Αντρική λάμψη στο κλασικό Χόλιγουντ (Top stars actors in classic Hollywood) Μέρος 1ο

Καλωσορίζω όλους τους αγαπημένους και αγαπημένες φίλες του σινεμά.

Πριν ένα χρόνο περίπου, είχε τελειώσει ένα μεγάλο αφιέρωμα στις "Θεές" εκείνες του κλασικού Χόλιγουντ, που σφράγισαν με το πέρασμά τους την κινηματογραφική ιστορία εκείνης της εποχής.

Συγκεκριμένα εδώ: Γυναικεία λάμψη στο κλασικό Χόλιγουντ (Τελευταίο μέρος), σάς είχα υποσχεθεί ότι δεν θα σάς άφηνα "ορφανούς" από την αντρική αύρα, που συμπλήρωσε αυτό το αρμονικό σύνολο στην ιστορία της μεγάλης οθόνης των κλασικών ημερών.

Είμαι έτοιμος λοιπόν να ξεκινήσουμε το πέρασμά μας στους κορυφαίους εκείνους "Θεούς" της υποκριτικής και της λάμψης, στους ηθοποιούς εκείνους, που έγραψαν τη δική τους λαμπερή ιστορία στα κινηματογραφικά πλατώ, χαρίζοντάς μας αλησμόνητες ερμηνείες, λαμπερές εμφανίσεις και τόσα μα τόσα μεγάλα συναισθήματα.

Πάμε λοιπόν να ξεκινήσω και αυτό το μεγάλο αφιέρωμα. Ελπίζω να περάσετε όμορφα.

Μέρος 1ο

WILLIAM HOLDEN

William Franklin Beedle, το πραγματικό του όνομα. Γεννήθηκε στις 17/4/1918 στο Ιλλινόις και έφυγε στις 12/11/1981, στην Σάντα Μόνικα, σε ηλικία πρόωρη, μόλις 63 ετών. Ο θάνατός του, καλύπτεται από ένα μυστήριο καθώς η ιατροδικαστική εξέταση έδειξε σοβαρό τραύμα στο κεφάλι από πτώση στο σπίτι, όντας μεθυσμένος. Ο θάνατος προήλθε από αιμορραγία.

Βραβευμένος με Όσκαρ Α' αντρικού ρόλου στην ταινία "Ο καταδότης του θαλάμου 17" το 1953 καθώς και με βραβείο ΕΜΜΥ το 1974 στην τηλεοπτική σειρά "The blue knight".   Σπούδασε στο κολλέγιο της Νότιας Πασαντίνα όπου έκανε θεατρικές ραδιοφωνικές παραστάσεις. Η εμπειρία αυτή τον οδήγησε στο θεατρικό σανίδι και εκεί η Paramount, ανακάλυψε ένα πολύ μεγάλο ταλέντο, που θα έλαμπε στη συνέχεια στον κινηματογράφο.

Το 1938 έκανε την πρεμιέρα του στον κινηματογράφο. Πρώτος πρωταγωνιστικός του ρόλος, το 1939, στην ταινία "ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΑΓΟΡΙ" του Ρούμπεν Μαμούλιαν. Ερμήνευσε το ρόλο ενός βιολιστή, που ήθελε να γίνει πυγμάχος. Έπαιξε μαζί με την Μπάρμπαρα Στάνγουικ, η οποία στην ουσία τού έσωσε και την καριέρα καθώς ήταν εκείνη που πίεσε τους παραγωγούς για την αξία του. Η ταινία έκανε τεράστια εμπορική επιτυχία και ο Χόλντεν δεν ξέχασε ποτέ την Στάνγουικ για αυτήν της τη στήριξη.

