ΝΙΚΟΥ ΚΟΥΤΕΛΙΔΑΚΗ: "ΤΟ ΤΑΝΓΚΟ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ"

-Γύρισα κ. Υπολοχαγέ....!

-Γιατί γύρισες ;

-γιατί ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΣ.....ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ....ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ....!

-Ερωτεύτηκες ποτέ Λαζάρου ;

-Μια φορά

-ήταν αληθινή αγάπη ;

-Νομίζω ναι....!

-Ξεφτιλίστικες ποτέ Λαζάρου ; αυτό ζητάει ο γαμημένος ο Έρωτας, την ξεφτίλα...!  δεν χόρεψες τανγκό

-Αν ο έρωτας που ζείτε είναι αληθινός τότε ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΟΡΕΨΕΤΕ...!

............................................

................................................

-Θα χορέψετε κ. Υπολοχαγέ....! δεν έχουμε άλλο χρόνο, αύριο είναι η γιορτή. Είστε έτοιμος......χορεύετε.....!

-ΠΟΣΟ ΚΡΑΤΑΕΙ ΕΝΑ ΤΑΝΓΚΟ ΛΑΖΑΡΟΥ ; ΔΥΟ ΛΕΠΤΑ ;

-Κάπου εκεί.....

-όλα αυτά για το τίποτα.....! 

-ΜΗΝ ΤΟ ΛΕΤΕ ΑΥΤΟ....! έστω και για δυό λεπτά θα μπορείτε να έχετε ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΕΤΕ....!

*************************************************

Φίλες και φίλοι, πάρα πολλές φορές στη ζωή μας, μέσα στην μικρότητα της καθημερινότητας, φερόμαστε με τρόπο πρόστυχο απέναντι στη ΣΤΙΓΜΗ.....!

Απέναντι σε μια ΣΤΙΓΜΗ που μέσα στον ελάχιστο χρόνο της ΚΡΥΒΕΙ τα ΠΑΝΤΑ.....!

Ο Άνθρωπος φέρεται αλλαζονικά απέναντι στην μικρότητα του χρόνου.....κάτι που ΠΛΗΡΩΝΕΙ με τρόπο οδυνηρό στη ζωή του.

Τα ΜΕΓΑΛΑ και ΤΡΑΝΑ πράγματα, η αναζήτηση της ποθητής ΕΥΤΥΧΙΑΣ περνάνε μέσα από την ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΗΤΑ της ΣΤΙΓΜΗΣ..

Μιας ΣΤΙΓΜΗΣ που για αυτήν μπορεί να ονειρευόμαστε χρόνια, μπορεί να κάνουμε σχέδια χρόνια, μπορεί να την φαντασιωνόμαστε χρόνια...

Κυρίες και Κύριοι, το CINEFIL έχει την Τιμή να δίνει σε εσας μια ΜΕΓΑΛΗ ΤΑΙΝΙΑ του ΝΕΩΤΕΡΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ με τεράστια μηνύματα πάνω σε όλα τούτα.

Σε ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ του εξαίρετου ΝΙΚΟΥ ΚΟΥΤΕΛΙΔΑΚΗ

βασισμένο στο υπέροχο μυθιστόρημα του ΓΙΑΝΝΗ ΞΑΝΘΟΥΛΗ

"ΤΟ ΤΑΝΓΚΟ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ"

Σε ΣΕΝΑΡΙΟ:  ΒΑΓΓΕΛΗ ΝΑΣΣΗ

"........Το να ΧΟΡΕΨΕΙ κανείς δεν είναι τόσο στο να ξέρει αλλά στο να το θελήσει πραγματικά....."

---

Φίλες και Φίλοι, ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ, στην περίπτωση αυτή κραυγάζει τι πραγματικά μπορεί να κάνει, να μεγαλουργήσει, αν συναντηθούν άνθρωποι και συντελεστές δημιουργίας που το θέλουν, το αγαπούν, εμπνευσμένα, με διάθεση, με ποιότητα.

