Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ: ROBERT STEVENSON **MARY POPPINS**
Φίλες και Φίλοι
Σήμερα διάλεξα να σας παρουσιάσω μια παλιά ταινία, που στην κυριολεξία άφησε εποχή, όχι μόνο σαν Κινηματογραφικό έργο, αλλά μετουσίωσε στην Μεγάλη Οθόνη, ένα συγκλονιστικό Βιβλίο, που μέσα απ τον κόσμο των παραμυθιών και των ονείρων, μας φώτισε δρόμους και σκέψεις εξαιρετικά πολύτιμους και σοβαρούς....
Ένα έργο Κινηματογραφικό που αποτέλεσε το Κύκνειο αγαπημένο άσμα ενός μεγάλου παραγωγού, του WALT DISNEY, έργο που λάτρεψε όσο τίποτα άλλο...
Ένα έργο που μας συντροφεύει μικρούς και
μεγάλους σε κόσμους που ανατρέπουν το βαρύ και παγωμένο κατεστημένο, σε
κόσμους γεμάτους ανθρωπιά, σε κόσμους γεμάτους όνειρα, ζωγραφιές, τραγούδια, χορούς. Σε κόσμους αδελφοσύνης, αλληλεγγύης και όχι ανταγωνισμού και κτηνωδίας...
Πολλοί ίσως αναρωτηθείτε για την ...σκοπιμότητα αυτής της επιλογής, που πιστέψτε με ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΥΧΑΙΑ...!
Σε
εποχές που κυριαρχεί η ΚΤΗΝΩΔΙΑ της ιδεολογίας του ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ, των
ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΩΝ και ενός παρασιτικού ΧΡΗΜΑΤΟΣ νομίζω η ταινία αυτή έρχεται
να σκορπίσει ΑΠΛΟΧΕΡΑ τα ΕΝΤΟΝΑ και ΣΟΒΑΡΑ της μηνύματα.
Δεχτείτε λοιπόν τη μαγία της ταινίας του
ROBERT STEVENSON
"MARY POPPINS"
Βασισμένο στο βιβλίο της P.L. TRAVERS
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: WALT DISNEY
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ROBERT SEVENSON
ΣΕΝΑΡΙΟ: BILL WALSH & DON DAGRADI
ΜΟΥΣΙΚΗ: ROBERT & RICHARD SHERMAN
ΜΟΝΤΑΖ: COTTON WARBURTON
ΔΙΑΝΟΜΗ ΡΟΛΩΝ:
JULIE ANDREWS στο ρόλο της MARY POPPINS
DICK VAN DYKE στο ρόλο του BERT
DAVID TOMLINSON στο ρόλο του Mr. BANKS
GLYNIS JOHNS στο ρόλο της Mrs. Winifred BANKS
KAREN DOTRICE στο ρόλο της μικρής JANE BANKS
MATTHEW GARBER στο ρόλο του μικρού MICHAEL BANKS
REGINALD OWEN στο ρόλο του Ναυάρχου BOOM
ED WYNN στο ρόλο του ΘΕΙΟΥ ALBERT
ΠΡΕΜΙΕΡΑ: 23 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 1964
ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΘΕΜΑ, ΤΟΠΟΣ που ΕΚΤΥΛΙΣΣΕΤΑΙ η ΙΣΤΟΡΙΑ,
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ
Η Μαίρη Πόππινς ειναι μια άψογη σε όλα της γκουβερνάντα, που την φέρνει ο άνεμος στο σπίτι των Μπανκς, για να αναλάβει την φύλαξη και την διαπαιδαγώγηση των παιδιών της οικογένειας. Η οικογένεια - μια τυπικη ΜΕΣΟΑΣΤΙΚΗ Αγγλική οικογένεια του 1910: αποτελείται απο έναν αυταρχικό και αδιάφορο πατέρα, μια γλυκιά και χωρίς θέληση ΜΗΤΕΡΑ που προσπαθεί να ανακτήσει την χαμένη της αυτοπεποίθηση μέσα απο την εμπλοκή της με τις
περίφημες ΣΟΥΦΡΑΖΕΤΕΣ της εποχής και δύο παιδιά τον Michael και την Jane διψασμένα για στοργη και κυρίως για ενδιαφέρον.
