Η Δάφνη ντυ Μωριέ στον Κινηματογράφο (Εισαγωγή)
Θα μιλήσουμε φίλες και φίλοι για μια μεγάλη μορφή της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
Μιας μορφής, της οποίας το συγγραφικό έργο άσκησε ευθεία και έντονη επίδραση και επιρροή στον Κινηματογράφο.
Δάφνη ντυ Μωριέ
Daphne du Maurier
Γεννήθηκε στις 13 Μάη 1907 στο Λονδίνο
Πέθανε στις 13 Απρίλη 1989 στην Κορνουάλη, σε ηλικία 81 ετών.
Η Δάφνη είναι μία από τις πλέον εμβληματικές συγγραφείς και δραματουργούς της σύγχρονης λογοτεχνικής εποχής του 20ου αιώνα.
Μια επιβλητική γυναίκα που μύησε το κοινό της στον δικό της συγγραφικό κόσμο.
Σε έναν κόσμο που τα χαρακτηριστικά του ήταν το έντονο μυστήριο. Οι σαφέστατες πινελιές θρίλερ. Το στοιχείο του παράξενου πάντα να παραμονεύει σε κάθε της σελίδα και δημιουργία.
Μεγάλωσε μέσα σε μια δημιουργική και πετυχημένη οικογένεια. Γονείς στον καλλιτεχνικό χώρο. Ο παππούς λαμπρός καλλιτέχνης και συγγραφέας, ο πατέρας της διάσημος ηθοποιός, η μητέρα της επίσης. Οπότε έζησε μέσα σε ένα περιβάλλον τέχνης.
Η Συγγραφική της δεινότητα ξεκίνησε στην δεκαετία του 1920. Τόπος έμπνευσής της αποτέλεσε το εξοχικό σπίτι στην Κορνουάλη, στο οποίο ξεκίνησε το μεγάλο της έργο.
Παντρεύτηκε, έκανε μια ευτυχισμένη οικογένεια σε ένα θετικό περιβάλλον για αυτήν.
Το έργο της χαρακτηρίζεται έντονα ρομαντικό αλλά τα μυθιστορήματά της, οι χαρακτήρες της είναι γεμάτοι σκοτάδι. Έγραψε νουάρ, γοτθικά μυθιστορήματα και μικρές ιστορίες, γεμάτες μυστήριο και παντελώς απροσδόκητες ανατροπές, οι οποίες και έδωσαν και στο έργο της πολύ μεγάλη φήμη.
Ένα τέτοιο έργο, υποβλητικό, παράξενο, αισθαντικό, δεν θα μπορούσε να αφήσει ασυγκίνητο τον Κινηματογράφο και τον κόσμο του.
Έτσι, πολλά και μεγάλα έργα της διάσημης και λατρεμένης για μένα αυτής γυναίκας, έγιναν κινηματογραφικά έργα, τα οποία έμειναν ανεξίτηλα στην ιστορία της έβδομης τέχνης συγκλονίζοντας με την ποιότητά τους αλλά και φέρνοντας το έργο της μεγάλης αυτής γυναίκας πολύ πιο κοντά στο απλό κοινό.
Έτσι πολλά εμβληματικά της μυθιστορήματα μεταφέρθηκαν τόσο στο σινεμά όσο και στην τηλεόραση ως εξαίρετες τηλεοπτικές σειρές.
Αντικείμενο αυτού του θέματος είναι να ξετυλίξουμε το κουβάρι αυτών των μεγάλων έργων που τόσο συγκίνησαν, τάραξαν, γοήτευσαν, τρόμαξαν το κινηματογραφικό κοινό για δεκαετίες τώρα.
Τα μυθιστορήματα που μαγνήτισαν τα βλέμματα των κινηματογραφικών δημιουργών
Είναι ώρα να αναφέρουμε τα λογοτεχνικά εκείνα έργα της μεγάλης συγγραφέως τα οποία συγκίνησαν τους κινηματογραφικούς παραγωγούς και στην συνέχεια μεταφέρθηκαν στην μεγάλη οθόνη για να γράψουν τη δική τους μεγάλη ιστορία.
