Η χρυσή συλλογή του αστυνομικού φιλμ στο κλασικό Ελληνικό σινεμά

 Φίλες και φίλοι του Cinefil,

καλησπέρα και καλό μας Φθινόπωρο. Για τα καλά πλέον σε χρώματα μιας όμορφης εποχής, που διατηρεί ακόμα αχνά τα χρώματα του καλοκαιριού. Να ξεκινήσουμε λοιπόν τις δημοσιεύσεις μας στον αγαπημένο μας κινηματογράφο με ένα θέμα, που αφορά κάθε σινεφίλ και ειδικότερα εκείνους, που αγαπούν την κατηγορία του αστυνομικού φιλμ νουάρ.

Το Ελληνικό αστυνομικό μυθιστόρημα γνώρισε "χρυσές στιγμές" στον κλασικό κινηματογράφο της πατρίδας μας. Και όχι μόνο αυτό. Αυτή εδώ η ανάρτηση, φιλοδοξεί λοιπόν να αποτελέσει μια μικρή συλλεκτική αναφορά σε όλες τις ταινίες του είδους, που συγκίνησαν και τότε και τώρα και αποτελούν μια μεγάλη κληρονομιά στο είδος. Πάμε να κάνουμε την παρουσίαση:


1959  "Έγκλημα στο Κολωνάκι"


Ο καταξιωμένος σκηνοθέτης εκείνης της περιόδου, Τζανής Αλιφέρης, με τη δική του εταιρεία παραγωγής "ΤΖΑΛ ΦΙΛΜ", έχοντας πίσω του 13 ήδη ταινίες, ξεκινά το μεγάλο χορό του ελληνικού αστυνομικού φιλμ.

Ένα θρυλικό έργο του μεγάλου Γιάννη Μαρή, με την έξοχη φωτογραφία των Αριστείδη Καρύδη-Φουξ και Γιάννη Χατζόπουλου καθώς και την εξαίρετη μουσική του Κώστα Καπνίση, φέρνουν στη σκηνή ένα υπέροχο πραγματικά έργο, που εισέβαλλε με πολύ ψηλές προσδοκίες στο είδος αυτό του σινεμά.


Ένα καστ μεγάλων και καταξιωμένων ηθοποιών θα σύρει το χόρο και θα δώσει πνοή στους εμβληματικούς χαρακτήρες του έργου:

Μιχάλης Νικολινάκος στο ρόλο του ζωγράφου Νάσου Καρνέζη, Ανδρέας Μπάρκουλης στο ρόλο του Δημήτρη Φλωρά, Γκέλυ Μαυροπούλου στο ρόλο της Μυρτώς Καψή στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.

Μαζί τους οι: Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Χρήστος Τσαγανέας, Μάρω Κοντού, Ελένη Χατζηαργύρη, Στέφανος Στρατηγός, Γιάννης Μπέρτος, Άγγελος Μαυρόπουλος, Νάσος Κεδράκας.


Σε μια πλοκή που συγκλονίζει και ανατρέπει τα πάντα κάθε λεπτό και σκηνή μέχρι την τελική του απρόσμενη κορύφωση και κάθαρση.

Ο ζωγράφος Νάσος Καρνέζης, θα βρεθεί άγρια δολοφονημένος στο διαμέρισμά του στο Κολωνάκι αργά τη νύχτα. Βασικός ύποπτος, ο φίλος του Κώστας Φλωράς, σύζυγος της λαμπερής femma fatale, Ζανέτ, ερωμένης του ζωγράφου. Όλα δείχνουν ένα στυγερό έγκλημα ζήλιας και πάθους.

Ο πατέρας όμως του συλληφθέντα φερόμενου ως δράστη, Δημήτρης, πιστεύει στην αθωότητα του πατέρα του και θα ξεκινήσει έναν δύσκολο και άκρως θανάσιμο αγώνα για να φτάσει στην αλήθεια, ως το τραγικό τέλος.

Σκηνοθεσία, ατμόσφαιρα, φωτογραφία και ερμηνείες στήνουν έναν χορό κινηματογραφικής τέχνης, που με τα φτωχά μέσα της εποχής, δίνουν ένα κλασικό διαμάντι στην Ελληνική αστυνομική φιλμογραφία.

Η ταινία έκοψε 68.097 εισιτήρια σε πρώτη προβολή, στην 9η θέση από 52 ταινίες της χρονιάς.




"Ο θάνατος θα ξανάρθει"

9 Απρίλη 1961


Ο Νίκος Φώσκολος γράφει το 1959 το ομώνυμο θεατρικό του έργο και δύο χρόνια μετά, ο Ερρίκος Ανδρέου το μεταφέρει στον κινηματογράφο σε μια εκπληκτική παραγωγή, που αποτελεί υπόδειγμα κλασικού αστυνομικού film noir κλειστοφοβικού τύπου Agatha Cristie στην κατηγορία: "Who done it" (Ποιος το έκανε;)

Η παραγωγή είναι της Finos Film, η μουσική του Αργύρη Κουνάδη (εκπληκτική), το μοντάζ του Πέτρου Λύκα, η κινηματογράφιση του Νίκου Δημόπουλου και η Σκηνογραφία των Μάρκου Ζέρβα, Χάρη Μυλωνά και Γιώργου Σαββουλίδη.


