Ο ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ στον ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ

Έκλεισαν 59 χρόνια από το Θάνατο του μεγάλου Διανοητή και στοχαστή δημιουργού

ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ

Στις 14 Αυγούστου 1956 έφυγε από τη ζωή ο άνθρωπος που ενέπνευσε με το λόγο και το έργο του 

την Λαϊκή ιστορική και πολιτική συνείδηση.

Η Συγγραφική του πένα, πάντα στρατευμένη στις πανανθρώπινες αξίες της Κοινωνίας χωρίς ανθρώπινη εκμετάλλευση, συγκίνησε όλες τις μορφές της Τέχνης άπειρους δημιουργούς αποτελώντας έμπνευση για το μετέπειτα έργο τους.

Ο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ δεν θα μπορούσε να μείνει έξω από το έργο του μεγάλου δημιουργού.

Όμως ο ΜΠΡΕΧΤ δεν ήταν ένας τυχαίος "ανώδυνος" στοχαστής και συγγραφέας όπου το έργο του θα μπορούσε να περάσει εύκολα στα μεγάλα Κινηματογραφικά studios.

Η Εποχή του, ήταν η εποχή που μεσουρανούσε το Αμερικάνικο Hollywood και ο αντικομμουνισμός ζούσε και βασίλευε στην βιομηχανική κινηματογραφική παραγωγή.

Παρ' όλα αυτά, εκείνη την εποχή, υπήρξαν Σκηνοθέτες, που κάθε άλλο από υποταγμένοι υπήρξαν σε αυτήν την ντιρεκτίβα.

Θα σταθούμε λοιπόν σήμερα σε ΔΥΟ μεγάλα ΕΡΓΑ του ΜΠΡΕΧΤ όπως αυτά ανέβηκαν στον Κινηματογράφο.

"Η ΟΠΕΡΑ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΡΑΣ"

(THE THREE PENNY OPERA)

Η Όπερα της πεντάρας, ένα από τα πιο γνωστά παγκόσμια έργα του Μπρεχτ μεταφέρεται στον Κινηματογράφο λίγα χρόνια μετά τη γραφή του (1928).

Ένα έργο γραμμένο με καυστική κοινωνικοπολιτική σάτιρα στα ερείπια που αφήνει πίσω της το μεγάλο καπιταλιστικό κραχ του 1929. 

Η ταινία αναδείχτηκε σε δύο εκδόσεις: Την ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ και τη ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ.

Συντελεστές

Το έργο ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣΕ ο Τσέχος GEORG WILHELM PABST

Την σεναριακή προσαρμογή έκανε ο BELA BALAZS

Τη Μουσική, μια αξεπέραστη συγκλονιστική πραγματικά μουσική έγραψε για το έργο ο KURT WEILL

Μακιγιάζ:  PAUL DANNENBERG

Μοντάζ:  JEAN OSER

Ενδυματολογία:  MAX PRETZFELDER

Κινηματογράφιση:  FRITZ ARNO WAGNER

H Ίδια η "ΟΠΕΡΑ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΡΑΣ" του ΜΠΡΕΧΤ είναι βασισμένη στο έργο του JOHN GAY  "Η ΟΠΕΡΑ ΤΟΥ ΖΗΤΙΑΝΟΥ"  (1728).

Ο Μπρέχτ διατήρησε το σατιρικό ύφος, καυτηριάζοντας έντονα την Αστική υποκρισία.

Το έργο παραμένει διαχρονικά μοναδικό ως ένα σατιρικό κατηγορώ του καπιταλιστικού συστήματος εκμετάλλευσης, σύμφυτο με την ανεργία και την εμπορευματικοποίηση των πάντων ακόμα και του ανθρώπινου πόνου, της Ελεημοσύνης.

ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ

RUDOLG FORSTER στο ρόλο του MACKIE MESSER

CAROLA NEHER στο ρόλο της POLLY

REINHOLD SCHUNZEL στο ρόλο του TIGER BROWN

FRITZ RASP στο ρόλο του PEACHUM

VALESKA GERT στο ρόλο της Mrs. PEACHUM

LOTTE LENYA στο ρόλο της JENNY

HERMANN THIMIG στο ρόλο του Εφημέριου

ERNST BUSCH στο ρόλο του Τραγουδιστή

VLADIMIR SOKOLOFF στο ρόλο του SMITH

ΤΟ ΘΕΜΑ

Βρισκόμαστε στο Λονδίνο του 20ου αιώνα. Ο Παράνομος MACKIE γνωστός και ως "Το μαχαίρι" στο κόσμο του εγκλήματος παντρεύεται την POLLY.

