Free Cinema

FREE CINEMA

Συνεχίζουμε αγαπητοί φίλοι το ιστορικό μας ταξίδι στα είδη και στις διάφορεςΚινηματογραφικές σχολές.

Βρισκόμαστε στα τέλη της δεκαετίας του 1950 στην ΑΓΓΛΙΑ.

Ο Κινηματογράφος χαρακτηρίζεται εκεί από την κλασική Βρετανική συντηρητική και αρτηριοσκληρωτική Νόρμα ειδικά της εποχής. Τότε εμφανίστηκαν μια σειρά νέοι δημιουργοί ξεκίνησαν ένα κίνημα να σπάσουν τον κλασικό αυτό πάγο. Εδώ βρίσκεται και η γέννηση του

FREE CINEMA

Το κοινωνικό πλαίσιο εκείνης της εποχής αναδεικνύει σειρά τεράστιων αλλαγών στην Αγγλία με την ραγδαία και άταχτη υποχώρησή της από το γενικότερο πολιτικό προσκήνιο. Ο πάλαι ποτέ Ιμπεριαλιστικός γίγαντας της γηραιάς Αλβιόνος πλέον έχει ξεθωριάσει εντελώς και παρακμάσει και οι αλλαγές αυτές καθρεφτίζονται και στην Κοινωνία της.

Τα προβλήματα της εργατικής τάξης που είχαν θαφτεί από την ενότητα προς χάριν του πολέμου εμφανίζονται δυναμικά στο προσκήνιο, η καμπάνια κατά της ραδιενέργειας και των πυρηνικών ακμάζει, ενώ δημιουργούνται οι πρώτοι πυρήνες του φιλειρηνικού κινήματος, του οποίου ηγείται ο φιλόσοφος Μπέρτραντ Ράσελ.

Το 1964 το κόμμα των εργατικών θράμβευε στις εκλογές.

Συντηρητικοί άφηναν την εξουσία και ένα πνεύμα ελευθερίας και ευφορίας ήταν διάχυτο παντού.

Βρισκόμαστε στην εποχή της ποπ μουσικής, της ψυχεδέλειας, της μίνι φούστας, των φανταχτερών χρωμάτων, των ελεύθερων ερωτικών σχέσων, της λατρείας του κάθε τι νέου και εκκεντρικού

Η ΠΡΩΤΗ ΚΙΝΗΣΗ γίνεται στη ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

ΧΑΡΟΛΝΤ ΠΙΝΤΕΡ, ΤΖΟΝ ΟΣΜΠΟΡΝ, ΟΥΙΛΣ ΧΟΛ

Τα λεγόμενα λογοτεχνικά

YOUNG ANGRY MEN

Πάνω στη δική τους αμφισβήτηση πάτησε το Κίνημα του FREE CINEMA.

Οι ταινίες μυθοπλασίας του Free cinema, όπως και τα λογοτεχνικά έργα των οποίων αποτέλεσαν προσαρμογές, βρίσκονταν σε ρήξη με την κυρίαρχη κουλτούρα του καθεστώτος. Απέφευγαν τα Λονδρέζικα σαλόνια και γενικότερα την Νότια Αγγλία, την οποία θεωρούσαν εξαιρετικά μεγαλοαστική, για χάρη της εμπεριστατωμένης περιγραφής της εργατικής τάξης των επαρχιακών πόλεων του Βορρά,παρουσιάζοντας ήρωες περιθωριακούς της εργατικής τάξης, που διακήρυσσαν την εξέγερση, ή την απόγνωσή τους.

Θεωρείται ο πνευματικός ιδρυτής του FREE CINEMA

Σσπούδαζε στην ΟΞΦΟΡΔΗ και έβγαλε το περιοδικό

"SEQUENCE"

Από κοντά του οι: ΚΑΡΕΛ ΡΑΪΖ, ΤΖΩΝ ΣΛΕΣΙΝΓΚΕΡ,

ΤΟΝΥ ΡΙΤΣΑΡΤΣΟΝ

αλλά και ο γνωστός και στον Ελληνικό Κινηματογράφο

του 1960, ο μεγάλος μαιτρ της φωτογραφίας

WALTER LASSALY

τον οποίο βρίσκουμε κάποια χρόνια

μετά στις μεγάλες

ταινίες του

ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗ στον Ελληνικ

ό Κινηματογράφο.

