Ennio Morricone: Ένας κινηματογραφικός μουσικός θρύλος

Στις 6 Αυγούστου θα κλείσει ένας μήνας 
από τον θάνατο μιας μορφής που δέσποσε στο χώρο του παγκόσμιου Κινηματογράφου.
Ήταν από εκείνους που έντυσε δεκάδες κινηματογραφικές ταινίες με τη 
Μουσική του.

Μια μουσική που άφησε το δικό της ανεξίτηλο στίγμα στο πέρασμα των χρόνων και πλέον αγγίζει τα όρια του καλλιτεχνικού θρύλου.
Φίλες και φίλοι, μιλάμε για τον:

Ennio Morricone


Η μουσική για ένα κινηματογραφικό φιλμ είναι η ανάσα του, είναι η ατμόσφαιρα που το τυλίγει.
Είναι το μέσο εκείνο που συνδέει δύο βασικές αισθήσεις του θεατή. Αυτήν της όρασης με αυτήν της ακοής. Για να μπορέσει έτσι η εικόνα που βλέπει να αποκτήσει την συναισθηματική εκείνη ένταση που θα τον τυλίξει και θα τον ταξιδέψει.
Πόσες και πόσες ταινίες έμειναν στην ιστορία από τα μουσικά τους θέματα και από τα τραγούδια που τις συνόδεψαν. 
Αυτή ήταν ακριβώς η τεράστια προσφορά του μεγάλου μουσουργού.


Γεννήθηκε στις 10 Νοέμβρη 1928 στο Λάτιο της Ρώμης και πέθανε εκεί στην γεννέτειρά του στις 6 Ιούλη 2020 πλήρης ημερών, στα 92 του χρόνια.

Ξεκίνησε την μουσική του καρίερα ως τρομπετίστας και σύντομα έφτασε να δουλεύει ως μαέστρος.
Από το 1946 είχε συνθέσει περισσότερα από 100 κλασικά μουσικά θέματα. Στο τέλος της δεκαετίας του 1950 έκανε μεγάλες ενορχηστρώσεις στα στούντιο της RCA. Εκεί θα συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα όπως ο Πωλ Άνκα, ο Τσετ Μπέικερ και η Μίνα.


Ο Ennio Morricone σπούδασε στο Santa Cecilia Ωδείο της Ρώμης και, όπως είπαμε, ειδικεύτηκε στην τρομπέτα. 

Το έργο του είναι τεράστιο και αφήνει πίσω του μουσική για περίπου 500 κινηματογραφικές ταινίες,
τηλεοπτικές σειρές αλλά και αυτόνομα κλασικά έργα.
Η μουσική του έντυσε πάνω από 50 διεθνώς βραβευμένες ταινίες.

Αυτό που αποτέλεσε σταθμό στην μεγάλη του καριέρα ήταν η συνεργασία του με τον διάσημο Ιταλό σκηνοθέτη Sergio Leone, η οποία ξεκινά το 1964. στην κλασική ταινία Spaghetti Western:

"Για μια χούφτα δολάρια"


Το μουσικό θέμα που συνέθεσε ήταν εντελώς ασυνήθιστο και ήταν ακριβώς αυτό που έμεινε στην ιστορία. Αραιή μουσική σύνθεση με "ανορθόδοξα" όργανα, (καμπάνες, ηλεκτρικές κιθάρες, αρμονικές καθώς και μια ιδιαίτερη άρπα) καθώς επίσης και ιδιαίτερα φωνητικά χορωδίας.




Η Χρυσή εποχή του Κινηματογράφου 1960-70

Το 1965 θα έχει την δεύτερη εμβληματική ταινία με τον Sergio Leone και θα είναι επίσης ένα western του συγκεκριμένου είδους που καθιέρωσε τον μεγάλο σκηνοθέτη,  την:

"Μονομαχία στο Ελ Πάσο"  


Και η μεγάλη θρυλική αυτή τριλογία θα κλείσει  το:

1966  "Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος"



1968  "Kάποτε στη Δύση"


Από την ταινία εκείνη ποιος δεν θυμάται το εκπληκτικό θέμα με την φυσαρμόνικα


"One man with an harmonica"

1971 "Sacco e Vanzetti" του Giulliano Montaldo

Μια ταινία που αναφέρεται και σκιαγραφεί την ιστορία των δύο μεγάλων αναρχικών που δολοφονήθηκαν στις ΗΠΑ.  
Ο Ennio θα γράψει τη μουσική και θα μείνει στην ιστορία το θρυλικό μουσικό θέμα "Here's to you" που θα ερμηνεύσει η αξέχαστη Joan Baez



Ένα άλλο soundtrack που συγκλόνισε και άφησε εποχή ήταν για την ταινία:

1981  "O Επαγγελματίας" 

Μια υπέροχη δραματική περιπέτεια του George Lautner


Κατά την ταπεινή μου άποψη ίσως το πιο αγαπημένο μουσικό θέμα του μεγάλου συνθέτη.
Το λατρεμένο "Chi Mai"

Στην δεκαετία αυτή ο μεγάλος μουσουργός, εκτός από την συνεργασία του με τον Sergio Leone, θα γράψει μουσική για πολλά είδη ταινιών:
Κωμωδίες, Δράμα, Θρίλερ, Ιστορικές ταινίες.