Το πρόβλημα έγκειται στο ότι δεν το γνωρίζει ο Πατέρας της ο οποίος και είναι ο "Βασιλιάς των ζητιάνων" της Πόλης.....

Ο Σκηνοθέτης ξεκίνησε τα γυρίσματα το 1930 σε δύο εκδοχές. Την ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ και τη ΓΑΛΛΙΚΗ με διαφορετικούς Ηθοποιούς στους ρόλους των πρωταγωνιστών αλλά με ίδιους ηθοποιούς και σκηνικά στους λοιπούς ρόλους.

Η Πρεμιέρα της ταινίας έγινε στη ΓΕΡΜΑΝΙΑ στις 19 ΦΛΕΒΑΡΗ 1931 και φυσικά η τεράστια απήχησή της και επιτυχία της διαχύθηκε σε ολάκερο τον κόσμο.

Η Φήμη της ταινίας έφτασε στις ΗΠΑ και η ταινία προβλήθηκε στις 13 ΑΠΡΙΛΗ 1933 στο

Empire Theatre New York.

ΤΟ ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΦΟΝΤΟ

Η Ταινία είναι από τις πρώτες συλλεκτικές μεγάλες δημιουργίες του ΟΜΙΛΟΥΝΤΟΣ Κινηματογράφου.

Το ΣΟΧΟ του ΛΟΝΔΙΝΟΥ, το περιθώριο, η εξαθλίωση των ζητιάνων και των απόκληρων σε συνδυασμό με την εκμετάλλευσή τους από το οργανωμένο έγκλημα δίνεται με μοναδικό τρόπο από

τον Τσέχο σκηνοθέτη, τόσο στο ΧΩΡΟ όσο και στο ΧΡΟΝΟ.

"Σκοτεινή" φωτιστικά ταινία, βουτηγμένη στις σκιές, αναδεικνύει με μοναδικό τρόπο το στοιχείο της διαφθοράς.

Η Ανυπέρβλητη μουσική της και τα τραγούδια της έχουν τον δέοντα Κυνισμό τους για την αφελή αγάπη ("ΜΑΚ Ο ΜΑΧΑΙΡΟΒΓΑΛΤΗΣ"), για τη ρεαλιστική αγάπη  ("ΤΟ ΓΑΜΗΛΙΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ"), τον κυνισμό του στρατού  ("ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΙΩΝ") και τον κυνισμό της απέχθειας ("Η ΤΖΕΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΤΩΝ").

Στη φωτογραφία αυτή βλέπουμε στα δεξιά τον Σκηνοθέτη Georg Pabst και αριστερά του τον πρωταγωνιστή της Γαλλικής έκδοσης ALBERT PREJEAN 

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

Αρκετά χρόνια μετά, λίγο πριν το μεγάλο Πόλεμο έρχεται το δεύτερο αριστούργημα του ΜΠΡΕΧΤ να αναδειχτεί στον Κινηματογράφο

"ΚΑΙ ΟΙ ΔΗΜΙΟΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ"

"HANGMEN ALSO DIE"

Εδώ ο μεγάλος διανοητής, ο ΜΠΡΕΧΤ έρχεται σε επαφή με ένα άλλο τεράστιο όνομα στο χώρο του Κινηματογράφου, τον μεγάλο

FRITZ LANG

Μαζί γράφουν το Σενάριο της ταινίας αλλά η σχέση τους δεν είναι και τόσο "βελούδινη" στην ανάδειξη της ταινίας.

Ας πάρουμε τα πράματα με τη σειρά

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία:  FRITZ LANG

Σενάριο:  FRITZ LANG & JOHN WEXLEY

Μοντάζ:  GENE FOWLER JR.

Κινηματογράφιση:  JAMES WONG HOWE

Μουσική:  HANNS EISLER

ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ

HANS HEINRICH VON TWARDOFSKI στο ρόλο του REINHARD HEYDRICH

BRIAN DONLEVY στο ρόλο του DR. FRANTICEK SVOBODA

WALTER BRENNAN στο ρόλο του καθηγητή STEPHEN NOVOTNY

ANNA LEE στο ρόλο της NASHA NOVOTNY

NANA BRYANT στο ρόλο της HELLIE NOVOTNLY

MARGARET WYCHERLY στο ρόλο της LUDMILA NOVOTNY

DENNIS O' KEEFE στο ρόλο του JAN HORAK

GENE LOKHARD στο ρόλο του EMIL CZAKA

TONIO SELWART στο ρόλο του KURT HAAS αρχηγού της Γκεστάπο

Η Ταινία γυρίστηκε το 1942 στις ΗΠΑ. 

