Φίλες και φίλοι αγαπημένοι,
το ταξίδι στον κόσμο των λαμπερών εκείνων ζευγαριών, που σημάδεψαν τον Ελληνικό κινηματογράφο στα κλασικά του χρόνια, συνεχίζεται.
Χρυσά ζευγάρια στο Ελληνικό σινεμά: Η δεκαετία του 1950
Εδώ σάς είχα δώσει το ξεκίνημα, με τις αναφορές και παρουσιάσεις στα φωτεινά εκείνα δίδυμα, που σημάδεψαν την πρώτη δεκαετία του κινηματογράφου μας. Συνεχίζουμε λοιπόν το όμορφο ταξίδι μας στην επόμενη δεκαετία, η οποία και μάς έδωσε αλησμόνητες συνυπάρξεις, που παραμένουν και αγαπημένες και ποιοτικές. Είστε έτοιμοι;
Ξεκινάμε...
ΖΩΗ ΛΑΣΚΑΡΗ-ΣΠΥΡΟΣ ΦΩΚΑΣ
Ξεκινώ με ένα ζευγάρι, που έβαλε "φωτιά" στη μεγάλη οθόνη, ερμηνευτικά και αισθησιακά. Και μάλιστα πυροδότησε μια σειρά αντιδράσεων σε πουριτανικούς και συντηρητικούς κύκλους εκείνης της εποχής, καθώς τόσο η θεματογραφία των φιλμ όσο και η αισθητική εμφάνιση, αποτέλεσε τομή για την Ελλάδα της εποχής.
Η Ζωή Λάσκαρη με τον Σπύρο Φωκά, πρωταγωνίστησαν σε δύο ταινίες, που σοκάρισαν και ταρακούνησαν για τα καλά τα ελώδη νερά του καθωσπρεπισμού της εποχής μας.
Και στις δύο δημιουργός στο σενάριο και στην σκηνοθεσία ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΛΙΑΝΙΔΗΣ, που οι ταινίες του, εκείνη την εποχή, εισέβαλαν ως "βόμβες" στη φιλμογραφία μας.
1964 "Ο Εγωισμός" και 1967 "Στεφανία"
Δύο ταινίες, που διαπραγματεύονται δύσκολα και δυστοπικά θέματα, όπου οι δύο πρωταγωνιστές θα μάς δώσουν τα ψηλότερα δείγματα της ερμηνευτικής τους δεινότητας. Σε διαφορετικά περιβάλλοντα και πλοκές αλλά με σημείο αναφοράς το ερωτικό δράμα.
Θυελλώδης η σχέση τους στον "Εγωισμό". Σχέση καταστροφική, νοσηρή, με τη Ζωή Λάσκαρη σε ένα ρόλο mini femme fatale, η οποία αγκαλιάζει τον παράνομο εραστή της στον όλεθρο και στη "Στεφανία", μια σχέση που ανοίγει πόρτα στην ελπίδα, στο όνειρο, στη λύτρωση. Η κρατούμενη και ο γιατρός. Ένας έρωτας, αληθινός, που θα μείνει και τραγικά ανεκπλήρωτος.
ΖΩΗ ΛΑΣΚΑΡΗ-ΑΛΕΚΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗΣ-ΜΑΙΡΗ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ
Ναι, μην απορείτε! Εδώ δεν έχουμε το κλασικό ερωτικό ζευγάρι σε ένα ερωτικό δράμα. Εδώ έχουμε ένα μοιραίο, δολοφονικό, ερωτικό τρίο, που διαμορφώνεται με νοσηρές συνθήκες από τρεις μεγάλους πρωταγωνιστές μας. Εκεί που θα τους συναντήσουμε σε δύο ταινίες. Και οι δύο με το σκηνοθετικό χέρι του ΓΙΑΝΝΗ ΔΑΛΙΑΝΙΔΗ, που εξακολουθεί να θίγει ταμπού θέματα στη μεγάλη οθόνη.
1963 "Χωρίς ταυτότητα" σε σενάριο του μεγάλου ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΗ.