"Η ταβέρνα της Τζαμάικα" Εκδόθηκε το 1936
Μια Νουβέλα εποχής στις αρχές του 19ου αιώνα.
"Ρεβέκκα" Εκδόθηκε το 1938
Μια συγκλονιστική ιστορία, ένα ψυχολογικό δράμα γεμάτο μυστήριο και αγωνία
"Η Ξαδέφλη μου η Ραχήλ" Εκδόθηκε το 1951
Ένα δυνατό ρομαντικό δράμα μυστηρίου
"Τα πουλιά"
Ένα ακόμα μεγάλο ψυχογράφημα. Μια κάθοδος στις πιο μύχιες σκέψεις του ανθρώπου. Ένα έργο με έντονα τα στοιχεία του τρόμου, γεμάτο μεγάλους συμβολισμούς
"Μην κοιτάς τώρα" (Μετά τα μεσάνυχτα)
Επίσης μια πολύ δυνατή ιστορία θρίλερ με στοιχεία τρόμου και μεταφυσικού
"Frenchman's Creek"
Μια ρομαντική δραματική περιπέτεια
"Στα χρόνια που χωρίσαμε"
Εξαίρετο ανθρώπινο ερωτικό δράμα
"Ο Λόφος της οργής"
Δράμα
"Ο Αποδιοπομπαίος τράγος"
Δυνατό αστυνομικό θρίλερ μυστηρίου
Κλείνω εδώ το εισαγωγικό μου αφιέρωμα στην μεγάλη συγγραφέα μας και την πρώτη αναφορά των έργων της που έγιναν ταινίες για το σινεμά.
Στο επόμενο μέρος θα μιλήσουμε για αυτές καθ' εαυτές κινηματογραφικές αυτές ταινίες.
Σας ευχαριστώ.
Καλημέρα Γιάννη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤη συγγραφέα δεν την ήξερα, μου αρέσει όμως η προσπάθεια που κάνεις να μας εισάγεις σε κάθε πτυχή του σινεμά. Όπως σε αυτή την εγγραφή παρουσιάζεις μια σημαντική συγγραφέα που τα έργα της, σκηνοθετήθηκαν στη Μέκκα του κινηματογράφου.
Περιμένω με αγωνία τη συνέχεια με τις ταινίες!!!
Βασίλη μου,
Διαγραφήη Δάφνη ντυ Μωριέ μαζί με την Μαίρη Σέλλεϋ (1797-1851-"Φρασνκενστάιν"), είναι δύο συγγραφείς γυναίκες της προκλασικής και κλασικής περιόδου, που συγκλόνισαν με το έργο τους. Παρά το φύλο τους, τόλμησαν μια βαθύτατη κάθοδο στο παράξενο, το τρομακτικό, το θρίλερ, το μυστήριο. Παράλληλα με το ρομαντικό. Θεωρώ ευλογία που μέρος αυτού του έργου τους πέρασε στον κινηματογράφο και μάλιστα με μεγάλους δημιουργούς.
Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια αγαπητέ φίλε. Να είσαι πάντα καλά και με τιμάς ιδιαίτερα. Καλό μήνα.
Καλημέρα Γιάννη μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν την γνωρίζω τη συγγραφέα και πολύ χαίρομαι για τη γνωριμία μας μέσα από την ανάρτηση σου.
Εξαιρετικό υλικό, αξιοθαύμαστο, και καθώς ξανακοιτάζω τις εικόνες σου βλέπω ''τα πουλιά'', μα αυτό είναι Χιτσκοκ σκέφτομαι, αλλά με μια γρήγορη έρευνα μαθαίνω πως η ταινία του Χίτσκοκ είναι εμπνευσμένη από το βιβλίο της Δάφνης Μωριέ!
