Ματιές στη Διακόσμηση ενός Film Noir

Φίλες και Φίλοι
θα κλείσουμε σήμερα έναν μεγάλο κύκλο που κάναμε πάλι πάνω στο
αγαπημένο θέμα του Film Noir.
Είναι η στιγμή να μιλήσουμε για την 

ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΗ

Για να χρησιμοποιήσουμε τον διεθνή Κινηματογραφικό όρο, να μιλήσουμε για το
SET DECORATION μιας ταινίας, 
Όλοι σήμερα μιλάμε για την λεγόμενη τεχνοτροπία του VINTAGE.
Δηλαδή την επαναφορά στο λεγόμενο στυλ Ρετρό, που τόσο μα τόσο έχει αγαπηθεί τον τελευταίο καιρό στη ζωή μας.

Αυτονόητη είναι η καθοριστική σημασία της ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΗΣ του χώρου για μια Κινηματογραφική ταινία, ειδικότερα για ένα film noir, που καθοριστικής σημασίας θέση έχει η ατμόσφαιρα που δημιουργεί ο χώρος.

Σε προηγούμενο θέμα μας, όταν παρουσιάσαμε την ταινία του NICHOLAS RAY  "IN A LONELY PLACE", παρουσιάσαμε μια σειρά από χαρακτηριστικά καρέ, στα οποία ο χώρος παίζει καθοριστικό ρόλο.

Σήμερα θα πιάσουμε ένα ακόμα θρυλικό film noir.
Την "LAURA" του OTTO PREMINGER, και θα σταθούμε σε καθοριστικά σημεία διακόσμησης εσωτερικού χώρου και προβολής της με τον ανάλογο φωτισμό.

Την Διακόσμηση της ταινίας είχε ο Αμερικάνος THOMAS LITTLE

Πάμε λοιπόν να αφεθούμε στην μαγεία της εικόνας 


Από το εισαγωγικό άνοιγμα της ταινίας. Είναι τα πρώτα καρέ, όπου η κάμερα του Otto Preminger κάνει ένα χαρακτηριστικό ακίνητο οριζόντιο travelling στο δωμάτιο του Waldo Wydecker.


Ένα κλασσικό ρολόι τοίχου, προσέξτε την σκίαση και την έμφαση που δίνει στο πλάνο.


Εδώ πάμε σε μερικό πλάνο δωματίου με το φως από το εξωτερικό του. Έμφαση στο πανέμορφο πορτατίφ και χαρακτηριστικά τα τεράστια ξύλινα παραθυρόφυλλα.


Το travelling της κάμερας συνεχίζεται και μας αναδεικνύει ένα πανέμορφο επιβλητικό δωμάτιο. Η προοπτική του χώρου στο βάθος αναδεικνύει το δεύτερο πορτατίφ, μια καρέκλα δίπλα του και στο βάθος μια εξαιρετική σερβάντα.


Προσέξτε πως ο σκηνοθέτης θα αναδείξει στον θεατή όλο το χώρο στον οποίο πλέον νιώθεις σαν επισκέπτης. Δεν υπάρχει πρόσωπο στο χώρο, ειδικά για να αναδειχθεί και περιγραφεί ο χώρος, που αυτή τη φορά μας παρουσιάζει έναν εκπληκτικό βαρύτιμο πολυέλαιο και έναν τοίχο στολισμένο με κάδρα. Δείτε τη σημασία στην απόλυτη γεωμετρία και συμμετρία της διακόσμησης. Συμμετρικά δεξιά-αριστερά του τοίχου υπάρχουν οι δύο σερβάντες, ενώ τα καδράκια στον τοίχο είναι απόλυτα στοιχισμένα.


Εδώ έχουμε πρόσωπο στο χώρο, ο πρωταγωνιστής, ο Ντετέκτιβ McPherson (DANA ANDREWS), η κάμερα έχει κινηθεί κυκλικά δεξιότερα της προηγούμενης εικόνας, αυτή τη φορά μας δίνει την εικόνα μιας μεγάλης βιβλιοθήκης.


