"Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ" του ΝΙΚΟΥ ΤΖΙΜΑ. Στη Μνήμη της Εκτέλεσης των τεσσάρων


Κυριακή 30 Μάρτη 1952

Μια γλυκιά Ανοιξιάτικη Μέρα χαράζει. οι δημοσιογράφοι στο καθημερινό τους καρτέρι έξω από τις Φυλακές της Κέρκυρας όπου κρατούνται οι θανατοποινίτες:

ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ, ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΟΥΜΕΝΟΣ, ΗΛΙΑΣ ΑΡΓΥΡΙΑΔΗΣ,  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΑΣΗΣ

φεύγουν για να ξεκουραστούν. 
"Κυριακή δεν έκαναν εκτελέσεις μήτε οι Γερμανοί"
μονολογούν καθησυχασμένοι καθώς ξενυχτούν μέρες τώρα ύστερα από τις 1 του Μάρτη που το ...Στρατοδικείο επέβαλε τη δέσμη των θανατικών ποινών.
Ένας τεράστιος παγκόσμιος ξεσηκωμός έκρουε συθέμελα την Ελληνική κυβέρνηση του Πλαστήρα για να μην προχωρήσει στην εκτέλεση των ποινών.
Οι Αμερικάνοι διέταξαν όμως διαφορετικά...! Οι ξενόδουλοι σάλιαγκες του παλατιού δεν έδωσαν χάρη στους μελλοθάνατους και όλα κρέμονταν από μια κλωστή.

Οι ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΝΑΖΙ μπορεί να μην έκαναν εκτελέσεις την Κυριακή όμως η "δημοκρατική" Ελληνική Πολιτεία αποφάσισε να το κάνει.
Και το έκανε πέρα και έξω από κάθε ηθική.
Πριν καν ξημερώσει ο ήλιος της μέρας, στα σκοτάδια της νύχτας. Όπως ακριβώς ήταν και η πολιτεία του μίσους, της τρομοκρατίας, του αίματος και των διώξεων.

Ώρα 02.30 στις Φυλακές και το κρατητήριο φωτίζεται. Ο Μπελογιάννης πετάγεται όρθιος και ρωτάει τον φύλακα:
-"Πάμε για καθαρό αέρα ;"
-"Ναι Νίκο, πάτε για εκτέλεση..." μονολογεί εκείνος δακρυσμένος, ο δεσμοφύλακάς του.


Στις 3.48 η στρατιωτική κλούβα των Ελληνικών (;) ενόπλων δυνάμεων, φτάνει στο Γουδί, πίσω από τη "Σωτηρία". Οι επίτροποι με λυσσασμένα παραμορφωμένα πρόσωπα αδημονούν. Το στρατιωτικό απόσπασμα δεν βλέπει στα σκοτάδια αλλά εκείνοι βρίσκουν "λύση". Οι προβολείς των αυτοκινήτων κάνουν την πρώτη σκόπευση στα μάτια των τεσσάρων.
Όλα είναι έτοιμα για την απόδοση της ...δικαιοσύνης και της δημοκρατίας.

24 κάννες από τυφέκια Μ1 σημαδεύουν 4 κορμιά που μέσα τους αναπαύεται ήρεμη η μαρτυρική συνείδηση, η δύναμη και το πάθος ενός ολάκερου ΛΑΟΥ

Σε λίγο όλα έχουν τελειώσει και οι χαριστικές βολές δίνουν το επιστέγασμα της σύγχρονης "δημοκρατικής" Ελλάδας των μοναρχοφασιστών νικητών.

Ο ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ στα τελευταία του λόγια στον Ιερέα ήταν "Έύχομαι να είμαστε οι τελευταίοι".
Φυσικά δεν ήταν...! Ακολούθησαν πολλοί ακόμα, σακατεμένοι, δολοφονημένοι από το καθεστώς της "ελεύθερης Ελλάδας": Πλουμπίδης, Λαμπράκης, Πέτρουλας, νεκροί του Πολυτεχνείου...

Κλείνουν 64 ολάκερα χρόνια από εκείνη την "εξέχουσα" και "ένδοξη" ημέρα της Ελληνικής πολιτικής ηγεσίας.