Το καστ των ηθοποιών εκπληκτικό με ερμηνείες, που αποτελούν σεμινάριο αστυνομικού δραματικού φιλμ:

Δημήτρης Παπαμιχαήλ, στο ρόλο του εγκληματολόγου Τιμόθεου Χριστοφή

Δέσπω Διαμαντίδου, Χρήστος Τσαγανέας, Βασίλης Διαμαντόπουλος, Νέλλη Αγγελίδου, Μέλπω Ζαρόκωστα, Θάνος Μυλωνάς, Άννα Τάρη, Ελένη Μαβίλη, Βάσος Ανδρονίδης, Νίκος Μπιρμπίλης

Το θέμα

Στην έπαυλη Gray Hill στη Λευκωσία, ένα βράδυ, θα δολοφονηθεί ο ιδιοκτήτης της απόστρατος ταξίαρχος Μόρτον με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Η αστυνομία θα προσπαθήσει να αναλάβει την εξιχνίαση του εγκλήματος. Όμως η παρουσία του εγκληματολόγου Τιμόθεου Χριστοφή και της συνεργάτιδός του, θα αλλάξει όλα τα δεδομένα καθώς η έρευνά του θα στραφεί στους ενοίκους της έπαυλης και των μικρών ή μεγάλων μυστικών, που βαραίνουν τις σχέσεις τους.


Η σκηνοθεσία του Ερρίκου Ανδρέου με τη φωτογραφία αποτελούν σχολή για ένα φιλμ του είδους, που το καθιστούν ίσως το καλύτερο στο Ελληνικό σινεμά.

Την ταινία είδαν 43.658 θεατές σε πρώτη προβολή, στην 11η θέση από 58 ταινίες της χρονιάς.


1960  "Ο δολοφόνος αγαπούσε πολύ"



Και πάλι ο Νίκος Φώσκολος θα βάλει το πνεύμα του στην ταινία αυτή, γράφοντας το σενάριο μαζί με το δημιουργό της, τον σκηνοθέτη Ίωνα Νταϊφά.

Η παραγωγή ήταν του Γιάννη Δριμαρόπουλου, η μουσική του Χρήστου Μουραμπά, η κινηματογράφιση και το μοντάζ του Κώστα Φιλίππου.

Και εδώ το φιλμ είναι ένα κλασικό αστυνομικό ανοιχτού τύπου αλλά της κατηγορίας "Ποιος το έκανε", με μια ατμόσφαιρα μοναδική, εξαιρετική, που παρά τα φτωχά μέσα της εποχής, έδωσε μια αξιοπρεπέστατη ταινία.

Το ερμηνευτικό καστ είναι και εντυπωσιακό από άποψη ηθοποιών και υποδειγματικό από άποψη ερμηνειών:
Δημήτρης Μυράτ, στο ρόλο του γιατρού Αλέξη Καράτου, Ελένη Χατζηαργύρη, Βύρων Πάλλης, Νάντια Χωραφά, Γιάννης Γκιωνάκης, Γκίκας Μπινιάρης, Σπύρος Καλογήρου, Κώστας Παπαχρήστου.

Στο θέμα της ταινίας: Ο γνωστός ηθοποιός Πέτρος Ζαβέρδης θα συλληφθεί για το φόνο του δημοσιογράφου και κριτικού του θεάτρου, Μάρκου. Η νεαρή αγαπημένη του Αλίκη Λοΐζου, πιστεύοντας στην αθωότητά του, θα ζητήσει εμφαντικά από τον προστάτη της, γιατρό Αλέξη Καράτο, να βοηθήσει στο να αποκαλυφθεί ο πραγματικός δολοφόνος. Η απόδραση του Ζαβέρδη από τη φυλακή θα πυροδοτήσει τις εξελίξεις με δύο ακόμα φόνους αλλά και σε μεγάλες ανατροπές.

Οι ερμηνείες υποδειγματικές, το εγγυάται το επίπεδο των ηθοποιών, με τον μεγάλο Δημήτρη Μυράτ να δεσπόζει μαζί με την Ελένη Χατζηαργύρη και τον Βύρωνα Πάλλη, σε ένα φιλμ, που θα συγκινήσει και θα καθηλώσει.



Σεπτέμβρης 1960  "Έγκλημα στα παρασκήνια"



Σειρά του μεγάλου συγγραφέα και δάσκαλου του αστυνομικού μυθιστορήματος στην Ελλάδα, του Γιάννη Μαρή, να "ζωντανέψουν" έργα του στη μεγάλη οθόνη. Έργα του, ιστορικά, εμβληματικά, που έγιναν ταινίες αθάνατες και δυνατές.

Το σενάριο θα το γράψει ο ίδιος ο συγγραφέας και δημιουργός της ταινίας θα είναι ο υπέροχος Ντίνος Κατσουρίδης. 
Μαζί τους στη φωτογραφία, ο Αριστείδης-Καρύδης Φουξ με τον Συράκο Δάναλη, στο μοντάζ ο ίδιος ο σκηνοθέτης, στη μουσική ο Μίμης Πλέσσας και παραγωγή ο Δαμασκηνός-Μιχαηλίδης.


