Cinefil

Αγαπητές Φίλες και Φίλοι συνεχίζουμε, αυτήν την εποχή, τη βόλτα μας στο αγαπημένο μας θέμα του Film Noir, συνηγορεί βλέπετε σε αυτό και η συνεχιζόμενη ...βροχερή ύστερη Άνοιξη. Και το συνεχίζουμε στο χώρο του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ στην πρώτη κλασική περίοδό του. Παραμένουμε λοιπόν στην απαρχή της μεγάλης δεκαετίας του 1960 και θα παρουσιάσουμε την τρίτη ταινία μας, που είναι: "Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΠΟΛΥ" σε ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΙΩΝΑ ΝΤΑΪΦΑ Ο ΙΩΝΑΣ ΝΤΑΪΦΑΣ δεν είναι ευρέως γνωστός σκηνοθέτης στο λεγόμενο εμπορικό σινεμά. Έχοντας ξεκινήσει σε δύσκολες εποχές, το 1947 , με το εξαίρετο δράμα του "ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ" (Λαμπέτη, Αποστολίδης, Φιλιππίδης), συνεχίζοντας με το "ΔΟΛΛΑΡΙΑ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΑ" το 1956, ένα πολύ καλό φιλμ του ΙΑΚΩΒΟΥ ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗ, με τους: ΑΝΝΑ ΣΥΝΟΔΙΝΟΥ, ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΗΧΡΗΣΤΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΥΡΑΤ, ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΗΣ, ΣΤΑΥΡΟΣ ΞΕΝΙΔΗΣ έρχεται τέσσερα χρόνια μετά, το 1960, να στραφεί στο ακαταμάχητο είδος του FILM NOIR, μ...

Η Βδομάδα πλησίαζε προς το τέλος της......πίσω εκεί μακριά στις αρχές της δεκαετίας του 1980, όταν πλέον το Ελληνικό κοινό, εκείνη την εποχή, στα Τηλεοπτικά δρώμενα, "διψούσε" για κλασικό Κινηματογράφο.... Ήταν αργά Παρσκευή βράδυ.......τότε μετά τις 10, εκεί στην ΕΡΤ, οι Κινηματογραφόφιλοι τακτοποιούσαν τις ...καρέκλες στο σπίτι, έβαζαν ένα ποτό, χαλάρωναν στην πολυθρόνα και το βλέμμα αλλά και όλες οι αισθήσεις προσέγγιζαν την Οθόνη της Ελληνικής τηλεόρασης, που ζούσε, στιγμές τέχνης μεγάλες... Ήταν η στιγμή για την  ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ και για τον ΓΙΑΝΝΗ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟ Η Απίστευτη αυτή cult μορφή που έβαινε στις Οθόνες μας με την έντονα ιδιαίτερη και γεμάτη χρώμα φωνή, έκανε την ΕΙΣΑΓΩΓΗ στην ταινία που θα ακολουθούσε... Μια φωνή συγκλονιστική, μια περιγραφή που έμελλε να γράψει τη δική της ιστορία... Σε μια Κινηματογραφική εκπομπή που εξελίχτηκε στην ιστορική  ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ Ήταν η "ιερή" για τους ...

Λένε ότι σαν ο άνθρωπος κινά να λογάται τα περασμένα γερνάει....... λένε ότι σαν ο άνθρωπος μετράει καρέ-καρέ εικόνες από τη περασμένη του ζωή και πιότερο μάλιστα αυτήν στα νιάτα του, τότε δεν στέκει καλά.......συναισθηματικά τον τρώει το σαράκι της νοσταλγίας... Και ποια νάταν άραγες η προτροπή για κείνο το νυχτερινό οδοιπορικό..... ποια δύναμη σε συνεπήρε, βήμα το βήμα έχοντας για συντροφιά το κουτάβι που πάλευε τραβώντας το λουρί του να μυρίσει και κείνο τα δικά του βήματα ή που και που να πηδάει επάνω σου για να εκδηλώσει τη χαρά του, την έκφρασή του..... Τούτο εδώ λοιπόν φίλε αναγνώστη δεν είναι παρουσίαση ταινίας ή θέματος... Είναι ένα νυχτερινό οδοιπορικό, λεύτερο, αυθόρμητο, έτσι.......χωρίς σχεδιασμό, χωρίς σκοπό. Ένα άφημα στα βήματα, που λες και κείνο το βράδυ είχαν τη δική τους δύναμη να σε πάνε εκεί..... Σε στράτες και μονοπάτια της παλιάς γειτονιάς....... Ερημιά......! μήτε φωνές, μήτε ανοιχτές πόρτες και φυσικά άφαντες οι αγκαλιέ...

Προχωρημένη Νύχτα.....αργά....... Αντίκρυ στο βάθος τα φώτα από τις μεγάλες φωτισμένες διαφημιστικές Πινακίδες της Αθήνας του 1961 φτιάχνουν ένα puzzle γεμάτο φως...... Η κάμερα ταξιδεύει ψηλά σε κάποιο αντικρυστό διαμέρισμα, μπαίνει στο εσωτερικό του, πίσω από τη διάφανη κουρτίνα του μεγάλου παραθύρου της κρεβατοκάμαρας..... Ένα αχνό πέρασμα από έναν στρογγυλό σκαλιστό vintage καθρέφτη τοίχου, στον οποίο αντανακλάται φευγαλέα η φιγούρα μιας νεαρής όμορφης γυναίκας που κοιμάται γεμάτη έκδηλη αγωνία.... Το ημίφως από τις εξωτερικές διαφημιστικές πινακίδες φωτίζει το γεμάτο αγωνία, άγχος ίσως και φόβο πρόσωπο της Άννας Μαργκό που "κάτι" της ταράζει τον ύπνο... Η Κάμερα ζουμάρει αργά στο πρόσωπό της.....ένα όμορφο νεανικό πρόσωπο στο οποίο κορυφώνεται έντονα η αγωνία..... Το κουδούνισμα του τηλεφώνου, εκείνη την ώρα σπάει με τρόπο μαρτυρικό τη σιωπή της νύχτας.... Η Άννα προσπαθεί να ακούσει σηκώνοντας το τηλέφωνο.....μάταια.......στη δεύτερη κλήσ...