Εδώ έχουμε κάτι εντελώς πρωτότυπο σε διακόσμηση σπιτιού Αμερικάνικης αισθητικής.
Ο Dana Andrews χαζεύει και εμείς μαζί του τις χαρακτηριστικές μάσκες θεάτρου με έντονο το Ελληνικό στοιχείο.


Ο Ήρωάς μας στέκεται διακριτικά στο κέντρο της εικόνας για να μπορέσει να αναδειχθεί το φως από το μεγάλο παράθυρο που εισβάλλει στο πλάνο.


Το "ταξίδι" του Andrews συνεχίζεται σε ένα σπίτι που πραγματικά είναι ονειρικό. Γνώρισμα της εποχής του 1940 τα πελώρια παράθυρα, που επίσης τα συναντάμε στα όποια νεοκλασικά έχουν απομείνει όρθια στην Αθήνα.


Ένα τζάκι στο κέντρο. Ας προσέξουμε την ομορφιά που δίνει η γεωμετρία στις κουρτίνες. Οι δύο συμμετρικές καμπύλες στο πάνω μέρος τους στο παράθυρο και στην Μπαλκονόπορτα είναι πανέμορφες.


Εδώ το πλάνο γίνεται πιο κλειστό. Τα αντικείμενα του γραφείου είναι εξαιρετικά και πανέμορφα ενώ οι σκιάσεις κάνουν τα πρώτα τους παιχνίδια σε ένα πλάνο που αρχίζει να "βαραίνει" 


Εδώ μιλάμε για Μαθήματα Noir....! Το Πορτραίτο της LAURA δεσπόζει αριστερά, ενώ το πρόσωπο του ήρωα μας κόβεται στα δύο, στο φωτεινό και σκοτεινό κομμάτι, δείγμα του διχασμού στον ψυχικό του κόσμο. Η Σημειολογία του πορτραίτου είναι "αυτό" που μπαίνει στα συναισθήματά του σαν επιρροή. Το τσιγάρο στο στόμα μιλάμε σήμα κατατεθέν  Αμερικάνικου noir.


Εδώ ο Preminger δίνει τα "ρέστα" του σε ένα πλάνο μακρινό, θα έλεγες συνόλου καθώς ο ήρωας φαίνεται στο βάθος ενός δωματίου που είναι εκπληκτικό. Οι κουρτίνες τραβηγμένες δεξιά και αριστερά αναδεικνύουν το δωμάτιο στο βάθος εν είδη θεατρικής σκηνής. 


Εδώ τα αντικείμενα του γραφείο όπως και το πορτατίφ παραπέμπουν σε διακόσμηση βαριά αλλά υψηλής αισθητικής και ποιότητας.


Βρισκόμαστε πια στην κρεβατοκάμαρα του σπιτιού της LAURA. O καθρέφτης στον τοίχο της τουαλέτας είναι συγκλονιστικός πραγματικά με τις απλίκες συμμετρικά εκατέρωθεν ενώ το σκάλισμα είναι χαρακτηριστικό στην τουαλέτα.


Εδώ το πλάνο στον ίδιο χώρο θα ανοίξει λίγο για να φανεί και η μεγάλη δερμάτινη πολυθρόνα αριστερά όπως και η κουρτίνα πίσω της.


Σε νέο χώρο και πάλι ο ήρωάς μας με την σιωπή να είναι επιβλητική. Εδώ θα αναδειχθεί ένα μικρό χωλάκι, μια γωνιά δεξιά με ένα εκπληκτικό μπαράκι.


και εδώ πέφτουμε στο πλάνο κλειδί για την ταινία. Ο McPherson (DANA ANDREWS) αποκοιμιέται δίπλα στο τζάκι με το πορτραίτο της LAURA να ισοπεδώνει τον ψυχισμό του. Ερωτευμένος με μια νεκρή ; Δεξιά το μεγάλο πορτατίφ, πίσω του το παράθυρο.