Σε ένα αμαρτωλό σύνδεσμο, Θεία, ανιψιά και ο "αδελφός" με το άγνωστο και σκοτεινό παρελθόν και το θολό παρόν. Ένα δράμα με έντονα τα αστυνομικά χαρακτηριστικά του Μαρή.
Θα έχει τη δύναμη ο έρωτας να αλλάξει την "αποστολή" του Αλεξανδράκη; Να τον λυτρώσει ψυχικά, να τον αλλάξει σαν άνθρωπο;
Το 1966, έρχονται τα "Δάκρυα για την Ηλέκτρα", σε σενάριο ΝΙΚΟΥ ΦΩΣΚΟΛΟΥ να μάς δώσουν ένα ερωτικό τρίο, το οποίο διέπεται από την εκδίκηση για να φτάσει στη λύτρωση μέσα από την καταστροφή, τον όλεθρο και το θάνατο.
Εδώ οι δύο γυναίκες είναι Μητέρα και Κόρη, που θα έρθουν σε φονική σύγκρουση με φόντο την ερωτική διεκδίκηση και το ρόλο του συζύγου και πατριού.
Για το ερμηνευτικό επίπεδο της συγκεκριμένης τριάδας ηθοποιών μας, τι να πούμε! Και οι τρεις τους εξαίρετοι με τον μεγάλο, μάλιστα, Αλεξανδράκη να ρέπει καθαρά σε κόντρα ρόλο, ειδικά στη δεύτερη ταινία.
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΒΟΥΡΝΑΣ-ΖΩΗ ΛΑΣΚΑΡΗ
Ξεχώρισα αυτό το ερμηνευτικό ζευγάρι, γιατί το θεωρώ ένα από τα πιο ερωτικά, τρυφερά και ρομαντικά στο Ελληνικό σινεμά. Αν και βρέθηκαν σε αρκετές ταινίες, ο υπέροχος, με τη βαριά ιστορία, ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΒΟΥΡΝΑΣ και η ΖΩΗ ΛΑΣΚΑΡΗ, σε αυτήν την ταινία, αν και δεν ήταν το πρωταγωνιστικό απόλυτο δίδυμο έδωσαν ένα ζευγάρι με ποίηση και ερωτισμό γεμάτο αγωνία.
"Ιστορία μιας ζωής"
Το 1965 πάλι δια χειρός ΓΙΑΝΝΗ ΔΑΛΙΑΝΙΔΗ, ο απόλυτος πρωταγωνιστής των ερωτικών ταινιών της εποχής,
Η απλή Μαρία, πρώην Μαριγώ, σε μια τραγική ιστορία ζωής και χρησιμοποίησης, θα φτάσει κάποια στιγμή να συναντήσει την πραγματική αγάπη και δυνατό έρωτα, στο πρόσωπο του Γιώργου. Αρκεί όμως αυτό ή παραμονεύει η τραγωδία πάντα να πέσει στο αίμα των αθώων.
Λάσκαρη και Βουρνάς σε κάποιες στιγμές της ταινίας, ειδικά στην ερωτική τους σκηνή, η οποία δίνεται με απίθανη αισθητική ευαισθησία από τον Δαλιανίδη, τη θεωρώ μία από τις καλύτερες στο Ελληνικό σινεμά.
ΕΛΕΝΑ ΝΑΘΑΝΑΗΛ-ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΟΓΛΗΣ
Ένα ακόμα ερωτικό ζευγάρι, που μού άρεσε πολύ αλλά αντικειμενικά, πιστεύω ότι έγραψε και αυτό τη δική του ιστορία, ήταν αυτό ανάμεσα στο Γιάννη Βόγλη και την Έλενα Ναθαναήλ, στο δυνατό ερωτικό δράμα, που σκηνοθέτησε ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ, σε σενάριο του ΠΑΝΟΥ ΚΟΝΤΕΛΗ, το 1968
"Ραντεβού με μίαν Άγνωστη"
Η νεαρή, γοητευτική Χριστίνα, σύζυγος του αυστηρού και υπηρεσιακού εισαγγελέα, που έξοχα ερμηνεύει ο μεγάλος Δημήτρης Μυράτ, θα συναντήσει απρόσμενα στη ζωή της, τον μοναχικό και ιδιαίτερο ζωγράφο, τον Αλέξη.