Την ταινία θα υπηρετήσουν μεγάλες μορφές της υποκριτικής μας σκηνής:

Ο Τίτος Βανδής, στο ρόλο του αστυνόμου Μπέκα, θρυλική φιγούρα, ο Αλέκος Αλεξανδράκης, στο ρόλο του δημοσιογράφου Γιώργου Μακρή. Μαζί τους λάμπουν οι: Μάρω Κοντού, Χρήστος Τσαγανέας, Ζωρζ Σαρρή, Θάνος Μυλωνάς, Γκίκας Μπινιάρης, Αλίκη Γεωργούλη, Δήμος Σταρένιος, Έφη Μελά.

Στο θέμα, έχουμε και εδώ ένα αστυνομικό φιλμ αναζήτησης του ενόχου σειράς δολοφονιών, που θα ταράξουν τον καλλιτεχνικό χώρο της εποχής. Η διάσημη ηθοποιός του θεάτρου, Ρόζα Δελή, θα βρεθεί δολοφονημένη μέσα στο καμαρίνι του θεάτρου της. Ο αστυνόμος Μπέκας θα αναλάβει να βρει το μίτο της αλήθειας και να συναντήσει έναν πανούργο δολοφόνο, ανάμεσα σε πολλά πρόσωπα, που διαπλέκονται στο χώρο του θεάτρου και έξω από αυτό. Συνεργάτης του ο δαιμόνιος δημοσιογράφος Γιώργος Μακρής.

Φιλμ κλασικών απροσδόκητων ανατροπών, έντονης δράσης, περιπετειώδους μορφής και έντασης. Ερμηνείες, που γράφουν ιστορία, χαρακτήρες μοναδικοί στο είδος και ποιότητα άριστη για την εποχή.
Ένα φιλμ από τα λατρεμένα του είδους.

Η ταινία πήρε δύο βραβεία του 1ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (Β' γυναικείου ρόλου-Ζωρζ Σαρρή και φωτογραφίας και είχε συμμετοχή στο Φεστιβάλ Καννών.


1961  "Ο Εφιάλτης"


Ο αλησμόνητος Ερρίκος Ανδρέου, εκείνη τη χρυσή περίοδο, θα μάς δώσει ένα ακόμα συγκλονιστικό ψυχολογικό θρίλερ φιλμ νουάρ, που θα σημαδέψει τον κινηματογράφο μας. Ένα έργο, που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις αντίστοιχες δημιουργίες του Χίτσκοκ αν αναλογιστεί κανείς τα μέσα, που είχαν τότε οι συντελεστές μας στην παραγωγή.

Βασισμένο στο μυθιστόρημα του Γιάννη Μάρη, ο 23χρονος τότε σκηνοθέτης μας, στην πρώτη του, παρακαλώ ταινία, θα μάς δώσει αυτό το διαμάντι του Ελληνικού σινεμά. Σε μοναδική φωτογραφία του Αριστείδη Καρύδη-Φουξ και ανάλογη τζαζέ μουσική του Μίμη Πλέσσα.



Το ερμηνευτικό καστ θα ξεπεράσει κάθε προσδοκία και θα παραδώσει μαθήματα στο απαιτητικό είδος. Θα ξεχωρίσει και θα θριαμβεύσει η αλησμόνητη Βούλα Χαριλάου, στον κεντρικό ρόλο της Άννας Μαργκό. Μια ερμηνεία, που θα της χαρίσει Α' Βραβείο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στα 29 της χρόνια. 
Δίπλα της, ο Μιχάλης Νικολινάκος, λαμπερός, ατμοσφαιρικός, σε πρωταγωνιστικό αντρικό ρόλο, ο εξαίρετος όπως πάντα Θάνος Μυλωνάς, η Αθηνά Μιχαηλίδου, ο Ζανίνο, ο Σταύρος Ξενίδης και ο Δημήτρης Νικολαΐδης.


Μια σειρά σκοτεινοί άγριοι φόνοι, η αιώνια διαμάχη συνειδητού-ασυνείδητου, σε καθαρά νουάρ περιβάλλον, συγκροτούν ένα αθάνατο ψυχογράφημα καθιστώντας το φιλμ από τα καλύτερα του είδους και οδηγώντας το στη διεθνή ειδική διάκριση του διεθνούς φεστιβάλ κινηματογράφου στο Νέο Δελχί.


1964  "Αμφιβολίες"



Ο χορός της δημιουργίας συνεχίζεται. Αυτή τη φορά ένας άλλος μεγάλος μας σκηνοθέτης, ο Γρηγόρης Γρηγορίου, θα πάρει το μυθιστόρημα, ποιου άλλου; Φυσικά του Γιάννη Μαρή, "Το κόκκινο βάζο" και θα φέρει επί σκηνής ένα ακόμα ατμοσφαιρικό, υπέροχο αστυνομικό φιλμ νουάρ.

Την παραγωγή θα κάνει η γνωστή τότε εταιρεία μεγάλων επιτυχιών: Αφοι Ρουσσόπουλοι-Γ. Λαζαρίδης-Δ. Σαρρής-Κ. Ψαρράς. Τη φωτογραφία θα έχουν οι Γρηγόρης Δανάλης και Γιάννης Πούλης, το μοντάζ ο Λ. Σιάσκας, τη σκηνογραφία ο Ν. Νικολαΐδης και τη μουσική ο Κώστας Κλάβας.


