"Τα Πάθη του Χριστού" (The Passion of the Christ) του Mel Gibson. Μια μεγάλη τομή στην κινηματογραφική οπτική για τα Θεία Πάθη.

 Φίλες και φίλοι του CINEFIL


είμαστε ήδη στη Μεγάλη Βδομάδα και πως θα μπορούσε να λείψει, παραδοσιακά,
από το πέρασμά μας στην Αναπαράσταση του Θείου Δράματος στον κόσμο του
Κινηματογράφου...


Όπως σχεδόν κάθε χρόνο, το φετινό μας αφιέρωμα στην Κινηματογραφική αυτή θεματολογία
έχει να κάνει με μία συγκλονιστική πραγματικά ταινία, μια δημιουργία ζωής θα την έλεγα
για έναν άνθρωπο του Σινεμά, που δεν δίστασε να ανοίξει την ψυχή του και να δοθεί απόλυτα
σε μια "άλλη" ματιά στα Πάθη του Χριστού.




Εδώ το Αναστάσιμο Ορατόριο σε μια εντελώς διαφορετική και υπέροχη εκτέλεση και παρουσία.





Είμαστε στον Κήπο της Γεσθημανή, λουσμένο το πλάνο σε γαλάζιο νυχτερινό φως. Η Κάμερα μπαίνει στον Κήπο και παρακολουθεί ως άγρυπνος οφθαλμός της Ιστορίας και των μεγάλων στιγμών τη μορφή ενός Άντρα να προσεύχεται και να κλαίει εκεί, μόνος....

Ο Ιησούς, ήδη γνωρίζει τη μοίρα του..... αλλά το δισυπόστατο της φύσης του ταλαντεύεται ανάμεσα στο Θείο και στο Ανθρώπινο..

Σε μια ατμόσφαιρα που ξεχειλίζει από συναισθήματα, ανθρώπινη περισυλλογή αλλά συνάμα και απόλυτο έντονο μυστήριο, η αγωνία, η αναμονή γίνονται κυρίαρχα στο θυμικό μας.

Μια μαγευτική μουσική γεμίζει το πλάνο την ίδια ακριβώς στιγμή που δίπλα στον Ιησού, μια απόκοσμη παράταιρη μορφή, ο Διάβολος, με μια μορφή χλωμή, κερωμένη, (Οι κριτικοί κάνουν αναφορά στη μορφή του Θανάτου στην "'Εβδομη σφραγίδα" του Bergman), προκαλεί τον Ιησού, για μια ακόμα φορά, ως πειρασμός, να τα παρατήσει μην μπορώντας να αντέξει το επερχόμενο μαρτύριο.

Και εκεί αρχίζουν όλα.......

Φίλες και Φίλοι

αναφερόμαστε στην Μεγάλη δημιουργία του

MEL GIBSON

"ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ"

(THE PASSION OF THE CHRIST)


MEL GIBSON τολμά......!!!!
κρατάει την ανάσα του και ξεκινά....!!!

όπως το έκανε πολλές φορές με μεγάλες άλλες επικές δημιουργίες του (BRAVEHEART, THE PATRIOT) έτσι και τώρα παίρνει τη μεγάλη απόφαση να σηκώσει τον "Σταυρό" της Έβδομης Τέχνης γυρίζοντας μια Ταινία, που θα σοκάρει, θα προκαλέσει και αισθητικά και θεματολογικά και σημειολογικά.


MEL GIBSON, άνθρωπος βαθιά θρησκευόμενος, είχε από χρόνια δηλώσει ότι αποτελούσε για αυτόν σκοπό ζωής στο διάβα του στην Τέχνη να δώσει μια δημιουργία για τα Πάθη του Χριστού,
για τη μορφή Εκείνου που τον λύτρωσε και αποτελεί για τον ίδιο καθοδηγητής και φως ζωής.


ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ της ΤΑΙΝΙΑΣ

Πρεμιέρα: 27 ΦΛΕΒΑΡΗ 2004

ΣΕΝΑΡΙΟ:  MEL GIBSON & BENEDICT FITZGERALD

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ:  MELI GIBSON

ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΙΑ:  MAURIZIO MILLENOTTI

DECORATION DESIGN:  CARLO GERVASI

ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ:  FRANCESCO FRIGERI

CASTING:  SHAILA RUBIN

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΣΗ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ:  CALEB DESHANEL

ΜΟΥΣΙΚΗ:  JOHN DEBNEY




ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ

JIM CAVIEZEL στο ρόλο του Ιησού  (ΗΠΑ)

MAIA MORGENSTEN στο ρόλο της Μαρίας μητέρας του Ιησού (Ρουμανία)

CHRISTO JIVKOV στο ρόλο του Ιωάννη  (Βουλγαρία)

FRANCESCO DE VITO στο ρόλο του Πέτρου  (Ιταλία)

MONICA BELLUCCI στο ρόλο της Μαγδαληνής  (Ιταλία)

MATTIA SBRAGIA στο ρόλο του Καϊάφα  (Ιταλία)

TONI BERTORELLI στο ρόλο του Άννα  (Ιταλία)

LUCA LIONELLO στο ρόλο του Ιούδα (Ιταλία)

HRISTO SHOPOV στο ρόλο του Πιλάτου (Βουλγαρία)

CLAUDIA GERINI στο ρόλο της Claudia Procles συζύγου του Πιλάτου  (Ιταλία)

ROSALINDA CELENTANTO στο ρόλο του Διαβόλου

Και ένα ακόμα τεράστιο πλήθος ηθοποιών και ερμηνευτών όπως ακριβώς το απαιτεί το θέμα του έργου.

Και το χαρακτηριστικό της ταινίας η Ευρωπαϊκή της ερμηνευτική νότα και μάλιστα διαχρονικά.


ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ για την ΤΑΙΝΙΑ

Η Ταινία γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στην Ιταλία και μάλιστα στους χώρους που γυρίστηκε και μια ακόμα ιστορική ταινία για τα Πάθη, το "ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ" του PIER PAOLO PAZOLINI.

GIBSON είχε την "ευλογία" να έχει δίπλα του όχι Αμερικάνικο τεχνικό επιτελείο αλλά ένα μεγάλο και σπουδαίο επιτελείο από την CINECITTA.