Στην πεζή ζωή της φθοράς, η νεαρή Χριστίνα θα συναντήσει τον έρωτα, στην αγκαλιά του ζωγράφου της. Όμως η δική του οπτική για τη σχέση τους θα είναι μοιραία διαφορετική και οι δύο εραστές θα καταλήξουν δυστυχώς σε ένα τραγικό τέλος, όμοιο με αυτό που επικρέμεται πάντα σε ανάλογες περιπτώσεις.
Η Έλενα Ναθαναήλ, πάντα με την ξεχωριστή ομορφιά της, τη Δωρική της ερμηνεία, το μελαγχολικό της ύφος και ο αυθόρμητος, πηγαίος και brutal Γιάννης Βόγλης, θα συγκροτήσουν ένα ερωτικό ζευγάρι, από αυτά που θυμόμαστε πάντα στις κινηματογραφικές μας αναζητήσεις.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΟΓΛΗΣ-ΑΝΝ ΛΟΜΠΕΡΓΚ
Και μιας και κάναμε αναφορά στον αείμνηστο Γιάννη Βόγλη, είναι δυνατόν να λείψει από την αναφορά των ερωτικών ζευγαριών, ένα δίδυμο, που σημάδεψε με το δικό του πέρασμα, τα δρώμενα επί σκηνής;
Φυσικά όχι!
Το 1968, ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ, σε σενάριο ΙΑΚΩΒΟΥ ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗ, σε μια παραγωγή του ΚΛΕΑΡΧΟΥ ΚΟΝΙΤΣΙΩΤΗ, θα μάς δώσουν το αλησμόνητα ερωτικά ρομαντικό:
"Κορίτσια στον Ήλιο"
Ο Γιάννης Βόγλης θα συναντήσει "παράταιρα" την Άννα Λόμπεργκ, την Αμερικανίδα ηθοποιό με το γλυκύτατο πρόσωπο και εμβληματική κορμοστασιά. Ο βοσκός με την νεαρή Άναμπελ! Μια "παράταιρη" σχέση, ένα παράξενο ζευγάρι, μια αμοιβαία έλξη έξω από νόρμες και στερεότυπα. Αγνή, ρομαντική, άδολη.
Ο μοναδικός ΣΤΑΥΡΟΣ ΞΑΡΧΑΚΟΣ, θα ντύσει με την ανυπέρβλητη μουσική του το ζευγάρι αυτό και θα μάς το παραδώσει στην αθανασία του χρόνου σαν ένα από τα πιο ρομαντικά και συνάμα παράταιρα δίδυμα επί σκηνής.
Βόγλης και Λόμπεργκ θα δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους. Σαν αυτή η ιστορία να ήταν η δική τους ιστορία στιγμής. Και εμείς τους λατρέψαμε.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΣΕΙΛΗΝΟΣ-ΒΙΒΕΤΑ ΤΣΙΟΥΝΗ
Ώπα εδώ είμαστε! Αυτό το ζευγάρι, φίλες και φίλοι, το λάτρεψα! Αυτή η ερωτική εκδοχή film noir στο Ελληνικό σινεμά είναι μοναδική και πιστεύω ακράδαντα ότι οι δύο αυτοί μας ηθοποιοί το ...τερμάτισαν.
Το παλικάρι της ...οργής, ο Βαγγέλης Σειληνός και μια γοητευτικότατη γυναίκα, η Βιβέτα Τσιούνη, θα πρωταγωνιστήσουν στην Ελληνική εκδοχή του θρυλικού "WEST SIDE STORY".
Μια ταινία του 1963 "ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ", σε σενάριο ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΑΖΑΡΙΔΗ και σκηνοθεσία ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ, ο γοητευτικός νεαρός Στάθης Καλπάκης, ερωτικός και μποεμ, θα συναντήσει την αυστηρή δικηγορίνα Έλλη Σπαρτάλη. Μεταξύ τους, θα στηθεί αμοιβαία μια φωτιά, που σιγοκαίει και καλεί δύο ετερώνυμους ανθρώπους με εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά, να σμίξουν ερωτικά σε καταστάσεις περιρρέουσας κρίσης.