Και εδώ το καστ των ηθοποιών, διαλεγμένο με προσοχή:
Νίκος Κούρκουλος στο ρόλο του δημοσιογράφου, Βιβέτα Τσιούνη στο ρόλο της Λένας Κορωνέλου.
Κοντά τους οι: Βύρων Πάλλης, Καίτη Παπανίκα, Ελένη Ανουσάκι, Αλεξάντερ Πάρις, Ντόρα Βολανάκη, Λιάκος Χριστογιαννόπουλος και Μάκης Ρευματάς.

Ένα ακόμα αστυνομικό φιλμ, που ακροβατεί ανάμεσα στον ψυχολογικό τρόμο, στην περιπέτεια και τη δράση χωρίς ανάσα μέχρι να τραβηχτούν οι σκιές και να φτάσουμε στην αλήθεια, που και εδώ είναι καλά κρυμμένη και απροσδόκητη.


Η ταινία πήγε πάρα πολύ καλά, με 205.000 εισιτήρια, στην 23η θέση από 93 ταινίες εκείνη τη σαιζόν. Η σκηνοθεσία του Γρηγορίου είναι υποδειγματική για το είδος της ταινίας μαζί με το σύνολο των ερμηνευτών, που θα δώσουν ένα σύνολο ενός φίλμ, που θα αγαπηθεί και θα περάσει κι αυτό στην ιστορία.

Η Λένα Κορωνέλου, σύζυγος του Αντώνη, υποφέρει από τρομερούς εφιάλτες καθώς η σκιά ενός άντρα εισβάλλει σχεδόν καθημερινά στην κρεβατοκάμαρά της. Η γυναίκα θα αγγίξει τα όρια της ψυχικής διαταραχής. Όλα θα αρχίζουν να αλλάζουν όταν στην υπόθεση εμπλακεί ο παλιός της γνωστός και φίλος, δημοσιογράφος Γιάννης, ο οποίος δεν θα πιστέψει το αφήγημα της "τρελής" γυναίκας και θα αρχίσει, μαζί της να αναζητά και να ψάχνει. Στον αγώνα τους αυτό θα βρουν αρωγούς τον αστυνόμο Μπέκα για να αντιμετωπίσουν τα απρόσμενα απρόοπτα και παγίδες.


1966  "Μια γυναίκα κατηγορείται"


Ο Γιάννης Μαρής, εξακολουθεί να αποτελεί μόνιμη και εμπνευσμένη πηγή για τη γένεση αστυνομικών φιλμ. Έτσι και αυτή τη φορά, θα έχουμε τη μεταφορά στη μεγάλη οθόνη, του μυθιστορήματός του "Εκείνη τη νύχτα", που έγραψε το 1960 και δημοσίευσε στο περιοδικό "Θεατής" με τον τίτλο "Στη γωνιά του δρόμου"

Δράστης και αυτή τη φορά, ο Γρηγόρης Γρηγορίου με παραγωγό την εταιρεία "Σπηλιώτης Φιλμ". Συνεργάτες του, ο ίδιος ο Μαρής στο σενάριο, ο Θανάσης Σπηλιώτης στη φωτογραφία, ο Γεράσιμος Παπαδάτος στο μοντάζ, ο Βαγγέλης Σοφατζόγλου στην σκηνογραφία.


Στο κεντρικό πρωταγωνιστικό δίδυμο, διατηρούνται οι μόνιμοι πλέον στο είδος: Μιχάλης Νικολινάκος στο ρόλο του Γιώργου Μαυροσπάθη και η Μάρω Κοντού στο ρόλο της Νόρας Δενδρινού.
Κοντά τους, οι: Λευτέρης Βουρνάς στο ρόλο του Ανδρέα Δενδρινού, ο Νίκος Τζόγιας στο ρόλο του Ανδρόνικου Δενδρινού, Άγγελος Μαυρόπουλος, Πόπη Δεληγιάννη, Νίκος Παπαναστασίου.

Και εδώ υποδειγματική και μυστηριώδης πλοκή: Ο Ανδρόνικος Δενδρινός θα βρεθεί νεκρός με δηλητήριο στην καμαρά του, στο σπίτι του μετά από μια οικογενειακή συγκέντρωση φίλων. Η γυναίκα του, πολλά χρόνια μικρότερή του, θα βρεθεί στη φυλακή ως βασική ύποπτος με μια σειρά στοιχείων να την βαραίνουν από καταθέσεις, κύρια της υπηρέτριας. 
Ο νεαρός Ανδρεάς Δενδρινός, ανιψιός του θύματος, κρυφά ερωτευμένος και θαυμαστής της Νόρας, θα επιστρέψει στην Ελλάδα να βοηθήσει τη θεία του καθώς πιστεύει ακράδαντα την αθωότητά της.
Αρωγός στην προσπάθειά του, ο γοητευτικός Γιώργος Μαυροσπάθης, στενός φίλος της Νόρας.



Πολύ καλή η ταινία, η δράση, η αγωνία, τα πειστήρια, η δίκη, οι χαρακτήρες, οι ανατροπές. Την είδαν 127.000 άτομα σε πρώτη προβολή, στην  51η θέση από 117 ταινίες της σαιζόν.΄


1966 "Ο Φόβος"


Και εδώ έχουμε μια ιδιαίτερη αστυνομική ταινία, με έντονα και σαφή τα κοινωνικά στοιχεία. Μια ταινία, που διακρίθηκε στον Ευρωπαϊκό κινηματογράφο, αναδεικνύοντας τη δυναμική αλλά και την ποιότητά της.

