Jean Paul Belmondo: Αποχαιρετισμός στο οργισμένο "παιδί" της Nouvelle Vague

 Ο κόσμος του κινηματογράφου, η έβδομη τέχνη, θρηνεί την απώλεια ενός ακόμα μεγάλου ηθοποιού.

Ενός καλλιτέχνη που σφράγισε με την παρουσία του, την ερμηνεία του, την εμφάνιση και την ιδιαίτερη γοητεία του, τον Ευρωπαϊκό κινηματογράφο και όχι μόνο.

JEAN PAUL BELMONDO

Το οργισμένο είδωλο της Nouvelle Vague, ο γοητευτικός και σκληροτράχηλος μεγάλος Γάλλος ηθοποιός πέρασε και αυτός στην αθανασία, αφήνοντας πίσω του ένα πολύ μεγάλο πέρασμα για περπατάμε μαζί του στις σινεφιλ αναζητήσεις μας και στις περιπλανήσεις μας στο παρελθόν.

Ο "γοητευτικά άσχημος" Jean Paul, "παιδί" του μεγάλου πνευματικού δημιουργού του "Νέου κύματος" στον παγκόσμιο κινηματογράφο, του Jean Luc Godard, έφυγε στα 88 του χρόνια, πλήρης, θα έλεγε κάποιος, ημερών αλλά, το κυριότερο, δημιουργίας και προσφοράς.

Μαζί με τον Alain Delon, ήταν τα δύο κεντρικά αντρικά πρόσωπα, που σημάδεψαν το Γαλλικό σινεμά. Ο ένας, ο Delon, πρότυπο λεπτής και όμορφης αισθητικής. Καλλίγραμμο πρόσωπο, Αναγεννησιακή ομορφιά και γοητεία. Ο άλλος, ο Jean Paul, με "κακοφτιαγμένο" πρόσωπο. Βλέπετε τα σημάδια της εποχής που ήταν πυγμάχος, ήταν αισθητά. Με μια γλυκύτατη μελαγχολία και μια θλίψη που έβγαινε μέσα από ένα υπέροχα βαθύ και στοχαστικό βλέμμα, κύρια στα ώριμά του χρόνια.

Η ιδιαίτερη αυτή γοητεία του, δεν πέρασε απαρατήρητη από το γυναικείο φύλο, το οποίο και τον "αποθέωσε" καθώς ο Παριζιάνος ηθοποιός απολάμβανε τις αμέτρητες θαυμάστριές του.

Γεννήθηκε στις 9 Απρίλη 1933 στο Νεϊγύ-συρ-Σέιν, ΒΔ του Παρισιού.

Έφυγε στις 6 Σεπτέμβρη 2021, σε ηλικία 88 ετών.

Η οικογένειά του είχε καλλιτεχνικές ρίζες, ο πατέρας του, Ιταλός στην καταγωγή ήταν γλύπτης και η μητέρα του ζωγράφος. Προνομιακή λοιπόν η σχέση του με την τέχνη. Όμως ο νεαρός Jean Paul είχε αγάπη στον αθλητισμό. Μάλιστα οι σχολικές του επιδόσεις δεν ήταν καλές και έτσι τον απορρόφησε η πυγμαχία αλλά και το ποδόσφαιρο.

Ξεκίνησε λοιπόν την καριέρα του ως πυγμάχος, το 1949, με μεγάλη μάλιστα επιτυχία. Όμως όντα αντιλήφθηκε ότι ο πρωταθλητισμός απαιτούσε δύσκολη, επώδυνη, σκληρή ζωή τότε ...τα παράτησε!

Μπήκε στην Εθνική σχολή δραματικής τέχνης του Παρισιού και αποφοίτησε το 1956. Είχε και μεγάλο ταλέντο, όπως αποδείχτηκε αλλά και μεγάλο άστρο καθώς βρήκε αμέσως δουλειά το 1957 με μικρούς ρόλους. 

Tα πρώτα βήματα

Το 1958 αποτελεί για αυτόν μια σημαντική χρονιά καθώς είχε τον πρώτο του πρωταγωνιστικό ρόλο στην κομεντί του Henri Aisner "Les copains du Dimanche".