Εικαστικά στην ταινία κυριάρχησαν οι Πίνακες του Ζωγράφου της Αναγέννησης CARAVAGGIO τους οποίους απέδωσε με ένα συγκλονιστικό τρόπο ο Διευθυντής φωτογραφίας CALEB DESHANEL

Ο GIBSON επέλεξε η γλώσσα της ταινίας να είναι στην γηγενή Αραμαϊκή και στα Λατινικά, επίσημη γλώσσα της εποχής, κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά σε Κινηματογραφική ανάλογη ταινία.
Μάλιστα, ο ίδιος επέλεξε να μην υπάρξουν καθόλου υπότιτλοι στην ταινία υπό την έννοια ότι ο Θεατής αντιλαμβάνεται τα γενόμενα με το βίωμα των εικόνων.

Το κόστος της ταινίας υπολογίστηκε περίπου στα 30 εκατομμύρια δολλάρια.


ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ

Η Μεγάλη αυτή δημιουργία συνάντησε έντονη κριτική από που αλλού ; μα ..........
από κύκλους Σιωνιστικούς στο Χόλιγουντ και όχι μόνο.

Ο Λόγος απλός και σαφής:  Η Ταινία αποδίδοντας φυσικά την απόλυτη ιστορική αλήθεια, προβάλλει με τρόπο εμφανή ίσως "ωμό" θα έλεγε κανείς ότι ο Ιησούς σταυρώθηκε από το Ιουδαϊκό Ιερατείο της εποχής, το οποίο και τον μεταχειρίστηκε με τρόπο χυδαίο και απάνθρωπο.

Αντίθετα η Ρωμαϊκή ενοχή όσον αφορά την τελική απόφαση δεν είναι για τον Πιλάτο και η δική τους ενοχή αναδεικνύεται στην εκτρωματική και κλασικά συνήθη για τους Ρωμαίους βίαιη κτηνωδία απέναντι σε κάθε ανθρώπινη κρατούμενη ζωή με τα φριχτά βασανιστήρια στο Χριστό.

Η Γνωστή μάλιστα DREAMWORKS εταιρία παραγωγής έφτασε στο σημείο να δηλώσει ότι δεν ξαναδώσει μήτε cent σε δημιουργίες του GIBSON στο επόμενο διάστημα. Φευ για αυτούς, οι παραγωγές εταιρείες ICON & NEWMARKET έβγαλαν το κόστος παραγωγής μόλις μετά από την ...πρώτη βδομάδα της προβολής της ταινίας....!

Επίσης κουβέντα μεγάλη σήκωσε η ταινία, ακόμα και στο Βατικανό και στην Ορθόδοξη εκκλησία εδώ στην Ελλάδα, στο ότι στέκεται πάρα πολύ στα βασανιστήρια του Ιησού σε βαθμό που να 
προκαλεί συναισθηματικό σοκ. (Η αλήθεια είναι ότι το κάνει)

Τα βασανιστήρια του Ιησού είναι βουτηγμένα στο αίμα, όπως ακριβώς όμως τονίζει και το Ευαγγέλιο άσχετα αν η λοιπή Κινηματογραφική θεματογραφία δεν είχε σχεδόν προβάλλει παρά μονάχα κατά τρόπο επιφανειακό.



Η ΘΕΜΑΤΟΓΡΑΦΙΑ και η ΟΠΤΙΚΗ της ΤΑΙΝΙΑΣ

Ο GIBSON στέκεται στις τελευταίες 12 ώρες της "ζωής" του Ιησού, στις 14 λειτουργικά στάσεις θέλοντας να αναδείξει την Ανθρώπινη υπόσταση του Ιησού, το συναίσθημα, το βάρος της Αποστολής, το μαρτύριο, τον εξευτελισμό, την συνεχή πάλη με τον πειρασμό ο οποίος ακολουθεί τον Ιησού σε κάθε του βήμα. Μια διαρκής πάλη ζωής και θανάτου, σκότους και φωτός, που κορυφώνεται μέχρι τη μέγιστη στιγμή του Θανάτου στο Σταυρό.

Ένα συνεχές όμορφο γεμάτο από απέριττα ανθρώπινα συναισθήματα FLASH BACK μας δίνει "παράθυρα" της ζωής του Ιησού ακόμα και σαν μικρό παιδί αναδεικνύοντας με τρόπο συγκλονιστικό την αιώνια σχέση ΜΑΝΑΣ-ΠΑΙΔΙΟΥ για να την ξαναδούμε πλέον την μαρτυρική ώρα της ανόδου στο ΓΟΛΓΟΘΑ.

Το συγκλονιστικό back up που αντιπαραβάλει την αντιμετώπιση του Χριστού από το πλήθος τη στιγμή της ανόδου στο Γολγοθά ακριβώς με την αντιμετώπιση που είχε στην υποδοχή του με τα Βάγια είναι ενδεικτική στο που μπορεί να οδηγήσει η ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ και η ΑΓΝΟΙΑ ενός πλήθους που λειτουργεί δίκην ΟΧΛΟΥ.

Η Ταινία δεν στέκεται τόσο πολύ στην ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ του ΙΗΣΟΥ όπως έκανε το άλλο αριστούργημα του Τζεφιρέλλι "ΙΗΣΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗ ΝΑΖΑΡΕΤ".

"ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ" θέλουν να εστιάσουν στην ΑΠΑΝΘΡΩΠΗ ΒΙΑ απέναντι σε έναν ΑΘΩΟ.

Από το ΙΕΡΑΤΕΙΟ της απόλυτης ΕΞΟΥΣΙΑΣ, που έρχεται να συντρίψει τον "αντι-εξουσιαστή" και "αμφισβητία" των προνομίων τους και της επίκτητης "αγνότητάς" τους.

Μια ΜΑΖΑ ΑΛΛΟΦΡΟΝΩΝ θηρίων, εν πλήρη συγχύσει, μπροστά στον ΣΩΤΗΡΑ, στον ΕΙΡΗΝΟΠΟΙΟ, στον ΑΤΑΞΙΚΟ φορέα της ΑΓΑΠΗΣ.



Ο MEL GIBSON όπως το έκανε και στις δύο άλλες επιλογές του σκηνοθετικά, δεν κρύβεται σε "γλυκανάλατη" παρουσίαση των ΘΕΙΩΝ ΠΑΘΩΝ όπως κάποιες άλλες Χολιγουντιανές παραγωγές.

