Σύγχρονος Ελληνικός Κινηματογράφος: ΠΑΝΤΕΛΗ ΠΑΓΟΥΛΑΤΟΥ: "ΟΝΕΙΡΑ ΓΛΥΚΑ"

Φίλες και Φίλοι του CINEFIL
Το Καλοκαίρι καλά κρατεί και εμείς συνεχίζουμε σήμερα τις Κινηματογραφικές μας περιπλανήσεις
στον ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ.
Θα σταθούμε σε μια πολύ γλυκιά και τρυφερή δραματική ταινία που μπορεί να μην έκανε αυτό που αποκαλούμε "μεγάλο μπαμ" στην προβολή της αλλά δεν παύει να αποτελεί μια καλή δημιουργία του Κινηματογράφου των ημερών μας.

ΠΑΝΤΕΛΗ ΠΑΓΟΥΛΑΤΟΥ


"ΟΝΕΙΡΑ ΓΛΥΚΑ"



Πρεμιέρα:  21 Φλεβάρη 2003

Ο Παντελής Παγουλάτος είναι ένα νέο όνομα στην Ελληνική Σκηνοθεσία, χαμηλών τόνων, και η πρώτη του Κινηματογραφική δημιουργία είναι το Ερωτικό Ανθρώπινο δράμα που θα παρουσιάσουμε σήμερα.


ΤΟ ΘΕΜΑ

Κλασικό ανθρώπινο ερωτικό θέμα. Μια Γυνάικα, δύο άντρες στη ζωή της.
Μια παντρεμένη Γυναίκα, όμορφη, ελκυστική, δυναμική και δημιουργική, δίνει το δικό της οικογενειακό αγώνα ζωής δίπλα στον σύζυγό της που ο καρκίνος τον βρίσκει ανεπανόρθωτα στο ώριμο μέσο της ζωή του.


Μια μάχη άνιση από όλες τις απόψεις αλλά που αναδεικνύει δύο πρόσωπα.
Την Γυναίκα-Σύζυγο που στέκεται ενσυνείδητα αλληλέγγυα στον άντρα της και πατέρα των παιδιών της αλλά και τον Άντρα-Σύζυγο, που ξέρει να διαβάζει και να αφουγκράζεται τα κρυφά δρώμενα στον αισθηματικό κόσμο της Γυναίκας του. Έναν άντρα που στέκεται με ύψιστη αξιοπρέπεια στο μεταίχμιο της ζωής του παραδίνοντας μαθήματα υπερηφάνειας και κατανόησης.
Και ανάμεσά τους, η Οικογένεια, τα δυό τους παιδιά με τις δικές τους σχέσεις, τα δικά τους πρόσωπα.


Καταλύτης στην ιστορία και το δράμα, "Εκείνος". Ένας κοινός τους φίλος από το παρελθόν.
Από την πρώτη ζωή της Γυναίκας. Απόλυτα ερωτευμένος μαζί της, δεμένος με τις αναμνήσεις της.
Ένας άντρας που κατόρθωσε να κρατήσει σε έλεγχο τα αισθήματά του ζώντας διακριτικά στη σκιά της Οικογένειας ως την Ημέρα που θα κάνει πάλι την εμφάνισή του.



ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σενάριο-Σκηνοθεσία:  ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΠΑΓΟΥΛΑΤΟΣ

Μονταζ:  ΦΑΝΗ ΖΙΩΖΙΑ

Κινηματογράφιση:  ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗ

Μουσική:  ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ



ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΕΡΤΗΣ στο ρόλο του Αντώνη (Σύζυγος)



ΜΠΕΤΤΥ ΛΙΒΑΝΟΥ  στο ρόλο της ΕΛΕΝΗΣ (Σύζυγος)



ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΟΜΙΚΟΣ στο ρόλο του Διονύση (ο "τρίτος")



ΟΘΩΝΑΣ ΜΕΤΑΞΑΣ στο ρόλο του Μάκη (Πρώτος γιος)



ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ στο ρόλο του Φώτη (Δεύτερος γιος)



ΒΑΛΕΡΙΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΟΥ στο ρόλο της Πόπης (σύντροφος του Φώτη)



ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΛΥΠΗΡΙΔΟΥ στο ρόλο της Ευτυχίας (σύντροφος του Μάκη)