Ακολούθησαν τρεις σημαντικές ερμηνείες, που πλέον άνοιξαν ευρέως τις πόρτες του μεγάλου ηθοποιού:

1958 "Έγκλημα στην πλατεία Pigalle" του Marc Allegret

1958 "To τελευταίο ραντεβού" κομεντί του ίδιου σκηνοθέτη

1958 "Οι ζαβολιάρηδες" δράμα του Michel Carne

H Συνάντησή του με τον Jean Luc Godard

Η μεγάλη  στιγμή στην καριέρα του ήταν η συνάντησή και συνεργασία του με το τρομερό παιδί του "Νέου κύματος" του Γαλλικού κινηματογράφου.

Το 1960 έρχεται λοιπόν να απογειωθεί στο δράμα του μεγάλου σκηνοθέτη "Με κομμένη την ανάσα", ερμηνεύοντας τον οργισμένο νεαρό Michelle Poiccard, στο πλάι της εκπληκτικής Jean Seberg. Η αριστουργηματικά απλή του ερμηνεία, αποτέλεσε κάτι σαν σχολή και εκτόξευσε τη φήμη του στην κινηματογραφική σκηνή. Με πολύ απλά λόγια το Γαλλικό και συνάμα Ευρωπαϊκό σινεμά βρήκε τη δική του εμβληματική απάντηση στο Αμερικάνικο είδωλο του James Dean. Και η απάντηση αυτή είχε το όνομα: Jean Paul Belmondo.

"Με κομμένη την ανάσα"

Διαβάστε στο σύνδεσμο το αφιέρωμα που έχω κάνει στη μεγάλη αυτή ταινία, εδώ στο Σινεφίλ.

Φιλμογραφία

Η θητεία του Belmondo στο σινεμά δεν είναι μόνο ως ερμηνευτής. Στα πρώτα του βήματα ήταν και ως κασκαντέρ και στα ύστερα ως παραγωγός.

Συνολικά λοιπόν αναφέρουμε:

91 κινηματογραφικές ταινίες ως ηθοποιός

25 ταινίες ως παραγωγός

14 ταινίες ως stuntman

Για να σταθούμε σε κάποιες από τις μεγάλες του αυτές πρωταγωνιστικές στιγμές:

1960  "Η Ατιμασμένη" 

Το πολεμικό δράμα του Vittoriod de Sica, συμμετοχή που κάνει το όνομά του παγκόσμια γνωστό, στο πλάι της Sophia Loren και του Ralf Vallone

1961  "H κυρία θέλει έρωτα"

Δραματική, ρομαντική κομεντί πάλι του Jean Luc Godard. δίπλα στην Ana Karina

1961  "O εφημέριος"

Ρομαντικό πολεμικό δράμα του Jean Pierre Melville, συμμετοχή που του έδωσε υποψηφιότητα για βραβείο BAFTA για πρώτη φορά.

1962  "O χαφιές"

Αστυνομικό θρίλερ του ίδιου σκηνοθέτη. Μια ταινία που το περιοδικό "Empire" κατατάσσει ανάμεσα στις 500 καλύτερες στην ιστορία του σινεμά.

1962 " Cartouche"

Κομεντί δράσης και περιπέτειας του Philippe de Broca, μαζί με την Claudia Cardinale

1963  "Καυτό πεζοδρόμιο"

Αστυνομική κομεντί του Marcel Ophuls με την Jeanne Moreau

"O μεγάλος τυχοδιώκτης"

Δραματική αστυνομική περιπέτεια πάλι του Jean Pierre Melville

Τα ώριμα χρόνια

Στην δεκαετία του 1970 και μετά, ο Belmondo, αφήνει πλέον το Νέο Κύμα και περνά, σε φρενήρεις ρυθμούς, στη συμμετοχή του σε φιλμ κλασικών ειδών:

Αστυνομικές περιπέτειες, μαύρες κωμωδίες, κομεντί, θρίλερ, έχοντας πλέον κάνει στροφή στο εμπορικό σινεμά που υπηρετεί με άρτιο τρόπο.

Έτσι θα τον δούμε σε μια σειρά μεγάλες ταινίες όπως:

1970  "Μπορσαλίνο"

Θρυλικό αστυνομικό δράμα του Jacques Deray μαζί με τον Alain Delon

1971  "Οι διαρρήκτες"

Αστυνομική δραματική περιπέτεια του Henri Verneuil, γυρισμένη μάλιστα στην Αθήνα, μαζί με τον Omar Sharif. Αξέχαστες θα μείνουν οι περιβόητες σκηνές καταδίωξης γυρισμένες σε Αθήνα και Πειραιά.