Ο Κώστας Μανουσάκης γράφει και σκηνοθετεί, ο Νίκος Γαρδέλης σε μια υπέροχη φωτογραφία, ο Γιάννης Μαρκόπουλος στην ξεχωριστή μουσική του. Ένα φιλμ γυρισμένο στην Κωπαΐδα, που ακτινογραφεί όλο εκείνο το ιδεοληπτικό και σαθρό οικοδόμημα, πάνω στο οποίο είναι δομημένη η αστική οικογένεια και κοινωνία της περιφέρειας.


ο Ανέστης Βλάχος, ο εξαίρετος, ιδιαίτερος αυτός ηθοποιός μας, είναι ο κεντρικός πρωταγωνιστής της ταινίας, στο ρόλο του Ανέστη Κανάλη, γιου.
Δίπλα του θα μεγαλουργήσουν οι: Έλλη Φωτίου στο ρόλο της Χρύσας Καβανάρη, Σπύρος Φωκάς στο ρόλο του Νίκου, Έλενα Ναθαναήλ στο ρόλο της Άννας Κανάλη, Αλέξης Δαμιανός στο ρόλο του πατέρα, Δημήτρη Κανάλη, Θόδωρος Κατσαδράμης.

Το σενάριο και η πλοκή είναι ανατριχιαστική: Ο Ανέστης, γιος της πλούσιας και ισχυρής οικογένειας Κανάλη, θα βιάσει και θα δολοφονήσει την νεαρή κωφάλαλη υπηρέτρια Χρύσα. Η οικογένειά του, πατέρας και μητριά, θα πρωτοστατήσουν στο να θάψουν το πτώμα της κοπέλας και να εφαρμόσουν το νόμο της σιωπής και απόκρυψης. Όμως αυτό δεν θα εμποδίσει τα συναισθήματα του φόβου, να αρχίσουν να αγκαλιάζουν ένα προς ένα τα μέλη αυτού του εγκλήματος, να αποκαλύπτουν τη σαπίλα του δικού τους οικοδομήματος, που είναι οικοδόμημα μιας ολάκερης κοινωνίας και να φέρνουν μια σειρά αποκαλύψεων στο μαρτυρικό δρόμο προς τη κάθαρση.
Ο πατέρας αφέντης-ηγεμόνας, ένας φοβικός χειραγωγημένος γιος, βίαιος, μοχθηρός, μια μητριά επίσης υποταγμένη, ένα κοινωνικό περιβάλλον βολεμένο στην εξάρτηση και τη σιωπή από τη μεγαλοαστική οικογένεια. Μοναδικό φως η ετεροθαλής κόρη (Έλενα Ναθαναήλ) της δεύτερης γυναίκας, που θα έρθει σαν αχτίδα φωτός να σπάσει το σκοτάδι.


Η ταινία έσπασε τα στενά όρια του Ελληνικού σινεμά, προβλήθηκε σε όλη την Ευρώπη, καταξιώθηκε στο κοινό και στους κριτικούς και αναγνωρίστηκε με μια σειρά διακρίσεις και βραβεύσεις:
Ήταν η επίσημη Ελληνική συμμετοχή στο φεστιβάλ Καννών και στο φεστιβάλ Βερολίνου το 1966, ήταν υποψήφιο για βραβείο Χρυσής άρκτου, έγινε ειδικό αφιέρωμα στο φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

300.000 εισιτήρια σε Αθήνα, Πειραιά, προβολή, όπως είπαμε στην Ευρώπη αλλά και ΗΠΑ, Καναδά, θα τις δώσουν διεθνές προφίλ, τιμή για την Ελληνική παραγωγή.



1968  "Το παρελθόν μιας γυναίκας"



Η φιλμογραφία μας πάνω στο αστυνομικό ελληνικό φιλμ της κλασικής περιόδου, θα κλείσει με μία εξαίρετη ακόμα παραγωγή της Φίνος Φιλμ, που ναι μεν δεν έχει την κλασική δομή του συγκεκριμένου είδους αλλά δεν παύει να διατηρεί έντονα τέτοια χαρακτηριστικά.

Σε σενάριο Νίκου Φώσκολου, ο Γιάννης Δαλιανίδης σκηνοθετεί ένα δυνατό αστυνομικό δράμα με έντονα τα στοιχεία της αγωνίας και της περιπέτειας. 
Στη φωτογραφία ήταν ο Νίκος Δημόπουλος, στη μουσική ένα μεγάλο δίδυμο, ο Κώστας Καπνίσης με το Γιάννη Μαρκόπουλο, στο μοντάζ ο Πέτρος Λύκας και στη σκηνογραφία ο Μάρκος Ζέρβας


Ένα εξαίρετο καστ ηθοποιών θα πλαισιώσει με άριστο τρόπο τους χαρακτήρες του φιλμ.
Ο Κώστας Καζάκος στο ρόλο του Βασίλη Μουτούση με τη Μαίρη Χρονοπούλου στο ρόλο της Άννας, συγκροτούν το βασικό πρωταγωνιστικό δίδυμο.
Δίπλα τους διαπρέπουν οι: Φαίδων Γεωργίτσης, Ελένη Ζαφειρίου, Ζώρας Τσάπελης, Δημήτρης Μπισλάνης, 



