Κινηματογραφικός Ρεαλισμός

Η Σχολή του ΝΕΟ-ΡΕΑΛΙΣΜΟΥ στον ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ

Κοινωνικά και Ιστορικά βρισκόμαστε στο 1945. Ο Καταστρεπτικός και ισοπεδωτικός Β' Παγκόσμιος Πόλεμος έχει τελειώσει και η Κινηματογραφική σχολή ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΙ το ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ, το ΕΞΩΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ, το ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΜΕΝΟ και ΑΤΟΜΙΚΟ και περνάμε σε ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΑ ΠΛΑΙΣΙΑ, στην ΠΟΛΗ, στη ζωή στην ΠΟΛΗ.

Η Νέα αυτή ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΣΧΟΛΗ έχει τη ρίζα της γέννησής της στην ΙΤΑΛΙΑ μετά το 1945.

Ο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΦΑΚΟΣ πλέον εγκαταλείπει το στουντιο και τις παραμορφώσεις του και εγκαθίσταται μέσα στην ΠΟΛΗ και στο ΑΣΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ της.

Το ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ περιβάλλον μεταξύ 1945-1950, περίοδος που ακμάζει ο ΙΤΑΛΙΚΟΣ ΝΕΟΡΕΑΛΙΣΜΟΣ, είναι η ΣΥΝΤΡΙΒΗ του ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΙΣΤΟΥ, μετά τον πόλεμο, η ΦΤΩΧΙΑ, ο ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΙΣΜΟΣ, η ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ.

Ο νεορεαλισμός έρχεται να εισάγει στον Κινηματογράφο την σκέψη για το ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΙΝΑΙ και ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ, ήρθε να αντιπαρατεθεί στο κοσμικό μελό, την αισθηματική κωμωδία, την θεαματική υπερπαραγωγή και όλες αυτές τις ανούσιες ταινίες που χαρακτήριζαν την προηγούμενη περίοδο και που ουδεμία νύξη περιείχαν για τα διογκωμένα κοινωνικά προβλήματα και τις αγωνίες του απλού καθημερινού ανθρώπου. Ύστερα από την τραυματική εμπειρία που προκάλεσε ο πόλεμος, φαινόταν σκανδαλώδης η επιστροφή σ'αυτού του είδους τις ταινίες.

Ο ΒΙΤΟΡΙΟ ΝΤΕ ΣΙΚΑ και ο ΡΟΜΠΕΡΤΟ ΡΟΣΕΛΛΙΝΙ είναι οι δύο μέντορες του ΙΤΑΛΙΚΟΥ ΝΕΟΡΕΑΛΙΣΜΟΥ στον ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ.

VITTORIO DE SICA

ROBERTO ROSSELLINI

Οι ταινίες: "ΚΛΕΦΤΗΣ ΠΟΔΗΛΑΤΩΝ" του πρώτου και "ΡΩΜΗ ΑΝΟΧΥΡΩΤΗ ΠΟΛΗ" του δεύτερου, θεωρούνται και είναι αντιπροσωπευτικές ταινίες της σχολής αυτής.

Και στις δυο ταινίες η πόλη παρουσιάζεται με τον ίδιο σχεδόν τρόπο.Η Ιταλία έχει μόλις βγει από τον πόλεμο και τον φασισμό κατεστραμμένη ενώ για ένα μικρό διάστημα γνωρίζει την γερμανική και αργότερα την συμμαχική κατοχή.

Έτσι και η πόλη παρουσιάζεται στις ταινίες αυτές μισοκατεστραμμένη, αποδομημένη.

Οι δρόμοι της πόλης μοιάζουν με ποτάμια λάσπης ή στην καλύτερη χώματος. Παρόλ' αυτά υπάρχει και μια αισιόδοξη χροιά.

Ο ουρανός της πόλης είναι πιο ανοιχτός έστω και αν στον ορίζοντα παρεμβάλλονται τα μισογκρεμισμένα κτίρια και οι δρόμοι της πόλης σφύζουν από ζωή τουλάχιστον όταν επιτρέπεται η κυκλοφορία και έστω και αν οι άνθρωποι που κυκλοφορούν στους δρόμους είναι ρακένδυτοι άνεργοι.

Ο ΙΤΑΛΙΚΟΣ ΝΕΟΡΕΑΛΙΣΜΟΣ δεν περιγράφει απλά μια ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.

Γίνεται και μετατρέπεται σε μια ΘΕΤΙΚΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ αυτού του κόσμου και ΣΤΡΑΤΕΥΕΤΑΙ στην ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ του καινούργιου, του ελπιδοφόρου, του διαφορετικού, του ανθρώπινου.

Στη φάση της ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ, η σχολή αυτή, ξεκόβει εντελώς ή και στέκεται εχθρικά απέναντι στις μεγάλες και τερατώδεις μεγάλες Αμερικάνικες εταιρείες Κινηματογραφικής παραγωγής, λειτουργώντας ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ και ΑΥΤΟΝΟΜΑ.

Αυτό φυσικά σήμαινε και ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ που οδήγησε στην ανάγκη δημιουργίας με ΕΛΑΧΙΣΤΟΥΣ ΧΡΗΜΑΤΙΚΟΥΣ ΠΟΡΟΥΣ εκείνη την εποχή.