Η ΠΛΟΚΗ

Ο Αντώνης και η Ελένη είναι παντρεμένοι με δύο μεγάλα παιδιά, το Μάκη και το Φώτη.
Επαγγελματικό τους αντικείμενο ένα οικογενειακό φωτογραφείο.
Με αφορμή τη σοβαρή ασθένεια του Αντώνη επιστρέφει από το εξωτερικό ο καλύτερός του φίλος, ο Διονύσης, που ο μεγάλος του έρωτας για την Ελένη δεν έσβησε ποτέ και τώρα έρχεται να δηλώσει και πάλι το παρόν. Ο Αντώνης έχει να δώσει τη μάχη απέναντι στην ασθένεια για τη ζωή του αλλά και για την ίδια τη σχέση του με τη γυναίκα του.


Επίσης η Ελένη είναι και εκείνη στο μάτι αυτού του ερωτικού κυκλώνα που κορυφώνεται με την επώδυνη εξέλιξη της ασθένειας του Αντώνη αλλά και την άσχημη επίδραση που έχει όλη αυτή η ιστορία στα ίδια τους τα παιδιά, τα οποία αντιδρούν στη δίνη των δικών τους προβλημάτων, με διαφορετικό τρόπο.





Η ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΗ ΦΟΡΜΑ

Δεν υπάρχει κάτι το ιδιαίτερο ή διαφορετικό στην σκηνοθεσία του Παντελή Παγουλάτου μήτε και στη φωτογραφία της Κατερίνας Μαραγκουδάκη. Αν και το θέμα είναι από τα βαριά θα έλεγε κανείς, οι δύο δημιουργοί δεν μπορούν να "απογειώσουν" καλλιτεχνικά και εικαστικά την ταινία, η οποία κινείται σε κλασικά απλά πλαίσια.



ΟΙ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ

Η Ταινία στην κυριολεξία "σώζεται" χάριν στις ερμηνείες του μεγάλου ζευγαριού των δύο κεντρικών ρόλων.



Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΕΡΤΗΣ και η ΜΠΕΤΥ ΛΙΒΑΝΟΥ 
είναι έξοχοι, συναισθηματικοί, γεμάτοι φόρτιση, ερμηνεία που βγαίνει μέσα από τη μεγάλη τους εμπειρία κύρια φυσικά αυτή του Φέρτη.
Ο Γιάννης Φέρτης είναι εξαίρετος. Στην μελαγχολική του ματιά διακρίνει κανείς την δραματική του κατάσταση στον κατήφορο που διανύει, οδηγώντας τον σε υπερβάσεις που της υπηρετεί με υπόδειγμα αξιοπρέπειας και έκφρασης.




Η Μπέτυ Λιβανού, δεν έχει πάψει να είναι από τις λατρεμένες μου Γυναίκες του Ελληνικού κινηματογράφου. Στα ώριμα χρόνια της, δραματική, σοβαρή, ερωτική και αισθησιακή όταν αφήνεται και το τολμά, με έναν εσωτερικό κόσμο από τον οποίο βάλλεται πανταχόθεν.


Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΟΜΙΚΟΣ συναντιέται με την ΜΠΕΤΥ ΛΙΒΑΝΟΥ μετά από 45 χρόνια και μάλιστα πάλι σε ερωτική επαφή μετά τους τολμηρούς "ΑΜΑΡΤΩΛΟΥΣ" του Γιάννη Δαλιανίδη το 1971.
Πολύ καλός στην ερμηνεία του σε ένα ρόλο εκ των πραγμάτων δύσκολο καθώς οι ισορροπίες είναι δραματικά εύθραυστες. Ξεπερνά τα προβλήματα με τον Αντώνη και τον γιο του το Μάκη με τρόπο εξαίρετο.



Οι υπόλοιποι ερμηνευτές τώρα: Ο ΟΘΩΝΑΣ ΜΕΤΑΞΑΣ, κάνει τα πρώτα του βήματα και δεν είναι άσχημος. Όπως επίσης και ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ τον οποίο είδαμε με εξαίρετη επίσης εμφάνιση και στην τηλεοπτική "ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΘΡΟΝΟΥ".


Η ΒΑΛΕΡΙΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΟΥ ξεκινάει εδώ τον χαρακτήρα ενός "ξέκωλου" με αρνητικές συμπεριφορές που στην πορεία θα μετασχηματιστεί προς το καλύτερο, το ανθρώπινο. Ξαφνικά καλείται να διαχειριστεί εδώ σοβαρές ευθύνες ζωής.
Πολύ καλή, ευχάριστη έκπληξη και παρουσία η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΛΥΠΗΡΙΔΟΥ στο ρόλο της γιατρού που κουράρει τον Αντώνη και μετέπειτα σύντροφο του γιου του.



Αυτά φίλες και φίλοι ήταν  τα "ΟΝΕΙΡΑ ΓΛΥΚΑ"
Μια καλή ταινία του Σύγχρονου Ελληνικού Κινηματογράφου, με ένα πολύ όμορφο, έντονα φορτισμένο συναισθηματικό τέλος, που θεωρώ ότι έδωσε στην γεύση της ταινίας μια τρυφερή, ανθρώπινη έκφραση πολύ σημειολογική. Η Ταινία μπορεί να μην έλαμψε με την προβολή της αλλά κρατά ζεστή την υπόθεση δημιουργίας του Σινεμά των καιρών μας.










Μπορείτε να την δείτε όλη εδώ:






Σχόλια

  1. Μου φάνηκε πάρα πολύ ενδιαφέρουσα ταινία.
    Η Μπέττυ Λιβανού θεωρώ πως είναι απο τις καλύτερες στο είδος αυτό, το πρόσωπό της και τα συναισθήματα που απεικονίζονται στα μάτια της, με μαγνητίζουν.
    Μια ακόμη υπέροχη παρουσίαση-αφιέρωμα απο εσένα φίλε μου.
    Ευχαριστούμε πολύ.
    Καλημέρα και καλή εβδομάδα να έχουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς την Κική μου. Λάτρης της Μπέττυς Λιβανού, τι να λέμε τώρα, της έχω και μια ξεχωριστή αδυναμία πως να το κάνουμε. Πάντως το αξίζει και το βγάζει.
      Ευχαριστώ για τα λόγια σου και εύχομαι μια καλή βδομάδα.

      Διαγραφή
  2. Στα σίγουρα , συνήθη-αληθινά ζωής δρώμενα, αποτελούν "σενάρια" για τον κινηματογράφο. Η επιτυχής μεταφορά τους στο σινεμά, εξαρτάται από την ευφυία ,την πείρα και το ταλέντο των συντελεστών μιας ταινίας, ομαδικώς.

    Εκείνο όμως που "αξιοποιεί" στον κινηματογράφο τα αληθινά σενάρια που γράφει η ζωή για τους καθημερινούς ανθρώπους, είναι η διεξοδική, πολύπλευρη, έντεχνη αναπαράσταση της διαχείρισης από τους ήρωες, των προβλημάτων που αναφύονται στην πραγματική ζωή από τα ίδια γεγονότα που σεναριογραφούνται για τις ανάγκες της κινηματογραφικής ταινίας.

    Μέσα απ'αυτή την διαδικασία νομίζω ,αναδεικνύεται ο βαθμός ποιότητας μιας ταινίας σε όλα τα επίπεδα που προσεγγίζεται ο θεατής για να συγκινηθεί, η, να προβληματιστεί, να ψυχα-γωγηθεί γενικά, αρνητικά ή θετικά.

    Θεωρώ ότι οι συντελεστές αυτής της ταινίας τα κατάφεραν ...

    « Όσο για τον δικό μας βετεράνο του είδους ,ούτε λόγος να γίνεται.
    Τα λόγια είναι περιττά.

    Καλή σου εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ σωστή και ρεαλιστική προσέγγιση Λυγερή μου. Όποιος δημιουργός το κατορθώνει αυτό νομίζω έχει μπροστά του και μια εξαίρετη επιτυχία.
      Πάντα τα ευγενικά σου λόγια και η παρουσία σου παρόντα....! σε ευχαριστώ διπλά και εύχομαι μια όμορφη βδομάδα.