Η Μαίρη Πόππινς συστήνει στα παιδιά κόσμους μαγικούς και τα οδηγεί σε ανακαλύψεις συγκλονιστικές που θα διαμορφώσουν τον τρόπο σκέψης τους καθοριστικά με αξίες ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ.
Παράλληλα το Κοινωνικό μοτίβο έξω στην Αγγλία είναι ο κλασικός βαρύς Αποικιοκρατικός Καπιταλισμός του 19ου αιώνα, τα πρώτα Κινήματα με το Γυναικείο
κίνημα να αναπτύσσεται, τους εργάτες του Λονδίνου, τον βαρύ και
αμείλικτο κόσμο των Τραπεζιτών και των μεγαλοαστών της πόλης, το CITY του Λονδίνου να έχει ήδη κάνει την πρώτη του συγκρότηση σαν πόλη και σαν ΤΑΞΙΚΟ μόρφωμα.
...Supercaligragilisticexpialidocious ! ...
Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε,
δυστυχώς, προ πολλού αφήσει την εκπληκτική εκείνη ηλικία κατά της
διάρκεια της οποίας η μαγική αυτή λέξη μας ήταν
απολύτως κατανοητή. Τώρα λειτουργεί απλώς ως υπενθύμιση των πραγμάτων
που είναι ουσιαστικά στην ζωή και του χιούμορ που είναι απαραίτητο για να αντεπεξέλθουμε στις δυσκολίες της.
Και η ταινία είναι πάντα παρούσα και έτοιμη να τα επαναπροσδιορίζει.
Λατρεμένο MUSICAL και όχι μόνο, πολυβραβευμένη και λαμπρή στιγμή του πιο μυθικού στούντιο στην ιστορία του κινηματογράφου: του στούντιο της Walt Disney.
Σημάδεψε ανεξίτηλα τις καριέρες όλων των συντελεστών της που με το σύνολο του ταλέντου τους έδωσαν πνοή στις παιδικές φαντασιώσεις και όραμα στους μεγαλύτερους.Η ταινία αποτελεί την κινηματογραφική εκδοχή, και για να είμαστε ακριβείς την musical εκδοχή, του διάσημου διεθνώς παιδικού(;) μυθιστορήματος της P.L. Travers, που συνέλαβε την φυσιογνωμία της πολυαγαπημένης -και απολύτως σοφιστικέ- γκουβερνάντας, το 1934.
30 χρόνια αργότερα ο Walt Disney οραματίζεται την κινηματογραφική διασκευή του έργου, του οποίου τα δικαιώματα κρατούσε στα χέρια του. Το εγχείρημα
είναι προκλητικό καθώς το studio ετοιμάζεται για μία υπερπαραγωγή
μεγάλης διάρκειας της οποίας οι απαιτήσεις ξεπερνούν κατά αυτές των 70-80λεπτων ταινιών που κατά κύριο λόγο γυρίζονταν μέχρι τότε. Η σκηνοθεσία του έργου ανατίθεται στον Robert Stevenson (η καριέρα του κυρίως
χαρακτηρίστηκε από φιλμ - παραμύθια που ποτέ δεν την απογείωσαν, μία
άλλη γνωστή ταινία του είναι το Bedknobs and Broomsticks, μεταφορά του βιβλίου της Mary Norton) ο οποίος με ένα όχι απλώς εκλεκτό αλλά κυρίως ταιριαστό επιτελείο συνεργατών έφερε το γνωστό αποτέλεσμα.
Σύντροφος τους σ' αυτό το ταξίδι των βασικών αναφερθέντων Ηρώων, που μοιάζει με μία πρωτόλεια αναζήτηση στοιχείων αυτοσυνειδητοποίησης και αυτογνωσίας, ο Bert, ένας καλοκάγαθος πολυτεχνίτης του οποίου η πολύπλοκη σχέση με την Mary εμπεριέχει τον θαυμασμό, την στοργή, την συντροφικότητα αλλά και στοιχεία έρωτα. Η απαρχή της σχέσης τους δεν διευκρινίζεται ποτέ ούτε φυσικά και προδιαγράφεται το τέλος της.