Τους λατρεύω και τους δύο. Στην ερωτική αυτή κομεντί με νουάρ μουσικά χαρακτηριστικά, έδωσαν ένα λαμπερό ζευγάρι με τη γοητεία να ξεχειλίζει χωρίς φειδώ γύρω τους σε ένα παιχνίδι σκιών και κρυφού ερωτισμού.
ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΜΑΙΡΗ ΑΡΩΝΗ
Αλλάζουμε λίγο ύφος και στυλ και περνάμε σε δύο τεράστιους ηθοποιούς, που έγραψαν φαρδιά-πλατιά τη δική τους ιστορία στο Ελληνικό σινεμά στα κλασικά χρόνια.
Οι λατρεμένοι μας ηθοποιοί, θα συναντηθούν σε δύο εμφαντικές κομεντί, από αυτές που άφησαν χρώμα, πλοκή, δράση και χαμόγελο.
Το 1963 στην κομεντί, που σκηνοθέτησε ο ΟΡΕΣΤΗΣ ΛΑΣΚΟΣ σε σενάριο ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΑΖΑΡΙΔΗ
"Μικροί και μεγάλοι εν δράσει"
Ένα ώριμο ζευγάρι, που ξεχωρίζει για τη γοητεία του και την τρυφερότητά του. Ο Αντώνης και η Μαριάννα, που ζουν διακριτικά το δικό τους έρωτα μέχρι τη στιγμή, που τα δαιμόνια παιδιά τους θα αναλάβουν τη δική τους ερωτική δράση, για να τους χαλάσουν τα σχέδια.
Και το 1966, σε ακόμα μια υπέροχη κομεντί, του Δημήτρη Νικολαΐδη, σε σενάριο Νίκου Τσιφόρου, Πολύβιου Βασιλειάδη
"Η γυναίκα μου τρελάθηκε"
Η Άννα θα κληθεί να διαχειριστεί με το δικό της ευρηματικό τρόπο την κρίση ηλικίας και τα τσιλιμπουρδίσματα του άντρα της, του Μάνου.
Και στις δύο ταινίες, το ζευγάρι των ηθοποιών μας, Κωνσταντάρας και Αρώνη, είναι πραγματικά χάρμα οφθαλμών, δίνοντας μαθήματα ερμηνείας στην υποκριτική.
ΜΑΙΡΗ ΑΡΩΝΗ-ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Συνεχίζω με τα ώριμα λαμπερά ζευγάρια στην υποκριτική μας σκηνή. Αυτή τη φορά δίπλα στη Μαίρη Αρώνη έρχεται ένα άλλο "ιερό τέρας" των αρσενικών σταρ, ο μεγάλος Διονύσης Παπαγιαννόπουλος.
Οι δύο καταξιωμένοι μας ηθοποιοί συγκροτούν υπέροχα ζευγάρια σε δύο θαυμάσιες και αξέχαστες ταινίες.
Το 1965 στην υπέροχη αισθηματική κομεντί "Μια τρελή-τρελή οικογένεια", σε σκηνοθεσία ΝΤΙΝΟΥ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ σε σενάριο ΝΙΚΟΥ ΤΣΙΦΟΡΟΥ-ΠΟΛΥΒΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ.
Η θρυλική Πάστα-Φλώρα, ρόλος αξέχαστος και ο πολύπαθος σύζυγος Στέλιος. Ένα ζευγάρι, υπέροχο με τη φρεσκάδα του, το χιούμορ του, το επιβλητικό τους πέρασμα επί σκηνής, που σάρωνε με την παρουσία τους. Το περιβόητο χαστούκι, παρά λίγο να προκαλέσει μεγάλη κρίση στις πραγματικές τους σχέσεις αλλά ευτυχώς όλα λύθηκαν.
