Μεγάλα Ζεϊμπέκικα στον Ελληνικό Κινηματογράφο (Μέρος 2ο)

Φίλες και Φίλοι μου του CINEFIL

Παίρνουμε την σκυτάλη από εδώ ακριβώς που την είχαμε αφήσει:

Μεγάλα Ζεϊμπέκικα στον Ελληνικό κινηματογράφο (Μέρος 1ο)

και συνεχίζουμε την μουσική και χορευτική αναφορά μας στον μεγάλο αυτό παραδοσιακό χορό και στο πέρασμά του από την Φιλμογραφία μας.

Σήμερα θα συνεχίσουμε με το 2ο Μέρος του αφιερώματός μας και θα ολοκληρώσουμε αυτήν την πραγματικά μεγάλη χορευτική και εκφραστική μυσταγωγία όπως τη ζήσαμε όλα αυτά τα χρόνια.

Αφεθείτε λοιπόν, μία ακόμα φορά. Αφήστε τις μνήμες να τρέξουν πίσω. Βάλτε ένα ποτήρι κρασί στο ποτήρι σας και ...Ώπα να θυμηθούμε.

1966  "ΔΙΠΛΟΠΕΝΝΙΕΣ"

Οι πρώτες απόπειρες του Ελληνικού κινηματογράφου να πατήσει περισσότερο σε μουσικό χρώμα.

Πολλά τραγούδια, έμφαση σε λαϊκή μουσική.

ΑΛΕΚΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΣ γράφει το σενάριο, ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΑΛΕΝΑΚΗΣ σκηνοθετεί.

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΞΑΡΧΑΚΟΣ γράφει μια ακόμα εκπληκτική μουσική

Ένας μεγάλος του κινηματογράφου μας, ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ

τραγουδά και χορεύει ένα όμορφο ζεϊμπέκικο

"ΜΕ ΤΙ ΚΑΡΔΙΑ"

1968  "ΜΙΑ ΚΥΡΙΑ ΣΤΑ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΑ"

Αλλάζουμε ύφος εδώ φίλες και φίλοι. Περνάμε στο Ελληνικό musical, το οποίο και έδωσε υπέροχα τραγούδια και μουσική.

Ο μαίτρ του είδους ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΛΙΑΝΙΔΗΣ γράφει και σκηνοθετεί.

Ποιος άλλος; ο ΜΙΜΗΣ ΠΛΕΣΣΑΣ γράφει τη μουσική.

Και μια απίστευτη Γυναικάρα (!), η ΜΑΙΡΗ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ τραγουδά αλλά και χορεύει ένα

υπέροχο ζεϊμπέκικο

"ΤΟΥ ΑΓΟΡΙΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ"

Εβίβα γυναικάρα μου!

1968 "ΓΟΡΓΟΝΕΣ και ΜΑΓΚΕΣ"

Musical συνέχεια, μην ρωτάτε ποιου η δημιουργία.

Γιάννης Δαλιανίδης ξανά!

ΜΙΜΗΣ ΠΛΕΣΣΑΣ ξανά.

Σε μια ταινία γεμάτη χρώμα, στα μαγικά στενά της Ύδρας, η Μαρινέλα με την ανεπανάληπτη φωνή της, τραγουδά ένα ζεϊμπέκικο που θα αφήσει ιστορία. Χιλιοτραγουδισμένο.

Και ένας μεγάλος χορευτής, ένας αέρινος γόης, ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΣΕΙΛΗΝΟΣ δίνει τα ρέστα του

"ΑΝΟΙΞΕ ΠΕΤΡΑ"

1969  "ΟΤΑΝ Η ΠΟΛΙΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ"

Ο ΝΙΚΟΣ ΦΩΣΚΟΛΟΣ γράφει ένα από τα εκλεκτά του κοινωνικά δράματα που κυριαρχούσαν εκείνη την εποχή.

Και ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΛΙΑΝΙΔΗΣ δηλώνει, μία ακόμα φορά, μεγαλοπρεπώς το παρών.

Στα στούντιο της ΦΙΝΟΣ δημιουργείται ένα εξαίρετο film noir με υπέροχες ερμηνείες.

Ο Μεγάλος μουσουργός ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΠΝΙΣΗΣ γράφει, εκτός από τη μουσική και ένα αξέχαστο, αισθαντικό, μελαγχολικό ζεϊμπέκικο.

"ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΥ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ"

Για μια ακόμα φορά, η ΜΑΙΡΗ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ, δίνει ζωή με τη φωνή της σε ένα από τα πιο μεγάλα ζεϊμπέκικα.

Η έκφραση πόνου και συναισθήματος στο τραγούδι της μοναδική!

1969   "Η ΠΑΡΙΖΙΑΝΑ"

Musical συνέχεια. Φυσικά ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΛΙΑΝΙΔΗΣ, δεν το συζητάμε αυτό όταν μιλάμε για το είδος.

Μουσική και πάλι του ΜΙΜΗ ΠΛΕΣΣΑ

Όμορφα χρώματα, πάθος, αναστεναγμοί, ντέρτι

Ο μοναδικός ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ, στις δόξες του εκείνη τη χρυσή εποχή σε ένα υπέροχο τραγούδι.

Χορεύει, με τον δικό του χαρακτηριστικό τρόπο, μία ακόμα φορά ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΣΕΙΛΗΝΟΣ

"ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΧΩΡΙΣΜΟ"

Άηντε να πάνε τα φαρμάκια κάτω!