Αυτό οδήγησε στο ανέβασμα στη σκηνή, ΑΓΝΩΣΤΩΝ εκείνη την εποχή παντελώς ΗΘΟΠΟΙΩΝ και ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΩΝ, ακόμα και χρήση του απλού καθημερινού κόσμου στο γύρισμα των ταινιών.

Αυτό όμως απελευθέρωσε ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ στην ΛΑΪΚΗ ΤΕΧΝΗ και ΕΚΦΡΑΣΗ και απόκτησε στοιχεία ΜΑΖΙΚΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.

Ο κορυφαίος θεωρητικός και μεγάλος υποστηρικτής του νεορεαλισμού, Αντρε Μπαζέν, έλεγε ότι: «ο νεορεαλισμός είναι κατ'αρχήν ένα είδος ουμανισμού και μόνο δευτερευόντως είναι κινηματογραφικό στύλ».

Έτσι, η Κινηματογραφική τεχνική έγινε πιο αυθόρμητη, λιγότερο τεχνική και καλλιτεχνική αλλά περισσότερο ανθρώπινη και ελεύθερη.

ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΡΕΥΜΑΤΑ του ΙΤΑΛΙΚΟΥ ΡΕΑΛΙΣΜΟΥ

Τα χρόνια της ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ και του ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ
Η Κοινωνική εγκληματικότητα και παραβατικότητα απόρροια της Κοινωνικής κατάρρευσης
Σκιαγράφηση ανεργίας, φτώχιας και εξαθλίωσης μέσα στην Πολη.
Τα ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ της ΕΠΑΡΧΙΑΣ και κυρια του ΙΤΑΛΙΚΟΥ ΝΟΤΟΥ

ΟΙ ΑΝΕΡΧΟΜΕΝΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ του ΙΤΑΛΙΚΟΥ ΝΕΟΡΕΑΛΙΣΜΟΥ

Όλο αυτό το ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ και ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ανέδειξε τεράστιες προσωπικότητες σκηνοθετών, ηθοποιών και φυσικά ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ.

Ας αναφέρουμε κάποιες χαρακτηριστικές μορφές δημιουργών :

MICHELANGELO ANTONIONI

είναι οι μεγάλες και τεράστιες μορφές ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ στο χώρο αυτό.

Βασικές αντιπροσωπευτικές ταινίες του Ιταλικού Νεορεαλισμού:

"ΡΩΜΗ ΑΝΟΧΥΡΩΤΗ ΠΟΛΗ" (1945) ΡΟΜΠΕΡΤΟ ΡΟΣΕΛΙΝΙ

"ΣΟΥΣΙΑ" (1946) ΒΙΤΟΡΙΟ ΝΤΕ ΣΙΚΑ

"ΠΑΙΖΑ" (1946) ΡΟΜΠΕΡΤΟ ΡΟΣΕΛΙΝΙ

"ΚΛΕΦΤΗΣ ΠΟΔΗΛΑΤΩΝ" (1948) ΒΙΤΟΡΙΟ ΝΤΕ ΣΙΚΑ

"Η ΓΗ ΤΡΕΜΕΙ" (1951) ΛΟΥΚΙΝΟ ΒΙΣΚΟΝΤΙ

"ΘΑΥΜΑ ΣΤΟ ΜΙΛΑΝΟ" (1950) ΒΙΤΟΡΙΟ ΝΤΕ ΣΙΚΑ

Ο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ στον ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ

Στη δεκαετία του 1960, αναδείχθηκαν σημαντικοί Έλληνες δημιουργοί και συντελεστές του ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΝΕΟΡΕΑΛΙΣΜΟΥ στον ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΩΡΟ.

Η Ελληνική Κοινωνία, στα ερείπια που άφησε πίσω του ο Εμφύλιος πόλεμος και το κράτος των Νικητών, ζει και εκείνη το δικό της δράμα της φτώχιας, του ξεριζωμού, της εξαθλίωσης, της ερήμωσης της Υπαίθρου και τη συσσώρευση λαϊκών οικογενειών στις παρυφές των μεγάλων Αστικών κέντρων.

Μεγαλοι δημιουργοί και έργα αναδεικνύονται που άφησαν εποχή:

Οι τρεις αυτοί δημιουργοί,κύρια οι δύο πρώτοι, καθώς ο Αλέκος Αλεξανδράκης, θα έλεγε κανείς πειραματικά δημιούργησε σαν Σκηνοθέτης, χωρίς αυτό φυσικά να μειώνει το έργο του, έδωσαν κάποια χαρακτηριστικά ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ στο χώρο του ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΡΕΑΛΙΣΜΟΥ στον ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ:

"ΜΑΓΙΚΗ ΠΟΛΗ" Νίκου Κούνδουρου

"Ο ΔΡΑΚΟΣ" Νίκου Κούνδουρου

"ΜΑΥΡΗ ΓΗ" Στέλιου Τατασόπουλου

"ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ" Αλέκου Αλεξανδράκη

Πρωτότυπη Δημοσίευση στο Blog