Το ΚΟΙΝΟ αγκάλιασε με ιδιαίτερη θέρμη και ανταποκρίθηκε με 10άδες χιλιάδες εισητήρια από την πρώτη στιγμή της προβολής του

Μια δημιουργία στην οποία οι συντελεστές, άπαντες, έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους πραγματικά για να φτάσει σε μας μια πολύ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ στον σύγχρονο Ελληνικό Κινηματογράφο.

Πρεμιέρα της ταινίας:  1 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2011

ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Μιλήσαμε ήδη για το Βιβλίο πάνω στο οποίο βασίστηκε η ταινία καθώς και για το Σενάριο και την Σκηνοθεσία

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΣΗ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΡΑΚΟΥΛΑΡΑΚΟΣ

ΜΟΥΣΙΚΗ:  ΓΙΑΝΝΟΣ ΑΙΟΛΟΥ

ΜΑΚΙΓΙΑΖ:  ΙΩΑΝΝΑ ΣΥΜΕΩΝΙΔΗ

ΜΟΝΤΑΖ: ΛΑΜΠΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ:  ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΔΙΑΝΟΜΗ  ΡΟΛΩΝ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΕΖΟΣ στο ρόλο του Αντισυνταγματάρχη ΜΑΝΩΛΗ ΛΟΓΓΟΥ

ΒΙΚΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ στο ρόλο της ΖΩΗΣ ΛΟΓΓΟΥ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΑΝΚΟΓΛΟΥ στο ρόλο του Υπολοχαγού ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΙΔΗ

ΑΝΤΙΝΟΟΣ ΑΛΜΠΑΝΗΣ στο ρόλο του Στρατιώτη ΛΑΖΑΡΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

ΕΛΕΝΗ ΚΟΚΚΙΔΟΥ στο ρόλο της ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΙΣΒΟΣ στο ρόλο του Ταγματάρχη ΝΟΤΗ ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ στο ρόλο του στρατιώτη ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ

ΦΟΙΒΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ στο ρόλο του στρατιώτη ΜΠΑΛΑΣΚΑ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ στο ρόλο του ΓΙΑΤΡΟΥ

ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ-ΧΩΡΟΣ-ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΟΝΤΟ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ

ΕΒΡΟΣ 1970

Στρατόπεδο παραμεθόριας ζώνης

Βροχή.............ατέλειωτη βροχή.......αυτή η άρρωστη βροχή που δείχνει ασταμάτητη πάνω ψηλά στον Έβρο....

Ένα μικρό χωριό κοντά στο στρατόπεδο, εκεί ολόγυρα που ζει και αναπνέει η Οικογένεια του Διοικητή του Τάγματος.

ΧΟΥΝΤΑ: Καρδιά της χούντας, με το κοινωνικό-πολιτικό σκηνικό υστερικά συντηρητικό. Στρατός: ενταγμένος στις λογικές και στους παραλογισμούς της Χούντας, ισοπέδωση της προσωπικότητας, εμμονές που μετατρέπονται σε γραφικές.

Κοινωνικός συντηρητισμός σε όλο του το μεγαλείο: Η Φούστα να μετριέται....οι γυναικείοι ώμοι να μην είναι σε καμία περίπτωση γυμνοί. Η Γυναίκα, σύζυγος στρατιωτικού αξιωματικού, πειθήνιο όργανο στις επιλογές του, στον τρόπο ζωής του, στα "πρέπει" και "θέλω" του Στρατού.

Μέσα σε αυτό το αυστηρά ψευτο-ηθικό περίγραμμα συντηρητισμού καλείται να επιβιώσει μια όμορφη νεαρή ΓΥΝΑΙΚΑ-ΣΥΖΥΓΟΣ και ΜΗΤΕΡΑ στο πλάι του ΔΙΟΙΚΗΤΗ του ΤΑΓΜΑΤΟΣ, μέσα σε μια Κοινωνία που κινείται γύρω από τα δρώμενα του στρατοπέδου και της μικρής Λέσχης Αξιωματικών με το φαρμάκι των "σχολίων" να κρέμεται επί κεφαλής κάθε ίχνους ονείρου και προσωπικής ζωής.

ΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ του ΕΡΓΟΥ

ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ Αντισυνταγματάρχης ΜΑΝΩΛΗΣ ΛΟΓΓΟΣ

Κλασικός στρατιωτικός καριέρας. Ενταγμένος πλήρως στη λογική του στρατού και του χουντικού πνεύματος της εποχής. Ακολουθεί με τη θέλησή του τις επαγγελματικές και κοινωνικές επιταγές του συγκεκριμένου τρόπου ζωής, αγαπά την οικογένειά του με το δικό του τρόπο, πάντα με τη λογική της "ιδιοκτησίας", και των δικών του όρων ζωής.

Η Σχέση του με τη Γυναίκα του στην κυριολεξία "νεκρή", επιφανειακή, χωρίς τρυφερότητα, χωρίς κάτι ξέχωρο, χωρίς τη γοητεία της σημασίας της ζωής.

Η Γυναίκα του ΖΩΗ ΛΟΓΓΟΥ

Μια πανέμορφη Γυναίκα, αρκετά νεώτερή του, στην κυριολεξία μια "ευνουχισμένη" γυναίκα, υπομένοντας με μεγάλο κόστος ζωής τη δύσκολη ζωή ενός στρατιωτικού στην παραμεθόριο αλλά βουτηγμένη και η ίδια στον στρατοκρατικό συντηρητισμό του περιβάλλοντός της. Πνίγεται, υποφέρει, μοναδικό της στήριγμα η μικρή της κόρη

Ο Υπολοχαγός ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΙΔΗΣ

Ένας όμορφος γοητευτικός άντρας σε Δύο όψεις: Αψύς, σκληρός, αδέκαστος, κλασικός "καραβανάς", σκληρός με τους στρατιώτες του, μόνος. Απ την άλλη παράξενα τρυφερός, με έναν "πρωτόγονο" ερωτισμό μέσα του, μοναδικός του φίλος το πιστό σκυλί του με το οποίο έχει μια πολύ κλειστή σχέση. Μέσα στο ψυχικό του κόσμο είναι φυλακισμένη μια τεράστια τρυφερότητα, ένας ανθρωπισμός που γυρεύει τρόπο να εκφραστεί. Ένας τρόπος που τον απελευθερώνει ο κρυφός και απίστευτος ΕΡΩΤΑΣ που νιώθει για την σύζυγο του Διοικητή του. Μια φαντασίωση που εκφράζεται στα απύθμενα βάθη της καρδιάς του και γυρεύει διέξοδο να εκφραστεί έστω και για ....μια στιγμή.

Ο Στρατιώτης ΛΑΖΑΡΟΣ ΛΑΖΑΡΟΥ

Το τρίτο αντρικό πρόσωπο κλειδί στη βασική ιστορία. Ένα παιδί νεαρό με όλα τα προβλήματα μιας ετοιμοθάνατης μητέρας απ την οποία ζει μακριά της. Μορφωμένος, πολιτικός επιστήμονας με σπουδές φιλοσοφίας. Ένα, στην ουσία, "ΞΕΝΟ ΣΩΜΑ" για τον κόσμο του ΧΟΥΝΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ και την στρατοκρατική νοοτροπία.

Γοητευτικός, εκφραστικός, καλλιτέχνης, γνώστης του χορού και της μουσικής ζει μέσα στην απίστευτη μοναξιά, και στον ΤΡΟΜΟ να μην ΕΚΦΡΑΣΕΙ ή να ΜΗΝ ΧΑΡΕΙ ΠΟΤΕ αυτό το "ΠΑΡΑΒΑΤΙΚΟ" και "ΒΡΩΜΙΚΟ" για την εποχή ΕΡΩΤΙΚΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ, το οποίο βλέπει με τρόμο να έρχεται, να θεριεύει και να κορυφώνεται ΕΚΕΙ ακριβώς στη ζωή του.

Η ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Η Αχώριστη σκιά και μόνιμη συγκάτοικος της Οικογένειας ΛΟΓΓΟΥ. Γυναίκα μεσήλικας, "κόβει" το μάτι της για τα τεκταινόμενα ολόγυρά της και κύρια μέσα στον εσωτερικό κόσμο της Κυρίας της, της ΖΩΗΣ.

ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ

"Αλήθειες που κρύβονται σε απύθμενα βάθη και ΕΡΩΤΕΣ που θα φανερωθούν σε έναν μόνο Χορό"

αυτό όπως σωστά διαβάζουμε είναι το θέμα πάνω στο οποίο εξελίσσεται το δράμα της ταινίας.

Έρχονται ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ στο ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΒΑΤΗ στον ΕΒΡΟ και η διοίκηση ετοιμάζεται να δώσει την καθιερωμένη ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ μέσα στα αυστηρά στρατοκρατικά αλλά και χουντικά πλαίσια της εποχής.

Ο Υπολοχαγός Καραμανίδης όμως ζει και αναπνέει μονάχα για ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ. Το αγρίμι που κρύβει η ψυχή του θέλει μονάχα ένα πράμα:  Να χορέψει με τον κρυφό του έρωτα, τη μέρα της γιορτής, την ΖΩΗ, τη σύζυγο του Διοικητή του.

Όμως ο χορός είναι κάτι παντελώς ξένο με τις αξίες και τη ζωή του. Εκεί ζητάει τη βοήθεια του Στρατιώτη ΛΑΖΑΡΟΥ, που η συγκρότησή του ξεχωρίζει στο στρατόπεδο εμφαντικά.

Η Γνωριγμία τους και το ξεκίνημα της "διδασκαλίας", μέσα στο περίγραμμα των γεγονότων που τρέχουν στη ζωή τους και στο στρατόπεδο θα ΚΟΡΥΦΩΘΕΙ με ένα ΤΑΝΓΚΟ... Το ΤΑΝΓΚΟ των ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Τη μέρα που στην κυριολεξία θα γίνει αφορμή καταλύτης για να ΑΛΛΑΞΕΙ Η ΖΩΗ και των ΤΡΙΩΝ τους για ΠΑΝΤΑ...

ΤΟ ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΜΟΤΙΒΟ

Ο ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΤΕΛΙΔΑΚΗΣ δεν είναι "χθεσινός" στον Ελληνικό Κινηματογράφο.

Έχοντας πίσω του μια τεράστια θητεία στα χρυσά χρόνια της κλασικής εποχής, ως ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ σε πολύ μεγάλες ταινίες όπως οι:  "Ο ΣΠΑΓΓΟΡΑΜΕΝΟΣ", "ΜΙΑΣ ΠΕΝΤΑΡΑΣ ΝΙΑΤΑ", "ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ", "Η ΚΟΜΜΗΣΑ ΤΗΣ ΦΑΜΠΡΙΚΑΣ", "ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ", "ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ 36", έρχεται το 2011 να δώσει τον καλύτερο εαυτό του σκηνοθετικά και δημιουργικά μαζί με τον άριστο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΣΤΗ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΟ ΓΙΑΝΝΗ ΔΡΑΚΟΥΛΑΡΑΚΟ και τους άλλους συντελεστές.

Ατμόσφαιρα γεμάτη βαρύ μελαγχολικό φόντο, το περιβάλλον της βροχής, τα χρώματα, η άριστη μουσική που συνοδεύει την ταινία διακριτικά με την πρέπουσα κορύφωση.

Διάλογοι άψογοι, ελεύθεροι, χαλαροί και ρεαλιστικοί χωρίς ίχνος υπερβολής δίνουν το σκηνοθετικό και δημιουργικό περίγραμμα της ταινίας.

Η Δομη της ταινίας στέκεται σε ένα κλασικό χρονικό FLASH BACK που καταλήγει στο σκηνοθετικό ξεδίπλωμα του φιλμ με την επαναφορά σε πραγματικό χρόνο, όπου εκεί μας περιμένουν μεγάλες ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ και ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΕΣ ΦΟΡΤΙΣΕΙΣ.

Στο φινάλε της ταινίας ο ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ, φαντάζομαι και ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ, δεν έχω διαβάσει το βιβλίο του Ξανθούλη, αφήνει πράγματα σε "ΑΙΧΜΕΣ" και ερωτήματα για την τυχόν ύπαρξη ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ που αφήνονται παντελώς να ΑΙΩΡΟΥΝΤΑΙ στην κρίση του θεατή, γεγονός που οξύνει την συναισθηματική ομίχλη και φόρτιση.