Η τραγουδίστρια Άννα, ένα βράδυ θα βρει στο σπίτι της, έναν τύπο του υπόκοσμου, τον "Μαύρο". Δραπέτης από τη φυλακή, την εκβιάζει να του δώσει χρήματα. Πάνω σε μια συμπλοκή θα τον χτυπήσει και θα τον εγκαταλείψει, έχοντας την εντύπωση ότι τον έχει σκοτώσει.
Χρόνια μετά, θα αγωνιστεί να αλλάξει τη ζωή της και θα παντρευτεί με το Βασίλη Μουτούση και θα ξεκινήσουν τη ζωή τους στο σπίτι του στη Ραφήνα. 
Εκεί με τρόμο θα δεχτεί την επίσκεψη του άντρα, που θεωρούσε νεκρό, ο οποίος την εκβιάζει ασύστολα, ζητώντας χρήματα με την απειλή ότι θα μιλήσει στον άντρα της.
Όμως ο "Μαύρος" θα αποδειχθεί πρόσωπο, που δεν περνά από την πιο εφιαλτική σκέψη της Άννας.

Το φινάλε είναι συγκλονιστικό πραγματικά και παντελώς ανατρεπτικό.
Η ταινία είχε 377.118 εισιτήρια σε πρώτη προβολή, στην 15η θέση από 99 ταινίες.


1969  "Πανικός"



Μια από τις τελευταίες παραγωγές στο είδος αυτό, από την Φίνος Φιλμ. Η σκηνοθεσία και το σενάριο είναι του εξαίρετου σκηνοθέτη Σταύρου Τσιώλη, η μουσική του Κώστα Καπνίση, το μοντάζ του Βασίλη Συρόπουλου, η σκηνογραφία του Μάρκου Ζέρβα και η φωτογραφία του Γιώργου Αρβανίτη.

Εδώ, έχουμε μια αστυνομική ταινία, στην οποία προστίθεται πλούσιος ένας καταιγιστικός ρυθμός δράσης, σχετικά σπάνιος για το Ελληνικό σινεμά, στα πρότυπα αντίστοιχων ταινιών του διεθνούς σινεμά.

Καταδίωξη, δράση, αγωνία.



Ο Νίκος Γαλανός, στο ρόλο του Δημήτρη, νεαρού μέλους της συμμορίας των απαγωγέων, θα είναι εκείνος, που θα κερδίσει τα φώτα των εντυπώσεων, τόσο ως χαρακτήρας πρωταγωνιστής όσο και σαν ερμηνεία, άψογα και δυναμικά δοσμένη. Δίπλα του εξαίρετοι ηθοποιοί και ερμηνείες:
Κώστας Καζάκος, στο ρόλο του αστυνομικού Μακρίδη, Άγγελος Αντωνόπουλος, στο ρόλο του επιχειρηματία Μαρά, Σοφία Ρούμπου, στο ρόλο της γυναίκας του Έλενας, Σπύρος Καλογήρου, στο ρόλο του σκληρού μέλους της συμμορίας, 



Στην πλοκή, μια συμμορία, θα απαγάγει το νεαρό παιδί του επιχειρηματία Μαρά ζητώντας λύτρα. Το μικρό παιδί έχει σοβαρό θέμα με την υγεία του και απαιτείται συνεχής φαρμακευτική αγωγή για να επιβιώσει. Η οικογένεια Μαρά θα θελήσει να πληρώσει τα λύτρα άμεσα ερχόμενη σε άμεση ρήξη με τον αστυνόμο Μακρίδη, που θεωρεί την κίνηση αυτή λαθεμένη. Στο μεταξύ στο εσωτερικό της συμμορίας, η ασθένεια του μικρού, θα πυροδοτήσει εξελίξεις και θα κορυφώσει συγκρούσεις από τη διαφοροποίηση του Δημήτρη.

Έκοψε 260.627 εισιτήρια, στην 25η θέση από 99 ταινίες. Τιμήθηκε με βραβείο καλύτερης μουσικής στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και το 2007 τιμήθηκε επίσης στο ίδιο φεστιβάλ στην κατηγορία νουάρ φιλμ "σε σκοτεινούς δρόμους".

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

Εδώ κάπου κλείνει η λίστα των ταινιών του είδους για την κλασική περίοδο του Ελληνικού κινηματογράφου. Με τα πενιχρά του μέσα, είναι αλήθεια, ότι μάς έδωσε μικρά και μεγάλα διαμαντάκια, που μπορούν επάξια να σταθούν δίπλα στα αστυνομικά νουάρ φιλμ των μεγάλων διεθνών σχολών του Αμερικάνικου και Ευρωπαϊκού σινεμά.

Αυτή εδώ η ανάρτηση, μπορεί να λειτουργήσει και "εγκυκλοπαιδικά" σε εκείνους που ενδιαφέρονται να ψάξουν συνολικά την ελληνική παραγωγή στο υπέροχο, αγαπημένο αυτό είδος.