Η ΛΥΤΡΩΣΗ έρχεται μέσα από τον ΒΑΘΥΤΑΤΟ ΠΟΝΟ και η ΚΑΘΑΡΣΗ μέσα από τον ΑΛΤΡΟΥΙΣΜΟ της ΘΥΣΙΑΣ

Ο GIBSON σοκάρει με τη ΒΙΑ αλλά και τον ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟ που υφίσταται ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ ο ΙΗΣΟΥΣ.

Το ΜΕΓΑΛΕΙΟ αν θέλετε του ΘΕΙΟΥ που έρχεται να αγκαλιάσει τον θάνατο για να λυτρώσει την ανθρωπότητα.

Αναγκαία επιλογή για να νιώσει ο ΘΕΑΤΗΣ την τεράστια φόρτιση της ταινίας, μια φόρτιση που δεν στρέφεται σε μίσος ή εκδίκηση κατά απίστων αλλά είναι φόρτιση συναισθημάτων και ανθρώπινου βιώματος.


ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ

Δύο είναι τα χρώματα που κυριαρχούν στα "ΠΑΘΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ" 

Το χρώμα της Γης στις αποχρώσεις του Καφέ και του Μπεζ και
το χρώμα του Αίματος, στο απόλυτο Κόκκινο...

και τα δύο απόλυτα λογικά και σημειολογικά καθώς θα τονιστεί η Γήινη υπόσταση, η βάση της ζωής, η Φύση, ο άνθρωπος και το αίμα, η Θυσία, η Βία, το μαρτύριο..


Ο ΙΗΣΟΥΣ του MEL GIBSON

Ο ΙΗΣΟΥΣ στα "ΠΑΘΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ" του GIBSON είναι μια εντελώς διαφορετική εικόνα και "προσωπικότητα" από τα άλλα καλλιτεχνικά πρότυπα που έχουμε δει στις σχετικές ταινίες

Εδώ δεν θα δούμε έντονα την κυρηγματική εκείνη πλευρά του Ιησού, δεν θα ακούσουμε τους φλογερούς Του λόγους, δεν θα δούμε την δυνατή, μα συνάμα γεμάτη τρυφερότητα, έκφρασή Του στα θαύματα και στις παραβολές Του, δεν θα μείνουμε καθηλωμένοι από την επανάστασή του απέναντι στο Ιερατείο, στο θρυλικό "ΟΥΑΙ ΥΜΙΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ και ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ ΥΠΟΚΡΙΤΑΙ"

Ο Ιησούς του GIBSON είναι ο Ιησούς της περισυλλογής, της προσευχής, της δικής Του εσωτερικής μεγάλης σύγκρουσης στις δύο υποστάσεις Του, θα δούμε την απόλυτη γαλήνη Του και την ιαματική Του ζεστασιά που προσφέρει και αναδύει στις μαζώξεις με τους Μαθητές Του, θα δούμε την θεϊκή Του εσωτερική δύναμη να υπερβαίνει τις δεδομένες ανθρώπινες βιολογικές αντοχές στις σοκαριστικές σκηνές του βασανισμού Του.


OI ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ

Ο JIM CAVIEZEL, στα 33 του χρόνια την εποχή που γυρίζεται η ταινία, (σημειολογικό.....), είναι το 
ΑΠΟΛΥΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ στα "ΠΑΘΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ"

Ο νεαρός Αμερικάνος Ηθοποιός, έχοντας ήδη πίσω του, μια ακόμα συγκλονιστική πολεμική ταινία, το "ΛΕΠΤΗ ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ" του TERENCE MALLICK, εδώ γίνεται ο τελευταίος μέχρι αυτή τη στιγμή "ΙΗΣΟΥΣ" του Κινηματογράφου.

Η Ερμηνεία του περιττό να τονίσουμε ότι είναι ένα μέγιστο ΒΙΩΜΑ ΖΩΗΣ.

Πέραν από την προφανή συναισθηματική φόρτιση, πέρα από τους συμβολισμούς και στο "ΠΟΙΟΝ" και "ΤΙ" ακριβώς υποδύεται, αυτό άντε να το υπερβείς υποκριτικά και να το υπηρετήσεις, υπέστη και μια πρωτοφανή για Ηθοποιό σωματική "βία" καθώς έβαλε άμεσα τον εαυτό του στη δοκιμασία απίστευτα σκληρών σκηνών τις οποίες δεν δέχτηκε να ντουμπλάρει με stunt men.

Ώρες ατέλειωτες για το μακιγιάζ, ώρες ατέλειωτες στον σταυρό, υποθερμία στα γυρίσματα από τις καιρικές συνθήκες και την έκθεση σε αυτές. Παρά λίγο τραγωδία με ηλεκτροπληξία λόγω κεραυνού που έπεσε στον "Γολγοθά" τη στιγμή της σταύρωσης. Εξαρθρωση ώμου υπό το βάρος του σταυρού στη σκηνή της ανάβασης στο Γολγοθά καθώς και ένα άσχημο χτύπημα εκ λάθους στις σκηνές του μαστιγώματος.




Οφείλουμε να πούμε ότι όλα τα άλλα ερμηνευτικά πρόσωπα στα "ΠΑΘΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ" 
είναι στη σκιά του ΙΗΣΟΥ με ότι αυτό συνεπάγεται στο υποκριτικό τους προφιλ.


Η MAIA MORGENSTERN

Η Έξη χρόνια γεννημένη νεώτερα από τον CAVIEZEL Ρουμάνα Ηθοποιός, στο ρόλο της ΠΑΝΑΓΙΑΣ είναι ανθρώπινα σπαρακτική.



Η Ρουμάνα ηθοποιός ήταν εκπληκτική σε μια υπερβατική ερμηνεία της Παναγίας, αναδεικνύοντας την ανθρώπινη μορφή της ΜΑΝΑΣ.....! 
Ο Βουβός της πόνος και σπαραγμός είναι έκδηλος και συγκλονιστικός πραγματικά

Οι λοιποί Ηθοποιοί όπως ο CHRISTO JIVKOV και ο FRANSESCO DE VITO στους ρόλους των Ιωάννη και Πέτρου με σημαντικό πέρασμα στην ταινία.

Τόσο ο πρώτος ως Ιωάννης, είναι εξαίρετος στον ιστορικό του ρόλο, στις ανθρώπινες στιγμές του, δίπλα στη Μαρία....