Η Κορύφωση της ταινίας είναι σκηνοθετικά άψογη, το τανγκό εξελισσεται σαν συναισθηματική καταιγίδα, το travelling στην κάμερα είναι υπέροχο με την αίσθηση ότι θεατές και χορευτές "πετούν" στην κυριολεξία στον εκφραστικό τους κόσμο.

ΟΙ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ

 ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΕΖΟΣ

Η Μεγάλη εμπειρία, στόφα και δυνατότητα του εξαίρετου Ηθοποιού μας φαίνεται στην ταινία.

Έχοντας ο ίδιος μια μοναδική ικανότητα προσαρμογής σε ρόλους παντελώς διαφορετικής φιλοσοφίας ο καθένας δίνει εδώ με τρόπο απόλυτα ρεαλιστικό τον κλασικό στρατιωτικό διοικητή καριέρας με την ανάλογη νοοτροπία και τρόπο.

"Ο ρόλος μου είναι κλασσικό παράδειγμα ενός συντηρητικού αξιωματικού, σε μια άλλη εποχή, πολύ μακριά από την δική μας. Σαν αίσθημα βέβαια, δεν είναι τόσο μακριά. Αυτοί οι άνθρωποι υποδύονται πολλές φορές τους αυστηρούς, στην πλευρά της δουλειάς τους. Στο σπίτι τους, όμως, έχουν μια εντελώς διαφορετική συμπεριφορά. Αυτό έχει και ο δικός μου χαρακτήρας", θα πει ο ίδιος για τη συμμετοχή του.

ΒΙΚΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ 

Πανέμορφη ερμηνεία από μια εξ ίσου πανέμορφη νεαρή Γυναίκα και πολλά υποσχόμενη νεαρή Ηθοποιό μας.

Τα ΑΠΙΣΤΕΥΤΗΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ και ΛΑΜΨΗΣ, ΕΚΦΡΑΣΤΙΚΑ της ΜΑΤΙΑ, ο τρόπος που εκφράζει τα συναισθήματά της μέσα από αυτά είναι μοναδικός και πραγματικά μπορεί να είναι αφετηρία μεγάλων ερμηνειών στο μέλλον.

Το βλέμμα της τη στιγμή που ανταποκρίνεται στο κάλεσμα του Υπολοχαγού για χορό είναι ίσως από τα ΠΙΟ ΕΚΦΡΑΣΤΙΚΑ ΒΛΕΜΜΑΤΑ στον ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ χωρίς ίχνος υπερβολής, βγάζει από μέσα της τη "δίψα" της έκφρασης για ζωή και τρυφερότητα σαν να ζει τη στιγμή του ονείρου.

"Η Ζωή είναι μια μελαγχολική φιγούρα μέσα στην ταινία. Έχει παντρευτεί σε νεαρή ηλικία, έχει ένα παιδί, της έχει περάσει ο έρωτας, έχει αρχίσει και κουράζεται, δεν βρίσκει κανένα ενδιαφέρον στη ζωή της ... περιμένει αυτή την πολυπόθητη μετάθεση. Μέχρι που της έρχεται ένας δίσκος τανγκό.

Τα γυρίσματα ήταν μια πολύ κουραστική διαδικασία, αλλά παράλληλα και μια φοβερή εμπειρία. Εκεί, σε αυτές τις καταστάσεις, ανακαλύπτεις τις δυνάμεις σου" αναφέρει η ίδια.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΑΝΚΟΓΛΟΥ

Ερμηνεία σταθμός θα την χαρακτήριζα για τον νέο Ηθοποιό μας που στην ταινία αναδεικνύει μια απίστευτη δύναμη υποκριτικής και συναισθημάτων.

Εξωτερικά τα πανέμορφα μάτια και βλέμμα του, το "αγρίμι" που κρύβεται μέσα του, ο "πρωτόγονος" μα τόσο δυνατός ερωτισμός και συναισθήματά του αναδεικνύονται με τρόπο που φωνάζει για ποιότητα.