Σχόλια

  1. Ναι, θυμάμαι τις περισσότερες ταινίες. Σιγά -σιγά θα κλειστούμε στο σπίτι λόγω του χειμώνα και είναι ωραίο να τις βρίσκουμε συγκεντρωμένες εδώ . Κάνεις πάντα καλή δουλειά και σ' ευχαριστούμε γι' αυτό Γιάννη μου!
    Καλό μήνα Οκτώβριο να έχεις με υγεία για σένα και τους δικούς σου.
    Πολλά φιλιά με αγάπη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε αυτό ακριβώς ήθελα να βοηθήσω, Μαρία μου. Να τα έχουμε όλα μαζί συγκεντρωμένα σε μια δημοσίευση, έτσι ώστε κάποιος να μπορέσει να τα αναζητήσει.
      Χάρηκα πολύ που επανερχόμαστε σιγά-σιγά. Καλό Φθινόπωρο να ευχηθώ, καλή μου φίλη και σε ευχαριστώ για τις γλυκές σου ευχές.

      Διαγραφή
  2. Οι παρουσιάσεις σου Γιάννη μου, είναι πάντα εκπληκτικές. Για άλλη μια φορά έχεις φτιάξει μια ανθολογία υπέροχων, παλιών, κλασσικών ταινιών. Τις παρουσιάζεις δε με τόση γλαφυρότητα και γεμάτες πληροφορίες, που όσες τις είχα δει, τις έφερες ξανά ολοζώντανες μπροστά μου, όσες δεν έχω δει, με έκανες να θέλω να τις αναζητήσω. Άλλη μια εξαιρετική παρουσίαση μέσα σε αυτόν τον θησαυρό, που ονομάζεται cinefil

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κρατώ τα γλυκά σου λόγια, Κατερίνα μου, ως όμορφο δώρο και ευχή για το ξεκίνημα του Οκτώβρη. Σε ευχαριστώ με την καρδιά μου, καλή μου φίλη και χαίρομαι, που μπορώ να δίνω κάτι ενδιαφέρον και χρήσιμο. Τις ευχές μου για καλό μήνα.

      Διαγραφή
  3. Ω! Πόσο αδιάβαστη πιάνομαι! Γιάννη μου, νομίζω ότι δεν έχω δει καμία
    από τις ταινίες! Κι ενώ πχ γνωρίζω το Έγκλημα στα παρασκήνια, δεν μπορώ
    να θυμηθώ, αν την έχω δει εντέλει ☺ Αντιθέτως θυμάμαι τις αστυνομικές
    σειρές της ΕΡΤ ( πχ Την εξαφάνιση το Τζων Αυλακιώτη, το Ποιος σκότωσε
    τον Τιμόθεο Κώνστα κλπ)
    Μου αρέσει το αστυνομικό ως είδος , να ψάχνω να βρω εγώ πριν τη λύση
    τον δολοφόνο, αλλά μάλλον δεν έχουν παιχτεί πολύ στην τηλεόραση.

    Καλό μήνα, Γιάννη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς το κορίτσι μας! Δυστυχώς, Αριστέα μου, τα κανάλια προτιμούν την κωμωδία και εξαντλούν το ρεπερτόριό τους, ΜΟΝΟ εκεί! Μόνο στην ΕΡΤ ή στην COSMOTE θα δεις αυτές τις ταινίες με τις σπάνιες προβολές.
      Οι σειρές που αναφέρεις ήταν εκπληκτικές για την εποχή αλλά έχουν αποσυρθεί, δυστυχώς.
      Χάρηκα, που σού άρεσε το θέμα, καλή μου φίλη. Είμαι εδώ αν θες να σου στείλω κάποια να τη δεις. Φιλιά πολλά. Καλό μήνα.

      Διαγραφή
  4. Ωραία παρουσίαση του αστυνομικού είδους που τόσο -κυρίως εσύ- έχει αγαπηθεί. Τις ξέρω τις περισσότερες και σημειώνονται όσες δεν έχω δει. Αξέχαστοι ηθοποιοί πώς να μην παίξουν καλά και στο αστυνομικό; Ευχαριστούμε Γιάννη μου
    Καλό μήνα , να είναι γλυκός με όλο τον κόσμο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ μακάρι να πιάσει η ευχή σου, καλή μου φίλη! Καλό μήνα, Άννα μου. Υγεία και χαμόγελο. Πολύ μεγάλα ονόματα έγραψαν ιστορία σε αυτά τα φιλμ, καλή μου ναι και τους έδωσαν την αξία που κουβαλούν.
      Τα φιλιά και το ευχαριστώ μου.

      Διαγραφή
  5. Ναι δεν είναι Χόλυγουντ, ωστόσο οι κλασσικές αστυνομικές ιστορίες στάθηκαν ισάξια στον ελληνικό κινηματογράφο βασισμένα-κάποια- σε μυθιστορήματα του Γιάννη Μαρή. Εξαίρετοι ηθοποιοί και ερμηνείες κομμένες και ραμμένες στα μέτρα τους. Ας πούμε σαν τον Τίτο Βανδή (σε ρόλο αστυνόμου Μπέκα) τη Ζωρζ Σαρρή, τη Βούλα Χαριλάου, δεν θα μπορούσα να τους δω σε διαφορετικούς ρόλους από ένα φιλμ νουάρ. Οι ταινίες δεν έχουν τίποτε από την σημερινή ψηφιακή επεξεργασία, κι όμως κρατούν το ενδιαφέρον του θεατή, χωρίς την γκροτέσκο ερμηνεία μιας κοινωνίας της εποχής. Εξαιρετική δουλειά και παρουσίαση Γιάννη μου, όπως πάντα!
    Να είσαι καλά! Καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σκέψου, Αννίκα να υποστούν και ανάλογη ψηφιακή επεξεργασία και να ανακαινιστούν! Κρίμα και παράδοξο το γιατί δεν γίνεται. Μιλάμε για θησαυρούς. Και γιατί παρακαλώ να μη σταθούν απέναντι στο νουάρ Χόλιγουντ της εποχής;
      Σημειώνω τις αναφορές σου για τους συγκεκριμένους ηθοποιούς. Εξαιρετικοί, Αννίκα μου. Καλό μήνα ψυχή μου.