Τι να αναφέρει και τι να θαυμάσει κανείς για το έργο του!
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ανοίγει τα φτερά του στον Αμερικάνικο Κινηματογράφο και έτσι το Χόλιγουντ έχει την τιμή να φιλοξενήσει έναν από τους κορυφαίους συνθέτες στην ιστορία της έβδομης τέχνης.


Θα συνεργαστεί με σκηνοθέτες διάσημους όπως οι:

ΤΖΟΝ ΚΑΡΠΕΝΤΕΡ,  ΜΠΡΑΪΑΝ ΝΤΕ ΠΑΛΜΑ,  ΜΠΑΡΙ ΛΕΒΙΝΣΟΝ,  ΜΑΙΚ ΝΙΚΧΟΛΣ,  ΟΛΙΒΕΡ ΣΤΟΟΥΝ.

Ενδεικτικά αναφέρουμε επίσης τις ταινίες τις οποίες σφράγισε με τη μουσική του:

1974  "Αλοζανφάν"  το θρυλικό ιστορικό δράμα των Αδελφών Ταβιάνι

1975  "Τέσσερα τέλεια εγκλήματα"  ένα αστυνομικό δράμα μυστηρίου του Maximilian Schell

1976  "1900" το μεγάλο ιστορικό δράμα του Bernardo Bertolucci

1978  "Τhe days of heaven" το ρομαντικό δράμα του Terence Malick

1979  "Το φεγγάρι" το υπέροχο δράμα του Bernardo Bertolucci

1983  "Το κλειδί"  το αισθησιακό δράμα του Tinto Brass

1986  "Η αποστολή" η ιστορική δραματική περιπέτεια του Roland Joffe

1988  "Σινεμά ο Παράδεισος"  το δράμα του Giuseppe Tornatore

1987  "Οι αδιάφθοροι"  το αστυνομικό θρίλερ του Brian de Palma

1989  "Δέσε με" η δραματική κομεντί του Pedro Almodovar

1990  "Άμλετ" το Σαιξπηρικό δράμα του Franco Zeffirelli

2000   "Malena"  η δραματική κομεντί του Giuseppe Tornatore

2013  "Το τέλειο χτύπημα"  το αστυνομικό δράμα μυστηρίου επίσης του Giuseppe Tornatore

2015  "Οι μισητοί οκτώ"  το δράμα μυστηρίου δράσης του Quentin Tarantino

Σε αυτήν την ταινία ο Morricone ήταν ο γηραιότερος συντελεστής κινηματογράφου που τιμήθηκε με Χρυσή σφαίρα μουσικής, στα 87 του χρόνια.



Οι βραβεύσεις

Ο μεγάλος μουσουργός έχει τιμηθεί παγκόσμια για την μεγάλη του προσφορά με 

82 διεθνή βραβεία και ακόμα 91 υποψηφιότητες

Η Αμερικάνικη ακαδημία (Oscar) υπήρξε περιέργως πολύ αυστηρή μαζί του καθώς ήταν υποψήφιος για το βραβείο μουσικής πέντε (5) φορές αλλά δεν του δόθηκε ποτέ.
Βραβείο OSCAR πήρε το 2016, εξαιρετικά αργά, για την συνολική του προσφορά στην μουσική για τον κινηματογράφο.
Αναφέρουμε ενδεικτικά σχετικές βραβεύσεις:
Ένα βραβείο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΕΝΕΤΙΑΣ
Τρεις ΧΡΥΣΕΣ ΣΦΑΙΡΕΣ ΗΠΑ
Έξι ΒΡΑΒΕΙΑ BAFTA
Δέκα Βραβεία DAVID DI DONATELLO
Δύο βραβεία GRAMMY
Έντεκα βραβεία του Ιταλικού εθνικού συνδικάτου δημοσιογράφων



Να σημειωθεί ότι ο Morricone δεν μιλούσε Αγγλικά και όλες οι συνεντεύξεις μαζί του ήταν στα Ιταλικά.
Έζησε ολάκερη τη ζωή στην Ιταλία χωρίς να δεχθεί να μετακομίσει στις ΗΠΑ. Μάλιστα επανειλημμένα είχε αρνηθεί πλούσιες προσφορές ζωής για να μετακομίσει εκεί.
Το 1978 συνέθεσε τον ύμνο του παγκόσμιου κυπέλλου ποδοσφαίρου που έγινε στην Αργεντινή.
Στην πολιτική ήταν υποστηρικτής του κεντρο-αριστερού Δημοκρατικού κόμματος της Ιταλίας.