1972  "Απίθανος, σατανικός και ωραίος"

Κομεντί του Claude Chambrol με την Mia Farrow & Laura Antonelli

1974 "Stavisky"

Αστυνομικό βιογραφικό δράμα του Alain Resnais

Ακολουθούν μια σειρά ταινιών, στο καθαρά εμπορικό κομμάτι, καθώς η προηγούμενη ταινία ήταν μια από τις πιο μεγάλες εμπορικές αποτυχίες.

1975  "Ένας αξιολάτρευτος παλιάνθρωπος" 

1975  "Τρόμος πάνω από την πόλη"

1976  "Εν ονόματι της βίας"

Εδώ κάπου θα έχει μεγάλη επιτυχημένη συνεργασία με τον σκηνοθέτη Georges Lautner

1979  "Μπάτσος ή αλήτης",  1979  "O μάγκας με τα 1000 πρόσωπα",  1984  "Ο πολυγαμικός",  1992  "L' inconnu dans la maison"

Από αυτήν την μεγάλη συνεργασία, εντύπωση μεγάλη και πέρασμα, προκάλεσε το αστυνομικό πολιτικό δράμα  "Ο Επαγγελματίας" το 1981, όπου σφράγισε με τη μουσική του ο μεγάλος Ennio Morricone.

Τα ύστερα χρόνια

Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και το 1990 στρέφεται και στο θεατρικό σανίδι πιο συχνά.

Το 1987 θα τιμηθεί με το βραβειο ΣΕΖΑΡ Γαλλικού κινηματογράφου για την ταινία "Ο κυνηγός της περιπέτειας"

Θα παίξει με τον Alain Delon δύο ακόμα φορές αλλά θα πρωταγωνιστήσει και σε πιο ποιοτικές ταινίες:

1995  "Εκατό και μια νύχτες" της Agnes Varda

1995 "Οι άθλιοι" του Claude Lelouch

Το 2001 ένα εγκεφαλικό επεισόδιο του προξένησε σοβαρό πρόβλημα ομιλίας. Το 2008 επέστρεψε δυναμικά στο "Ο άνθρωπος και ο σκύλος του" δράμα του Francis Huster. Ερμήνευσε με έξοχο τρόπο έναν άστεγο ηλικιωμένο στο Παρίσι με το σκύλο του.

Βραβεύσεις

6 διεθνή βραβεία και ακόμα 1 υποψηφιότητα κοσμούν το πέρασμα του Jean Paul Belmondo από τα κινηματογραφικά φεστιβάλ.

Το 2011 τιμήθηκε στις Κάννες με ειδικό Χρυσό Φοίνικα για την προσφορά του.

Δούλεψε για το σινεμά 53 ολάκερα χρόνια αλλά δεν τιμήθηκε, με εξαίρεση ένα βραβείο Σεζάρ, όπως ίσως του άξιζε. Κάτι που πραγματικά είναι αξιοπερίεργο.

Προσωπική του ζωή

Θυελλώδης και η προσωπική του ζωή. Είχε δύο γάμους στο ενεργητικό του, με την Ελοντί Κονσταντάν (1953-1965). Χώρισαν όταν ήρθε στο φως ο παράνομος δεσμός του με την Ούρσουλα Άντρες. Δεύτερος γάμος με την Ναταλί Ταρντιβέλ, από το 2002-2008. Μαζί ήταν από το 1989. Έκαναν 4 παιδιά αλλά η πιο μεγάλη του κόρη έχασε τη ζωή της τραγικά σε φωτιά. 

Συζούσε επίσης με την Λάουρα Αντονέλι για 8 χρόνια (1972-1980) και τέλος το 2011 εμφανίστηκε στις Κάννες με την νεαρή του σύντροφο Μπάρμπαρα Γκαντόλφι (45 χρόνια νεώτερη) από το Βέλγιο.

Κλείνω φίλες και φίλοι, αυτό το αφιέρωμα στον μεγάλο ηθοποιό με κάποιες στιγμές του.

Το συγκλονιστικό μουσικό θέμα Chi Mai από τον "Επαγγελματία" σε μουσική του ανυπέρβλητου Ένιο Μορικόνε.

Δείτε τέλος ένα συγκλονιστικό standing ovation το 2017 που προκαλεί άπλετη συγκίνηση

Καλό ταξίδι Jean Paul στον κόσμο της μνήμης και της αθανασίας. Σε ευχαριστούμε πολύ για όσες μικρές και μεγάλες στιγμές χάρισες σε όλους μας στον όμορφο και μαγικό κόσμο του κινηματογράφου.