WALTER LASSALY

Μία από τις προβολές ταινιών , που έγινε την Κυριακή 5 Φεβρουαρίου του 1956, έμελλε να μείνει ιστορική:

Tρεις ταινίες μικρού μήκους των Αντερσον, Ρίτσαρντσον και Ματσέτι, προβάλλονται για πρώτη φορά κάτω από τον τίτλο «Free cinema».

Ακολουθούν και άλλα προγράμματα κάτω από τον ίδιο τίτλο, η διεθής κοινότητα τον αγκαλιάζει αμέσως και ένα νέο κινηματογραφικό κίνημα επιβάλλεται, προτού καν περάσει στην παραγωγή μεγάλου μήκους ταινιών.

Για να δούμε τώρα τα ΒΑΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ του FREE CINEMA:

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ και ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ
ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΠΕΡΙΓΥΡΟΣ
ΑΠΟΡΡΙΨΗ των STUDIO και γυρίσματα σε ΦΥΣΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ
ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ χωρίς ΤΕΧΝΗΤΟ ΦΩΤΙΣΜΟ
ΧΩΡΟΣ ΓΥΡΙΣΜΑΤΩΝ η ΒΟΡΕΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΓΓΛΙΑ
ΗΡΩΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
ΣΚΙΑΓΡΑΦΗΣΗ ΛΑΪΚΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΤΡΩΜΑΤΩΝ και της ΖΩΗΣ ΤΟΥΣ
ΘΕΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ της ΖΩΗΣ και της ΕΛΠΙΔΑΣ

ΟΙ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ του FREE CINEMA:

"ΣΑΒΒΑΤΟ ΒΡΑΔΥ-ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΩΙ" 1960 ΚΑΡΕΛ ΡΑΪΖ

"ROOM AT THE TOP" 1959 ΤΖΑΚ ΚΛΕΪΤΟΝ

"ΟΡΓΙΣΜΕΝΑ ΝΙΑΤΑ" 1959 ΤΟΝΥ ΡΙΤΣΑΡΤΣΟΝ

"ΓΕΥΣΗ ΑΠΟ ΜΕΛΙ" 1962 ΤΟΝΥ ΡΙΤΣΑΡΤΣΟΝ

"Η ΤΙΜΗ ΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ" 1963 LINDSAY ADERSON

"Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΜΙΑΣ ΝΥΧΤΑΣ" 1962 TONY RICHARDSON

Από το 1963 και μετά το κίνημα διαλυθηκε.

Ο Ρίτσαρντσον προσανατολίστηκε προς την ταινία εποχής και ο Κάρελ Ράιζ προς το φιλμ νουάρ παραιτούμενοι από την δηκτική περιγραφή της κοινωνικής πραγματικότητας.

Μόνο ο Λίντσει Αντερσον παρέμεινε στις επάλξεις της αμφισβήτησης και με την ταινία του «Εάν» (1968), βίαιο χρονικό μιας μαθητικής εξέγερσης στην καταπίεση των δασκάλων τους, προκάλεσε πολλές συζητήσεις και ώθησε το Free cinema, στα έσχατα όριά του.

Γυρισμένη στην σημαδιακή χρονιά των γεγονότων του Γαλλικού Μάη, η ταινία αναφέρεται στην καταπίεση, την ιεραρχία και την δομή της εξουσίας μιας κοινωνίας, που έρχεται σε αντίθεση με το ατομικό, ενστικτώδες αίσθημα της ελευθερίας. Ο σκηνοθέτης με μια σουρεαλιστική ελευθερία, ασκεί έξυπνη κριτική στο παραδοσιακά καταπιεστικό εκπαιδευτικό σύστημα της Αγγλίας.

Η ανεπανάληπτη όμως σημασία του Free cinema στον Αγγλικό κινηματογράφο θα φανεί τα τελευταία χρόνια:

Οι Κεν Λόουτς («Βροχή από πέτρες»), Στίβεν Φρίαρς («Ωραίο μου πλυντήριο»), Μπρους Ρόμπινσον («Ο φίλος μου κι εγώ»), Νίλ Τζόρνταν («Έιντζελ»), δεν είναι παρά οι συνεχιστές μιας ρεαλιστικής παράδοσης, που βρήκε την ακμή της στα χρόνια 1957 - 1963 (Free cinema), δεν έπαψε όμως να υφίσταται με ποικίλους τρόπους στο βρετανικό κινηματογράφο.