Θεωρώ ταπεινό μου ελάχιστο καθήκον ΜΝΗΜΗΣ σήμερα ένα αφιέρωμα στην μεγάλη Κινηματογραφική και Ιστορική δημιουργία του

ΝΙΚΟΥ ΤΖΙΜΑ

"Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ"


Ένας από τους μεγάλους μας σύγχρονους σκηνοθέτες, ο ΝΙΚΟΣ ΤΖΙΜΑΣ, με εξαίρετο σεβασμό στην ιστορική μνήμη, μετά από χρόνια δουλειάς, μελέτης, επιλογών και σκέψης δημιουργεί μια συγκλονιστική ταινία ντοκουμέντο για τις σύγχρονες γενιές των Ελλήνων πάνω στην μαρτυρική μορφή του ΝΙΚΟΥ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ αλλά και των πολιτικών συνθηκών που επικρατούσαν τότε στην Ελλάδα των νικητών.

ΠΡΕΜΙΕΡΑ:  23 ΝΟΕΜΒΡΗ 1980

Συντελεστές

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ:  ΝΙΚΟΣ ΤΖΙΜΑΣ

ΣΕΝΑΡΙΟ:  ΝΙΚΟΣ ΤΖΙΜΑΣ, ΠΟΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ, ΤΑΣΟΣ ΛΥΤΡΑΣ

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΣΗ:  ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΟΥΚΙΔΗΣ

ΜΟΝΤΑΖ:  ΠΕΤΡΟΣ ΛΥΚΑΣ

ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: ΕΡΣΗ ΔΡΙΝΗ

ΜΟΥΣΙΚΗ:  ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΑΡΑΓΩΓΗ:  ΑΡΜΑ FILM


ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ

ΦΟΙΒΟΣ ΓΚΙΚΟΠΟΥΛΟΣ στο ρόλο του ΝΙΚΟΥ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ

ΑΛΕΚΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗΣ στο ρόλο του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΤΑΛΗ

ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ στο ρόλο του ΤΟΜ

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΖΑΚΟΣ στο ρόλο του ΚΟΥΛΗ

ΜΙΡΚΑ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ στο ρόλο της ΕΛΛΗΣ

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΑΖΑΝ στο ρόλο του ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

ΚΩΣΤΑΣ ΦΥΣΣΟΥΝ στο ρόλο του Αστυνομικού διευθυντή

ΚΩΣΤΑΣ ΑΡΖΟΓΛΟΥ στο ρόλο του δημοσιογράφου

ΑΝΕΣΤΗΣ ΒΛΑΧΟΣ στο ρόλο του τραμπούκου Απόστολου

ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ στο ρόλο του Υπουργού

ΜΑΝΟΣ ΚΑΤΡΑΚΗΣ στο ρόλο του ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΛΑΣΤΗΡΑ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΛΟΒΟΣ στο ρόλο του Αργυριάδη

Ακολουθούν δεκάδες συμμετοχές μεγάλων ηθοποιών του Κινηματογράφου μας:

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΖΑΚΥΝΘΙΝΟΣ, ΑΙΜΙΛΙΑ ΥΨΗΛΑΝΤΗ, ΝΟΡΑ ΒΑΛΣΑΜΗ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΝΔΡΕΟΠΟΥΛΟΣ, ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ,  ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΤΡΑΝΗΣ, ΓΚΙΚΑΣ ΜΠΙΝΙΑΡΗΣ, ΑΘΗΝΟΔΩΡΟΣ ΠΡΟΥΣΑΛΗΣ, ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ,  ΦΟΙΒΟΣ ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ, ΜΙΡΚΑ ΚΑΛΑΝΤΖΟΠΟΥΛΟΥ, ΒΑΣΟΣ ΑΝΔΡΟΝΙΔΗΣ κ.α.

Ο Σύγχρονος Ελληνικός Κινηματογράφος σπάνια γνώρισε τέτοια "Γενική επιστράτευση" για να υπηρετήσει μια από τις μεγαλύτερες σύγχρονες Κινηματογραφικές δημιουργίες στον τόπο μας.