Η φιλμογραφία του αποτελείται από 74 ταινίες, με αμέσως πιο σημαντικές τις:

 1950 "Η λεωφόρος της Δύσης" δραματικό φιλμ νουάρ του Μπίλλυ Γουάιλντερ

1954 "Γλυκιά μου Σαμπρίνα", δραματική ρομαντική κομεντί του ίδιου σκηνοθέτη. Στο πλάι του μεγάλου Χάμφρεϋ Μπόγκαρτ και μαζί με την Κάθριν Χέπμπορν.

1976 "Το δίκτυο", δράμα του Σίντνεϋ Λιούμετ με την Φαίη Νταναγουέη και τον Πήτερ Φιντς

Έχει τιμηθεί με 11 διεθνή βραβεία και ακόμα 17 υποψηφιότητες. Ξεχωρίζει ειδικό βραβείο το 1954 στο Φεστιβάλ Καννών και το 1960 ένα άστρο στο Walk of fame.

To όνομά του φιγουράρει στη λίστα με του δέκα πιο εμπορικούς σταρ της εποχής 1954-1958. Το Αμερικάνικο Ινστιτούτο Κινηματογράφου, τον κατατάσσει στην 25η θέση των μεγαλύτερων ηθοποιών όλων των εποχών. 

Υπήρξε παντρεμένος για 30 ολάκερα χρόνια με την Άρντις Άνκερσον, ηθοποιό του θεάτρου. Γνωστή η ερωτική του περιπέτεια με την Κάθριν Χέπμπορν. Πολλές φορές ταλαιπωρήθηκε από το αλκοόλ, προκαλώντας και θανατηφόρο τροχαίο ως μεθυσμένος. Τα τελευταία του χρόνια έζησε με την Στέφανι Πάουερς από το 1972  ως το θάνατό του.

EDWARD ROBINSON

Γεννήθηκε στις12/12/1893 στο Βουκουρέστι Ρουμανίας, Εβραϊκής καταγωγής Ρουμάνος. Πολιτογραφημένος στις ΗΠΑ. Έφυγε στις 20/1/1973, σε ηλικία 80 ετών από καρκίνο του στομάχου.

Σπούδασε στο κολλέγιο της Νέας Υόρκης αλλά και στη δραματική σχολή της Αμερικανικής ακαδημίας

Ένας από τους  μεγάλους εκείνους στυλοβάτες του κλασικού Χόλιγουντ. Ένας τεράστιος ηθοποιός, που μπορεί να μην είχε την απαστράπτουσα εκείνη εξωτερική εμφάνιση, όμως είχε μια υποκριτική δεινότητα, που μεγαλούργησε για πάρα πολλά χρόνια.

Ηθοποιός με μεγάλο θεατρικό βάρος, 40 θεατρικές παραστάσεις στο Μπρόντγουέϊ σε μια καριέρα 50 ετών. Μια τεράστια φιλμογραφία, που θα την ζήλευε ο οποιοσδήποτε. Ο Ρόμπινσον θριαμβεύει στη μεγάλη οθόνη κύρια σε ρόλους νουάρ. Ερμηνεύει χαρακτήρες σκληρούς, εγκληματικούς μερικές φορές, με εξαίρετη επιτυχία. Όμως αυτό δεν του στερεί τη δυνατότητα να υποκριθεί και εντελώς διαφορετικούς χαρακτήρες.

Τον βλέπουμε να συγκλονίζει στα:

1931 "Ο άρχων του εγκλήματος" αστυνομική περιπέτεια του Μέρβιν ΛεΡόϋ, το 1948 στη "Βουή της καταιγίδας", το αριστούργημα του Τζων Χιούστον , το 1944 στην "Κολασμένη αγάπη", το εκπληκτικό φιλμ νουάρ του Μπίλυ Γουάιλντερ και στην "Γυναίκα της βιτρίνας" το δημιούργημα του Φριτζ Λάνγκ, ένα ακόμα φιλμ νουάρ, επίσης στις "Δέκα εντολές" το 1956 το έπος του Σεσίλ ντε Μιλλ αλλά και στο, επιστημονικής φαντασίας, "Soylent Green" το 1973. Τι να πρωτοθυμηθεί κάποιος ειλικρινά από όλο αυτό το έργο.