Ο Δεύτερος πραγματικά μένει αξέχαστος στην περιβόητη σκηνή του "Σ' ΑΠΑΡΝΗΘΗΚΑ ΤΡΙΣ" εν μέσω σύλληψης του Ιησού και δημόσιας διαπόμπευσής του.



Η MONICA BELLUCCI στο ρόλο της ΜΑΓΔΑΛΗΝΗΣ είναι μια ακόμα αποκάλυψη στην ταινία.

Και στο "ΙΗΣΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΑΖΑΡΕΤ" του Τζεφιρέλλι, με την CLAUDIA CARDINALE, μια Ηθοποιό με έντονο το θηλυκό στοιχείο και στόμφο, έτσι και εδώ μια Ηθοποιός ταυτισμένη με τον αισθησιασμό και τον ερωτισμό, η MONICA BELLUCCI, υποδύεται την Γυναίκα εκείνη, την Πόρνη, που δέθηκε η μοίρα της και η ζωή της με αυτή του Ιησού και του κηρύγματός Του.

Και ήταν ΥΠΕΡΟΧΗ.....! Συγκλονιστική....! με τη σιωπή της και το χαραγμένο της πρόσωπο  να αποτυπώνουν την ένταση των συναισθημάτων.





Σημαντική αναφορά θα κάνουμε στον HRISTO SHOPOV, στον Βούλγαρο Ηθοποιό που υποδύεται τον Πιλάτο.
Η Ταινία δίνει ιδιαίτερο στίγμα σημασίας στη μορφή του Πιλάτου, στον οποίο ο GIBSON δίνει ένα πρόσωπο χαμηλού προφίλ, με έντονες συναισθηματικές αναφορές και τύψεις απέναντι σε εκείνο που πάει να κάνει, τύψεις και ενοχές όμως που δεν μπορούν να υπερβούν τη φοβία της θέσης του απέναντι στα πολιτικά δρώμενα.

Χαρακτηριστική και έντονα σημειολογική η ερμηνεία στην ταινία της 
ROSALINDA CELENTANO στο ρόλο του Διαβόλου.
Μορφή έντονα "άφυλη" απόλυτα παραμορφωμένη, με αδιάκοπη παρουσία και αντιπαραβολή απέναντι από τον Ιησού μέχρι το τέλος όπου με το θάνατό Του στο Σταυρό "την" οδηγεί σε έκρηξη αποκάλυψης..




ΣΚΗΝΕΣ που ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΝ

Κάθε καρέ της μεγάλης αυτής ταινίας των 127' είναι και μια ξεχωριστή στιγμή. Κάθε ένα από αυτά έχει το δικό του τόνο.

Προσωπικά όμως εντελώς έχω ξεχωρίσει κάποιες στιγμές που είναι συγκλονιστικές

Η Σκηνή της τριπλής ΑΡΝΗΣΗΣ του ΧΡΙΣΤΟΥ από τον ΠΕΤΡΟ



Όλα γύρω καταρρέουν για τον Πέτρο........ο Δάσκαλός του φέρεται αλυσοδεμένος να χτυπιέται και να προπηλακίζεται από τον όχλο και το Ιερατείο, εκείνος πλημμυρίζει από ανθρώπινη απόγνωση, φόβο, πανικό και απαρνείται τρις τον Δασκαλό του την ίδια ακριβώς στιγμή που τα βλέματά τους διασταυρώνονται κάτι που οδηγεί τον Πέτρο στον σπαραγμό.
Σκηνή συγκλονιστική εν μέσω μιας μουσικής πραγματικά μοναδικής

Η ΣΚΗΝΗ που η ΜΑΡΙΑ τρέχει στον ΙΗΣΟΥ την ώρα που Εκείνος καταρρέει με το σταυρό.....
Η Κάμερα κάνει flash back με μια σκηνή που η Μαρία τρέχει στο μικρό Ιησού να τον σηκώσει όταν έχει σκοντάψει σαν παιδί....
Ο Χριστός την κοιτά  "Μητέρα......βλέπεις.......όλα τα κάνω καινούργια....."
Συγκλονιστική σκηνή πραγματικά


H ΣΚΗΝΗ του ΘΑΝΑΤΟΥ του ΙΗΣΟΥ πάνω στο ΣΤΑΥΡΟ

Ο Επιθανάτιος ρόγχος...........το γκρο πλαν στο ματωμένο βλέμμα.......το ματωμένο κεφάλι που γέρνει στο Σταυρό και .....ΣΙΩΠΗ.......μια μοναδική απέραντη σιωπή λες και παγώνει ο χρόνος.....
Γωνία λήψης από τον ουρανό σε τεχνική "Το μάτι του πουλιού", και η πρώτη σταγόνα της επερχόμενης καταιγίδας που πέφτει αργά επιταχυνόμενη στη Γη.....

Μοναδική σκηνοθετική έμπνευση από τον MEL GIBSON και τεχνική υποστήριξη από την Ομάδα των οπτικών εφφέ της ταινίας.


Η ΜΟΥΣΙΚΗ της ΤΑΙΝΙΑΣ

Κατά την ταπεινή μου προσωπική άποψη ο Αμερικάνος μουσικοσυνθέτης 
JOHN DEBNEY
εμπνέεται και δημιουργεί ένα λυρικό ΜΟΥΣΙΚΟ ΕΠΟΣ......
Ο Συνθέτης ήταν γνωστός για τις παιδικές του μουσικές δημιουργίες και εξ αρχής το στοίχημα για εκείνον ήταν πραγματικά ζωής.....!

Έπρεπε να σταθεί στο τι θα εμπνευστεί μουσικά και με τι όργανα θα το υποστηρίξει.
Σαν μάλιστα διανοηθεί κανείς ότι γράφεις μουσική για τα Θεία Πάθη αντιλαμβανόμαστε όλοι τι βάρος έχουμε να κληθούμε να διαχειριστούμε
Ο DEBNEY χρησιμοποιεί πολλά σπάνια όργανα στην ορχήστρα: DUDUK, DOUBLE VIOLIN, ERHU, OUD, BAMBOO FLUTE 
Οι φωνές παίζουν το δικό τους καθοριστικό ρόλο όπως και η μεγαλοπρεπέστατη χορωδία .
Τα φωνητικά είναι της TANYA TSAROUSKA

Κάποιες σκηνές από το έργο όπως ήδη ανάφερα, είναι ντυμένες με συγκλονιστική μουσική όπου τα βιολιά προετοιμάζουν την συναισθηματική έκρηξη να εκδηλωθεί.