ΟΙ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ των ΗΘΟΠΟΙΩΝ-Οι ΕΠΙΛΟΓΕΣ
Για τον ρόλο της θρυλικής γκουβερνάντας ο STEVENSON επιστρατεύει την Julie Andrews, νεαρό αστέρι του Broadway με μέλλον στο μουσικό θέατρο -και κινηματογράφο
όπως έμελλε να αποδειχθεί- που τελούσε υπό το κράτος τρομερής
απογοήτευσης και εκνευρισμού καθώς είχε μόλις χάσει τον ρόλο της Elisa Doolittle στο My Fair Lady. Η Audrey Hepburn κέρδισε στο φώτο φίνις έναν ρόλο που ίσως δικαιωματικά ανήκε στην η Julie, η οποία τον ερμήνευε
και στην σκηνή του Broadway. Η Andrews φανερά απογοητευμένη που μία
ηθοποιός χωρίς τις δικές της φωνητικές ικανότητες, της πήρε τον αβαντοδόρικο ρόλο της ωραίας κυρίας, αναλαμβάνει να φέρει σε πέρας τον ρόλο της Mary Poppins με χαρά.
Λαμπρή παρουσία, αστείρευτη εκφραστικότητα καθαρή σαν κρύσταλλο φωνή ερμηνεύει έναν ρόλο και δικαιώνεται. Για την ακρίβεια αποζημιώνεται με ένα ΒΡΑΒΕΙΟ OSCAR Α' ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥ ΡΟΛΟΥ για την ερμηνεία της.
Ο Dick Van Dyke, ένας όχι κατεξοχήν κινηματογραφικός ηθοποιός, δράττεται της ευκαιρίας να συνδέσει την μοναδική κωμική του περσόνα με ένα από τα all time classic musicals. Το δίδυμο είναι, αν μη τι άλλο, απολύτως αποδοτικό. Η αξιοπρεπής και συγκρατημένη φιγούρα της Mary Poppins δένει εξαίρετα με την σαφώς επηρεασμένη από τον Stan Laurel (Λιγνό) κινητική προσέγγιση του Bert από τον Van Dyke. Ο Dick Van Dyke ένας από τους καθαρόαιμους εκπροσώπους της αμερικανικής κωμικής σχολής, δίνει πνοή στον Bert και ταυτόχρονα δημιουργεί μία εκλεκτή καρικατούρα σε ΔΕΥΤΕΡΟ ΡΟΛΟ, αυτόν του γηραιού διευθυντή της Τράπεζας.
Ο David Tomlinson ενσαρκώνει τον αυστηρό αλλά και ευαίσθητο πατέρα
των παιδιών που ανακαλύπτει σταδιακά το ψεύτικο και σαθρό οικοδόμημα
του κόσμου και των αξιών πάνω στις οποίες πατούσε και βλέπει ποιες
πρέπει να είναι οι προτεραιότητές του.
Ο Tomlinson, προσωπικός φίλος του Disney έδεσε την καριέρα του με το studio και αποτελεί χωρίς αμφιβολία έναν από τους πιο αντιπροσωπευτικούς ηθοποιούς χαρακτήρων. Η Mary Poppins ήταν αναμφισβήτητα η καλύτερή του στιγμή.
Η Glynis Johns
ερμηνεύει με χάρη τον ρόλο της σουφραζέτας μητέρας Banks. Η ηθοποιός με την χαρακτηριστική φωνή έμελλε να γίνει γνωστή από αυτόν τον ρόλο που όμως δεν κατόρθωσε να αναδείξει
τις αρετές της. Πιθανώς η ίδια να προτιμούσε να όφειλε την υστεροφημία
της στην ταινία του Zinnemann που της χάρισε και μία υποψηφιότητα για καλύτερη ερμηνεία, το Sundowners.
ED WYNN στο ρόλο του ΘΕΙΟΥ ALBERT
Εκπληκτική ερμηνεία από τον Αμερικάνο αυτό εξαίρετο Ηθοποιό, ο οποίος δεν ζει πια από το 1966, δύο δλδ χρόνια μετά την ταινία.