Η δεύτερη συνύπαρξή τους ως ζευγάρι ήταν το 1966 σε μια πανέμορφη ηθογραφία του Ορέστη Λάσκου, σε σενάριο Γιώργου Λαζαρίδη, "ΦΟΥΣΚΟΘΑΛΑΣΣΙΕΣ".
Ο Παπαγιαννόπουλος, ως καπετάν-Νικόλας με τη σύζυγό του, Χρυσούλα αντιμετωπίζουν το πρόβλημα "γάμος", με ένα σύζυγο ναυτικό αλλά και τους έρωτες των κοριτσιών τους.
Τι να πει κανείς για τις ερμηνείες τους, γεμίζει η οθόνη με την παρουσία τους, ως ζευγάρι επί σκηνής.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΠΑΡΚΟΥΛΗΣ-ΤΖΕΝΗ ΚΑΡΕΖΗ
Επιστροφή στην νεανική γοητεία, στην ομορφιά και στη χάρη. Ένα ακόμα χρυσό και λαμπερό ζευγάρι, που έντυσε τη μεγάλη οθόνη με υπέροχες στιγμές. Θα τους απολαύσουμε μαζί, ως ζευγάρι ερωτευμένο, σε δύο ταινίες.
Το 1960 στην τρυφερή αισθηματική κομεντί του ΓΙΑΝΝΗ ΔΑΛΙΑΝΙΔΗ, σε σενάριο δικό του:
"Χριστίνα"
Η νεαρή Χριστίνα θα γοητευτεί από το Δημήτρη Χρυσόπουλο και θα προσπαθήσει να τον κερδίσει σκαρφίζοντας κάποιο ψέμα-αντικατάσταση, που όμως θα την οδηγήσει σε διάφορους μπελάδες.
Το 1966, το λαμπερό μας ζευγάρι, θα γράψει πολύ μεγάλη ιστορία στη θρυλική πλέον αισθηματική κομεντί του ΝΤΙΝΟΥ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ, σε σενάριο ΑΣΗΜΑΚΗ ΓΙΑΛΑΜΑ-ΚΩΣΤΑ ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗ
Μιλάμε για την αλησμόνητη "Τζένη- Τζένη"
Κορυφαίοι πραγματικά, λαμπεροί, υπέροχοι. Εκείνος, ως Νίκος Μαντάς, επίδοξος πολιτικός του τοπικού εφοπλιστή Μαντά και εκείνη, ως Τζένη Σκούταρη, η νεαρή δακτυλογράφος, που θα αναγκαστεί στο ρόλο της ...νύφης ενός πολιτικού προξενιού.
Μπάρκουλης και Καρέζη λοιπόν, στο δικό τους αποτύπωμα κοντά μας.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΖΑΚΟΣ-ΜΑΡΘΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ
Μία φορά συνυπήρξαν στα κινηματογραφικά πλατώ και αυτή έγραψε ιστορία.
Ένα παράταιρο ερωτικό ταίριασμα ίσια στην καταστροφή και στον όλεθρο.
Η Μάρθα Καραγιάννη, όπως δεν την είδαμε ποτέ! Αυτή τη φορά σε δραματικό ρόλο femme fatale του λιμανιού και ο Κώστας Καζάκος στο γνωστό του ύφος, ως λιμενικός
Ερωτικό ζευγάρι τυλιγμένο στο φονικό πάθος στο δράμα του ΝΙΚΟΥ ΦΩΣΚΟΛΟΥ, το 1969
"Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα"
Αδύνατον να μην καταγραφεί η παρουσία τους επί σκηνής. Εκείνη, ως Πέρσα, μια μοιραία γυναίκα σε ένα νυχτομάγαζο στο καρνάγιο του λιμανιού και εκείνος, ως Ορφέας, λιμενικός.
Οι ζωές τους θα συναντηθούν για να σμίξουν σε ένα ταίριασμα απ' την αρχή μοιραίο με θανάσιμο τέλος.
Για τις ερμηνείες, μην το ψάχνετε! Εκπληκτικές. Κρίμα για τη Μάρθα Καραγιάννη, που απέδειξε περίτρανα ότι θα μπορούσε να δώσει πολύ μεγάλα πράγματα στο δράμα.