Επίσης η Σκηνή της ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ, σημείο αναφοράς στην ταινία, μια Ανάσταση που είναι ένα ΚΛΙΚ στην ελπίδα, μεταξύ σκότους και φωτός, έρχεται μουσικά με τα κρουστά που ετοιμάζουν την έκρηξη αποφόρτισης με τη χορωδία.

Για την ορχήστρα δούλεψαν συνολικά 150 άτομα, μουσικοί και ερμηνευτές και το αποτέλεσμα μένει πλέον στη Μουσική ιστορία και γράφει Ιστορία ως μια από τις καλύτερες μουσικές συνθέσεις για την Ιστορία του Κινηματογράφου.

Δεν έχω λόγια να το εκφράσω.....


ΟΙ ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ

Το παγκόσμιο Κινηματογραφικό κοινό υποδέχτηκε θα έλεγε κανείς "Μεσσιανικά" την ταινία.
Φυσικά με διπλής ανάγνωσης κριτικές και απόψεις, θετικές και αρνητικές.
Η Ταινία έκανε μεγάλους εχθρούς αλλά συνάμα μαγνήτισε, καθήλωσε, συγκίνησε και συγκινεί για πάντα εκατομμύρια απλούς ανθρώπους γιατί μπόρεσε να μεταλαμπαδεύσει τα ΘΕΙΑ ΠΑΘΗ σε στιγμές προσεγγίσιμες από την ψυχολογία του Ανθρώπου.

23 ΔΙΕΘΝΗ ΒΡΑΒΕΙΑ και ακόμα 17 ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ  στα διεθνή φεστιβάλς ανέδειξαν την αποδοχή της ταινίας.

Προτάθηκε για 3 OSCAR (Κινηματογράφιση, Μουσική, Make-Up)
Το HOLYWOOD FILM FESTIVAL δίνει 2 βραβεία στην ταινία:
Κινηματογράφισης, Παραγωγή της χρονιάς
Οι Ιταλοί κριτικοί Κινηματογράφου του δίνουν 2 βραβεία, ενδυματολογίας και σκηνογραφίας





"ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ"
είναι για μένα το πιο έντονο βίωμα που προκάλεσαν ποτέ τα Θεία Πάθη σε εικαστική μορφή Τέχνης....
Είναι ένα έργο σταθμός, που παρά τα αρκετά ίσως αρνητικά του, τις αντίθετες προσεγγίσεις, συνθετικά δίνει όχι απλά τη θέαση μιας ταινίας για το Θείο Δράμα, αλλά δίνει ένα
απόλυτο ΒΙΩΜΑ σε όλα τα επίπεδα: Συναισθηματικά, συνειδησιακά, μουσικά, εικαστικά....

Ένα δύσκολο αιματοβαμμένο πέρασμα από το σκοτάδι στο φως.....








Να ευχηθώ σε όλες και όλους Καλή Μεγάλη Βδομάδα, Καλό Πάσχα και ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ, ΣΚΕΨΗΣ, ΟΝΕΙΡΩΝ, ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ, ΕΛΠΙΔΑΣ......






Σχόλια

  1. Πω πω πω όση ώρα το διαβάζω έχω ανατριχιάσει σύγκορμη. Ειλικρινά.Την έχω δει την ταινία και το σοκ μου ήταν απόλυτο. Το κλάμα μου γοερό. Η αγάπη μου για τον Γκίμπσον έγινε λατρεία. Τόσος ρεαλισμός που σε έκανε να νιώθεις το βίωμα.
    Να νιώθεις τον πόνο
    Να νιώθεις τον εξευτελισμό
    Φοβερή ταινία και θυμάμαι ειχα παρακολουθήσει όλες τις αντιδράσεις. Σε διαβεβαιώ ότι όσες αντιδράσεις αρνητικές διάβαζα τόσο λάτρευα την ταινία που είδα. Γιατί έβλεπα την υποκρισία της κριτικής.
    Η μουσικά φανταστική. Σε βάζει μέσα στο πλάνο με όλα τα συναισθήματα ενεργά.
    Γιάννη μου την παρουσίασες τόσο εντυπωσιακά που μένω έκθαμβη και ας σε ξέρω
    Σκεψου την είδα στην μεγάλη οθόνη και η αίθουσα γεμάτη κόσμο να θρηνεί.
    Θαυμάσια
    Σ'ευχαριστώ που μου τη θύμισες
    Σου ευχομαι και εδώ καλές γιορτές με υγεία και ελπίδα για Ανάσταση πραγματική σε κάθε μας βήμα
    Τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Την είδες σε αίθουσα ε Άννα μου; Όπως λες μοναδική συναισθηματική εμπειρία. Δεν την είχα όχι. Δεν ξέρω πως θα είχα αντιδράσει. Αν μου μεταφέρεις τέτοια φαινόμενα ειλικρινά μένω συγκινημένος ακόμα περισσότερο. Μια διαφορετική προσέγγιση στα Θεία Πάθη, πιο ανθρωποκεντρική στο πρόσωπο του Ιησού, με την τεχνολογία να βοηθά να βγει ένα αριστούργημα με την αυτοθυσία θα έλεγα όλων των δημιουργών της ταινίας που έδωσαν και τη ζωή τους.
      Ψυχή μου, καλό Πάσχα να σου ευχηθώ με την καρδιά μου και όλες μας οι ελπίδες να γεμίσουν φως και αγάπη. Σε ευχαριστώ πολύ.