Απίστευτα πράγματα μας μαθαίνεις!
εξαιρετική ανάρτηση Γιάννη
πολλά πολλά μπράβο
την καλημέρα μου
Στέλλα μου,
Διαγραφήαυτή είναι η ομορφιά της δικτυακής γειτονιάς. Καθένας μας έχει να δώσει κάτι όμορφο στον άλλο, συμπληρωματικό στις γνώσεις και στην ενημέρωσή του. Και το καλό είναι, όπως γράφω και στον Βασίλη, ότι αυτό της το έργο έπεσε στα χέρια πολύ μεγάλων σκηνοθετών όπως θα δούμε.
Καλό μήνα Στέλλα μου.
Καλησπέρα σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν την ήξερα τη συγγραφέα. Και δεν ξέρω κανένα έργο της.
Σ'ευχαριστώ που με αφορμή την εγγραφή σου ενημερώθηκα
Εξαιρετικός όπως πάντα. Και είμαστε στην εισαγωγή...αναμένω με ενδιαφέρον
Καλή γλυκό και δημιουργικό μήνα εύχομαι
Άννα μου καλησπέρα σου.
ΔιαγραφήΌπως θα δεις παρακάτω, τα έργα αυτά της αγαπημένης μου Δάφνης, έχουν γίνει αξέχαστες και μεγάλες ταινίες. Που σημάδεψαν το πέρασμα του χρόνου στο σινεμά. Αγαπώ την Δάφνη καθώς κρύβει στη γραφή της μια γλυκιά μελαγχολία και ένα παράξενο ημίφως.
Καλό μήνα κορίτσι μου, να είσαι καλά και σε ευχαριστώ πολύ.
ΔΕ ΤΗ ΞΕΡΩ ΑΝ ΚΙ ΕΔΏ ΔΕΝ ΒΡΊΣΚΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΆ. ΟΣΑ ΕΙΧΑ ΑΔΙΑΒΑΣΤΑ ΤΑ ΕΦΕΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ ΘΑ ΦΕΡΩ ΚΙ ΑΛΛΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!!!!
Καλησπέρα Ελένη μου.
ΔιαγραφήΩραία. Πολύ καλά έκανες και τα πήρες μαζί σου καλή μου. Στέλνω φιλιά, χαιρετίσματα και ευχές να περνάτε όμορφα. Ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου.
Άλλη μια σπουδαία κατηγορία δημιουργών που τα έργα τους δεν είναι ευρέως γνωστά. Κι εγώ δεν ήξερα πως τα Πουλιά ήταν βασισμένα στο βιβλίο της Δάφνης. Και πολλά άλλα. Συγχαρητήρια και γι' αυτή την σπουδαία έρευνα και ανάρτηση, Γιάννη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα να έχεις!
Καλησπέρα Μαρία μου. Για κάποιο λόγο η Δάφνη δεν είχε στην πατρίδα μας την πρέπουσα αναγνώριση. Τα βιβλία και το έργο της έγιναν γνωστά τα τελευταία χρόνια. Είναι και το συγκεκριμένο είδος, το θρίλερ μυστηρίου, που άργησε να γίνει αποδεκτό από μια γυναίκα συγγραφέα επισης.
ΔιαγραφήΧάρηκα που σου άρεσε Μαρία μου. Όμορφη Κυριακή και καλό μήνα να έχεις κορίτσι μου.
Δυστυχώς η μόνη επαφή που έχω με τη συγγραφέα είναι οι ταινίες που έχω δει και είναι βασισμένες σε βιβλία της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα θα μου πεις, ποτέ δεν είναι αργά να διαβάσω κάποια έργα της.
Έλα μου όμως που αν δω μια ταινία, μετά αρνούμαι να διαβάσω το βιβλίο.
Ενώ το αντίθετο, ουδόλως με ενοχλεί.