***<@>***
Κλείνω εδώ το 1ο μέρος του αφιερώματος στα χρυσά ζευγάρια της δεκαετίας 1960. Έχουμε ακόμα να δούμε και να θυμηθούμε πολλά, καλές μου φίλες και φίλοι. Ως την επόμενη ανάρτηση, σάς εύχομαι να είστε καλά και να χαμογελάτε.
Συνεχίζουμε λοιπόν σε νέα δεκαετία. Μεγάλοι ηθοποιοί περιλαμβάνονται στο αφιέρωμά σου . Δεν μου άρεσαν ποτέ, όλοι. Η Λάσκαρη ήταν μια ηθοποιός που ποτέ δεν με τράβηξε. Όμως ως ζευγάρι μου άρεσε με το Βουρνά αν και δεν ήταν πρώτος ρόλος. Από τους άλλους, η Καρέζη με τον Αλεξανδράκη εδεσαν ωραία, η Αρώνη με όποιον έπαιξε ήταν υπέροχη. Φοβερή. Ούτε ο Καζάκος ήταν από τους αγαπημένους μου, ούτε ο Βόγλης, ούτε ο Σειληνός. Τον προτιμούσα χορευτή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Γιάννημου
Καλώς την Άννα μου. Σίγουρα κάθε ηθοποιός έχει τη δική του επίδραση επάνω μας. Η ψυχολογία μας, το γούστο μας. Διαφέρουν όλα αυτά και είναι λογικό. Και φυσικά ως ζευγάρια δεν σημαίνει και αντίστοιχη υποκριτική ερμηνεία.
ΔιαγραφήΠροσωπικά θεωρώ τον Γιώργο Πάντζα, πολύ καλό ηθοποιό, πανέμορφο και γοητευτικό και υποτιμημένο. Δεν έχει συγκροτήσει κάποιο μεγάλο ζευγάρι αλλά π.χ. στο "Μικροί και μεγάλοι εν δράσει" ήταν λαμπερός όσο ποτέ. Στυλ Τζέημς Ντην ένα πράγμα.
Την καλησπέρα μου, Άννα μου και ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο.
Συνεχίζεις λοιπόν και πολύ χαίρομαι γι΄ αυτό. Πρώτο γιατί μου θυμίζεις όμορφες κινηματογραφικές ταινίες ( ασχέτως ότι τις έχω δει μόνο στην τηλεόραση), Δεύτερον, διότι είδα δύο αγαπημένα μου ζευγάρια Φωκάς και Λάσκαρη, Βόγλης και Λόμπεργκ, τα οποία με ταξίδεψαν για λίγο στα νιάτα μου. Και τρίτον, μου δημιουργήθηκε μια απορία, για την απαξίωση που αντιμετώπισε ο Γιάννης Δαλιανίδης στην μεταπολίτευση, ενώ οι ταινίες ήταν πράγματι κοινωνικά τολμηρές για την εποχή τους. Χαίρομαι που βλέπω να διορθώνεται αυτή η αδικία κι όχι μόνο με τον Δαλιανίδη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην Καλημέρα μου φίλε!
Καλησπέρα Βασίλη μου, χαίρομαι για τα ζητήματα, που βάζεις και αναπτύσσεται μια κουβέντα. Κατ' αρχήν οι Φωκάς-Λάσκαρη ήταν όμορφη ζευγάρι σε δύσκολους ρόλους με αρκετές υπερβάσεις για την εποχή. Βόγλης και Λόμπεργκ, σημάδεψαν τη νιότη και τα ερωτικά μας σκιρτήματα, όπως λες.
ΔιαγραφήΟ Δαλιανίδης τώρα είναι ένα θέμα. Ξεκίνησε τολμηρά, ανατρεπτικά, ριζοσπαστικά σε μια γκρίζα εποχή. Έσπασε "αυγά", ήρθε σε ρήξεις. Αυτό, που πλήρωσε είναι η φιλμογραφία του στην εποχή του 1980 και μετά. Οι σωρηδόν βιντεοταινίες κακής ποιότητας, που τον έβγαλαν έξω από τις αρχικές του νόρμες. Και νομίζω αυτό ήταν σοβαρό προσωπικό του λάθος.