"Τόσο το βιβλίο, όσο και το σενάριο του Βαγγέλη Νάση έχει ολοκληρωμένους χαρακτήρες.Το Τανγκό των Χριστουγέννων είναι μια ταινία που έχει σενάριο, έχει φωτογραφία, έχει μουσική, έχει δυνατά πράγματα. Πιστεύω πως η ιστορία της ταινίας θα μιλήσει στον κόσμο. Είναι μια ταινία που μιλάει για τον έρωτα" λέει ο ίδιος.

ΑΝΤΙΝΟΟΣ ΑΛΜΠΑΝΗΣ

Εδώ έχουμε την έκπληξη.....! την ευχάριστη έκπληξη ενός νεαρού Ηθοποιού που ταράζει με την ερμηνεία του τα "λιμνάζοντα νερά" σε κόσμους βαλτώδεις στην τέχνη μας. Ερμηνευτικά εξαίρετος φτάνει σε σημεία να υπερβαίνει τον εαυτό του κατά πολύ. Δυνατή ερμηνεία, πάθος, δοσμένα με απόλυτα ισορροπημένο τρόπο, έκφραση που υπόσχεται πάρα πολλά πράγματα.

Ο Τρόπος με τον οποίο εκφράζει τα μύχια συναισθήματά του, που κινούνται σε θανάσιμα όρια της τότε άρχουσας ηθικής είναι σε στιγμές πραγματικά συγκλονιστικά.

Ο Ίδιος λέει:    "Ο Λάζαρος Λαζάρου είναι ένας φαντάρος στον Έβρο τελείως έξω από τα νερά του. Μια καλλιτεχνική φύση που προσπαθεί να βρει διεξόδους μέσα σε αυτό το τόσο αυστηρό κλίμα για να μπορέσει να επιβιώσει.

Τα γυρίσματα της ταινίας ήταν τα πιο δύσκολα γυρίσματα που έχω κάνει. Το ότι έπρεπε να είμαι στον Έβρο, να βρέχει καταρρακτωδώς και να υποκρίνομαι πως όλα είναι εντάξει και φυσιολογικά, ήταν δύσκολο.

Όσο για την ταινία, τι να πρωτοπώ. Το αποτέλεσμα είναι πάνω από τις προσδοκίες μας. Είμαι πολύ χαρούμενος και περήφανος που είμαι μέρος αυτής της τόσο σημαντικής κινηματογραφικής δουλειάς"

ΟΙ ΛΟΙΠΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ

Η ΕΛΕΝΗ ΚΟΚΚΙΔΟΥ και ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΙΣΒΑΣ είναι πραγματικά πολύ καλοί.....! αυθεντικοί, σε παράπλευρες ερμηνείες πολύ σημαντικές για τα δρώμενα της ταινίας, συμμετέχουν με τη δική τους αποφασιστικότητα και υποκριτική στο γενικό σύνολο των ερμηνειών.

Τα ΜΑΘΗΜΑΤΑ του ΧΟΡΟΥ....

Στο τανγκό ο βηματισμός αποτελεί θεμέλιο για κάθε βήμα. Τα βασικά βήματα είναι 5 και γίνονται σε 8 χτύπους της μουσικής. Ο ρυθμός είναι αργός - αργός - γρήγορος - γρήγορος - αργός. Τα αργά βήματα γίνονται σε 2 χτύπους της μουσικής ενώ τα γρήγορα σε έναν.

Το τανγκό χορεύεται με τα δύο σώματα να βρίσκονται πολύ κοντά το ένα στο άλλο. Το αριστερό χέρι του άντρα κρατάει το δεξί χέρι της γυναίκας. Το δεξί χέρι του άντρα ακουμπά στην πλάτη της γυναίκας, στη βάση της σπονδυλικής της στήλης. Το αριστερό χέρι της γυναίκας ακουμπά στον ώμο του άντρα.

Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ

Η Μουσική της ταινίας είναι από τον Μουσικοσυνθέτη ΓΙΑΝΝΟ ΑΙΟΛΟΥ. Ένας εξαίρετος μουσικοσυνθέτης από τη Λάρισα είναι η 5η του ταινία με την οποία ντύνει μουσικά.