Μπορώ να διαβάσω ένα βιβλίο και μετά να δω την ταινία και να αρχίσω τις συγκρίσεις.
Εν τω μεταξύ, άσχετο, αλλά πάντα θα ήθελα να μπορέσω κάποτε να πάω στην Κορνουάλη. Ζωντανή εννοείται!
Εναγωνίως θα περιμένω το ποστ για τις ταινίες που έγιναν πάνω στα βιβλία της Ντι Μοριέ.
Καλημέρα κύριε Πιτ!
Αρτίστα μου καλημέρα σου,
Διαγραφήυπάρχει βιβλιογραφία της συγγραφέως που δεν έγινε φιλμ. Έχω ένα εξαίρετο Βιβλίο της:
1)" Έρχεται κακοκαιρία", που αποτελείται από τέσσερα μυθιστορήματα πάρα πολύ καλά.
Καταλαβαίνω τι νιώθεις σαν έχεις δει ταινία και πας να διαβάσεις το βιβλίο. Λειτουργεί άμεσα η σύγκριση ή η εκ των προτέρων γνώση της πλοκής.
Θα έχουμε την ευκαιρία να ρίξουμε μια ματιά στην φιλμογραφία πάνω στο έργο της.
Χάρηκα πάρα πολύ καλή μου φίλη που ήσουνα εδώ. Όπως το χαίρομαι κάθε φορά και το ξέρεις. Να είσαι καλά, σε ευχαριστώ πολύ και εύχομαι όμορφα να περνάς.
Φιλιά.
Έχω δει τα πουλιά του Χίτσκοκ και ίσως διάβασα κάποιο απόσπασμα ή κριτική για το βιβλίο της «Ρεβέκκα», το οποίο χαρακτηρίζεται ισάξιο των μεγάλων κλασικών, Όσα παίρνει ο άνεμος, ανεμοδαρμένα ύψη κλπ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρα αυτών ουδέν και λυπάμαι που δεν το έπραξα. Ίσως οι αινιγματικοί χαρακτήρες, τα ψυχολογικά θρίλερ, τα παράδοξα μιας σκοτεινής ατμόσφαιρας τύπου Άλαν Πόε δεν ήταν στις άμεσες επιλογές μου αν και η γραφή της Ντι Μωριέ είναι εξαιρετική κυρίως στις περιγραφές και οι ταινίες του Χίτσκοκ και το καστ των ηθοποιών υπέροχες.
Χάρηκα την αναφορά και σκέφτομαι πως είναι μια αφορμή να δω διαφορετικά αυτό το είδος μυθιστορήματος.
Γιάννη σ' ευχαριστώ
Καλή εβδομάδα!
Αννίκα μου καλησπέρα,
Διαγραφήθαρρώ προσέγγισες πολύ σωστά το θέμα. Μπορώ να σου πω σίγουρα ότι το ύφος της Δάφνης δεν είναι Πόε. Κινείται προς τον Πόε. Δεν έχει το μακάβριο, το τρομακτικό. Το υπαινίσσεται όμως πάνω σε ρεαλιστική βάση και αυτό είναι το συγκλονιστικό της. Μια ατμόσφαιρα που νιώθεις ότι "κάτι" συμβαίνει έξω από τα συνήθη αλλά αδυνατείς να το ερμηνεύσεις, να το προσδιορίσεις. Και αυτό είναι εκπληκτικό.
Θα έχουμε την ευκαιρία να πούμε πράγματα παρακάτω.
Εγώ να σου ευχηθώ καλή βδομάδα και να σε ευχαριστήσω θερμά κορίτσι μου για την παρουσία σου.
Φιλιά.
Καλό μήνα να έχουμε Γιάννη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα αγαπητέ φίλε. Να είσαι καλά και σε ευχαριστώ για τις ευχές σου.
ΔιαγραφήΜε τσάκωσες... λατρεύω τα βιβλία της και βρίσκω τις κινηματογραφικές μεταφορές απίστευτα φτωχές και ψεύτικες :(
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα Φιλι :)
Καλησπέρα Μάνια μου!