      Διαγραφή
  2. Γιάννη μου, περιττό να σου πω, πως θα ψάξω να τη δω ξανά, γιατί και να την προβάλει η τηλεόραση (δεν ξέρω), δε μου αρέσει η τηλεόραση, οπότε δε θα τη δω εκεί έτσι και αλλιώς.
    Έκανες εξαιρετική ανάλυση. Ίσως, από τις καλύτερες αναρτήσεις σου. Πάντα νιώθω το μεράκι σου, αλλά εδώ είναι μια από τις αναρτήσεις που είδα έναν έξτρα ζήλο.
    Πράγματι, είναι μια διαφορετική οπτική κινηματογραφικά των παθών που εστιάζει στην Ώρα του Πάθους, στον πόνο!
    Δεν είχε τύχει βέβαια, να διαβάσω τα όσα έπαθε στη σειρά ο πρωταγωνιστής, τα οποία βάσει της ρεαλιστικότητας του σεναρίου είναι αναμενόμενα, αλλά πραγματικά δεν το γνώριζα.
    Το μόνο που είχε τύχει να διαβάσω που δεν αφορά βέβαια, τη συγκεκριμένη ταινία, είναι ότι ηθοποιοί που υποδύονται τον Ιησού, κάτι παθαίνουν!
    Στέλνω ευχές για καλό Πάσχα και σε αυτόν τον χώρο σου και μακάρι του χρόνου τέτοιο καιρό να 'ναι όλα καλύτερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα μου, ένιωσα και εγώ την αγάπη σου για αυτήν την ανάρτηση και το θέμα. Γιατί ξέρω την πίστη και το σεβασμό σου και τον συμμερίζομαι. Ναι, με συγκινεί αυτή η δημιουργία ιδιαίτερα. Παρά το ότι είναι πολύ σκληρή, αναδεικνύει το Θείο Πάθος μέσα από μια ανθρώπινη ματιά. Με έναν δικό της ρυθμό που συγκινεί και διαμορφώνει. Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο, για τα συναισθήματά σου Μαρίνα μου αλλά και τις ευχές σου. Καλό Πάσχα να έχουμε κορίτσι μου. Μακάρι, του χρόνου, όλα καλύτερα.

      Διαγραφή
  3. Η παρουσίασή σου θαυμάσια και φαίνεται ότι γράφοντας τη ζεις!
    Αν σου πω ότι δεν μπόρεσα να την δω όλη; Φορτίστηκα πάρα πολύ, αλλά μάλλον δεν ήταν η κατάλληλη εποχή... Ήμουν ήδη σε πένθος, οπότε...
    Αξίζει να τη δεις κανείς, διότι έχει γίνει απίστευτη δουλειά σε πολλά επίπεδα! Η μουσική επίσης είναι υποβλητική και καλομελετημένη όπως λες.
    Θα προσπαθήσω να τη δω ολόκληρη!
    Να είσαι καλά, Γιάννη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι πολύ σκληρή η ταινία Γλαύκη μου πραγματικά και έχεις δίκιο. Πρέπει να κάνεις υπερβάσεις για να τη δεις. Αλλά ναι, έχει γίνει δουλειά με σεβασμό, μεράκι, αισθητική. Καλά η μουσική είναι κάτι συγκλονιστικό έτσι; Εσύ που έχεις την ευαισθησία καταλαβαίνεις. Μια ολάκερη συμφωνική ορχήστρα σε μια σύνθεση που πραγματικά παίρνει απ το χέρι κάθε σου συναίσθημα. Σε ευχαριστώ κορίτσι μου. Καλή Ανάσταση από καρδιάς να σου ευχηθώ.

      Διαγραφή
  4. Γιάννη μου όντως μια εξαίσια ταινία. Την είχα δει στο σινεμά και με μάγεψε. Όχι με την σκηνοθεσία τόσο πολύ, μα, με την ατμόσφαιρα που κατάφερε να αποδώσει στην οθόνη. Μας έδειξε μια οπτική που ναι μεν την γνωρίζαμε από βιβλία μα δεν είχαμε δει όλον τον πόνο και την εξαθλίωση που τράβηξε ο Ιησούς. Η δε επιλογή να γυριστεί στα Αραμαικά, κορυφαία, σε βάζει ακριβώς μες στο κλίμα. Σαν να νιώθεις τις καμτσικιές και τον πόνο.
    Σίγουρα δεν είναι ταινία που θα την δεις ξανά και ξανά, σαν τον Ιησού από την Ναζαρετ, όμως είναι μια τρομερή ταινία. Θυμάμαι όταν είχα πάει Ιερουσαλήμ, περπάτησα στα μέρη που είχε πατήσει ο Ιησούς, είδα από κοντα τον κήπο της Γεσθημανής, το δέος, ήταν το ίδιο και όταν πρωτοείδα την ταινία. Ο Γκίμπσον πειραματίστικε ξανά με αρχαίες γλώσσες, στο Apocalypto,ξανά επυτιχημένα.
    Καλό Πάσχα Γιάννη μου, μπράβο σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις κάνει τέτοια βήματα Γιώργο μου; Υποκλίνομαι στο βίωμά σου αγαπητέ φίλε! Πρέπει να είναι συγκλονιστική η στιγμή αλήθεια. Αυτό που λες με τη γλώσσα, είναι και σεβασμός στην πηγή των γεγονότων. Και σκέψου και δυσκολία για τους ηθοποιούς έτσι;
      Η δε μουσική θεϊκή πραγματικά. Τι να πω φίλε. Μένω στις εμπειρίες σου με δέος. Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο και εύχομαι τα καλύτερα για την οικογένειά σου.

      Διαγραφή
    2. Από τα λίγα καλά του επαγγέλματος. Βρισκόμασταν σε λιμάνι του Ισραήλ και πολύ κοντά στην Ιερουσαλήμ, δεν έχασα την ευκαιρία για μια επίσκεψη.
      Δυσκολία η γλώσσα, ναι,μα είναι ακόμη ένα πετραδάκι στην αληθοφάνεια της ταινίας. Η μουσική όντως ταιριαστή και υποβλητική.

      Διαγραφή
    3. Γιώργο πολύ καλά έκανες. Ανεξαρτήτως σκέψεων, πεποιθήσεων, απόψεων, η επίσκεψη στα μέρη αυτά είναι ιερή και έχει το δικό της βίωμα. Χαίρομαι ειλικρινά που το έκανες φίλε μου. Ναι, ο Γκίμπσον το τόλμησε με τη γλώσσα και το έκαναν όλοι οι ερμηνευτές. Σκέψου τώρα δουλειά που θέλει ε;. Για τη μουσική τι να πούμε. Συγκλονιστική. Ευχαριστώ Γιώργο μου.