Ευχαριστώ φίλε μου για τις σκέψεις σου και το σχόλιο. Καλό μεσημέρι να έχουμε.
Με συγκίνησε η ανάρτησή σου Γιάννη, γιατί μου θύμισε πόσο εύκολα ερωτευόμασταν τότε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιος έβγαινε τότε από αίθουσα κινηματογράφου χωρίς να νιώθει ερωτευμένος;
Άλλη μια όμορφη και περιεκτική σε συγκινητικές αναμνήσεις ανάρτησή σου! Σ' ευχαριστώ γι' αυτό.
Καλό Σαββατόβραδο να έχεις!!
Α μην το συζητάς, Μαρία μου. Είχαμε ρίξει κλάμα, μιλάμε! Είχαμε νιώσει τις καρδιές να χτυπούν. Είχαμε επηρεαστεί για ολάκερους μήνες. Άστα! Και θα τα αναφέρω στη συνέχεια, Μαρία μου, πού εγώ προσωπικά την ...έπαθα. Ευχαριστώ καλή μου για την παρουσία και τα συναισθήματά σου. Φιλάκια πολλά.
Διαγραφήαυτή την φορά για δύο ζευγάρια θα πω... Βόγλης - Λόμπεργκ... τι όμορφη ταινία... μιας που οι τουρίστες από τότε γέμιζαν τις παραλίες μας... μάς αρέσει!!!...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι Κωνσταντάρας - Αρώνη... τι ταινία!!! Και τι ωραίο χρώμα!!! υπέροχοι ηθοποιοί σε μία ωραία ταινία... ταιριαστό ζευγάρι, πράγματι!!!...
Και τα δύο ζευγάρια, που αναφέρεις Λαμπρινή μου είναι εξαίρετα και αγαπημένα. Τα θυμόμαστε πάντα με αγάπη. Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο, καλή μου φίλη.
ΔιαγραφήEt bien voilà un joli tour d'horizon sur les beaux couples des années 60 du cinéma grec.
ΑπάντησηΔιαγραφήLes femmes fatales ont toujours attiré les thèmes du cinéma et le font encore de nos jours.
Les femmes sont belles et déjà un peu déshabillées pour l'époque.
Bonjour Gil et bonne semaine, mon ami.
ΔιαγραφήMerci beaucoup pour ton commentaire. Les belles femmes sont toujours charmantes et séductrices, mon ami.
Φλας μπακ στο χρόνο και στις ταινίες που αγαπήσαμε. Άλλο ένα επικό αφιέρωμά σου, Γιάννη μου. Αγαπημένοι ερμηνευτές που τους ανακαλέσαμε ως ζευγάρια σε εμβληματικές ταινίες. Με μια μικρή (παραπανίσια) προτίμηση και λατρεία στην θρυλική "Πάστα Φλώρα":
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάστα Φλώρα: Αλήθεια, ξέχασα να σε ρωτήσω: τι κάνει αυτός ο φαρμακοποιός; αυτός που έχει το φαρμακείο; Πάντα έχετε σχέσεις;
Μαίρη: Ο Φίλιππος δεν είναι φίλος μου, είναι μνηστήρας μου
Πάστα Φλώρα: Αχ, sorry. Naturalement, μνηστήρας σου. Δεκαέξι χρόνια ε; Όσο ζούνε τα άλογα…
Εντάξει, μιλάμε Θεά! Μιλάμε τώρα για μια ηθοποιό του βεληνεκούς της Αρώνη, Μαρία μου. Δυσθεώρητο ύψος. Και ως ...Πάστα Φλώρα, έγραψε ιστορία.
ΔιαγραφήΜεγάλοι συγγραφείς, μεγάλοι ηθοποιοί και κινηματογραφιστές, έδωσαν αλησμόνητες δημιουργίες και χρυσά ζευγάρια, Μαρία μου.
Σε ευχαριστώ πολύ, κορίτσι μου, ειλικρινά.