ΔιαγραφήΧαίρομαι πάρα πολύ που έχεις άποψη για το έργο της Δάφνης, κύρια στο επίπεδο των βιβλίων της. Όμως θεωρώ ότι η άποψή σου είναι για το "ψεύτικο" των κινηματογραφικών μεταφορών, συλλήβδην όλων, είναι πολύ άδικη. Υπάρχουν κάμποσα κλασικά αριστουργήματα που άφησαν εποχή.
Εκτός αν εννοείς ότι σεναριακά έχει γίνει αλλοίωση στο βιβλίο της. Αυτό είναι άλλο θέμα.
Πάντως έχοντας διαβάσει το έργο της "Don't look now" και έχοντας δει και την κινηματογραφική του μεταφορά θεωρώ ότι ήταν άριστη!
Φιλάκια κορίτσι μου, καλή βδομάδα και ευχαριστώ πολύ.
Τα πουλιά του Χίτσοκ, τα είδα, φοβερή ταινία [Μοντκόμερι Κλιφτ;] όπως και την Ταβέρνα της Τζαμάικα, τα οποία έχω διαβάσει. Σε αρκετά βιβλία της έχω ρίξει ματιές, όπως και κριτικές, απόψεις γενικά για το συνολικό της έργο. Αρκετά σημαντική συγγραφέας. Καλημέρα Τζόν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Κώστα!
ΔιαγραφήΧαίρομαι αγαπητέ φίλε. Έχεις άποψη προσωπική. Θα συμφωνήσω μαζί σου. Στέλνω καλησπέρες και ευχές για όμορφη ημέρα. Σε ευχαριστώ.
Πάντα στέκομαι με τεράστιο ενδιαφέρον στο κινηματογραφικό σου μετερίζι φίλε Γιάννη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ!
Ω Ευρυτάνα φίλε μου, σε ευχαριστώ πολύ ειλικρινά. Όλοι, στο χώρο, έχουμε να δώσουμε πράγματα μεταξύ μας. Μια όμορφη αλυσίδα θετικής δημιουργίας, σκέψης και παρουσίασης. Η μεγάλη δύναμη στα blogs.
ΔιαγραφήΠροχωράμε λοιπόν δημιουργικά και ευχαριστώ που είσαι εδώ.
Έχω δει κι εγώ τις πρώτες ταινίες που αναφέρεις στο αφιέρωμά σου Γιάννη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις θυμάμαι ακόμα κι αυτό λέει πολλά έτσι;
Η θεματολογία της πάντως έρχεται σε αντίθεση με την τακτοποιημένη και ασφαλή ζωή της συν τα ευτυχισμένα παιδικά της χρόνια.
Από πού πηγάζει όλο αυτό το σκοτάδι των χαρακτήρων της άραγε;
Μια καλή ίσως απάντηση θα μπορούσε να είναι: Mα..από την πλήξη της τακτοποιημένης ζωής της :)
Περιμένουμε την συνέχεια..
Καλό βράδυ Γιάννη:)
Μαρία μου,
Διαγραφήη παρατηρητικότητα και η εμβάθυνση της σκέψης σου φέρνει στο φως αυτό το σημαντικό ερώτημα. Πως μια "καλοβαλμένη" και "καλοζωισμένη" γυναίκα κρύβει μέσα της μια τέτοια θεματολογία με προεκτάσεις παράξενες, ενίοτε σκοτεινές; Φανερώνει μια ανήσυχη σκέψη, μια ερευνητική διάθεση, μια πλούσια φαντασία αλήθεια.
Χαίρομαι που έχεις άποψη για τα κινηματογραφικά της έργα. Προχωράμε Μαρία μου στο επόμενο κεφάλαιο.
Σε ευχαριστώ πολύ καλή μου. Όμορφη να είναι η μέρα σου.