      Διαγραφή
  5. Την ταινία, όπως όλοι μας, την πρωτοείδα στον κινηματόγραφο . Αυτό που θυμάμαι έντονα, ήταν το πόσο δυνατά ήταν τα συναισθήματα που λάβαινα κάθε στιγμή και πόσο "αγχωμένος", έφυγα από εκεί. Όλα όσα γράφεις παραπάνω, είναι έτσι ακριβώς, ο Γκίμπσον ανέβασε τον κινηματογραφικό Ιησού σε άλλο επίπεδο, δύσκολο να το αποδεχτούν αυτοί που έχουν τον λόγο της εξουσίας, αλλά ο απλός κόσμος είχε άλλη άποψη. Η θέαση της ταινίας, ήταν ένα σοκ για όλους, για το μαρτύριο που υπέμενε ο άνθρωπος Χριστός, για την επιμονή του στο μεγάλο σχέδιο του Θεού, το οποίο εμείς σήμερα αν και θεωρούμε ότι το γνωρίζουμε, έχω την αίσθηση ότι κάτι μας ξεφεύγει...
    Επίκαιρο αφιέρωμα, δεν ήξερα ότι μετά την ταινία αυτή, (δεν ξαναγυρίστηκε ανάλογη με τη ζωή του Χριστού), το οποίο με "επανέφερε" στο κλίμα των ημερών. Βλέπεις με την καραντίνα, συμμετέχουμε στην Μεγάλη Εβδομάδα, τηλεοπτικώς κατά κύριο λόγο...
    Την Καλημέρα μου, Γιάννη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Προσπάθησα να κάνω με την ανάμνηση της ταινίας Βασίλη μου, να δώσω κάτι παραπάνω στην τηλεοπτική Μεγάλη μας Βδομάδα. Η ταινία έχει προβληθεί στην τηλεόραση ναι τα προηγούμενα χρόνια, εγώ εκεί την είδα. Όπως αναφέρεις πάντα η προσέγγιση στο Θείο δράμα έχει να μας δώσει, κάθε φορά, κάτι το καινούργιο. Να μας αποκαλύψει κάτι διαφορετικό. Σοκ πραγματικό συναισθηματικά, αισθητικά, βιωματικά αλλά αυτό είναι η δύναμη των Παθών.
      Την καλησπέρα μου αγαπητέ φίλε και δάσκαλε, να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  6. Άκουσα…και λέω άκουσα γιατί δεν είδα την ταινία, ότι είναι από τις πιο ρεαλιστικές ταινίες για το Θείο Δράμα, αλλά και μια από τις καλύτερες παραγωγές. Με ένα σφίξιμο στο στομάχι παρακολουθώ (κάθε χρόνο) Τζεφιρέλι, τον Ιησού απ’ την Ναζαρέτ, δεν ξέρω αν αντέξω τον Μελ Γκίμπσον με τις σκηνές υπερβολικής βίας. Αρκετές επίσης και οι φωνές διαμαρτυρίας για το ότι εστιάζει στο πάθος ενώ λείπουν σημαντικά κομμάτια απ’ τη διδασκαλία Του και την πορεία Του γενικά. Πάντως Γιάννη μου , μέρες που είναι, ένα εξαιρετικό αφιέρωμα για όσους …αντέχουν.
    Καλό Πάσχα Γιάννη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννίκα μου, όπως γράφω, ο Γκίμπσον, στην ταινία εστιάζει στα μετά της σύλληψης γεγονότα αυστηρά. Δηλαδή στο Θείο δράμα. Τον ενδιαφέρει το συναισθηματικό πρόσωπο του Ιησού, (αναφορές στα παιδικά Του χρόνια...), μικρές στιγμές με τους μαθητές του. Στέκεται πολύ στο ρόλο του Ιερατείου ως προς την βλασφημία του απέναντί Του και στις Μεγάλες ώρες των Παθών. Η ταινία έχει δύο όψεις, τη φωτεινή και την εκτρωματική της βίας και του αίματος. Επίσης την συνεχή αναμέτρηση του Ιησού με τον δαίμονα μέχρι τελικής πτώσης.
      Αρκεί που είσαι εδώ Αννίκα μου, με τη γνώμη, την παρουσία και το κυριότερο, τις ευχές σου. Καλό Πάσχα κορίτσι μου.

      Διαγραφή
  7. Υπέροχο το αφιέρωμά σου, Γιάννη μου!
    Ξεχωρίζω τον Ιησού από τη Ναζαρέτ!

    Καλό Πάσχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επίσης μεγάλη σειρά Κική μου με ιστορικό καθαρά ενδιαφέρον καθώς σκιαγραφεί όλο το πέρασμα του Ιησού στη ζωή του. Σε ευχαριστώ πολύ, να είσαι καλά. Καλό Πάσχα καρδιά μου.

      Διαγραφή
  8. Προσωπικά, δεν αντέχω τόσο αίμα, βρε Γιάννη. Και την κλασσική έκδοση του Τζεφιρέλι δηλαδή, μετά βίας την είχα δει δυο-τρεις φορές. Δεν ξέρω αν τέτοιου είδους θεάματα, αφήνουν περιθώρια στο θεατή για να ψηλαφίσει την ιερότητα της ιστορίας και να απολαύσει ερμηνείες και σκηνοθεσία. Ή τον αιφνιδιάζουν με σκληρές εικόνες που δύσκολα είναι διαχειρίσιμες από ένα μέσο "στομάχι".
    Όπως και να έχει, είναι έκδηλο ότι δεν είμαι φαν του είδους. Ωστόσο, πήρα μια γεύση απ' την ταινία και διάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον για το παρασκήνιο. Αναμενόμενος ο "πόλεμος" που της έκαναν, εκτός κι αν τελικά ήταν ένα "διαφημιστικό" τρικ.
    Εύχομαι καλές διαδρομές ως την Ανάσταση, να περάσετε όμορφες οικογενειακές στιγμές και Καλό Πάσχα, Γιάννη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι Μαρία μου. Και κατανοητή και σεβαστή είναι η θέση σου. Πολύς κόσμος δεν μπορεί να το διαχειριστεί αυτό και το καταλαβαίνω. Στο κομμάτι αυτό των σκηνών δυσκολεύομαι και εγώ. Δεν τις βλέπω. Παρ' όλα αυτά, δεν μπορώ να αναιρέσω τόσο την αισθητική προσφορά της ταινίας, (σχέση Παναγίας με Ιησού, σχέση μαθητών με Ιησού, αγώνας του ίδιου του Ιησού απέναντι στον εσωτερικό δαίμονα) όσο και την ιστορική απέναντι στο ρόλο του ιερατείου.
      Κοίτα, η αντίδραση κύκλων στην ταινία δεν ήταν τρικ γιατί η πολεμική τους ήταν οικονομική. Μεγάλα στούντιο δεν δέχτηκαν την ταινία. Σίγουρα βέβαια ο κόσμος έχει ένστικτο και αισθητήριο που απελευθέρωσε και δικαίωσε το δημιουργό της ακόμα και με τις βάσιμες ενστάσεις του.
      Χάρηκα που μιλάμε πάνω σε αυτό το θέμα ειλικρινά. Να σου ευχηθώ και εγώ με αγάπη να έχεις Καλό Πάσχα Μαρία μου. Ευχαριστώ πολύ.