Η συνολική του φιλμογραφία είναι 117 ταινίες.

6 διεθνή βραβεία και ακόμα 1 υποψηφιότητα για την παρουσία του. Ανάμεσα στα βραβεία υπάρχει ένα αστέρι στο περίφημο Walk of fame, το 1960 και ένα ακόμα βραβείο το 1973 για τη συνολική του προσφορά στο σινεμά.

Αν με ρωτήσετε προσωπικά, θα σάς πω ότι είναι αγαπημένος μου ηθοποιός, που πάνω του, με συγκινεί αφάνταστα αυτό το ιδιαίτερο σοφιστικέ ύφος του. To Αμερικάνικο ινστιτούτο κινηματογράφου, έχει τον αγαπημένο ηθοποιό στην 24η θέση κατάταξης.

ROBERT MITCHUM

Robert Charles Durman Mitchum

Ένα ακόμα "ιερό τέρας" του κλασικού Χόλιγουντ. Ένας ακόμα από τους αγαπημένους μου ηθοποιούς. 

Ο ηθοποιός που ενσάρκωσε στη μεγάλη οθόνη έναν από τους πιο εμβληματικούς νουάρ χαρακτήρες. Αυτόν του ντετέκτιβ Φίλιπ Μάρλου, ήρωα του μεγάλου Ραίημοντ Τσάντλερ.

Γεννήθηκε στις 6/8/1917 στο Μπριτζπορτ και έφυγε στις 1/7/1997 στην Σάντα Μπάρμπαρα, σε ηλικία 80 ετών από καρκίνο του πνεύμονα.

Πολύπλευρο ταλέντο καθώς ήταν: Ηθοποιός, τραγουδιστής, συνθέτης τραγουδιών, σεναριογράφος

Η φιλμογραφία του είναι τεράστια και τράβηξε 54 ολάκερα χρόνια. Από το 1943 μέχρι το 1997. Μιλάμε για 132 κινηματογραφικές ταινίες. Μια ολάκερη ζωή, μια μεγάλη προσφορά στην έβδομη τέχνη.

Ο χαρακτήρας τον οποίο, με μεγάλη επιτυχία, υποδύθηκε ήταν αυτός του "αντιήρωα" βγαλμένος μέσα από το γκρίζο της περιρέουσας περιθωριακής κοινωνικής ατμόσφαιρας.

Αναφέρω ενδεικτικά κάποιες μεγάλες ερμηνείες του:

1947 "Αμαρτωλοί και δολοφόνοι", κλασικό φιλμ νουάρ του Ζακ Τουρνέ

1954  "Ποτάμι χωρίς επιστροφή", δραματική περιπέτεια του Όττο Πρέμιγνκερ με την αλησμόνητη Μέριλυν Μονρόε

1955 "Ο θανατοποινίτης με το σημάδι" επίσης φιλμ νουάρ του Τσάρλς Λώτον

1962 "Η πιο μεγάλη μέρα του πολέμου", πολεμικό δράμα

1975 "Farewell my lovely", ένα εκπληκτικό κλασικό φιλμ νουάρ του Ντικ Ρίτσαρντς

Ο Ρόμπερτ Μίτσαμ βραβεύτηκε με 10 διεθνή βραβεία και ακόμα 8 υποψηφιότητες στη μεγάλη του καριέρα. Το 1984 τιμήθηκε στην Walk of fame και το 1992 με Χρυσή σφαίρα.

Είναι στην 23η θέση της κατάταξης του Αμερικάνικου ινστιτούτου κινηματογράφου.

SIDNEY POITIER

Γεννήθηκε στις 20/2/1927 στο Κάτ Άιλαντ και έφυγε στις 6/1/2022 στο Λος Άντζελες, σε ηλικία 75 ετών

Μια εμβληματική προσωπικότητα στο χώρο της ευρύτερης τέχνης καθώς πέραν της ιδιότητάς του ως ηθοποιός ήταν και: Σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός και διπλωμάτης.