Η ΜΟΥΣΙΚΗ
Το φιλμ επενδύθηκε μουσικά από τους αδελφούς Sherman (Richard & Robert) μόνιμων συνεργατών του στούντιο. Έγραψαν και τα δεκατέσσερα εκπληκτικά τραγούδια του φιλμ και αποκόμισαν για αυτό τους το πόνημα 2 ΒΡΑΒΕΙΑ OSCAR ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ και ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ (Chim -Chim - Cheree).
Φήμες θέλουν την Pamela Lyndon Travers να δίνει την ολοκληρωτική της συγκατάθεση για την κινηματογραφική απόδοση του βιβλίου της όταν άκουσε την υπέροχη μουσική των δύο αδελφών. Πέραν τούτου οι Sherman έγραψαν ένα τραγούδι που έμελλε να στοιχειώσει την ζωή του Disney για τα δύο επόμενα και τελευταία χρόνια της ζωής του, το Feed the birds. Αυτός ο ύμνος στην ανθρωπιά άγγιξε τον επικεφαλής του στούντιο - οι Ερινύες πάντοτε έχουν την τελευταία λέξη- και λέγεται ότι το άκουγε κάθε μέρα μέχρι το τέλος της ζωής του που δεν ήταν και μακριά.
ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΑ
Οι Marc Breaux και Dee Dee Wood θα εμπνευστούν από την μουσική τις ιδιαίτερες χορογραφίες του φιλμ, στις οποίες αποτυπώνεται πλήρως η κωμική διάσταση των ηρώων. Οι δύο χορογράφοι θα ξανασυνεργαστούν με την Andrews στην Μελωδία της Ευτυχίας με εξίσου λαμπρά αποτελέσματα.
Η Mary Poppins είναι ένα παραμύθι για μικρούς και μεγάλους. Μόνο ; όχι δεν θα τόλεγα...!!!! Είναι και ένα ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ντοκουμέντο μαρτυρίας.....
Πέραν του διασκεδαστικού περιτυλίγματος, διαθέτει μηνύματα που η ανάγνωσή τους απαιτεί μία δεύτερη λίγο πιο διεισδυτική ματιά.
Το φιλμ έχει την εξής ιδιομορφία. Ενώ μοιάζει να παρουσιάζει την εγγλέζικη κοινωνία του 1910, όταν η αυτοκρατορία ήταν ακόμη δυνατή και οι άνδρες καλά κρατούσαν τα σκήπτρα της εξουσίας τους εντός και εκτός σπιτιού, στην πραγματικότητα οι πολιτικές και κοινωνικές του προεκτάσεις αναφέρονται στην αμερικανική κοινωνία του 1960 που βιώνει μία επανάσταση σαρωτική σε ότι αφορά τις σχέσεις των ανθρώπων, είτε πρόκειται για γονείς και παιδιά είτε πρόκειται για ερωτικές σχέσεις.
Το κατεστημένο θεωρεί επικίνδυνους τέτοιους κλυδωνισμούς και η ταινία αποτελεί μία απεγνωσμένη προσπάθεια να ενισχυθεί ο θεσμός της οικογένειας που αμφισβητείται τα μάλα κατά την δεκαετία του 60. Ο θεσμός της οικογένειας οφείλει να παραμείνει αλώβητος και να σταθεί στο ύψος του, ει δυνατόν και χωρίς δεκανίκια!
Τελικά, ανεξάρτητα από το πόσο αθώα και απολιτικά μπορεί να μοιάζουν τα φιλμ του Disney δεν παύουν να καταφεύγουν σε συγκεκριμένη ιδεολογική προπαγάνδα, κλίνουσας κυρίως προς το καπιταλιστικό μοντέλο κοινωνίας το περίφημο american dream. Παράλληλα όμως με αυτήν την προπαγάνδα παραμένουν ορατά και στοιχεία επανάστασης που στόχο έχουν να αφυπνίσουν τους θεματοφύλακες της αμερικανικής κοινωνίας. Θίγονται με λεπτότητα ζητήματα
ισότητας των δύο φύλων ( προσέξτε ότι η Mary Poppins διατηρεί μία άτυπη
κόντρα με τον πατέρα των παιδιών που τα παραμελεί εστιάζοντας
το ενδιαφέρον στα πράγματα που συντηρούν την εξουσία του όχι όμως και
με την μητέρα τους που τα παραμελεί για να διεκδικήσει τα δικαιώματά
της), ζητήματα σωστής διαπαιδαγώγησης των παιδιών, ζητήματα που αφορούν
τα τρωτά της καπιταλιστικής κοινωνίας και του τραπεζικού συστήματος, ζητήματα ανθρωπιάς
Η ταινία κρούει κώδωνες κινδύνου....!