Πλήρης αλλαγή πλάνου και προσώπου. Η GENE TIERNEY (LAURA) μπαίνει στο δωμάτιό της. Ο Χώρος βυθισμένος σχεδόν στο σκοτάδι με τις σκιές να επιβάλλουν το δικό τους νόμο.


Άλλο ένα πλάνο κυριολεκτικά μάθημα film noir υψηλής αισθητικής. Η LAURA κινείται στο ημίφως. Το πορτατίφ δείχνει σαν το Φεγγάρι του δωματίου. Το πλάνο είναι ανοιχτό ενώ είναι πραγματικά μαγικός πόσο γεμάτος είναι ο χώρος...

**********************

Φίλες και Φίλοι
κάναμε, συντροφιά με την κάμερα του Otto Preminger και την φωτογραφία του Joseph Lashelle, και εμείς μια "βόλτα" στον εσωτερικό χώρο δύο σπιτιών της ταινίας.
Αναδείξαμε την διακοσμητική αισθητική και μαεστρία του Thomas Little, δώσαμε σημασία στην λεπτομέρεια του κάθε διακοσμητικού στοιχείου σαν μέρος και σύνολο.

Η Διακόσμηση στο Film Noir είναι καθοριστικής σημασίας για να αναδειχθεί το στύλ και το ύφος της ταινίας. Χρησιμοποιήσαμε την θρυλική αυτήν ταινία σαν "όχημα" για το θέμα μας και έχω την εντύπωση ότι δεν ήταν δυνατόν να βγούμε χαμένοι.



Σχόλια

  1. θυμάμαι την ενότητα θα πω "Film Noir" απο την ημερα που μας τη πρωτοσύστηξες μιας και που εγω μαζί σου εμαθα για ολο αυτο το ατμοσφαιρικο κλιμα που οντως και η διακοσμηση ειναι ελα πολυτιμό του στοιχείο.
    σε ευχαριστώ που μου με μαθαινεις διαφορα γύρω απο το σινεμά γιατι το αγαπάω, αληθεια ειναι.
    να εισαι παντα καλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κική μου τα λόγια σου με τιμούν και ζεσταίνουν τις σκέψεις και τα αισθήματά μου. Ίσως να το παρακάνω λίγο με το Noir αλλά θα μου επιτρέψετε αυτήν μου την "αδυναμία" καθώς με γοητεύει.
      Προχωράμε λοιπόν καλή μου ποιήτρια. Ευχαριστώ πολύ.

      Διαγραφή
  2. Giannis, τι ωραία ανάλυση είναι αυτή; Μου αρέσει η αρχιτεκτονική, και γιατί κάτι είναι εκεί κι όχι... αλλού... μπραβο, έμεινα έκπληκτη

    Τα μεγάλα έργα, δεν είναι κάτι τυχαίο γιατί είναι μεγάλα, και κυριαρχούν στην ζωή μας.... Σίγουρα...

    Καλημέρα, τα λέμε...


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λαμπρινή μου νομίζω ότι αυτό που λες στο τέλος κλείνει όλη την ορθότητα της σκέψης σου. Τίποτα δεν είναι τυχαίο σε μια εξαίρετη παραγωγή. Ακόμα και η μικρότερη λεπτομέρεια.
      Να λοιπόν πόσο συμβάλει στην ιστορία μιας ταινίας και η διακόσμηση του χώρου.
      Σε ευχαριστώ πολύ και να σου ευχηθώ καλό απόγευμα.

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις τελευταίου μήνα

Ηλίας Λογοθέτης: Στο δρόμο της αθανασίας

Αντρική λάμψη στο κλασικό Χόλιγουντ (Top stars actors in classic Hollywood) Μέρος 1ο

Όταν ο Μάρλον Μπράντο σόκαρε τα Όσκαρ