Μια επίσης μεγάλη μορφή στο κλασικό Χόλιγουντ λόγω επίσης και της φυλετικής του καταγωγής.

Οι γονείς του είχαν καταγωγή από τις Μπαχάμες και ήταν απλοί έμποροι λαχανικών. Στα 17 του χρόνια πήγε μετανάστης στην Ν. Υόρκη. Δούλεψε σκληρά σαν απλός εργάτης, έμαθε να διαβάζει με τη βοήθεια ενός Εβραίου σερβιτόρου. Κατετάγη στον Αμερικανικό στρτό και αμέσως μετά βρήκε την πρώτη του δουλειά στο Αμερικάνικο θέατρο νέγρων.

Ήταν ο πρώτος Αφροαμερικανός ηθοποιός, που έγινε υποψήφιος για Όσκαρ Α' αντρικού ρόλου (1958 "Όταν σπάσαμε τις αλυσίδες"). Ένα βραβείο που το κέρδισε το 1963 στην ταινία "Κάτω από το βλέμμα του Θεού". Βέβαια, ο ίδιος θεώρησε την κίνηση αυτή, ως καθαρά εμπορική κίνηση και χωρίς την παραμικρή ουσία αναγνώρισης του ρόλου και της ποιότητας των Αφροαμερικανών καλλιτεχνών. Αυτό μάλιστα αποδείχτηκε καθώς, τα μεγάλα στούντιο, τού προσέφεραν ρόλους που δεν ανταποκρίνονταν στη μεγάλη του αξία.

H φιλμογραφία του αποτελείται από 55 ταινίες, ανάμεσα στις οποίες μπορούμε να αναφέρουμε τις:

1958 "Όταν σπάσαμε τις αλυσίδες", κοινωνικό δράμα του Στάνλεϋ Κράμερ

1963 "Lilies of the field" δράμα του Ραλφ Νέλσον

1967 "Ιστορία ενός εγκλήματος", δραματικό θρίλερ μυστηρίου του Νόρμαν Τέγουισον

1967 "Μάντεψε ποιος θα 'ρθει το βράδυ", δραματική κομεντί του Στάνλεϋ Κράμερ

27 Διεθνή βραβεία και ακόμα 41 υποψηφιότητες, συνοδεύουν την ιστορία του Σίντνεϋ Πουατιέ στο σινεμά. Ξεχωρίζουν: Όσκαρ ερμηνείας 1964, BAFTA ερμηνείας 2006, 2016, AFI 1992, Φεστιβάλ Βερολίνου-ασημένια άρκτος ερμηνείας 1958,1963, Χρυσές σφαίρες (2), Βραβείο GRAMMY 2001 και WALK OF FAME 1994

Στην 22η θέση της κατάταξης των μεγάλων σταρ της κλασικής εποχής.

BUSTER KEATON

Joseph Franc Buster Keaton

Γεννήθηκε στις 4/10/1895 στο Κάνσας και έφυγε στις 1/2/1966 στο Γούντλαντ Χιλς, σε ηλικία 71 ετών από καρκίνο του πνεύμονα.

Ο μεγάλος αυτός ηθοποιός, δεν είναι ευρέως γνωστός λόγω των παλιών χρόνων στους οποίους και μεγαλούργησε. Δεν παύει όμως να αποτελεί μια εμβληματική μορφή του κινηματογράφου. Ηθοποιός και σκηνοθέτης. Θριάμβευσε στην εποχή του ΒΩΒΟΥ κινηματογράφου. Πεδίο δράσης του η κωμωδία στην οποία όμως θριάμβευσε με κάτι παράδοξο. Κάτι που φαίνεται και στο πρόσωπό του. Κωμωδία με παγωμένη έκφραση! Έτσι του έδωσαν το παρατσούκλι "Το μεγάλο πέτρινο πρόσωπο"

Για να μην αμφισβητείτε την αξία του θεωρείται ανάμεσα στους ΔΕΚΑ καλύτερους σκηνοθέτες στην ιστορία του κινηματογράφου παρακαλώ.