Στη διάρκεια του μεγάλου πολέμου, θέμα της φυσικά η ηρωική αντίσταση των λαών ενάντια στην φασιστική κτηνωδία του Ναζισμού.

ΤΟ ΘΕΜΑ

Το σενάριο της ταινίας και η συγγραφή του ΜΠΡΕΧΤ βασίζονται στο ΑΛΗΘΙΝΟ ΓΕΓΟΝΟΣ της δολοφονίας από ΤΣΈΧΟΥΣ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ενός Ναζί αξιωματικού, του REINHARD HEYDRICH, ενός ναζιστικού κτήνους που στα μάτια του συμβολίζεται η απανθρωπιά του Γ' Ράιχ.

Φυσικά από το σημείο εκείνο και μετά ξεκινάνε οι έρευνες για τους ενόχους με τα γνωστά Ναζιστικά μέσα και εργαλεία, της τρομοκρατίας, του χαφιεδισμού, των διαχωρισμών, των εκτελέσεων, τις δολοφονίες απλών πολιτών-ομήρων.

Ο Τσέχικος Λαός στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, δεν λυγίζει παρά το ότι οδηγείται στο θάνατο.

O ΜΠΡΕΧΤ συνεργάζεται στο σενάριο με τον αριστερό σεναριογράφο του Hollywood JOHN WEXLEY. Βέβαια μια συνεργασία δύσκολη καθώς η ματιά του ΜΠΡΕΧΤ και ο λογισμός των πραγμάτων ήταν εντελώς διαφορετικός από την οπτική του WEXLEY όπως έλεγε και ο ίδιος.

Ο ΜΠΡΕΧΤ για παράδειγμα ήθελε να δοθεί έμφαση στη συλλογικότητα των λαϊκών αγώνων, των μορφών της αντίστασης. Η Αμερικάνικη οπτική του WEXLEY είχε απέναντί της τον αντικομμουνισμό και την καχυποψία των παραγωγών για κάθε τι συλλογικά λαϊκό.

Η Ταινία αναγκαστικά "στρογγύλεψε" ιδεολογικά το έργο του ΜΠΡΕΧΤ και μάλιστα για τα καλά αλλά το Ιδεολογικό Κομμουνιστικό μήνυμα του ΜΠΡΕΧΤ πέρασε ατόφιο σε μεγάλες και σημαντικές σκηνές.

O Συνθέτης της ταινίας HANNS EISLER λειτουργεί, με τον τρόπο του, εντελώς επαναστατικά στη μουσική επένδυση της ταινίας καθώς "χώνει" το τραγούδι της "Γ' ΔΙΕΘΝΟΥΣ" στο φινάλε της ταινίας με τον τίτλο "ΠΟΤΕ ΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΗΣΗ"

Παρά το ότι ο ΜΠΡΕΧΤ ήταν επιφυλακτικός στο τελικό αποτέλεσμα της ταινίας, αυτή δεν έχασε ποτέ τον χαρακτηρισμό της ως μια από τις καλύτερες ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ στο ΦΑΣΙΣΜΟ.

Η Ταινία ήταν υποψήφια για δύο OSCAR (Μουσικής και ήχου) και τελικά πήρε ΒΡΑΒΕΙΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΕΝΕΤΙΑΣ 1946 ως ανερχόμενης ταινίας

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

Παρουσιάσαμε φίλες και φίλοι δύο από τα κλασικά αριστουργήματα του ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ στον Παγκόσμιο Κινηματογράφο

Δύο ταινίες-έργα που καθίστανται ιδιαίτερα επίκαιρα στη σημερινή εποχή ακριβώς για δύο πράγματα

-Για το μήνυμά τους σχετικά με την καπιταλιστική κρίση και τη διαχείρισή της

-Για το νόημα του αντιφασιστικού αγώνα πάντα διαχρονικού και πάντα επίκαιρου

[ Πηγή αρχείου: "Ριζοσπάστης" ]