      Διαγραφή
  6. Ο Μαρής είχε και πάλι την τιμητική του, βλέπω Γιάννη μου! Όντως εγκυκλοπαιδικά λειτουργεί η ανάρτησή σου αυτή, μιας και τα περισσότερα έργα δεν τα έχω δει (95%). Εκείνο που με λυπεί είναι πως η τηλεόραση έχει χάσει την ευκαιρία να τα δείχνει λόγω πνευματικών δικαιωμάτων. Τυχαία αναπαράγουν συνεχώς 5-10 ελληνικές ταινίες κι ως εκεί; Μόνο η ΕΡΤ προβάλλει μερικές βραδιές κάποιες λιγότερο γνωστές, κυρίως ασπρόμαυρες, ωστόσο δεν τις βλέπουμε λόγω χαμηλής θεαματικότητας.. (κοινώς, άντε να τις ανακαλύψεις). Καλό μήνα και καλό φθινόπωρο Γιάννη μου! 🌷🌺

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι Πέτρα μου, ΜΟΝΟ η ΕΡΤ και ο cosmote προβάλει ανάλογες ταινίες. Οι άλλοι σφυρίζουν αδιάφορα. Κρίμα δηλαδή. Ο Μαρής έχει την τιμητική του γιατί έχει τον τεράστιο όγκο δημιουργίας και έργου πάνω στο είδος, για την εποχή εκείνη.
      Ευχαριστώ πολύ, Πέτρα μου για την παρουσία και το σχόλιό σου. Είμαστε εδώ. Καλό μήνα.

      Διαγραφή
  7. Υπέροχη εγγραφή φίλε μου για ένα είδος το οποίο κατόρθωσαν οι Έλληνες σκηνοθέτες να αποδώσουν ισάξια των μεγάλων ξένων κινηματογραφικών στούντιο. Και είναι σημαντικό ότι εσύ μας θυμίζεις όλες αυτές τις εξαιρετικές ταινίες. Χάρηκα την ανάρτηση αυτή και επιπλέον μου θύμισε ότι σιγά σιγά, πρέπει να μαζευτώ και πάλι γύρω από την μπλοκοπαρέα μας.
    Καλό φθινόπωρο!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Βασίλη μου. Καλό Φθινόπωρο, αγαπητέ φίλε. Με το καλό μαζευόμαστε ναι. Χάρηκα πολύ, που σού άρεσε το θέμα. Αγαπημένη κατηγορία με πολύ καλές δημιουργίες.
      Καλή συνέχεια, φίλε μου.

      Διαγραφή
  8. Εξαιρετική ανθολόγηση των ελληνικών φιλμ νουάρ, Γιάννη μου. Αγαπημένοι ηθοποιοί, αξέχαστες ερμηνείες και δυνατά σενάρια που στέκονται επάξια πλάι σ' αυτά της αμερικάνικης βιομηχανίας. Ως λάτρης του είδους, έχω δει τις περισσότερες ταινίες που επέλεξες και δεν σου κρύβω ότι κάθε φορά που τις ξαναβλέπω, παρατηρώ τους γνωστούς μας ηθοποιούς, να διακρίνονται και σ' αυτό το είδος. Εκεί φαίνεται άλλωστε και η αξία τους. Ξεχωρίζω τον αγαπημένο Τίτο Βανδή και τον γοητευτικό Μιχάλη Νικολινάκο, τον άνθρωπο που διέπρεψε και στη ζωγραφική και δεν κυνήγησε ποτέ το σταριλίκι, αντίθετα ξεχώρισε για τους αγώνες του στην αντίσταση.
    Καλό μήνα να έχεις Γιάννη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, στάθηκες σε ένα αγαπημένο και τεράστιο, καλλιτεχνικά, δίδυμο. Τίτος Βανδής και Μιχάλης Νικολινάκος είναι σημεία αναφοράς στην υποκριτική μας σκηνή και όπου εμφανίστηκαν άφησαν εποχή.
      Χάρηκα που σού άρεσε το αφιέρωμα, Μαρία μου. Να ευχηθώ κάθε καλό, κορίτσι μου, ειδικά στις στιγμές που πέρασες. Την αγάπη μου.

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις τελευταίου μήνα

"Οι Μαύροι Πίνακες" ένα αριστούργημα στη μικρή οθόνη

Κλασικά αριστουργήματα της λογοτεχνίας στον κινηματογράφο: "Ανεμοδαρμένα ύψη" της Έμιλυ Μπροντέ

"Ο Θάνατος θα ξανάρθει" του Ερρίκου Θαλασσινού. Ταινία σταθμός στο Ελληνικό Αστυνομικό Noir