H ζωή και προσωπικότητά του είναι δύο εντελώς αντίθετα πράγματα. Κάτι σαν φως και σκοτάδι. Το ταλέντο του ήταν απίστευτο. Έγραψε εποχή στην υποκριτική με την κίνηση του σώματός του. Απόλυτος έλεγχος των εκφράσεων και κινήσεων. Ένα πρόσωπο παντελώς ακίνητο, ήρεμο, σοβαρό, γοητευτικό και κυρίαρχο. Ήταν ταπεινός άνθρωπος και αξιοπρεπής. 

Από την άλλη όμως υπάρχει και η παρακμή. Έντονη και οξεία. Διολίσθησε στον αλκοολισμό, αφαίμαξε την περιουσία της γυναίκας του και των παιδιών του. Οι δυσκολίες τον τσάκισαν στην κυριολεξία παραδίνοντάς τον στην παρακμή.

Η φιλμογραφία του είναι τεράστια με 152 ταινίες. Κάποιες από αυτές άφησαν ιστορία. 

1924 "Σέρλοκ ο νεώτερος", ρομαντική κομεντί με σκηνοθέτη τον ίδιο, θεωρείται ταινία σταθμός

1925 "Seven chances", ρομαντική κομεντί του ίδιου.

1926 "Ο στρατηγός", στην 15η θέση με τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. κομεντί περιπέτεια, επίσης του ίδιου.

 1923 "Η φιλοξενία μας" θρίλερ δραματική κομεντί 

1924 "Ο Θαλασσοπόρος", περιπέτεια κομεντί

Βραβεύτηκε με 9 διεθνή βραβεία και ακόμα 5 υποψηφιότητες.

Ανάμεσά τους: Όσκαρ 1960, Βραβείο για την προσφορά του από την Βρεττανική ακαδημία το 1966 και walk of fame το 1960

Στην 21η θέση της παγκόσμιας κατάταξης των ηθοποιών.

BURT LANCASTER

BURTON STEPHEN LANCASTER το πραγματικό του όνομα.

Γεννήθηκε στις 2/11/1913 στην Νέα Υόρκη και έφυγε στις 20/10/1994 στο Λός Άντζελες, σε ηλικία 81 ετών, από έμφραγμα του μυοκαρδίου

Μια, επίσης, από τις μεγαλύτερες ερμηνευτικές μορφές του κλασικού σινεμά. Τόσο για την προσωπικότητά του, τόσο για τις υποκριτικές του δυνατότητές, τόσο για τις πολιτικές του θέσεις (ριζοσπαστικές), όσο και για την γοητευτική ομορφιά του.

Προσέξτε την επαγγελματική του εξέλιξη: Ακροβάτης, καλλιτέχνης τσίρκου, ηθοποιός θεάτρου και κινηματογράφου, σεναριογράφος, σκηνοθέτης θεάτρου και κινηματογράφου, παραγωγός.

Στα πρώτα του καλλιτεχνικά χρόνια συνάντησε την απόρριψη καθώς τους απέδιδαν τον τίτλο "Ο κύριος μύες και δόντια".

Στα τέλη όμως του 1950, άρχισε να ερμηνεύει, με επιτυχία χαρακτήρες αντι-ήρωα, απέναντι στο κλασικό στάτους του Αμερικάνου "ήρωα". Έτσι πήρε τον ανήφορο στην καταξίωση.

H μεγάλη του φιλμογραφία, ξεκινάει το 1946, στο εξαίρετο φιλμ νουάρ του Ρόμπερτ Σιόντμακ "Οι δολοφόνοι", πάνω στο ομώνυμο διήγημα του Έρνεστ Χέμινγουέϊ. Μια εξαίρετη ερμηνεία δίπλα στη μεγάλη Άβα Γκαρντνερ.

