:  ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ

Κινηματογράφιση-Φωτογραφία:  ΝΙΚΟΣ ΓΑΡΔΕΛΗΣ,  ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΚΑΡΥΔΗΣ-ΦΟΥΞ,  ΣΥΡΑΚΟΣ ΔΑΝΑΛΗΣ



Στις ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ οι:

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΖΩΡΤΖΗΣ στο ρόλο του Αλέκου Σταθάκη

ΕΛΛΗ ΦΩΤΙΟΥ στο ρόλο της Χριστίνας Σταθάκη

ΔΗΜΟΣ ΣΤΑΡΕΝΙΟΣ στο ρόλο του Πατέρα Γιάννη Σταθάκη

ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΑΚΑΣ στο ρόλο του κ. Θεοφάνους

ΜΠΕΤΤΥ ΑΡΒΑΝΙΤΗ στο ρόλο της Ελένης

ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΟΞΑΡΑΣ, ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΤΣΑΔΡΑΜΗΣ, ΡΙΑ ΔΕΛΟΥΤΣΗ,  ΒΑΣΟΣ ΑΝΔΡΟΝΙΔΗΣ

Δύο νέοι άνθρωποι,  ο Αλέκος και η Χριστίνα, επιστήμονας εκείνος, άνεργος, αποκλεισμένος, υπάλληλος εκείνη. Ο Έρωτας ενώνει τις ζωές τους αλλά η ανεργία και η οικονομική ένδεια υψώνει τείχος μαρτυρικό για να διαβούν ως το τελικό δράμα.....



Σημειώστε τούτα τα λόγια της στερνής περισυλλογής ενός φίλου, στιγμή συγκλονιστικής πολιτικής κατάθεσης από τον μεγάλο ΙΑΚΩΒΟ ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗ

".....Εφημερίς της Κυβερνήσεως......Δίκαιον......Ρωμαϊκόν δίκαιον.....Οικογενειακόν δίκαιον....δίκαιον...δίκαιον.....το τούλειπε για να προκόψει ; μήτε βλάκας ήτανε μήτε άσχετος....κι όμως του λείπανε όλα.....! γιατί το παν είναι οι βοήθειες στο όνειρο του καθενός μας.....! εκείνο το απλό ...είσαι άξιος τι θες να γίνεις.....αυτό....! πέρασε νέε μου και μη φοβάσαι....εδώ είμαστε εμείς.....8 εκατομμύρια Έλληνες....αλλά που....! ερημιά.....κανείς για κανέναν....καμία έφεση.....μόνο μικροεπαγγελματίες....όλοι μικροεπαγγελματίες.....μικροϊδιοκτήτες....βρωμερό μικρομάγαζο.......μια ζωή πρεσαρισμένοι στη μειοδοσία......"

Σιωπή............και το ταξίδι ανάμεσα στη ζωή, στο θάνατο και μετά πάλι στη ζωή και στην ελπίδα......

************************************************

Φίλες και Φίλοι.....

κάναμε μια μεγάλη αναφορά σε σημαντικές και ιστορικές ταινίες βασισμένες πάνω στον ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΝΕΟΡΕΑΛΙΣΜΟ που σημάδεψαν τον Ελληνικό Κινηματογράφο πάνω στο μεγάλο αυτό είδος του Κοινωνικο-πολιτικού Κινηματογράφου στην πατρίδα μας.....

Ταινίες που περιέγραψαν με σαφή χρώματα τους κόπους, τα μαρτύρια, το μόχθο ενός λαού, την κάθοδό του στον Άδη της εξαθλίωσης αλλά και παράλληλα την άσβηστη πίστη στο όνειρο, στην ελπίδα και στον αγώνα για τη ζωή....




Σχόλια

  1. Επιτέλους τα κατάφερα!!! Λοιπόν τον Δράκο τον έχω δει αλλά όχι σε καλή ανάλυση. Πραγματικά δεν ξέρω πού μπορώ να βρω αυτές τις ταινίες σε καλή ποιότητα. Οι πολύ παλιές είναι και λίγο ανατριχιαστικές ε; Έχουν κάτι από Νοσφεράτου η αισθητική τους.
    Από ορολογίες δεν τα πάω καλά, πολύ χοντρικά τις διαχωρίζω. Αλλά κάπως πρέπει να τις βρούμε όλες αυτές να τις έχουμε. Δεν γίνεται.

    Ευχαριστούμε για το αφιέρωμα Γιάννη!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι πιο παλιές έχουνε μια αισθητική βαριά ομολογουμένως Χριστίνα μου. Και μπορείς να τις βρεις αλλά μην περιμένεις πολλά από την ανάλυση. Μιλάμε για ταινίες που έγραψαν την μεγάλη ιστορία αυτής της σχολής του Ελληνικού κινηματογράφου.
      Ευχαριστώ κορίτσι μου για το σχόλιο.

      Διαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ φοβάμαι πως και σε αυτή την κινηματογραφική σχολή έχω τεράστια κενά...λιγες ταινίες έχω δει!
    Το αφιέρωμα εξαιρετικό!!
    Καλό Σαββατοκύριακο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ Μαρία για την παρουσία και τα λόγια σου. Λογικό αυτό που αναφέρεις. Η Πρόσβασή μας στις ταινίες αυτές λόγω χρόνου και ...κυνηγιού είναι πολύ δύσκολη με εξαίρεση τις 3 τελευταίες.
      Καλή Κυριακή να έχουμε εύχομαι.

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις τελευταίου μήνα

Ηλίας Λογοθέτης: Στο δρόμο της αθανασίας

Αντρική λάμψη στο κλασικό Χόλιγουντ (Top stars actors in classic Hollywood) Μέρος 1ο

Όταν ο Μάρλον Μπράντο σόκαρε τα Όσκαρ