Είχε οικογένεια και πίσω του άφησε τα τέσσερα παιδιά του:
τον Μάρκο, την Αλεσάντρα, τον Αντρέα και τον Τζιοβάννι

Ο παγκόσμιος κινηματογράφος, η παγκόσμια τέχνη οφείλει πάρα πολλά στον 
Ennio Morricone
Στον άνθρωπο που αφιέρωσε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της ζωής του για να ντύσει με την απαράμιλλη μουσική του ταινίες που εξακολουθούμε να βλέπουμε και να λατρεύουμε.

Για πάντα ζωντανή η μνήμη του





Σημειώσεις
  • Φωτογραφίες: IMDB
  • Μουσικά θέματα: YouTube
  • Πηγές: Wikipedia, IMDB
 

Σχόλια

  1. Το αφιέρωμα που έκανες φίλε μου Γιάννη αποτελεί φόρο τιμής για έναν σπουδαιότατο μουσικό. Ανέσυρες στη μνήμη μου ταινίες που μεγάλωσα μέσα από αυτές. Ήταν πολύ δεμένες και πετυχημένες με την απίστευτα υπέροχη μουσική του. Το Chi mai που έγινε μουσική θρύλος και το Le vent, le cri είναι από τα αγαπημένα μου κομμάτια. Να είσαι πάντα καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ φίλε Νίκο. Χαίρομαι πάρα πολύ που είσαι εδώ με τη συμμετοχή και το σχόλιό σου. Η μουσική του Ennio σημάδεψε, καθώς λες, τη ζωή μας. Τη νιότη μας, τις κινηματογραφικές αναζητήσεις. "Ο επαγγελματίας" με το Chi mai έγινε και για μένα σύμβολο μιας ολάκερης εποχής. Και η μουσική του μαζί με τα spaghetti μας πήγε χρόνια συντροφιά.
      Καλή βδομάδα αγαπητέ φίλε και ειλικρινά σε ευχαριστώ πολύ.

      Διαγραφή
  2. Καταπληκτικό αφιέρωμα φίλε μου Γιάννη, όπως πάντα.
    Από τις κορυφαίες μορφές της κινηματογραφικής ''ένδυσης''. Κορυφαίες και εμβληματικές μουσικές, που, αν τύχει, και ξεχάσεις τις ίδιες τις ταινίες σου μένει χαραγμένη η μελωδία.
    Προσωπικά πολλά είναι τα αγαπημένα, όμως αυτό που πραγματικά ζωντανεύει το κάθε καρέ του έργου, είναι το OST του ''Once upon a time in America''.
    Μπράβο Γιάννη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιώργο μου. Δεν νομίζω να υπάρχει άλλη μορφή σαν αυτή του Ennio Morricone στον κινηματογράφο. Δεκαετίες προσφοράς και δημιουργίας. Πόσες εμπνεύσεις να συγκεντρώσεις μαζί. Για να γράψεις όλη αυτή τη λαμπρή ιστορία. Είμαστε ευλογημένοι για το πέρασμά του στο χώρο της τέχνης. Καλή βδομάδα καλέ μου φίλε με τις ευχές μου.

      Διαγραφή
  3. Υπέροχο αφιέρωμα , Γιάννη, σε έναν δημιουργό που με επιδεξιότητα χρησιμοποίησε κάθε διαθέσιμο μέσο για να "ντύσει" κατάλληλα την κάθε ταινία.Μουσικά όργανα, φωνητικά, ρυθμός, όλα λειτουργούσαν άψογα συμβάλλοντας στην επιτυχία της κάθε ταινίας. Δεν θα ήταν υπερβολή να λέγαμε ότι ήταν ένας ιδιοφυής μουσικός στην υπηρεσία της κινηματογραφικής βιομηχανίας!
    Νάσαι καλά, Γιάννη!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βασίλη ναι. Ισχύει αγαπητέ φίλε. Μόνο που η Αμερικάνικη βιομηχανία κινηματογράφου, το περιβόητο Χόλλιγουντ, που με επιμονή αρνήθηκε ο Ennio Morricone, του έκλεισε πολλές φορές την πόρτα αν και οι μουσικές του χάρισαν στις ταινίες αυτές άπλετα βραβεία και διακρίσεις. Είμαι τυχεροί που υπήρξε στο χώρο του σινεμά.
      Ευχαριστώ Βασίλη και καλή βδομάδα και μήνα φίλε μου.