Τελευταία του εμφάνιση το 1989, στο οικογενειακό δράμα φαντασίας "Ο Ξυπόλυτος Τζο" του Φιλ Άλντεν Ρόμπινσον.

43 χρόνια ερμηνείας σε: 86 ταινίες, 14 ταινίες ως παραγωγός, 3 ως σκηνοθέτης και 1 ως σεναριογράφος.

Σταχυολογώ

1948 "Στον ίσκιο του δολοφόνου", δραματικό φιλμ νουάρ μυστηρίου του Ανατόλ Λίτβακ

1953 "Όσο υπάρχουν άνθρωποι" ρομαντικό πολεμικό δράμα του Φρέντ Ζίμερμαν

1957 "Σκοτεινοί δολοφόνοι", υπέροχο δραματικό φιλμ νουάρ του Αλεξάντερ Μάκεντρικ

1960 "Είμαστε διεφθαρμένοι", το δράμα του Ρίτσαρντ Μπρούκς

Όσκαρ Α' αντρικού ρόλου, Χρυσή σφαίρα αντρικού ρόλου και βραβείο BAFTA A' αντρικού ρόλου

1961 "Η δίκη της Νυρεμβέργης", το ιστορικό δράμα του Στάνλεϋ Κράμερ

1962 "Ο θαρυποινίτης του Αλκατράζ", βιογραφικό δράμα του Τζων Φρανκεχάιμερ

Βραβείο BAFTA A' αντρικού ρόλου, 

1964 "Το τραίνο" πολεμικό θρίλερ του Γιον Φρανκεχαίμερ

Οι συνολικές βραβεύσεις του μεγάλου ηθοποιού είναι 25 διεθνή βραβεία και ακόμα 21 υποψηφιότητες. Αναφέραμε ήδη κάποιες από αυτές.

Επίσης βρίσκεται στην 19η θέση από τους μεγαλύτερους άντρες ηθοποιούς στον κινηματογράφο σύμφωνα με την κατάταξη AFI.

Η συμβολή του στην χρηματοδότηση ταινιών μεγάλης ποιότητας και αξίας ήταν μεγάλη. Για τους σκηνοθέτες: Σίντνεϋ Πόλλακ και Τζον Φράνκεχαϊμερ, ήταν μέντορας και πηγή έμπνευσης. Στο Walk of fame του Χόλιγοντ έχει το γνωστό αστέρι στον αριθμό 6801. 

Τέλος, ο Μπαρτ Λάνκαστερ, ήταν και πολιτικά ενεργός άνθρωπος και μάλιστα με ριζοσπαστικά φρονήματα και δράσεις. Στάθηκε ανοιχτά απέναντι από τον πόλεμο στο Βιετνάμ και στον Μακαρθισμό. Το 1985 τάχθηκε ανοιχτά υπέρ των ομοφυλοφίλων και των δικαιωμάτων τους όπως και σε δράσεις κατά της νόσου του AIDS.

JAMES DEAN

Θα κλείσω το 1ο μέρος αυτής της μεγάλης σειράς με έναν ηθοποιό, μια ξεχωριστή μορφή και παρουσία, που το πέρασμά του στο κλασικό σινεμά, έχει πολλές αποχρώσεις ενός σχετικού μύθου.

Μιλάμε για ένα μοιραίο ηθοποιό, που η ομορφιά, η γοητεία και η λάμψη του, σημάδεψε τα κινηματογραφικά πλατό. 

James Byron Dean: Γεννήθηκε στις 8/2/1931 στην Ιντιάνα και έφυγε με τον γνωστό τραγικό τρόπο, στις 30/9/1955 στο Χολέημ της Καλιφόρνια, μόλις σε ηλικία 24 ετών.