Η Μουσική ακολουθεί το μελαγχολικό μοτίβο της ταινίας και εκτελείται παρακαλώ από την ΣΥΜΦΩΝΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ της ΣΟΦΙΑΣ με 44 μουσικούς.

Το τανγκό, για το οποίο γίνεται η μείζονα αναφορά είναι το θρυλικό TANGO NOTTURNO

Το τραγούδι των τίτλων τέλους είναι εξαίσιο πραγματικά σαν μουσική εκφραστική κορύφωση στο όλο θέμα.

Σε στίχους της γλυκύτατης ΕΛΕΝΗΣ ΖΙΩΓΑ ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ με την εκφραστική του δεινότητα τραγουδά το "ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ"

Όλα τα χρόνια που σ΄αγαπούσα........

η γεμάτη συναισθήματα και μια απέραντη μελαγχολία μουσική του ΓΙΑΝΝΟΥ ΑΙΟΛΟΥ, δίνει στην ταινία πραγματικά το άρωμα εκείνο του ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟΥ, του ΑΤΕΛΟΥΣ, της ΣΧΕΣΗΣ που ξεκινησε, που έζησε τη στιγμή, όχι φυσικά για όλους, αλλά έμεινε στη μέση, έμεινε στη στιγμή, στη στιγμή για την οποία δυο άνθρωποι πόνεσαν, δοκιμάστηκαν, δούλεψαν, υπέφεραν, ίσως εξεφτιλίστηκαν για να ζήσουν εκείνα τα 2 μαγικά ατελέσφορα λεπτά......

Για τον Υπολοχαγό Στέφανο Καραμανίδη η στιγμή κατακτιέται......! για κείνον είναι ο δικός του θρίαμβος....! η λύτρωσή του, η λευτεριά του, η στιγμή που η φαντασίωση γίνεται πράξη, που το ανεκπλήρωτο γίνεται γεγονός.

Συνηθισμένος στα ελάχιστα, ολιγαρκής, αγνός, άφθορος, του αρκεί εκείνη η ΜΕΓΑΛΗ ΣΤΙΓΜΗ....

Για τη ΖΩΗ, η γκρίζα και μελαγχολική σαν τον καιρό και τη φύση του Έβρου ζωή της, για μια στιγμή γεμίζει άρωμα, γεμίζει ανάσα, γεμίζει δάκρυα. Ζει, ξανανιώθει ερωτεύσιμη, ξαναζεί σαν ΑΝΘΡΩΠΟΣ, σαν ΓΥΝΑΙΚΑ...

Για τον Στρατιώτη ΛΑΖΑΡΟΥ τα κρυφά και "παραβατικά" του αισθήματα τον καίνει στην κυριολεξία. Το κόστος να ζήσει τη ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΣΤΙΓΜΗ είναι για κείνον ΤΕΡΑΣΤΙΟ.....το πληρώνει, το διαλέγει να το πληρώσει στο ακέραιο για να ζήσει τη δική του στιγμή, μια στιγμή απόλυτα ρομαντική, απόλυτα ίσως "Πλατωνική".

Τρεις άνθρωποι......δυό άντρες και μια Γυναίκα.......

στην αποθέωση της σημασίας ΜΙΑΣ ΣΤΙΓΜΗΣ στη ζωή τους......ΜΙΑΣ ΣΤΙΓΜΗΣ που τους άλλαξε για πάντα...

Φίλες και Φίλοι............

η σημασία των στιγμών στη ζωή μας είναι τεράστια. Πολύ πιο σημαντική από αυτό που πιστεύουμε.

Τις ξεπερνάμε με την ψευδαίσθηση της υπεροχής, με την αίσθηση της πολυτέλειας του χρόνου που υπάρχει και των ευκαιριών που θα δοθούν στη συνέχεια....

Κανείς όμως να μην είναι σίγουρος σε αυτή την ματαιόδοξη επανάπαυση....

Άπειροι άνθρωποι έδωσαν τα πάντα για μια στιγμή.....

για μια στιγμή που θα κρατούσε για πάντα....