ΤΟ ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ του ΝΙΚΟΥ ΤΖΗΜΑ

Ο Μεγάλος μας δημιουργός έχοντας πίσω του ανάλογα θέματα με κοντινή θεματολογία (ΑΣΤΡΑΠΟΓΙΑΝΝΟΣ), σκηνοθετεί με μια μοναδική δεξιοτεχνία ανάμεσα στο ιστορικό Ντοκιμαντέρ και στο Κινηματογραφικό δράμα.
Τα κοντινά του πλάνα στα πρόσωπα δημιουργούν στην κυριολεξία ανατριχίλα για τον ρεαλισμό τους και την μοναδική ικανότητα να αναδείξει ρόλους, χαρακτήρες και συμπεριφορές.
Ο ΝΙΚΟΣ ΤΖΙΜΑΣ δεν ήταν οπαδός της σχολής του Ν.Ε.Κ. (Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου) και έτσι δεν θα συναντήσει κάποιος στα πλάνα και στην κινηματογραφία του καλλιτεχνικές αναφορές, αλληγορίες και άλλα δρώμενα της κάμερας με την ανάλογη κουλτούρα.

Η Ταινία του μπορεί να χαρακτηριστεί "Ηρωικό έπος" και σαν τέτοια συγκαταλέγεται στην ιστορία του Ελληνικού Σινεμά




ΟΙ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ

Όπως είπαμε, στην αναγγελία της δημιουργίας μιας τέτοιας ταινίας, σήμανε συναγερμός στην Ελληνική Υποκριτική σκηνή.
Το εύρος των Ηθοποιών που στέλεχωσαν από κάθε επίπεδο ρόλων την ταινία ήταν πρωτοφανές και κάποιος μπορεί να το συσχετίσει μονάχα με την ιστορική ταινία "ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ" του Ερρίκου Ανδρέου.

Ο ΦΟΙΒΟΣ ΓΚΙΚΟΠΟΥΛΟΣ ως ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ

Ο Φοίβος Γκικόπουλος, ήταν κοσμήτορας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Δεν θέλησε ποτέ να γίνει Ηθοποιός, όμως είναι συγκλονιστικό το ότι η πρώτη και τελευταία του εμφάνιση στην Μεγάλη Οθόνη είναι η ερμηνεία του ως "ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ".

Δούλεψε με ένα απαράμιλλο ένστικτο δίπλα σε τεράστιες μορφές της Ελληνικής σκηνής χωρίς κανένα κόμπλεξ και αναστολή με απίστευτη επιτυχία.
Λες και ζούσε πραγματικά αυτόν που ερμήνευσε.

Ο ΝΙΚΟΣ ΤΖΙΜΑΣ είχε βολιδοσκοπήσει τον μεγάλο JAN MARIA VOLONTE στο ρόλο του ΝΙΚΟΥ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ και κάλεσε τον Φοίβο Γκικόπουλο να κάνει τις μεταφράσεις ως καθηγητής Ιταλικών 
Στην πρώτη του γνωριμία με τον ΝΙΚΟ ΤΖΙΜΑ, ο τελευταίος σοκαρίστηκε από την ομοιότητά του με τον Μπελογιάννη και έπεσε με τα μούτρα στην μεγάλη απόφαση να τον πείσει να αναλάβει το μεγάλο εγχείρημα.
Το αποτέλεσμα το γνωρίζουν όλοι. Η Ταινία είχε τεράστια επιτυχία, ο ΓΚΙΚΟΠΟΥΛΟΣ αποθεώθηκε αλλά ΟΥΔΕΠΟΤΕ εκμεταλλεύτηκε αυτή την επιτυχία για μετέπειτα καριέρα ή να εξαγοράσει κάτι άλλο. Είναι τέτοιο το ήθος και οι αξίες του που αποσύρθηκε διακριτικά στην Παιδεία του.



Για τις λοιπές ερμηνείες νομίζω περισσεύει κάθε ίχνος ανάγκης αναφοράς καθώς άπαντες οι συμμετέχοντες είναι ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΙ στην ερμηνεία τους γράφοντας κυριολεκτικά ιστορία.