      Διαγραφή
  3. Ωραία η πρότασή σου! Σπάνια βρίσκουμε ελληνικές που να μας τραβάνε το ενδιαφέρον (δυστυχώς) Καλή εβδομάδα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα μου, το παλεύει ο Κινηματογράφος μας. Και θεωρώ ότι το παλεύει σοβαρά παρά τα πολύ μεγάλα προβλήματα. Αν είχε τη χρηματοδοτική βάση και 5-10 εμπνευσμένους δημιουργούς να λειτουργούν οργανωμένα θα έλαμπε ο Κινηματογράφος μας και μια σειρά νέοι ηθοποιοί θα μπορούσαν να αναδείξουν τη δυναμική του ταλέντου και της ποιότητάς τους.
      Καλή βδομάδα Κατερίνα μου και ευχαριστώ πολύ.

      Διαγραφή
  4. Θα σταθώ στο πάνω σχόλιό σου φίλε Γιάννη. Όρεξη για δημιουργία υπάρχει, το ίδιο και ιδέες... μα χρειάζεται και αυτό το κάτι παραπάνω, χρειάζεται αληθινή έμπνευση ο κινηματογράφος μας, και στήριξη από εκεί που πρέπει (που αμφιβάλλω αν υπάρχει στο βαθμό που χρειάζεται)...

    Θα την έχω στα υπόψη μου την ταινία που πρότεινες.

    Και μια μικρή "παρατήρηση" αν μου επιτρέπεις: Προτείνω να βάλεις ένα περισσότερο σκούρο και ευκρινές χρώμα στη γραμματοσειρά του βασικού κειμένου, γιατί διαβάζεται λίγο δύσκολα το παλ χρώμα των γραμμάτων πάνω στο γκρι φόντο.

    Καλή βδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε "Κούνελε" καλησπέρα. Έχω ένα θέμα με αυτό το γκρίζο χρώμα πλαίσιο των σχολίων. Παιδεύομαι χρόνια ρε φίλε να το αλλάξω στο πρότυπο και δεν βρίσκω την άκρη. Ειλικρινά αν έχεις κάτι κατά νου η βοήθεια δεκτή και αναγκαία....!
      Όσον αφορά την έμπνευση του Κινηματογράφου μας, ναι θέλει ερεθίσματα, κουλτούρα, κατεύθυνση. Σήμερα σποραδικά έχουμε εκλάμψεις. Για να δούμε.
      Καλή συνέχεια και ευχαριστώ φίλε για την παρουσία σου.

      Διαγραφή
    2. Για να αλλάξεις το χρώμα της γραμματοσειράς (και εδώ δεν αναφέρομαι μόνο σε εκείνη των σχολίων, μα και στο κεντρικό κείμενο) επιλέγεις από την σειρά πάνω δεξιά, αφού έχεις κάνει sign in στο blog σου, την επιλογή "σχεδίαση" και στη νέα καρτέλα που θα σου εμφανίσει, επιλέγεις αριστερά εκεί που λέει "πρότυπο" και μετά "προσαρμογή".

      Εκεί σου εμφανίζει διάφορες επιλογές, μεταξύ άλλων και εκείνη να αλλάξεις χρώμα στη γραμματοσειρά...

      Δοκίμασέ το και αν έχεις απορίες στείλε μου αν θες ένα μέιλ (το βρίσκεις στη δεξιά στήλη του blog μου).

      Καλή συνέχεια!

      Διαγραφή
    3. Ευχαριστώ φίλε μου καλέ για το χρόνο και τη διάθεσή σου. Ναι την ξέρω την επιλογή αυτή και την έχω παλέψει ουκ ολίγες φορές. Έχει διάφορες επιλογές με τα πλαίσια της πρώτης σελίδας στα οποία αλλάζεις το χρώμα. Σε αυτό το ρημάδι το πλαίσιο των σχολίων δεν κατάφερα να το εντοπίσω. Θα κάνω ακόμα μια προσπάθεια Κούνελε και θα επανέλθουμε.
      Ευχαριστώ πολύ.

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις τελευταίου μήνα

"Οι Μαύροι Πίνακες" ένα αριστούργημα στη μικρή οθόνη

Κλασικά αριστουργήματα της λογοτεχνίας στον κινηματογράφο: "Ανεμοδαρμένα ύψη" της Έμιλυ Μπροντέ

"Ο Θάνατος θα ξανάρθει" του Ερρίκου Θαλασσινού. Ταινία σταθμός στο Ελληνικό Αστυνομικό Noir