Θεωρήθηκε το κλασικό "οργισμένο νιάτο" εκείνης της εποχής, εκφράζοντας την εφηβική επανάσταση αλλά και την κοινωνική αποξένωση. 

Θα μπορούσε κάποιος, άνετα, να πει ότι αποτέλεσε ένα είδωλο επί σκηνής που εκτοξεύτηκε με εκρηκτικό τρόπο όπως ακριβώς και έσβησε τόσο τραγικά.

Το καλλιτεχνικό του πέρασμα και στίγμα, δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλο καθώς δεν πρόλαβε στην κυριολεξία. Εκτός από τις λίγες ταινίες που πρωταγωνίστησε, έπαιξε και σε παραστάσεις του Μπρόντγουέϊ αλλά και σε τηλεοπτικές σειρές της εποχής. 

Αινιγματική μορφή της Αμερικάνικης κουλτούρας. Εκείνων δηλαδή των σταρ, που εκτοξεύτηκε η ζωή τους, από το πουθενά, ψηλά στον ουρανό. Για να παρασυρθεί από τον εκρηκτικό του χαρακτήρα στην ίδια την αυτοκαταστροφή.

Η φιλμογραφία του βαστάει από το 1951 και τελειώνει τραγικά το 1956. Θα εμφανιστεί σε έξι ταινίες. Αυτές, οι οποίες εκτόξευσαν τη φήμη του και τη λάμψη του ήταν οι:

1955 "Ανατολικά της Εδέμ", δράμα του Ελία Καζάν, έλαμψε στο ρόλο του μοναχικού Κάλεμπ Τρασκ

1955 "Επαναστάτης χωρίς αιτία", το κλασικό δράμα του Νίκολας Ρέϋ. Στην ταινία αυτή θα μεσουρανήσει ερμηνεύοντας τον Τζιμ Σταρκ, έναν προβληματισμένο έφηβο.

1956 "Ο γίγας", δραματικό γουέστερν του Τζόρτζ Στίβενς, ερμηνεύοντας τον Τζετ Ρινκ, στο πλάι δύο γιγάντων. Της Ελίζαμπεθ Τέηλορ και του Ροκ Χάτσον.

Αυτές είναι οι τρεις ταινίες, που ανέδειξαν το μύθο του Τζέημς Ντην! Ποτέ άλλοτε ηθοποιός δεν θα γίνει τόσο λαμπερά γνωστός με τόσες λίγες συμμετοχές. 

Οι βραβεύσεις του είναι 7 διεθνή βραβεία και ακόμα 4 υποψηφιότητες. Και εδώ ακόμα κάτι τραγικό. Όλες μα όλες ήταν μετά τον τραγικό θάνατό του. Δύο υποψηφιότητες για καλύτερη αντρική ερμηνεία στο "Ανατολικά της Εδέμ" και στον "Γίγαντα".

Το 1999, το AFI του έδωσε την 17η θέση στους καλύτερους άντρες ηθοποιούς του κλασικού Χόλιγουντ.

Ο Τζέημς Ντην λάτρευε την ασημένια του Πόρσε, με τον αριθμό 130 στο καπό της. Λάτρευε και την ταχύτητα. Σε βαθμό που η Warner Bros απαγόρευε στον ίδιο τη συμμετοχή όσο ήταν σε γυρίσματα. Κι όμως, το τραγικό ατύχημα του απογεύματος της 30/9 δεν προκλήθηκε από δική του αμέλεια αλλά από τραγική αβλεψία ενός άλλου οδηγού, που παραβίασε οδική προτεραιότητα. Ο Ντην για να τον αποφύγει άλλαξε την πορεία του αυτοκινήτου του με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ακαριαία. Ένα "χρυσό" αγόρι, με , ποιος ξέρει, άγνωστη πορεία στα άστρα του κινηματογράφου.

Τέλος 1ου μέρους αφιερώματος

Συνεχίζεται...

.