ΟΙ ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ της ΤΑΙΝΙΑΣ

Η Ταινία στην προβολή της είχε τεράστια εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία.
Θεωρείται μία από τις 4-5 πιο εμπορικές ταινίες της ιστορίας του Κινηματογράφου μας καθώς έχει κόψει πάνω από 2.000.000 εισιτήρια, αριθμός εξωπραγματικός για Ελληνική ταινία.

Οι ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ της επίσης είναι ύψιστες:

Έχει τιμηθεί με ΒΡΑΒΕΙΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΝΩΣΗΣ ΚΡΙΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΑΘΗΝΑΣ
ΕΙΔΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΜΟΣΧΑΣ


Μια ταινία που πραγματικά τιμάει την ιστορική μνήμη, δοσμένη με απόλυτη ανθρώπινη ιδιότητα του κινηματογραφικού δράματος, παραμένει να μας εμπνέει και να αποτελεί κόσμημα για τον Ελληνικό Κινηματογράφο.

Η Μουσική του ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ συγκλονιστική αγκαλιάζει κάθε της βήμα ειδικά στο επιβλητικό της φινάλε.

Φίλες και Φίλοι,
στον ΝΙΚΟ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ και στους τρεις  εκτελεσμένους, δεν αποδώθηκαν τιμές από το Ελληνικό κράτος.
Μπορεί η δημοκρατία να λένε κάποιοι "αποκαταστάθηκε" αλλά η επίσημη διαδικασία που οφείλει να κάνει το Ελληνικό δημόσιο, να χαρακτηρίσει την εκτέλεσή τους ως ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ δεν έγινε ποτέ...!
Μπορεί σήμερα να κυβερνάνε κάποιοι που δηλώνουν κατ' όνομα "αριστεροί" αλλά το όνομα του ΝΙΚΟΥ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ και των συντρόφων του δεν θα τα δούμε ποτέ σε μεγάλες λεωφόρους, σε πλατείες, σε κεντρικές οδούς, σε ονόματα επίσημων κρατικών ιδρυμάτων.
Αυτή είναι η πολιτεία της Ελληνικής "δημοκρατίας".

Ο ΛΑΟΣ μας κρατάει ζωντανή τη μνήμη του μαζί με τη μνήμη χιλιάδων αγωνιστών που έφυγαν από το μίσος και την δίωξη εκείνων που συνεργάστηκαν με τους κατακτητές για να χτιστεί το σημερινό Ελληνικό 


Σχόλια

  1. Τι ήταν κι αυτό;
    Πόσα χρόνια με γύρισες πίσω!...
    Είχα την ευτυχία να παρακολουθήσω την ταινία στην Α' προβολή της και να βγω από τον κινηματογράφο με τους τελευταίους, αλλού να πατώ κι αλλού να βρίσκομαι (βρισκόμουν ακόμη "μέσα" στην ταινία, ή καλύτερα, στην εποχή της.)
    "Σπαρακτική", συγκλονιστική, μοναδική... τόσο για την ιστορική όσο και για την καλλιτεχνική της αξία.

    Καθηλωτική η ερμηνεία του Γκικόπουλου, αλλά όλοι, νομίζω, απέδωσαν τους ρόλους τους με σεβασμό αλλά και δέος στο ιστορικό φορτίο της προσωπικότητας που ενσάρκωναν.

    Να σημειώσω ότι μου άρεσε πολύ και ο Αντωνίου στο ρόλο του Πλουμπίδη.

    Το αφιέρωμά σου, για άλλη μια φορά, σπουδαίο!
    Πολλές ευχαριστίες γι' αυτό, Γιάννη.

    Καλό βράδυ να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νατάσα μου είχες τέτοια τύχη ε ; να δεις την ταινία στην πρώτη της προβολή ; τότε που το σοκ της προβολής της κυριαρχούσε στα καλλιτεχνικά μας δρώμενα. Μεγάλη εμπειρία εκείνης της εποχής.
      Το συναίσθημα της συμμετοχής στα δρώμενα και στην ατμόσφαιρα της ταινίας που περιγράφεις είναι χαρακτηριστικό. Το ένιωσα και εγώ όσες φορές την είδα, πρόσφατα χθες. Είναι συγκλονιστική και τα χαστούκια από τς μνήμες κατά ριπάς.
      Με συγκίνησες.
      Ευχαριστώ καλή μου και όμορφη συνέχεια.