Μνημειώδης είναι η στιμή που ο Κύριος BANKS πηγαίνει νύχτα, έρημος, μόνος, ισοπεδωμένος, στα κεντρικά γραφεία της ΤΡΑΠΕΖΑΣ, για να απολογηθεί στα
αφεντικά του, τα οποία του τσαλακώνουν και του διαλύουν τα περιβόητα
Βρετανικά κοινωνικά σύμβολα του status του. Μόνος και έρημος, μέσα στο έρημο, υγρό και ομιχλώδες Λονδίνο με το τεράστιο επιβλητικό μπαρόκ κτίριο να τον τσακίζει ψυχολογικά.
Επίσης ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ και ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΗ ΣΤΙΓΜΗ είναι αυτή με την γυναίκα με τα περιστέρια, έξω από τον Ναό του Αγίου Παύλου. Μια μαγική πραγματικά σκηνή με το θρυλικό τραγούδι "FEED THE BIRDS", που συγκίνησε εκατομμύρια ανθρώπους, παραδίδει μαθήματα ανθρώπινης καρδιάς, αλληλεγγύης και σκέψης....
ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ
Όπως ήδη αναφέραμε η ΤΑΙΝΙΑ έτυχε μεγάλης, θριαμβευτικής θα έλεγε κανείς, αναγνώρισης από τα φόρουμ του Παγκόσμιου Κινηματογράφου.
13 ΔΙΕΘΝΗ ΒΡΑΒΕΙΑ (5 OSCAR, BAFTA, GOLDEN GLOBES....) και ακόμα 12 ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ στόλισαν τη δημιουργία αυτή, παντελώς δίκαια.
Θα κάνουμε τώρα μια αναδρομή σε κάποιες χαρακτηριστικές ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ της μεγάλης αυτής ταινίας, που άφησαν εποχή:
Η ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
που ο Mr. BANKS, μόνος, βαδίζει σαν σε εκτέλεση, στο σκοτεινό, υγρό
Λονδίνο, ανεβαίνοντας τα σκαλιά της ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΕΡΑΤΟΣ, που τον
ισοπεδώνει. ΜΟΥΣΙΚΗ ΟΝΕΙΡΙΚΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ σε μια σκηνή ΘΡΥΛΟ.
Η Χαρακτηριστική σκηνή των παιδιών με τον Υπέργηρο αδηφάγο ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ (Ο Διπλός ρόλος του DICK VAN DYKE) TU' PPENCE
Το γλυκύτατο "Α SPOON FULL OF SUGAR"
Το ...λυτρωτικό LET'S GO FLY A KITE με τον DAVID TOMLINSON
και τέλος το .....ΘΡΥΛΙΚΟ FEED THE BIRDS με την JULIE ANDREWS, τραγούδι που συγκλόνισε μαζί με το θέμα του....
Αυτή, αγαπημένες μου Φίλες και Φίλοι, είναι η θρυλική MARY POPPINS......
Μια ταινία σταθμός στις
καρδιές, στα όνειρα, στις σκέψεις, τα συναισθήματα, στα ακούσματα, στο
ρυμό, στις εικόνες και στα χρώματα. Σβείστε στη σκέψεις σας τις εικόνες
με το συγκλονιστικό FEED THE BIRDS......
Μια από τις πιο μεγάλες ιστορικά ταινίες του σύγχρονου Κινηματογράφου.....
Εξαιρετική ανάρτηση για μια ταινία που αγαπήσαμε, αγαπάμε και θ' αγαπάμε!!!! Και η Τζούλι αγαπημένη μου, και η Μελωδία της ευτυχίας φυσικά!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστούμε πολύ Γιάννη!!!!
Χαίρομαι που σου άρεσε Μαργαρίτα.....! πράγματι πολύ γλυκά φιλμς με ανυπέρβλητη μουσική. Καλό μήνα εύχομαι.
Διαγραφή