      Διαγραφή
  4. Εξαιρετικός στα αφιερώματά σου, Γιάννη!
    Ο Μορικόνε αφήνει δυσαναπλήρωτο κενό στη μουσική και στο σύγχρονο πολιτισμό μας. Εκτός από πολυτάλαντος άνθρωπος, ήταν ευγενικός και καινοτόμος στην έκφανση της Τέχνης του. Το κομμάτι Here’s to You με την Τζόαν Μπαέζ, απ' τα πιο λατρεμένα.
    Καλό του ταξίδι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου,
      έμεινες και καλώς έκανες σε ένα μουσικό θέμα που αποτελεί εμβληματικό τραγούδι. Ένα τραγούδι αφιερωμένο σε δύο δολοφονημένους αγωνιστές. Στους αναρχικούς Σάκκο και Βαντζέτι. Ένα τραγούδι που απλώθηκε σε εκατομμύρια ανθρώπινα χείλη με το συμβολισμό του. Ο Μορικόνε αγκάλιασε πανανθρώπινα πολλά συναισθήματα και βιώματα στη μουσική και έδωσε ζωή στο σινεμά.
      Σε ευχαριστώ καλή μου φίλη για τα γλυκά σου λόγια που πάντα με κρατούν ψηλά.
      Καλή σου βδομάδα.

      Διαγραφή
  5. Αυτό το πράγμα να μην θυμάμαι ονόματα αλλά να έχω λατρέψει τις μουσικές συνθέσεις- ιδιαίτερα σε κινηματογραφικές ταινίες-- δεν μπορώ να το καταλάβω !!! Από κάπου χάνω λάδια !!! χαχαχα
    Τέλος πάντων στο θέμα μας, έχω λατρέψει τις συνθέσεις του !! Τώρα αν καταφέρω μετά από αυτό το αφιέρωμα που διάβασα να θυμάμαι και το όνομά του ε... τι να πω θα είναι ένα θαύμα που στο οποίο θα έχεις συμβάλει !!
    σε φιλώ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν είσαι η μόνη που το παθαίνεις αυτό Μάνια μου. Και εγώ πολλές φορές παθαίνω ...μαζική προσβολή αμνησίας. Δεν θυμάμαι βασικά ονόματα και μάλιστα πολλά. Λες να χάνουμε ...λάδια; Πάμε για σέρβις.
      Πραγματικά δεν υπάρχει φιλόμουσος που δεν έχει αγαπήσει τις μελωδίες του Μορικόνε. Ευχαριστώ κορίτσι μου. Στέλνω φιλιά πολλά.

      Διαγραφή
  6. Κοίτα να δεις τώρα, ενώ είμαι Αλμοδοβαρική, δεν είχα προσέξει ότι είχε κάνει την μουσική για το Δέσε με.
    Παρόλα αυτά το πρόσεξα στους 8 του Ταραντίνο!

    Καλημέρα και καλή εβδομάδα κύριε Πιτ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ω γλυκιά μου φίλη καλησπέρα! Τώρα να σου πω τη μαύρη αλήθεια το "Δέσε με" δεν το έχω δει και δεν ήξερα ότι έκανε τη μουσική. Τους "Μισητούς Οκτώ" ναι τους έχω δει.
      Καλή συνέχεια καλοκαιρινή κορίτσι μου και ευχαριστώ πολύ.

      Διαγραφή
  7. Η μουσική σε μια ταινία όντως είναι καθοριστική. Βοηθάει το συναίσθημα να γεννηθεί αμέσως πριν ολοκληρωθεί η σκηνή της ταινίας.
    Σημαντικότατος μουσικός και το αφιέρωμά σου τιμά τη μνήμη του
    Καλησπέρα Γιάννη μου
    Πάω στα πιο πισω σου θέματα να δω πόσα έχασα πια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άννα μου εντάξει, δεν έχεις χάσει πολλά. Περίοδο διακοπών διανύουμε, οπότε τα θέματα είναι κάπως περιορισμένα.
      Η μουσική είναι αυτή που θα κάνει μια ταινία να μείνει στα συναισθήματά σου Άννα μου.
      Ευχαριστώ πολύ για την παρουσία. Ο Μορικόνε πολύ μεγάλη μορφή, θα τον λέγαμε ζωντανό θρύλο.

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις τελευταίου μήνα

"Οι Μαύροι Πίνακες" ένα αριστούργημα στη μικρή οθόνη

Κλασικά αριστουργήματα της λογοτεχνίας στον κινηματογράφο: "Ανεμοδαρμένα ύψη" της Έμιλυ Μπροντέ

"Ο Θάνατος θα ξανάρθει" του Ερρίκου Θαλασσινού. Ταινία σταθμός στο Ελληνικό Αστυνομικό Noir