      Διαγραφή
  2. Την ξέρω την ιστορία απο παλιά.
    Με ειχε συγκλονισει τοτε, το ιδιο συναισθημα νιωθω και αυτη τη στιγμη

    Δε υπαρχουν λογια.
    Καποιες ιστοριες θα ελεγα ειναι απο μονες τους ενα μεγαλειο.

    Να εισαι καλα φιλε μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μεγάλες πονεμένες στιγμές στην Ιστορία των αγώνων του λαού μας Κική μου. Στιγμές μέσα στην φλόγα, το φόβο, την τρομοκρατία, την ισοπέδωση της ανθρώπινης ζωής.
      Χαίρομαι για τη συμμετοχή σου.
      Καλό απόγευμα να έχεις και ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  3. Εξαιρετικό αφιέρωμα σε έναν σπουδαίο Έλληνα και σε μια υπέροχη ταινία. Θυμάμαι πρέπει να ήταν γύρω στις αρχές της δεκαετίας του ’80 όταν πήγα να την δω. Παιζόταν επί εβδομάδες και πήγα σε κάποια από τις τελευταίες ημέρες προβολής. Πρώτη φορά στη ζωή μου (και τελευταία) που στήθηκα σε ουρά 2 τετραγώνων για να κόψω εισιτήριο. Φαντάσου την ουρά των πρώτων ημερών.
    Οι «αριστεροί» είναι όπως το είπες, κατ’ όνομα, όμως και αυτοί που λυσσάνε να τους διαδεχτούν στην κυβέρνηση είναι οι απόγονοι των δωσίλογων και ταγματαλητών.
    Αυτή η […μπιπ…] η ζωή κάνει συνέχεια κύκλους!!

    ΥΓ: Οδός Ν. Μπελογιάννη υπάρχει απ’ όσο ξέρω στον Πειραιά. Όπως υπάρχουν και εκατοντάδες άλλοι οδοί (και πλατείες) διάσπαρτοι στην Ελλάδα με ονόματα πεθαμένων εστεμμένων τενεκέδων!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πέτρο μου, η επιτυχία της ταινίας και η αποδοχή της από τον κόσμο ήταν πρωτοφανής για τα νούμερα του σύγχρονου Ελληνικού Κινηματογράφου. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Ήταν ένα ξέσπασμα του κόσμου απέναντι σε μια ιστορική ταινία που έλειψε από την Ελληνική τέχνη . Επίσης ανάλογο αντίχτυπο είχε και η 'ΨΥΧΗ ΒΑΘΙΑ" του Βούλγαρη για ίδιους λόγους.
      Ναι, υπάρχουν κάποια ονόματα οδών στον Νίκο Μπελογιάννη, μετά από κάποιες σποραδικές κατά τόπους πρωτοβουλίες Δήμων. Εγώ όμως περίμενα το κράτος να το κάνει, μιας και αναφέρεται σε πολιτική ...λήθης και συμφιλίωσης. Τι να πεις.
      Σε καληνυχτώ φίλε και ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  4. Τρομερή ταινία! Τι να σχολιάσω τώρα; Μονάχα ότι δεν πρέπει ποτέ μα ποτέ να εφησυχάζουμε και να αγωνιζόμαστε αδιάκοπα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συνυπογράφω το κάλεσμά σου Χριστίνα μου. Ειδικά στην εποχή μας, που παίζονται πολλά, μας περιμένουν αγώνες μπροστά.
      Να έχεις καλό βράδυ.

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις τελευταίου μήνα

Ηλίας Λογοθέτης: Στο δρόμο της αθανασίας

Αντρική λάμψη στο κλασικό Χόλιγουντ (Top stars actors in classic Hollywood) Μέρος 1ο

Όταν ο Μάρλον Μπράντο σόκαρε τα Όσκαρ