      Διαγραφή
  9. Δεν έχω δει την συγκεκριμένη ταινία, είδα κάποιες ανάλογες αυτές τις ημέρες. Κάποια εξ' αυτών είχε επίσης πολύ αίμα. Σοκαριστικό μεν, αναγκαίο δε.. Πάντα ταινίες με ανάλογο περιεχόμενο προκαλούν ποικίλες αντιδράσεις. Είναι άλλωστε τόσες πολλές οι διαφορετικές "ματιές" σε σχέση με το θέμα.. Κάθε φορά που βλέπω ανάλογες ταινίες προσπαθώ να "δω" πίσω από κάθε προσωπικότητα την αλήθεια ή το ψέμα της.. Το αφιέρωμα πολύ καλό Γιάννη μου! Την καλημέρα μου και καλή εβδομάδα 🌞

    Υ.Γ Άσχετο, αλλά έχω επισκεφθεί στον Ιορδάνη ποταμό, το σημείο όπου βαφτίστηκε ο Χριστός και δεν ξέρω αν μπορώ να σου μεταδώσω το συναίσθημα.. Δέος ήταν το λιγότερο που μπορώ να πω ότι ένιωσα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κρατώ την αύρα σου Πέτρα μου. Και σε ευχαριστώ για αυτήν. Αυτές οι στιγμές είναι ανεπανάληπτες. Αν δεν τις ζήσεις δεν μπορείς να καταλάβεις. Για μια ακόμα φορά οι Σιωνιστές προσπαθούν να οικειοποιηθούν την Ιερουσαλήμ παραβαίνοντας κάθε έννοια αρχής και ηθικής, βιάζοντας την ιστορία. Όπως έκαναν και τότε.
      Το έργο, για αυτό προκάλεσε τέτοιες αντιδράσεις Πέτρα μου γιατί προκάλεσε το Ιουδαϊκό ιερατείο και αντιλαμβάνεσαι τις διασυνδέσεις ανά τον κόσμο.
      Προσωπικά το θεωρώ κινηματογραφικό αριστούργημα ανάδειξης συναισθημάτων.
      Ευχαριστώ για τις ευλογημένες στιγμές που μου έστειλες καλή μου φίλη. Να είσαι καλά για όλα αυτά.

      Διαγραφή
  10. Χριστός Ανέστη... αυτές οι ταινίες... παντα βοηθάνε...

    και καλο Καλοκαιρι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χριστός Ανέστη Λαμπρινή μου, σε ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου, καλό καλοκαίρι.

      Διαγραφή
  11. Άλλη μια εκπληκτική ανάλυσή σου Γιάννη μου. Την διάβασα με μεγάλη προσοχή και μου έφερε στη μνήμη μου καρέ καρέ την εκπληκτική αυτή ταινία. Θυμάμαι ότι πήγα να την δω, γιατί με είχε ενθουσιάσει η ιδέα να ακούσω την αυθεντική γλώσσα που μιλούσαν τη φοβερή εκείνη εποχή. Μου είχε φανεί ευφυέστατη ιδέα να γυριστεί η ταινία στα Αραμαϊκά. Δεν μπορούσα να φανταστώ τι με περίμενε. Η ταινία ήταν ένα σοκ! Καμία σχέση με ότι είχαμε μάθει να παρακολουθούμε γύρω από τα πάθη του Ιησού. Για όλους αυτούς τους λόγους που ολόσωστα ανέφερες στην ανάλυσή σου, η ταινία είναι αποκάλυψη! Μου θύμησες αυτή την εκπληκτική άφυλη μορφή, που εμφανιζόταν σε κάθε σκηνή δίπλα στον Ιησού και του ψιθύριζε όπως θα σφύριζε ένα φίδι, με ένα μειδίαμα ικανοποίησης για την συναισθηματική πάλη που δημιουργούσε στον βασανιζόμενο Ιησού. Επίσης θυμάμαι πως μόλις παίχτηκε η τελευταία σκηνή, το έργο τελείωσε και άνοιξαν τα φώτα, μέσα στην αίθουσα του σινεμά δεν κινήθηκε κανείς. Όλοι μας, ένα γεμάτο σινεμά, είχαμε μείνει κοκκαλωμένοι στη θέση μας, σε απόλυτο σοκ, να προσπαθούμε να επεξεργαστούμε και να χωνέψουμε τι παρακολουθήσαμε μόλις. Μια ταινία που σε ταρακουνάει πραγματικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό ακριβώς είναι Κατερίνα μου! Ένα συναισθηματικό και συνάμα πνευματικό σοκ! Πάντα ο Γκίμπσον είχε τη θέληση και την ικανότητα να σοκάρει με τις ταινίες του. Το ξεκίνησε με το "Braveheart", τι σύμπτωση, σε κοντινή εποχή με την "Δίνη του παρελθόντος". Το συνέχισε με τον "Πατριώτη". Και στα δύο έργα στηλιτεύει και αποκαλύπτει τις θηριωδίες των Άγγλων αποικιοκρατών και όχι μόνο. Κλείνει δε το πέρασμά του με τα "Πάθη του Χριστού". Δεν διστάζει να κατέβει τα σκαλιά της αλήθειας και της ωμότητας προκειμένου να πει αλήθειες. Τα "Πάθη του Χριστού" έγραψαν τη δική τους ιστορία που συνόψισες στην αίσθηση των θεατών στο τέλος της προβολής.
      Ευχαριστώ καλή μου φίλη για τη μεστή σου παρουσία και εδώ.

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις τελευταίου μήνα

Ηλίας Λογοθέτης: Στο δρόμο της αθανασίας

Αντρική λάμψη στο κλασικό Χόλιγουντ (Top stars actors in classic Hollywood) Μέρος 1ο

Όταν ο Μάρλον Μπράντο σόκαρε τα Όσκαρ