Μας τυραννάς Γιάννη, αφού κρατάς για την αυλαία μάλλον, ΤΟ δίδυμο Καρέζη/Κούρκουλου! Ωστόσο, εδώ είμαι και θα περιμένω, αφού έχω διαβάσει πρώτα -και- αυτό το πολύ όμορφο αφιέρωμά σου! Έχω την εντύπωση ότι δεν έχεις γράψει τον τίτλο τής ταινίας με τον Βουρνά και τη Λάσκαρη. Δεν την έχω δει την ταινία, και θα ήθελα να ξέρω ποιά είναι. Επίσης στην ταινία "μια τρελή- τρελή οικογένεια", αν και παίζει η λατρεμένη μου Καρέζη (ο Αλεξανδράκης ποτέ δεν με ενθουσίασε), αν και ήταν "βαρβάτη" κωμωδία, εντούτοις αυτό που ποτέ μου δε χώνεψα, ήταν ότι έπεφταν τα χαστούκια σαν το χαλάζι στις γυναίκες (από τους συζύγους), και οι γυναίκες το απολάμβαναν και το επικροτούσαν.. Τραγικά μηνύματα μέσω τού αθώου σινεμά.. Τέλος, μην ξεχάσω να προσθέσω ότι στην ταινία "Τζένη Τζένη", η Καρέζη χόρευε άλλο ένα συναρπαστικό (κατ' εμέ) χασάπικο (μετά τη "Λόλα") με τη θηλυκότητά της στα ύψη! 🧡
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ Υποθέτω ότι ανάμεσα σε άλλους, έρχεται η σειρά και του Νίκου Γαλανού να δοξαστεί.. 😉 Οι παρτενέρ του, προφανώς και υπάρχουν.. Καλό σου βράδυ!
Σιγά-σιγά, Πέτρα μου. Θα φτάσουμε και στο αγαπημένο σου (και ...μου) ζευγάρι!
ΔιαγραφήΝαι, η ιστορία με τα χαστούκια στις γυναίκες ήταν ένα έκτρωμα. Περνούσε άποψη σε κακοποίηση. Δυστυχώς αν η τέχνη δεν είναι προοδευτική, αυτά έχουμε.
Προσθέτω διόρθωση για την ταινία, που δεν είχα βάλει τον τίτλο της, εκ παραδρομής.
Δεν σού άρεσε ο Αλεξανδράκης; Ωωωωω εδώ τα χαλάμε ...χοντρά. Μιλάμε ΤΟ είδωλο! Σε ύφος, υποκριτική, γοητεία, ποιότητα.
Συνεχίζουμε, κορίτσι μου και σε ευχαριστώ πολύ. Το θέμα μας έχει πολύ βάθος.
Εξαιρετικά όλα τα ζευγάρια! Λίγο εξαιρετικότερα(?) Κωνσταντάρας – Αρώνη, με τον Κωνσταντάρα σε πιο σοβαρό ρόλο, και Παπαγιαννόπουλος-Αρώνη. (καλά η Αρώνη δεν παίζεται η γυναίκα!!!) Το δίδυμο Μπάρκουλης-Καρέζη και βέβαια Βόγλης-Λομπεργκ. Τελικά ο Δαλιανίδης ανέδειξε σπουδαία ταλέντα που άφησαν εποχή. Ηθοποιούς με διαφορετικό ύφος (Βουγιουκλάκη κλπ) και κουλτούρα (Καρέζη-Καζάκος κλπ) Ωραία εποχή! Κι ακόμη ωραιότερη η ανάρτηση που μας πάει χρόνια πίσω! Γιάννη σ’ ευχαριστούμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίπαμε να το κάνουμε αυτό το ταξίδι, Αννίκα μου. Και είναι και πανέμορφο όντως. Τόσα ζευγάρια, τόσο διαφορετικά μα το ίδιο μεγαλοπρεπή. Και έχουμε να δούμε πολλά ακόμα, Αννίκα μου. Μαζί εδώ. Και σε ευχαριστώ πολύ για τη συντροφιά σου, τα σχόλια και τη συμμετοχή. Φιλιά πολλά καλή μου φίλη.
Διαγραφή