1972  "ΤΟ ΚΟΡΟΪΔΑΚΙ της ΠΡΙΓΚΗΠΕΣΣΑΣ"

Σε ένα ακόμα musical φυσικά και πάλι του ΓΙΑΝΝΗ ΔΑΛΙΑΝΙΔΗ, αυτή τη φορά ένας άλλος μεγάλος μας ηθοποιός ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΡΑΒΑΣ, σε μουσική ΜΙΜΗ ΠΛΕΣΣΑ, τραγουδάει και χορεύει με την εσωτερική εκφραστικότητα της ψυχής του ένα πικρό ζεϊμπέκικο 

"ΠΕΣ ΜΟΥ ΖΩΗ ΤΙ ΦΤΑΙΞΑΜΕ"

Ο Σταύρος Παράβας ανέκαθεν είχε το δικό του ιδιαίτερο τρόπο να εκφράζει τα εσωτερικά του αισθήματα. Και εδώ είναι πράγματι υπέροχος σε ένα ανάλογο τραγούδι.

Θα κλείσω το μεγάλο αυτό αφιέρωμα με τρία ζεϊμπέκικα που άφησαν ιστορία στις Κινηματογραφικές μας αίθουσες. Για εντελώς διαφορετικούς λόγους το καθένα.

Πάμε να τα θυμηθούμε

1970  "ΟΡΑΤΟΤΗΣ ΜΗΔΕΝ"

Είναι η εποχή των μεγάλων κοινωνικών δραμάτων του ΝΙΚΟΥ ΦΩΣΚΟΛΟΥ. Σενάριο και Σκηνοθεσία δική του.

Η Μουσική και εδώ του ΜΙΜΗ ΠΛΕΣΣΑ.

Ο Μεγάλος ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ δίνει το δικό του βροντερό παρών με μια κινηματογραφική σκηνή που γράφει ιστορία.

"ΒΡΕΧΕΙ ΦΩΤΙΑ ΣΤΗ ΣΤΡΑΤΑ ΜΟΥ"

Με τη φωνή του μεγάλου ΣΤΡΑΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ

Κάθε σχολιασμός σταματά μπροστά στην εκφραστική δύναμη της στιγμής. Χιλιοτραγουδισμένο!

1969  "ΓΥΜΝΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ"

"Το Ζεϊμπέκικο του Θανάτου"

Εδώ ο σύγχρονος χορός συναντά το αρχαίο Ελληνικό δράμα με έναν μοναδικό αισθαντικό τρόπο.

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΛΙΑΝΙΔΗΣ μεταφέρει στον κινηματογράφο το θεατρικό δράμα του ΙΑΚΩΒΟΥ ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗ "Γειτονιά των Αγγέλων"

Ο τεράστιος ΣΤΑΥΡΟΣ ΞΑΡΧΑΚΟΣ γράφει τη μουσική.

Ίσως σε μία από τις πιο μεγάλες στιγμές στο Ζεϊμπέκικο, ο ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ δίνει και την ψυχή του σε έναν χορό που δεν για διασκέδαση αλλά ύψιστη τιμή και σέβαση στον αποχαιρετισμό ενός ανθρώπου που φεύγει νέος.

Μπροστά στα εμβρόντητα μάτια της Ζωής Λάσκαρη και του Ανδρέα Μπάρκουλη και στην βουβή συμμετοχή των πενθούντων νιώθουμε την ανατριχίλα.

Ο Γιάννης Δαλιανίδης παραδίδει μεγάλα μαθήματα σκηνοθεσίας εδώ. Προσέξτε τα κινηματογραφικά καρέ, την είσοδο του χορευτή στο πλάνο, το πλάνο στο χέρι του, τις γωνίες λήψεις, τα πλονζέ, το ποτήρι με το κρασί. 

Όταν ο αδελφικός μου φίλος ο Μάκης, έφυγε απ τη ζωή στα 32 του, ένα τέτοιο ζεϊμπέκικο τον τύλιξε συντροφιά....

1971  "ΕΥΔΟΚΙΑ"

Ο ΑΛΕΞΗΣ ΔΑΜΙΑΝΟΣ γράφει και σκηνοθετεί μία από τις δέκα καλύτερες ταινίες του Ελληνικού Κινηματογράφου.

Η Ελληνο-Κύπρια ΜΑΡΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ στο ρόλο της Ευδοκίας αλλά και ο εμβληματικός ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΤΟΥΖΗΣ πρωταγωνιστούν σε ένα ερωτικό κοινωνικό συγκλονιστικό δράμα.

Στην ταινία ο μεγάλος ΜΑΝΟΣ ΛΟΪΖΟΣ γράφει ένα από τα πιο θρυλικά ζεϊμπέκικα της σύγχρονης Ελληνικής λαϊκής μουσικής.

"Το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας"

Και ο Γιώργος Κουτούζης το χορεύει με το δικό του μοναδικό τρόπο.

Θεωρείται ένα από τα πλέον εκφραστικά στο είδος και έχει γράψει μια τεράστια ιστορία.

Ελπίζω να απολαύσατε αυτές τις μοναδικές αυθεντικές σκηνές που μας χάρισε το δικό μας λαϊκό Σινεμά.

Ένας χορός που έχει τη δική του βαριά ιστορία στο πέρασμα του χρόνου.

Και δεν θα μπορούσε να λείψει από τα κινηματογραφικά καρέ.

Πάντα, κάθε τέτοιος χορός είναι βήματα στα ανθρώπινα συναισθήματα. Είναι ακροβασία στα πάθη.

Είναι ισορροπία ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο.

Στην αέναη αυτή συνύπαρξη.

ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ:  Έρχεται στο "ΗΔΥΠΟΤΟΝ" ένα μεγάλο αφιέρωμα ψυχής για την ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ και τα ΛΙΠΑΣΜΑΤΑ. Εν αναμονή!